ΟΙ 12 ΠΛΑΝΗΤΕΣ--ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ , ΚΛΕΙΔΙ ΓΝΩΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ..του ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

Οι 12 πλανήτες - θεοί του ηλιακού μας συστήματος και η Σελήνη το κλειδί της γνώσεως για τον άνθρωπο 

ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

Για χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος ζούσε σε μεγάλο βαθμό σε αρμονία με τους πολλαπλούς ρυθμούς της φύσεως για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του.

  Παρατηρούσε με μάτια πάντα ορθάνοιχτα και υπάκουε σε αναγκαιότητες, αρχικά χωρίς να ρωτά για τα αίτιά τους, αργότερα όμως βρήκε και τα αίτια.

  Ο άνθρωπος δεν παρατηρούσε με ακρίβεια μόνο την κατάσταση και την μορφή των πραγμάτων, αλλά και την αλληλοεπίδραση της καταστάσεως αυτής με την εκάστοτε χρονική στιγμή που τα παρατηρούσε, δηλαδή σε ποια χρονική στιγμή της ημέρας, ποιο μήνα, ποια εποχή, με ποια θέση του Ήλιου, της Σελήνης και των άστρων.

  Πολλά παλαιά κτίσματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας μαρτυρούν πόσο μεγάλη σημασία έδιναν οι πρόγονοί μας στην ακριβή παρατήρηση των άστρων και τον υπολογισμό των τροχιών τους. Αλλά και για τις προσωπικές τους κατοικίες φρόντιζαν πολλά να είναι στην «θέση τους».

    Χρησιμοποιούσαν μια σειρά από εργαλεία για την εξακρίβωση καλής και αποφυγή κακής θέσεως.

  Χρησιμοποιούσαν ράβδους, εκκρεμή κ.λ.π. και επίσης παρατηρούσαν και τις «κινήσεις» όλων των  ζώων, όπως του σκύλου, της γάτας, του φιδιού.

  Τα ζώα παρατήρησαν ότι είναι εξαιρετικοί ανιχνευτές για την ποιότητα της καλής θέσεως. Για παράδειγμα, οι γάτες μέσα σε ένα σπίτι «γειώνουν» τα αρνητικά γεωδυναμικά πεδία, οπότε αυτόματα ξέρουμε ότι εκεί για να έχουμε καλό ύπνο και διάβασμα, ή ηρεμία δεν βάζουμε κρεββάτι, ή γραφείο.

  Αντίθετα, εκεί όπου θα πάει ο σκύλος να «αράξει» είναι τα σημεία όπου «γειώνει» την θετική ενέργεια οπότε εκεί βάζουμε κρεββάτι, γραφείο ή τραπέζι.

Εκεί όπου υπάρχουν φωλιές μερμηγκιών δεν κτίζουμε γιατί από κάτω υπάρχουν υπόγεια ύδατα, καθόλου καλό για το σπίτι.

      Σήμερα, αγνοώντας όλα αυτά έχουμε και τα ακόλουθα αποτελέσματα, καρκίνος και καρδιακές παθήσεις, τα οποία μας περιγράφει στο βιβλίο του «Το Οικολογικό σπίτι» ο αρχιτέκτονας Κώστας Στεφ. Τσίπηρας – εκδόσεις Κυριακίδης.

  Εδώ θα πρέπει να πούμε επίσης, ότι και αυτά που τρώμε ή πίνουμε έχουν το ζώδιο τους ή τον Θεό τους. Δηλαδή, αν ένα φυτό ανήκει στον «κακό» Κρόνο και εμείς τρώμε πολύ από αυτό τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι κακό θα γίνει και αυτό ξεκινάει από την τροφική δηλητηρίαση μέχρι τον θάνατο, η δε θεραπεία του γίνεται με κάποιο που ανήκει στον «καλό» Θεό τον Ήλιο, στην προκειμένη περίπτωση το λεμόνι.

