Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 6 Μαΐου 2018

Μοναδικές εικόνες: Η λίμνη της Ελλάδας που «γεννήθηκε» πριν από 15 αιώνες

Μοναδικές εικόνες: 

Η λίμνη της Ελλάδας που «γεννήθηκε» 

πριν από 15 αιώνες

Είναι από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Ηλείας, βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και διαθέτει και ιαματικά νερά. Ο λόγος για τη λίμνη Καϊάφα, στην Πελοπόννησο.
Πιστεύεται πως δημιουργήθηκε έπειτα από μεγάλο σεισμό, και ο σχηματισμός της τοποθετείται χρονικά γύρω στον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η έκτασή της φτάνει τα 1.500 στρέμματα, ενώ κάποτε κάλυπτε 4.000 στρέμματα. Το μήκος της φτάνει τα 3 χιλιόμετρα και το βάθος τα 2 μέτρα. Στις όχθες της βρίσκεται η ομώνυμη λουτρόπολη, ενώ μέσα στη λίμνη βρίσκεται και το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης.
Ένα πευκόφυτο δάσος 1.500 στρεμμάτων και εντυπωσιακές αμμοθίνες χωρίζουν τη λίμνη Καϊάφα από τη θάλασσα. Το οικοσύστημα της περιοχής θεωρείται εξαιρετικό και σταθμός αποδημητικών πουλιών τον χειμώνα, αν και η ανθρώπινη παρέμβαση έχει αφήσει το σημάδι της.
ΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙΦΑ
https://www.pentapostagma.gr/

Υπό εξαφάνιση η μεσαία τάξη – Οι αριθμοί που σοκάρουν

Υπό εξαφάνιση η μεσαία τάξη – 

Οι αριθμοί που σοκάρουν

Για να εισπράττει ένας μισθωτός 1.500 ευρώ τον μήνα καθαρά σε 12μηνη βάση ή 18.000 ευρώ σε ετήσια βάση, πρέπει ο εργοδότης του να πληρώνει 2.610 ευρώ τον μήνα ή 31300 ευρώ σε ετήσια βάση.
Για να βγάζει το ίδιο καθαρό ποσό ένας ελεύθερος επαγγελματίας – δηλαδή περίπου 18.000 ευρώ το χρόνο – πρέπει να τιμολογεί και να εισπράττει τουλάχιστον 50.000 ευρώ σε ετήσια βάση, προκειμένου να καλύψει τις επαγγελματικές δαπάνες, τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Όσο για τον νέο συνταξιούχο, καθαρό εισόδημα 1.500 ευρώ τον μήνα ή 18.000 ευρώ το χρόνο θα μπορέσει να αποκτήσει μόνο αν εργαστεί αδιάκοπα για τέσσερις δεκαετίες εξασφαλίζοντας μέσες αποδοχές άνω των 2.400 ευρώ τον μήνα για το σύνολο του εργασιακού του βίου.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Καθημερινής» το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί ειδικά την τελευταία τριετία με τις αυξήσεις των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, όπως επίσης και με την επιβολή του νέου τρόπου υπολογισμού των συντάξεων, ουσιαστικά περιορίζει δραματικά τις πιθανότητες να μπορέσει να διατηρήσει κάποιος μηνιαίες αποδοχές σε ένα ανεκτό επίπεδο.
Ήδη, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν διαρκή συρρίκνωση της μεσαίας τάξης.
Από το σύνολο των περίπου 8,8 εκατομμυρίων φυσικών προσώπων που υπέβαλαν φορολογική δήλωση πέρυσι, ετήσιο καθαρό εισόδημα άνω των 18.000 ευρώ εμφάνισαν μόλις 450.000.

Το 2010, ο αριθμός τους ξεπερνούσε τις 840.000, δηλαδή ήταν σχεδόν διπλάσιος.
Η τάση «εξαφάνισης» της μεσαίας τάξης αναμένεται να συνεχιστεί τόσο για φορολογικούς όσο και για ουσιαστικούς λόγους.
Ένας εργοδότης θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ίδιο κόστος αν προσλάβει 5 ή 6 ημιαπασχολούμενους που θα του προσφέρουν αθροιστικά 20-24 εργατοώρες σε σχέση με το να απασχολεί έναν καλά αμειβόμενο των 1500 ευρώ καθαρά μηνιαίως οποίος θα εργάζεται 8 ώρες.
Ειδικά σε κλάδους που δεν απαιτείται προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης η τάση αντικατάστασης καλά αμειβόμενων θέσεων έχει ήδη φανεί. Στις τάξεις των αυτοαπασχολουμένων, η υπερφορολόγηση αναμένεται ότι θα μειώσει ήδη από φέτος τον αριθμό όσων θα δηλώνουν φορολογητέο εισόδημα άνω των 30.000 ευρώ το χρόνο. Όσο για τους συνταξιούχους, ήδη οι πρώτες εκδόσεις συντάξεων με βάση το νέο τρόπο υπολογισμού αποδεικνύουν ότι οι πιθανότητες να εξασφαλίσει κάποιος ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.500 ευρώ από σύνταξη είναι πλέον μηδαμινές, ενώ θα γίνονται ακόμα λιγότερες με την πάροδο του χρόνου.
https://www.pentapostagma.gr/