  Παραδείγματος χάριν, τα κουκιά με πολύ λεμόνι, το οποίο «αραιώνει» το κυάνιο γίνονται πιο χωνευτικά και απομακρύνουν τα δυσάρεστα αποτελέσματα.

Ακολουθεί πίνακας, όπου αναφέρεται που ανήκουν πολλά από τα γνωστά μας φυτά, βότανα και δέντρα

Ελληνική ονομασία φυτού ή δένδρου -  Αστρολογικός Πλανήτης

Αγγελική - Ήλιος

Αγκαθωτός θάμνος (Grataegus) - Άρης

Αλόη -Ήλιος

Αμανίτης ή μανιτάρι -Σελήνη

Αμπέλι ή περικοκλάδα - Δίας

Αμύγδαλο - Αφροδίτη

Αναγαλίς ή Φελόχορτο ή Περδικούλι - Δίας

Ανανάς - Δίας

Ανεμώνη - Αφροδίτη

Αντίδι Σελήνη Αρτεμισία - Κρόνος

Άρκτιο ή Λάππα ή Κολλιτσίδα - Κρόνος

Απήγανος -  Κρόνος

Αχλάδι - Δίας

Βαλεριανή ή Βαλεριάνα - Αφροδίτη

Βάλσαμο - Δίας

Βάλσαμο φυτό αρωματικό - Ήλιος - Αφροδίτη

Βασιλικός - Δίας

Βατόμουρο άγριο ή Βατομουριά - Άρης

Βερύκοκο - Κρόνος

Βιολέτα – Μπαξές - Δίας - Αφροδίτη

Βορράγιον ή Βόρραγγο ή Μποράντσα - Δίας

Βρυόφυτο (Υπατικό) -Δίας

Βρύα – Μούσκλια - Κρόνος

Γαϊδουράγκαθο - Άρης

Γλυκομηλιά - Αφροδίτη

Γλυκόριζα - Δίας

Δαιμοναριά ή Υοσκύαμος ο μέλας - Κρόνος

Δαμάσκηνο - Αφροδίτη

Δάφνη - Ήλιος

Δενδρολίβανο - Ήλιος

Δρακοκέφαλο - Ερμής

Δυόσμος - Δίας

Έλατο ήμερο - Κρόνος

Ελλέβορος ή Βέρατρο -Κρόνος

Ευφραζία ή Ευφρασία - Ήλιος

Ζαχαροκάλαμο -Ήλιος

Θυμάρι -Αφροδίτη

Ιεράκιο φυτό - Ερμής

Ιτιά -Κρόνος

Κανέλα - Ήλιος

Κάπαρη - Κρόνος

Καρυδιά - Αφροδίτη – Ερμής

Καρυόφυλλο ή Γαρίφαλο ή Μοσχοκάρφι - Δίας

Καστανιά - Άρης

Κέδρος - Ήλιος

Κεχρί - Αφροδίτη

Κεχριμπάρι - Αφροδίτη

Κράμβη ή Λάχανο - Σελήνη

Κρεμμύδι - Άρης - Σελήνη

Κριθάρι -Ήλιος

Κρίνος - Αφροδίτη

Κερασιά - Δίας

Κολοκύθα - Σελήνη

Κορίανδρον ή Κόλιαντρο - Αφροδίτη

Κισσός - Δίας

Κίτρο -  Αφροδίτη

Κουκί - Κρόνος

Κύμινο - Κρόνος

Κυπαρίσσι - Κρόνος

Κώνειο ή Βρωμόχορτο ή Τσούγα - Άρης

Λεμονιά - Ήλιος

Λιβάνι ή Λίβανος -Ήλιος

Λινάρι - Δίας

Mανδραγόρας ή Μαντραούρας ή Καλάνθρωπος - Σελήνη – Κρόνος

Μαντζουράνα -  Δίας

Μαργαρίτα - Δίας

Μαρούβιο ή Σκουλόχορτο ή Μαρμαράκι ή Ασπροπρασιά - Άρης

Μαρούλι -Σελήνη

Μελιά ή Φλαμουριά - Δίας – Ήλιος – Αφροδίτη

Μοσχοκάρυδο - Δίας

Μόσχος - Ήλιος

Μουριά - Δίας

Μυρτιά - Αφροδίτη

Νάρκισσος ή Ψευδονάρκισσος ή Τσαμπούκι - Αφροδίτη

Νούφαρο ή Νυμφαία - Αφροδίτη

Οξιά -  Δίας

Οχιά - Ερμής

Παιωνία - Δίας – Ήλιος

Παπαρούνα - Κρόνος – Σελήνη

Πεπόνι - Σελήνη

Πιπέρι - Άρης

Πιπερόριζα ή Ζιγγεβερίδα -Ήλιος – Άρης

Πορτοκαλιά - Ήλιος

Πράσο - Άρης

Ροδάκινο -  Αφροδίτη

Ρόδι - Δίας

Ρίγανη - Δίας

Ρίον ή Ραβέντι - Δίας

Σαμπούκο ή Κουφοξυλιά ή Αφροξυλιά - Ερμής

Σάτυρος ή Βαθυκίτρινος κρόκος - Ήλιος – Δίας

Σημύδα - Δίας

Σίτος ή Σιτάρι ή σιτάλευρο - Δίας

Σκόροδον ή Σκόρδο - Άρης

Σπανάκι -  Κρόνος

Σταφίδα - Αφροδίτη

Συκιά - Αφροδίτη – Δίας

Ταγίτης ή Ταγέτης ή Κατιφές ή Καλενδούλη - Ήλιος

Φασολιά - Ερμής

Φουντουκιά - Ερμής – Δίας

Φραγκοστάφυλο -  Δίας

Φιλύρα ή Φλαμουριά - Σελήνη

Φοίνικας ή Χουρμαδιά -Ήλιος

Φράουλα -  Δίας

Φτέρις ή Πτέρις - Κρόνος

Χασίς ή Κανναβούρι -  Κρόνος

  Και φυσικά όλα αυτά έγιναν όχι για ανιδιοτελή ανάγκη και προσωπική έρευνα, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορούσαν να αποκομίσουν την μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια από την γνώση της επιρροής των εκάστοτε αστρικών συνδυασμών ανάλογα με την χρονική στιγμή.

 [Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Σελήνης -ημερολόγιο -βιβλίο 1999-2010 του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη]

https://plus.google.com/115321623228546476623

Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Η χρήση των βοτάνων μέσα στο χρόνο

Ξεκινώντας το ταξίδι μας στο παρελθόν με σκοπό να παρουσιάσουμε τον τρόπο θεραπευτικής και χρήσης φαρμάκων και την κατανομή τους ανά ιστορικές περιόδους, σίγουρα η αφετηρία μας θα ήταν η Ιπποκρατική περίοδος.
Παρότι όπως αναφέρθηκε η Κίνα 3000 χρόνια πριν είχε αναπτύξει κάποιο είδος θεραπευτικής που έμοιαζε με την Ινδών. Το 2698 π.Χ. ο αυτοκράτορας Τσαούν-Ντι έγραψε το πρώτο βιβλίο θεραπευτικής. Στο Πεν-Τσάο που σημαίνει βοτανοσυλλέκτης και γράφτηκε το 2500 π.Χ. περιγράφονται 1111 φάρμακα πολλά αμφιβόλου αξίας.
> Ο Κινέζος Ιπποκράτης ο Τσιν-Κεϊ συνέγραψε δίτομο θεραπευτικό οδηγό περί ιατρικής και υγιεινής και στο οποίο βρίσκονται μυστικά της θεραπευτικής, εξορκισμοί και φυτικά φάρμακα.
Το 1596 π.Χ. γράφτηκε από κάποιο δημόσιο υπάλληλο μη ιατρό ή φαρμακοποιό ένα βοτανολόγιο που εκδιδόταν μέχρι το 1826 μ.Χ. Το 1657 μ.Χ. συμπληρώθηκε και χρησιμοποιείται απ' τους Κινέζους μέχρι σήμερα.
OL Ινδοί συνδέουν τη θρησκεία με τα μυστήρια, τους ψαλμούς και τη χορήγηση φαρμάκων. Η θεραπευτική βασίζεται κυρία στην διαιτητική ωστόσο ο Θεόφραστος αναφέρει ινδικά αφροδισιακά φάρμακα και ο Ιπποκράτης αναφέρει φυτικά προϊόντα των Ινδιών που χρησιμοποιεί ως φάρμακα. Επίσης οι Πέρσες είχαν παράδοση στη Παρασκευή φαρμάκων.
Ο Διοσκουρίδης αναφέρει διάφορα Περσικά φάρμακα όπως το αμμωνιακό, την χαλβάνη, το περσικό σινάπι, το μηδικό σίλφιο, το μάννα, την μύρα, τον κρόκο, την μηδική πόα.
Ο Αλέξανδρος Τραλλιανός αναφέρει το μηδικό κολλύριο. Οι Πέρσες είναι αυτοί που το 500 μ.Χ. ίδρυσαν το πρώτο αυτοτελές φαρμακείο στην Τσχοντισαμπούρ.
Οι Αιγύπτιοι όπως αναφέρθηκε στο πρώτο κεφάλαιο με τον πάπυρο Ebers το 1352 π.Χ. ασχολούνταν με φαρμακευτικές συνταγές.