Τι προσφέρει το μπρόκολο στην υγεία σας: Μεγάλα οφέλη αλλά και ένας πιθανός κίνδυνος

Τι προσφέρει το μπρόκολο στην υγεία σας: 

Μεγάλα οφέλη αλλά και 

ένας πιθανός κίνδυνος

Το μπρόκολο ανήκει στην ίδια οικογένεια λαχανικών με το καλαμπόκι, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το bok choy, το λάχανο και τα γογγύλια. Όλα αυτά είναι γεμάτα με θρεπτικά συστατικά και έχουν πολύ λίγες θερμίδες.
Σε αυτό το άρθρο εξετάζουμε την διατροφική αξία του μπρόκολου, τα οφέλη του για την υγεία, αλλά έναν πιθανό κίνδυνο, ειδικά αν το… παρακάνετε!
Μπρόκολο: Πιθανά οφέλη για την υγεία σας
Η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών κάθε είδους συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο πολλών προβλημάτων υγείας. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η αυξανόμενη κατανάλωση φυτικών τροφών, όπως το μπρόκολο, μειώνει τον κίνδυνο για παχυσαρκία, διαβήτη, καρδιακές παθήσεις και άλλα. Μπορεί επίσης να συμβάλλει στην υγιή επιδερμίδα και δυνατές τρίχες, αυξημένη ενέργεια και συνολικά χαμηλότερο σωματικό βάρος.
Καταπολέμηση του καρκίνου
Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας λαχανικών από την ίδια οικογένεια με το μπρόκολο έχει συσχετιστεί με χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου, ιδιαίτερα καρκίνου του πνεύμονα και του παχέος εντέρου. Μελέτες έχουν δείξει ότι η σουλφοραφάνη (sulforaphane), η θειούχα ένωση που δίνει στο μπρόκολο την πικρότητα στην γεύση του είναι, επίσης, εκείνη που του δίνει την δύναμη για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η σουλφοραφάνη μπορεί να αναστείλει το ένζυμο δεακετυλάση ιστόνης (histone deacetylase – HDAC), που είναι γνωστό ότι εμπλέκεται στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Η δυνατότητα διακοπής των ενζύμων HDAC θα μπορούσε να καταστήσει τα τρόφιμα που περιέχουν σουλφοραφάνη δυνητικά ισχυρό μέρος της θεραπείας του καρκίνου στο μέλλον. Η σουλφοραφάνη τώρα μελετάται για την ικανότητά της να καθυστερεί, ή να επιβραδύνει τον καρκίνο, με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στους καρκίνους του μελανώματος, του οισοφάγου, του προστάτη και του παγκρέατος.
Μια άλλη σημαντική βιταμίνη που περιέχει το μπρόκολο, το φυλλικό οξύ, έχει βρεθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες. Η επαρκής πρόσληψη φυλλικού οξέος (σε τρόφιμα) έχει επίσης δείξει καλά σημάδια στην προστασία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου, του στομάχου, του παγκρέατος και του τραχήλου της μήτρας. Αν και ο μηχανισμός πίσω από αυτήν την προστασία δεν είναι ακόμα κατανοητός, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί να έχει να κάνει με τον ρόλο του φυλλικού οξέος στην παραγωγή DNA και RNA και την πρόληψη των μεταλλάξεων.