Ο Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ. Ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας και τα μαθήματα τα Ιατρικής τα πήρε από τον πατέρα του και τον παππού του που υπήρξαν και αυτοί ιατροί.
Ο Ιπποκράτης αποτελεί τομή στην ιστορία της Ιατρικής και θεραπευτικής η οποία πριν απ' αυτόν βρισκόταν στο στάδιο της παρατήρησης και εμπειρίας, της μίμησης των ζώων και της θεουργικής - ιερατικής ιατρικής.
Αυτός είναι που ανοίγει την εποχή της επιστημονικής ιατρικής, όπως εννοείται ο όρος "επιστήμη" σήμερα. Τη διδασκαλία του τη χαρακτηρίζει ηθική, η οποία διαφαίνεται το έργο του, η ιατρική του χαρακτηρίζεται από μεγαλοφυΐα στη σύλληψη και επιστημονικό δαιμόνιο στην πράξη.
Από το πλήθος των ιατρικών πράξεων και θεραπειών που εφάρμοσε επιλέχθηκαν κάποιες φαρμακευτικές συνταγές που διατηρήθηκαν, εμπλουτίστηκαν από μεγάλους ιατρούς όπως ο Γαληνός και εφαρμόσθηκαν για αιώνες.

Στις φαρμακευτικές συνταγές των αρχαίων χρόνων, των προ Χριστού χρόνων αναφέρονται συνταγές του Ιπποκράτη, του Ερμή του Τρισμέγιστου, έτσι όπως βρέθηκαν μεταφρασμένα από πατέρες στο έργο του «περί ασθενειών" και "περί νουσών Α' - Δ'". Το έργο του Ερμή του Τρισμέγιστου επιλέχθηκε γιατί υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην αιγυπτιακή ιατρική με την ελληνική όπως επίσης και της περσικής με την ελληνική.
Η θεότητα του Ερμή του Τρισμέγιστου προέκυψε από την μεταφορά στην ελληνική θρησκεία του αιγυπτιακού θεού Θώβ.
Ο Θώβ ήταν ο ψυχοπομπός θεός των Αιγυπτίων ο οποίος συμβόλιζε τη λογική τάξη του σύμπαντος. Αρχικά είχε τοπικό χαρακτήρα αργότερα όμως επεκτάθηκε σ' όλη την Αίγυπτο. Με την εγκαθίδρυση της δυναστείας των Πτολεμαίων, οι Έλληνες έποικοι εγκαταστάθηκαν στην ιερή πόλη Θώβ. Απ' αυτόν τον Ελληνικό πυρήνα και από την συγκριτική τάση της εποχής προέκυψε η ταύτιση του Ερμή και του Θώβ. Σε όστρακο που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ. ο ιερέας του Θώβ των αναφέρει ως τρισμέγιστο.
Η μεταφορά του θεού Θώβ στην ελληνική ή καλύτερα στην ελληνιστική πραγματικότητα, δημιούργησε την ανάγκη να προσαρμόσει και τα κείμενα της μυστική σοφίας τα οποία είχε παραδώσει αυτός ο Θεός. Το έργο της μεταγραφής ανέλαβαν Αιγύπτιοι ιερείς. Την εποχή των Πτολεμαίων μεταφράζονται τα ιερά αιγυπτιακά κείμενα του Τρισμέγιστου Θώβ ως τρισμέγιστου Ερμή. Το ελληνικό πνεύμα επηρέασε τα κείμενα αυτά. Αυτή είναι και η πρώτη ανάμιξη αιγυπτιακών και ελληνικών στοιχείων.
Στα κείμενα αυτά υπάρχει ένας μαγικός τελετουργικός χαρακτήρας. Η μαγεία και ο αποκρυφισμός φαίνεται ότι πάντα ήταν στενά συνυφασμένα με το αιγυπτιακό ιερατείο.
Ο πρακτικός Ερμητισμός έδειξε ενδιαφέρον για θέματα των φυσικών επιστημών όπως της ιατρικής, της βοτανολογίας και της ορυκτολογίας, πάντα κάτω απ' τη φανερή επίδραση της μαγείας και της αστρολογίας.
Στο κλίμα αυτό δημιουργούνται οι Κυρανίδες, ένα έργο λαϊκής ιατρικής και μαγείας. Το έργο θεωρείται συνδυασμός των έργων δυο παλαιότερων συγγραφέων του Κυράνου, του Αρποκρατίωνα καθώς και ένα τρίτου συριακού έργου με τον τίτλο Αρχαϊκή Βίβλος. Το όνομα Κυρανίδες θεωρείται προσπάθεια απόδοσης στα Ελληνικά του Πέρση βασιλιά Κύρου.
Το βιβλίο χωρισμένο σε κεφάλαια εξετάζει ένα ζώο, βότανο ή πέτρωμα στην ιατρική και μαγική του χρήση. Κάθε κεφάλαιο κλείνει με την υπόδειξη για τη δημιουργία φυλαχτού.
Τα φυλαχτά διακρίνονται σε φιμωτήρια ή φιμοκάτοχα τα οποία βωβαίνουν τους ανθρώπους και ζώα όταν περνάει κανείς από μπροστά τους, νικητήρια που εξασφαλίζουν νίκη, χαριτήσια που κάνουν κάποιον συμπαθή στους άλλους και άλλα. Η ενίσχυση των μαγικών και ιατρικών προσπαθειών γίνεται με ύμνους.
Τα κείμενα αυτά ξεκίνησαν από τους χρόνους της ύστερης αρχαιότητας και εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται και να αναμορφώνονται μέχρι τον Μεσαίωνα. Τεράστια υπήρξε η επίδραση τους όχι μόνο στην παγανιστική αρχαιότητα αλλά και στον αραβικό κόσμο τη λατινόφωνη Δύση και στη Βυζαντινή Ανατολή, όπου συχνά χρησιμοποιήθηκαν σαν βασικά ιατρικά βιβλία.
Τα κείμενα παραθέτουν το μεγαλύτερο μέρος της ιατρικής, της φαρμακολογίας και της φυσιογνωσίας της εποχής του. Όπως και σε άλλα ιατρικά, φαρμακολογικά και φυσιογνωστικά έργα της αρχαιότητας, είναι εξαιρετικά δύσκολη η ταύτιση των αρχαίων φυτών, και ζώων με τα αντίστοιχα σημερινά είδη, όπως και η ταύτιση των διαφόρων ασθενειών με τις σημερινές.
Ο πρόλογος του έργου αναφέρει πως γίνεται λόγος για 24 ορυκτά, 24 πτηνά, 24 βότανα και 24 ψάρια. Γράφτηκε η δύναμη καθενός απ' αυτά, η οποία ανακατεύτηκε και αναμίχθηκε με τις υπόλοιπες δυνάμεις για τη θεραπεία του θνητού σώματος, αλλά και για την ευχαρίστηση και για τη φυσική του κατάσταση. Και βρήκε από τον παντοκράτορα και παντοδύναμο Θεό με τη δική του σοφία τις επενέργειες και τις δυνάμεις και τη φύση των βοτάνων, των ορυκτών, των ψαριών, των πτηνών, των ζώων και των θηρίων, επιπλέον και τις μεταξύ τους αναμείξεις, αντιδράσεις και ιδιότητες. Αυτή η γνώση και η εμπειρία έφτασε στους ανθρώπους από τον Θεό.