Βελτίωση της υγείας των οστών
Η έλλειψη βιταμίνης Κ συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος οστού. Μόνο μία κούπα ψιλοκομμένο μπρόκολο παρέχει 92 μικρογραμμάρια βιταμίνης Κ, πολύ περισσότερο από το 100% της καθημερινής σας ανάγκης. Η κατανάλωση επαρκούς ποσότητας βιταμίνης Κ συμβάλλει στην υγεία των οστών, επειδή βελτιώνει την απορρόφηση του ασβεστίου και μειώνει την απόρριψή τους μέσω των ούρων. Το μπρόκολο συμβάλλει επίσης στην καθημερινή σας ανάγκη για ασβέστιο, παρέχοντας 43 χιλιοστόγραμμα σε μία κούπα.
Αντιγήρανση
Η αντιοξειδωτική βιταμίνη C, όταν καταναλώνεται στην φυσική της μορφή (σε φρέσκα προϊόντα και όχι σε συμπληρώματα διατροφής), μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της βλάβης του δέρματος από τον ήλιο και τη ρύπανση, στην μείωση των ρυτίδων και στην βελτίωση της συνολικής υφής του δέρματος.
Το μυαλό μας συνήθως πάει απευθείας στα εσπεριδοειδή, όταν σκεφτόμαστε την βιταμίνη C, αλλά ξέρατε ότι το μπρόκολο παρέχει 81 χιλιοστόγραμμα σε μία μόνο κούπα; Αυτή η ποσότητα είναι κάτι περισσότερο από αυτό που χρειάζεστε σε μια ολόκληρη μέρα! Η βιταμίνη C διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στον σχηματισμό του κολλαγόνου, του βασικού συστήματος υποστήριξης του δέρματος. Η βιταμίνη Α και η βιταμίνη Ε, που είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την υγεία της επιδερμίδας, υπάρχουν σε καλές ποσότητες στο μπρόκολο.
Βελτιωμένη πέψη και φυσική αποτοξίνωση
Η κατανάλωση τροφών με φυσικές ίνες, όπως το μπρόκολο, μπορεί να αποτρέψει την δυσκοιλιότητα, να διατηρήσει μια υγιή πεπτική οδό και να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Η επαρκή κατανάλωση φυτικών ινών προάγει την καλή εντερική λειτουργία, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την καθημερινή αποβολή των τοξινών μέσω της χολής και των κοπράνων. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι διαιτητικές ίνες μπορούν επίσης να διαδραματίσουν κάποιον ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και της φλεγμονής.
Προστασία από χρόνιες ασθένειες
Σύμφωνα με τους ειδικούς η αυξημένη πρόσληψη διαιτητικών ινών συνδέεται με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο, υπέρταση, διαβήτη, παχυσαρκία και ορισμένες γαστρεντερικές ασθένειες.
Η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα χοληστερόλης, βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και αυξάνει την απώλεια βάρους για τα παχύσαρκα άτομα.
Μπρόκολο: Θρεπτικά συστατικά
Μία κούπα ψιλοκομμένο, ωμό μπρόκολο (περίπου 91 γραμμάρια) περιέχει:
31 θερμίδες
0 γραμμάρια λίπους
6 γραμμάρια υδατανθράκων (μεταξύ των οποίων 2 γρ. ζάχαρης και 2 γρ. ινών) και
3 γραμμάρια πρωτεΐνης
Μόλις μία κούπα μπρόκολο παρέχει πάνω από το 100% της καθημερινής σας ανάγκης για βιταμίνη C και βιταμίνη Κ και είναι επίσης μια καλή πηγή βιταμίνης Α, φυλλικού οξέος και καλίου.
Το μπρόκολο κατατάσσεται στις 20 κορυφαίες τροφές με βάση τον δείκτη ANDI (Δείκτης πυκνότητας θρεπτικών συστατικών), ο οποίος μετράει την περιεκτικότητα σε βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και φυτοθρεπτικά συστατικά μιας τροφής σε σχέση με το θερμιδικό της περιεχόμενο.
Μπρόκολο: Πότε μπορεί να αποτελέσει πιθανό κίνδυνο για την υγεία
Εάν παίρνετε αραιωτικά (αντιπηκτικά) αίματος, όπως η βαρφαρίνη (warfarin), είναι σημαντικό να μην αρχίσετε ξαφνικά να τρώτε περισσότερες, ή λιγότερες τροφές, που περιέχουν βιταμίνη Κ, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος.
Είναι η συνολική διατροφή που είναι σημαντικότερη για την πρόληψη των ασθενειών και την επίτευξη καλής υγείας. Το κλειδί για μια υγιεινή διατροφή είναι να τρώτε μια ποικιλία από τροφές, αντί να επικεντρωθείτε σε μεμονωμένες διατροφικές ομάδες.
https://www.pentapostagma.gr/