Πηγή: Φαρμακευτικαί συνταγαί και εν τω Αγίο Όρει ευρισκόμεναι-Παπαχαρίσης Γεώργιος
           http://www.ftiaxno.gr/

http://imingr.blogspot.gr/

ΟΙ ΓΑΤΟΙ, ΟΙ ΓΑΤΕΣ, ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ

Οι γάτοι, οι γάτες, το Σεληνόφως και οι μάγισσες

 

Η γάτα ήτο πάντα συνδεδεμένη με την Σελήνη, την ερωτικότητα και την μαγεία. 

Γι αυτό και όλες τις θηλυκές εκτροπές της, τις είχαν συνδέσει με την γάτα οι γνωστικοί του 16ου αιώνος. 

Την δε γούνα της την θεωρούσαν αφροδισιακό, και εξ αυτού έμεινε να λέγεται «γατάκι» το γυναικείο αιδοίο. 

  Οι μάγισσες - μυθική προβολή της κακιάς μητέρας-μητρυιάς - του Μεσαίωνος αγαπούσαν, λένε, να μεταμορφώνονται σε γάτες. Όπου οι μάγισσες σε πολλές εικόνες του μεσαίωνος και έκτοτε παριστάνονται να φιλούν έναν γάτο ή ένα τράγο κάτω από την ουρά. Ο γάτος ή ο τράγος θεωρείτο η προσωποποίηση του διαβόλου. Το ίδιο έκαμαν και οι «καθαροί».

    Έτσι η μαύρη γάτα, σιγά-σιγά έγινε εικόνα της σκοτεινής νύχτας, το χαρακτηριστικό ζώο του Σαββάτου των Μαγισσών, οι οποίες συγκεντρώνονταν σε μια σαραμπάντα και τρόμαζαν τους εύπιστους χωρικούς. Οι τελετές αυτές εγίνοντο κάτω από το φως της Σελήνης από την οποία έπαιρναν πολύ δύναμη.

  Ακόμη και σήμερα υπάρχουν τοπωνύμια από εκείνη την εποχή και δοξασία, όπως η «Χαράδρα των Γάτων» στην περιοχή της Πικαρδίας [Πικαρδία (γαλλ. Picardie, διεθν. Picardy). Ιστορική γεωγραφική περιοχή και διοικητικό διαμέρισμα (19.399 τ. χλμ., 1.857.481 κάτ. το 1999) της Γαλλίας, με πρωτεύουσα την πόλη Αμιέν] όπου ελάμβανε χώρα το Σαββάτο των Μαγισσών, όπως επίσης και σε άλλες περιοχές.

  Στην Άνω Βιέννη, της Αυστρίας κατά την νύχτα του καρναβαλιού, όλοι οι γάτοι ενώνονται σε ένα «Σάββατο όλων των Διαβόλων».