Ελευθερία -- Στέλλα Τιμωνίδου,

Στέλλα Τιμωνίδου, Ελευθερία

Ελευθερία
[Ενότητα III]
«L’ homme est né libre et partout il est dans le fers»
J.J. Rousseau
(1)
Εγκλωβισμένοι μες στις ανατομικές,
αστικές και πολιτικές φυλακές μας
ψάχνουμε απεγνωσμένα
ψήγματα ελευθερίας.
Αρχίζουμε με τα «μη» και τα «πρέπει»
από την παιδική ηλικία.
Καθήκοντα και υποχρεώσεις
εισβάλλουν στη ζωή μας.
Αργότερα πρέπει να κάνεις
μόνον ό,τι οι νόμοι επιτρέπουν,
γιατί η υπερβολική ελευθερία
οδηγεί στην υπερβολική δουλεία,
κατά την αρχαία φιλοσοφία.(2)
Μας κατακλύζουν οι κανονισμοί
και οι συμβιβασμοί,
οι περιορισμοί και τα όρια.
Φραγμοί στη σκέψη, στη δράση
και στη βούληση.
Ποιος, στ’ αλήθεια, πράττει
με τη δική του βούληση
χωρίς να καθοδηγείται
ή να εμποδίζεται από άλλον;
Έχουμε τελικά ελευθερία
ή ζούμε σε μια ουτοπία;
Μήπως πρέπει να πούμε
το «Ελευθερία ή Θάνατος»(3)
ή να τελειώσουμε
με τα λόγια του Κρητικού(4):
«Δεν φοβάμαι τίποτα,
δεν ελπίζω τίποτα,
είμαι λεύτερος».
(1) J.J. Rousseau: Από το «Κοινωνικό συμβόλαιο», 1762.
(2) Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.)
(3) Σύνθημα της ελληνικής επανάσταση του 1821.
(4) Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957).
Από τη συλλογή ατελείωτες νύχτες (2008) της Στέλλας Τιμωνίδου

Αυτές οι βιβλιοφιλικές προτάσεις θα έπρεπε να γίνουν νόμοι


Αυτές οι βιβλιοφιλικές προτάσεις θα έπρεπε να γίνουν νόμοι


Νομίζω πώς ο τίτλος τα λέει όλα, δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω: πράγματα που έχουν να κάνουν με βιβλία και με εκνευρίζουν, με ενοχλούν, δεν μου κάθονται καλά και τέλος πάντων θα ήθελα να είναι αλλιώς (ελπίζω όχι μόνο εγώ) σε σημείο που δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα αν θεσπίζονταν νόμοι περί αυτών!
1.  Μέγεθος
Το συνηθισμένο μέγεθος που έχουν τα βιβλία είναι 14×20.5 cm συν πλην κάποια χιλιοστά. Χιλιοστά!! Όχι ολόκληρα εκατοστά!!! Δεν λέω κάποια βιβλία με μικρότερο μέγεθος τα λες και χαριτωμένα. Αλλά βρε παιδί μου δεν ταιριάζουν στη βιβλιοθήκη! Εκείνα δε που είναι μεγαλύτερα δεν χωράνε πουθενά, προεξέχουν από παντού! Θέλω όλα μου τα βιβλία να είναι στο ίδιο ύψος, στην ίδια ευθεία! Μαζευτείτε λίγο εσείς εκεί από τους εκδοτικούς και αποφασίστε λίγο για ένα κοινό μέγεθος!


2. Υποσημειώσεις
Φίλε εκδότη θες να βάλεις υποσημειώσεις στο βιβλίο. Και πολύ καλά κάνεις! Κι εμένα μου αρέσουν! Πέραν της έξτρα ενημέρωσης δείχνει ότι κάποιος έκατσε κι έψαξε κι ενδιαφέρθηκε για ένα καλό αποτέλεσμα. Μην πας και τις βάζεις όμως στο τέλος του βιβλίου! Κουράζει και βαριέσαι να γυρνάς κάθε τρις και λίγο πίσω! Συν το ότι σου κόβει τη φόρα της ανάγνωσης! Ενώ αν η κάθε υποσημείωση ήταν στη σελίδα της, της ρίχνεις μια ματιά (ή και παραπάνω) αν θέλεις και συνεχίζεις το διάβασμά σου χωρίς να χάνεις τον ειρμό σου!

3. Τίτλοι στις ράχες
Πας σε ένα βιβλιοπωλείο, σε μια βιβλιοθήκη και θες να χαζέψεις τους τίτλους ψάχνοντας κάτι ενδιαφέρον. Θα φύγεις πιασμένος και στραβολαιμιασμένος! Οι μισοί τίτλοι είναι δεξιά, οι άλλοι μισοί αριστερά και υπάρχουν και κάποιοι οριζόντιοι! Για να διαβάσεις τους τίτλους στις ράχες θα πρέπει να γυρνάς το κεφάλι μια από τη μία μεριά και μια από την άλλη! Τηλεφωνηθείτε λίγο, μαζευτείτε, κάντε μια συνέλευση όλοι οι εκδότες μαζί και αποφασίστε επιτέλους από ποια μεριά της ράχης θα μπαίνουν οι τίτλοι! Θα σωθεί κόσμος και θα αυξηθεί και η απόλαυση του χαζέματος!

4. Μεταφρασμένοι τίτλοι
Εσύ που είσαι υπεύθυνος για τον τίτλο ενός μεταφρασμένου βιβλίου σε παρακαλώ πολύ μην βγάζεις τίτλους από το κεφάλι σου! Πάρε τον τίτλο του πρωτότυπου και μετέφρασε τον! Και οκ καταλαβαίνω ότι κάποιες φορές ίσως ο τίτλος να μην μπορεί να μεταφραστεί ακριβώς ή να μην ακούγεται ωραία στην γλώσσα μας. Δεν πειράζει, σκέψου έναν τίτλο που να θέλει να πει το ΙΔΙΟ πράγμα με τον αρχικό και όχι να του αλλάζεις το νόημα, τα φώτα και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο!

5. Αλλαγή του στυλ του εξωφύλλου στις σειρές βιβλίων
DSC01064Πονεμένη ιστορία το συγκεκριμένο! Έχεις μια σειρά π.χ. 7 βιβλίων. Τα 5 πρώτα βιβλία βγαίνουν με το ίδιο στυλ εξωφύλλου, οι ράχες τους παρόμοιες και ταιριαστές μεταξύ τους, ολοφάνερα βιβλία από την ίδια σειρά! Και μετά ο εκδοτικός αποφασίζει να ανανεωθεί. Και αλλάζει τα εξώφυλλα. Και τα 2 επόμενα δεν ταιριάζουν με τα 5 προηγούμενα!!! Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτώ δωρεάν αντικατάσταση όλης της σειράς!

6. Περιεχόμενα
Αγαπητέ φίλε συγγραφέα που σε αγαπάμε τόσο πολύ και που χωρίς εσένα δεν θα υπήρχαν τα αγαπημένα μας βιβλία, θες να χωρίσεις το βιβλίο σου σε μέρη, σε κεφάλαια, σε υποκεφάλαια και τα λοιπά. Μπράβο!! Βάλε περιεχόμενα όμως! Στην αρχή, στο τέλος, δεν με νοιάζει αρκεί να υπάρχουν! Δεν ξέρω αν το παθαίνω μόνο εγώ, αλλά θέλω να ξέρω πόσες σελίδες μου έμειναν για να τελειώσω το κάθε μέρος. Αν π.χ. ο Jo Nesbo είχε σκεφτεί να βάλει περιεχόμενα στο Χιονάνθρωπο του, εγώ δεν θα είχα σποϊλεριάσει τον εαυτό μου καθώς έψαχνα να δω πού αρχίζει και πού τελειώνει το κάθε μέρος, βλέποντας κατά λάθος το μόνο όνομα που δεν έπρεπε να δω! Συμπέρασμα: τα περιεχόμενα σώζουν!

7. Χάρτες
Οι χάρτες είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο εργαλείο θα έλεγα πιο πολύ σε βιβλία φαντασίας αλλά μάλλον αυτό δεν είναι τελείως αλήθεια. Στις ιστορίες που διαδραματίζονται σε φανταστικούς κόσμους θεωρώ τον χάρτη απαραίτητο ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να εξοικειωθεί με τον εκάστοτε κόσμο. Αλλά πάλι αν ο συγγραφέας αποφάσισε να βάλει τους χαρακτήρες του να περιφέρονται σε ένα κουτσοχώρι της βόρειας Σουηδίας έχουμε πρόβλημα!(όχι ότι αν τους έβαζε στο κέντρο της Στοκχόλμης δεν θα είχαμε αλλά λέμε τώρα) Και σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν ο χάρτης είναι αναγκαίος! Γι’ αυτό αγαπητέ συγγραφέα αν το βιβλίο σου έχει πληθώρα φανταστικών εκτάσεων, άγνωστων τοποθεσιών, δρόμων, βουνών, λιμνών και δεν συμμαζεύεται, βάλε χάρτη! Θα εκτιμηθεί!

Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στα ωραία βιβλία με χάλια εξώφυλλα, στα όχι και τόσο ωραία βιβλία με υπέροχα παραπλανητικά εξώφυλλα και στις μη αντιπροσωπευτικές περιλήψεις στα οπισθόφυλλα. Αλλά αυτό φαντάζομαι είναι θέμα προσωπικού γούστου και γι’ αυτό άλλωστε θα μείνω μόνο στην αναφορά…
https://wordpress64426.wordpress.com/

Ο δρόμος

Ο δρόμος

cb7efa6b234899926d3f54f5c00a74ce.jpg
Σπίτι μου ήταν πάντα ο δρόμος.
Αυτός με μεγάλωσε.
Ότι έμαθα, τα οφείλω σε αυτόν.
Δεν λυπάμαι αλλά και ούτε ζηλεύω για την κατάσταση που βρίσκομαι. Εξάλλου τι να ζηλέψω, την απληστία των ανθρώπων ή τον εγωισμό τους; Μια χαρά είμαι εδώ. Είμαι κοντά σε ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Άνθρωποι που με καταλαβαίνουν πραγματικά. Όχι σαν τις φιλίες τις δικές σας που στην πρώτη δυσκολία ξεχνούν το όνομα σας.
Ο δρόμος είναι σαν ένα πανεπιστήμιο που έχει να κάνει με τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Αυτές εξετάζουμε και παρατηρούμε καθημερινά. Και πίστεψε με τα συμπεράσματα μας δεν θα σας αρέσουν…
https://perithorio.wordpress.com/

Η μοναδική ιστορία του Julian Barnes

Η μοναδική ιστορία του Julian Barnes

Υπάρχουν δύο κατηγορίες σύγχρονων συγγραφέων, ο Julian Barnesκαι όλοι οι υπόλοιποι. Αυτός ο πανέξυπνος Άγγλος είτε ασχολείται με πρωτόλεια αερόστατα είτε με ανθρώπινες σχέσεις το κάνει με αμίμητη μαεστρία. Είναι από εκείνους τους λογοτέχνες που χρησιμοποιούν την βαρύτητα της πραγματικότητας, την καθημερινή ζωή, για να γράψουν μια ιστορία που θα μπορούσε να διαδραματίζεται στο διπλανό διαμέρισμα. Ακριβώς αυτή είναι και η βάση της Μοναδικής Ιστορίας, του τελευταίου του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Η αφήγηση μιας ιστορίας που εν γένει δεν είναι διόλου μοναδική, αλλά γίνεται μέσα από τα μάτια εκείνου που την διαβάζει και κατ’ επέκταση την βιώνει.
edited-with-afterlight-4.jpg
Ο Julian Barnes γεννήθηκε το 1946 στη Μεγάλη Βρετανία και μεγάλωσε σε ένα τυπικό οικογενειακό περιβάλλον. Οι γονείς του ήταν καθηγητές γαλλικών, γεγονός που τον οδήγησε να ασχοληθεί ακαδημαικά με την μελέτη της γαλλικής φιλολογίας. Εκτός από γαλλικά σπούδασε επίσης νομικά στην Οξφόρδη. Πριν καθιερωθεί στον κόσμο της λογοτεχνίας είχε εργαστεί σε αρκετά ετερόκλητους εργασιακούς τομείς, από λεξικογράφος στο Oxford English Dictionary μέχρι τηλεοπτικός κριτικός σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει γράψει πολυάριθμα μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων και δοκιμίων, ενώ την δεκαετία του ’80 είχε εκδώσει μια σειρά μυστηρίου με το ψευδώνυμο Dan Kavanagh.
Οι περισσότεροι από εµάς έχουµε μόνο µία ιστορία να αφηγηθούμε. Δεν θέλω να πω ότι μας συµβαίνει ένα µονάχα πράγµα όσο ζούµε: στο διάβα της ζωής μας συντελούνται αναρίθµητα γεγονότα τα οποία µετατρέπουμε σε αναρίθµητες ιστορίες. Όµως ένα μονάχα έχει σηµασία, ένα µονάχα αξίζει πραγµατικά να το αφηγηθούμε. Και να ποιο είναι το δικό μου.
Στα δεκαεννιά του ο Πολ περνάει ένα ακόμα πνιγηρό καλοκαίρι στο πατρικό περιμένοντας να επιστρέψει στο πανεπιστήμιο, όταν η μητέρα του τον γράφει στην τοπική τενιστική λέσχη. Εκεί, παρ’ όλη την αρχική δυσφορία του, ο νεαρός γνωρίζει την Σούζαν, μια σαρανταοκτάχρονη παντρεμένη γυναίκα που του εξάπτει το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Σύντομα γίνονται εραστές κόντρα στις συντηρητικές επιταγές της εποχής και της κλειστής κοινωνίας. Η σχέση αυτή είναι καταλυτική και για τους δύο, ακόμα και αν επιφανειακά τους χωρίζουν περισσότερα από όσα τους ενώνουν.
Η Μοναδική Ιστορία δεν είναι ένα ακόμα αισθηματικό μυθιστόρημα. Ο Barnes είχε πολλές ευκαιρίες να γείρει προς τα εκεί την πλοκή και μάλιστα να τα καταφέρει το ίδιο χαρισματικά με οποιοδήποτε άλλο έργο του. Αντιθέτως, δημιούργησε κάτι ακόμα πιο μεγαλεπήβολο• με πρόσχημα μια ερωτική σχέση και την εξέλιξη αυτής εξιστόρησε μια ιστορία ενηλικίωσης. Εξάλλου, κάθε σχέση δεν είναι λίγο πολύ μια ιστορία ενηλικίωσης; Ποτέ κανείς δεν βγαίνει ίδιος μετά την λήξη της. Αυτό συμβαίνει, λοιπόν, και στην περίπτωση του Πολ και της Σούζαν.
Ο πρώτος έρωτας πάντοτε συμβαίνει στο ακατανίκητο πρώτο πρόσωπο. Πώς θα µπορούσε να μην είναι έτσι; Επίσης, στον ακατανίκητο ενεστώτα. Μας παίρνει καιρό να συνειδητοποιήσουµε ότι υπάρχουν και άλλα πρόσωπα και άλλοι χρόνοι.
Όπως και στο Ένα κάποιο τέλος, έτσι και στην Μοναδική Ιστορία, το εξομολογητικό ύφος κυριαρχεί. Ο Πολ με όπλο του την μνήμη ανασύρει ένα κολλάζ στιγμών του με την Σούζαν. Και ενώ στην μεγαλύτερη έκταση του βιβλίου η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη, σε μερικά σημεία γίνεται τριτοπρόσωπη, δημιουργώντας μια πολυδιάστατη αίσθηση κατά την διάρκεια της ανάγνωσης. Ένα ακόμα στοιχείο της γραφής του Barnes που μου αρέσει πολύ και δεν συνηθίζεται στους σύγχρονους λογοτέχνες είναι η απουσία της δραματικής υπερβολής. Οι ήρωες, οι εικόνες, όλα τα χαρακτηριστικά που χρησιμοποιεί για να πλαισιώσει το έργο του είναι απολύτως οικεία στον αναγνώστη, κάνοντας τα ευκόλως κατανοητά ακόμα και σε άτομα που δεν έχουν ζήσει ανάλογες καταστάσεις.
Μια επιλογή είναι ακόμα δυσκολότερη από αυτή του αγαπημένου σου συγγραφέα, το να επιλέξεις το αγαπημένο δικό του βιβλίο. Με βαριά καρδιά λοιπόν θα αποχωριστώ το Τέλος και θα διαλέξω την Μοναδική Ιστορία. Χρονικά και ουσιαστικά είναι το πιο ώριμο έργο του Barnes και αυτό νομίζω θα αναγνωριστεί στο μέλλον, στις επόμενες αναγνώσεις. Φυσικά προτείνεται ανεπιφύλαχτα και ειδικά σε όσους δεν έχουν διαβάσει κάτι προηγούμενο από τον συγγραφέα. Είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο του μπαρνικού κόσμου!
https://stylerivegauche.wordpress.com/

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΟΛΙ

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΟΛΙ

Σε ένα «Ταξίδι από Ανατολή σε Δύση» μας πρόσκαλεσε η Ευανθία Ρεμπούτσικα.
Και εγώ το δέχτηκα…..  και πήγα…
Και ειλικρινά θέλω να με πιστέψετε …. δεν έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου να θέλω να κλάψω από την ώρα που ξεκίνησαν ως την ώρα που τέλειωσαν ….
Πάμε να σας τα πω από την αρχή…..
Χθες Σάββατο 5 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής με τη συνοδεία της Παιδικής-Νεανικής Συμφωνικής Ορχήστρας «Ν.Π.» υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Νίνας Πατρικίδου, κάναμε μαζί τους μια περιπλάνηση από την Ανατολή, τον Πόντο και την Πόλη, δυτικά μέσα από το Αιγαίο και προς την Κάτω Ιταλία.

«Πολλά και γόνιμα συναισθήματα συγκίνησης. Χαρά, λύπη, νοσταλγία, ανάταση και λύτρωση” είπε πως θα νιώσουμε και έτσι κι έγινε…
Τι να καταφέρω να σας μεταδώσω που να ανταποκρίνεται στο μεγαλείο της χθεσινής βραδιάς..
– Τα παιδιά που τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί κατάφεραν να σταθούν ως έμπειροι μουσικοί…  επάνω στη σκηνή..
– Το πάθος και την αγάπη  της μαέστρου Νίνας Πατρικίδου
– Το παίξιμο του Θάνου Σταυρίδη στο ακορντεόν, που αν τον είχα γνωρίσει κάποια χρόνια πριν που με παρακαλούσε ο πατέρας μου να μάθω ακορντεόν θα το είχα κάνει ασυζητητί.. χαχα…..

– Την ποντιακή λύρα που ακούστηκε και ξύπνησε μνήμες…

ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΥΑΝΘΙΑ ΠΟΥ ΣΑ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΟΛΙ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΔΟΞΑΡΙ …
Ειλικρινά δε περιγράφεται αυτό που βιώσαμε χθες …  εύχομαι να καταφέρω να τους ξαναδώ όλους κάποτε ξανά !!!!!!!!!!!!!!!!!


https://efisoul63.wordpress.com/

ΑΠΟΨΕ

ΑΠΟΨΕ

Ο κόσμος μπροστά σου μια σταλιά και πως να σε χωρέσει,
μικρός κι εγώ και πως να σε κρατήσω μάτια μου…

Απόψε πάλι είσαι εδώ μα πάντα λείπεις
και προσπαθώ να κρατηθώ μα δεν μπορώ
ένα τσιγάρο συντροφιά μου αναμμένο
την απουσία σου να γράφει με καπνό
Είναι τα βράδια από καιρό συννεφιασμένα
βουβή βροχή πέφτει απ’τα μάτια μου συχνά
Μ’απόψε νιώθω πως τεντώνει η ζωή μου
και το σκοινί που η ψυχή μου περπατά
Απόψε είναι το μου λείπεις τόσο λίγο
για να σου πει πόσο θα ήθελα εδώ
να σουν ξανά να με κρατήσεις να μην φύγω
και άλλη μια στην αγκαλιά σου να χαθώ
Απόψε θα θελα να ‘ρθεις να μ’αγκαλιάσεις
απόψε θα θελα να με κρατάς σφιχτά
και μες τα μάτια σου να βρίσκω χίλιους λόγους
στου κόσμου τους να κολυμπάω τα ρηχά
Απόψε άδειασα στο πάτωμα εμένα
μύρια κομμάτια μου κοιτάω και μετρώ
Όλα δικά σου και ας τα βλέπεις τώρα ξένα
μοιάζεις να ήσουν από πάντοτε εδώ
Μ’ απόψε έμεινα μονάχος να παλεύω
κι όλο το χθες μπροστά μου έστησε χορό
Απόψε πάλι που ανοίξαν οι πληγές μου
απόψε μένω μοναχός να σε ζητώ
Μοιάζει κελί σε φυλακή η ύπαρξη μου
κι η ψυχή μου ένας κατάδικος σκυφτός
Κλειδί μονάκριβο αυτού η αγκαλιά σου
μοιάζει η μορφή σου με της λεφτεριάς το φως
Απόψε πέφτω άλλη μια, κράτησε με
δωσ’ μου την δύναμη κι εγώ να σε κρατώ
πιάσε το χέρι μου, φίλα μ’, αγκάλιασε με
δωσ’ μου πνοή να αναπνέω πριν χαθώ
Απόψε γίνεται μαχαίρι το σε θέλω
η απουσία σου σκοτάδι μα εσύ φως
συγχώρεσε με μάτια μου που επιμένω
λείπεις και έχει σκοτεινιάσει ο ουρανός
Απόψε πάλι και ας λύγισα θυμάμαι
και μες τα μάτια σου εμάς πάλι ζητώ
απόψε πάλι είσαι ο λόγος που αντέχω
μέσα σ’αυτό το αφιλόξενο κενό
Απόψε γράφω στο χαρτί μου σκόρπιες λέξεις
όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να σου πω
Ξέρω πως ήταν πολύ δύσκολο να αντέξεις
Ξέρω το λίγο πως δεν είναι αρκετό
Απόψε ζύγισα άλλη μια την ζωή μου
και τα ωραία της κομμάτια νοσταλγώ
Τα τόσα βράδια που γυρνούσα μεθυσμένος
στου έρωτα σου του αλήτικο ρυθμό
Λείπει η άνοιξη να έχει το άρωμα σου
λείπουν τα βράδια που περίμενα να ρθεις
λείπουν του τα μάτια σου, τ’αστέρια τ’ ουρανού μου
λείπεις εσύ, λείπει το γέλιο της ψυχής
Απόψε θα θελα λιγάκι να με θέλεις
απόψε θα θελα πολύ να με κρατάς
να ψιθυρίζεις στο αυτί μου δεν θα φύγεις
και με τα μάτια να μου λες πως μ’αγαπάς
Απόψε φίλα με, σε λίγο ξημερώνει
κράτα ένα αστέρι αναμμένο και για μας
στα μάτια κοίτα με και πες μου πως θα μείνεις
και πριν το τέλος πες μου ότι μ’αγαπάς…


Αρνείται πεισματικά να γυρίσει πίσω το σώμα κι η ψυχή όσων πέρασαν από το σκοτάδι στο φως. Όποιος δει από κοντά αστέρι δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει την λάμψη του, όποιον ζέστανε ο ήλιος δεν μπορεί ποτέ ξανά να ζήσει μακριά του. Ο έρωτας ένα εισιτήριο για μαγικό ταξίδι χωρίς επιστροφή κι όταν κάποιος κάνει μια ψυχή να χαμογελάσει την κερδίζει για πάντα.

αυτό φοβάμαι «μη μείνεις να διεκδικείς, να περιμένεις μια αγκαλιά, τη δικιά μας αγκαλιά».
Στο είπα βλάκα οι αγκαλιές είναι δέσιμο!
Είχες δίκιο :/
Σε όλα είχες δίκιο, πάντα έχεις δίκιο.
Καληνύχτα

 https://facerealityweb.wordpress.com/
via random vlakas

Δήμoς Νοτίου Πηλίου: Αναγκαία η διατήρηση δρομολογίων του “Μουτζούρη”

Δήμoς Νοτίου Πηλίου: Αναγκαία η διατήρηση δρομολογίων του “Μουτζούρη” Τη διατήρηση των δρομολογίων του Τρένου Πηλίου ζητά ο αντιδήμαρχος Του...