  Στην Σαβοΐα, μια περιοχή η οποία σήμερα είναι μοιρασμένη μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας, υπάρχει το «Κάστρο των Τριών Νεραϊδών» του Φετέρν. Πήρε αυτή την ονομασία διότι κτίσθηκε εν μια νυκτί από τρεις μόνο νεράιδες - μυθική προβολή της καλής μητέρας - στην χαράδρα της Ντρανς. 

Και λένε ότι εντός αυτού κατοικούν γιγάντιοι γάτοι!.. Το παλάτι του κάστρου, σήμερα πια ερειπωμένο, είχε λέει η παράδοση υπόγεια επικοινωνία με μυστικά σπήλαια, όπου ήτο κρυμμένοι οι θησαυροί των νεραϊδών. Μαύροι γάτοι ζούσαν σε αυτά, φύλακες των θησαυρών. 

Αλλά όποιος έπαιρνε αυτά τα υπόγεια περάσματα προσπαθώντας να βρεί τους κρυμμένους θησαυρούς των νεραϊδών συνήθως εχάνετο διότι τον έβρισκε κάποιο κακό, τιμωρία από και κάποιο κακό τον έβρισκε.

   Έτσι βγήκε η δοξασία περί μαύρων γάτων και γρουσουζιάς! -  βλ. σχ. Αλ. ντε Λιλ, και τα έργα «Guide de la France mysterieuse» [Οδηγός της μυστηριώδους Γαλλίας] και «Guide de la France secrete» [Οδηγός των μυστικών της Γαλλίας].

 Για όλους τους παραπάνω λόγους, γάτες ή αλεπούδες, συλλαμβάνοντο και βασανίζοντο ή ακόμη καίγοντο ζωντανές - κυρίως σε γιορτές τ' άη Γιάννη, κλπ. 

Στην πλατεία Σατελέ των Παρισίων κατά τον 16ο αιώνα έβαζαν μια γάτα ή αλεπού μέσα σε ένα κουτί, το κρεμούσαν κι από κάτω άναβαν πυρά! 

Σε εκκλησία της Νίκαιας Γαλλίας, ευρέθη κτισμένη μια μαύρη γάτα, μάλλον βαλσαμωμένη, ίσως κατά την διάρκεια της θεμελιώσεως του ναού.

Εφημερίδα χρονοτόπια της 9ης Μαρτίου 2010, λαογράφος Γ.Λεκάκης

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Σελήνης - βιβλίο-ημερολόγιο 1999-2010 του συγγραφέως [εκδόσεις προσωπική, Περίπλους, Πατάκη]

seliniartemisekati

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

H NTOMATA

                        Η ντομάτα..

 apenanti oxthi 

Κοιτώντας μια απλή ντομάτα, άλλος βλέπει έναν κόκκινο λαχταριστό καρπό, άλλος σχεδόν νιώθει την γεύση της κοιτώντας την.
Άλλος βλέπει ένα γεμιστό μερύζι, εξαίσιο καλοκαιρινό φαγητό. 
Άλλος γεμιστό με κιμά στην κατσαρόλα. 
Άλλος πάλι, βλέπει έναν σπόρο που τα κατάφερε να γίνει καρπός, άλλος, έναν σπόρο που κατάφερε να πολλαπλασιαστεί, άλλος βλέπει έναν σάκο γεμάτο σπόρια για το μέλλον της ντομάτας! 
Άλλος, βλέπει όλα αυτά μαζί κι άλλος παρακολουθεί εκείνον που τα βλέπει όλα αυτά μαζί.

Είμαστε μια αλυσίδα αλλεπάλληλων γεγονότων και παρατηρήσεων. 
Φανταστείτε τι τραβάνε κάποιοι που μονίμως βλέπουν την πολυπλοκότητα όλων αυτών των απλών πραγμάτων και παρατηρήσεων!

Για κάποιους, ο κόσμος είναι γεμάτος ερεθίσματα και διαπιστώσεις..
Για κάποιους, τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά και σχεδόν ποτέ δεν λένε όσα κατανοούν και πολλές φορές προσπαθούν να πουν τόσο απλά πράγματα με τόσο απλά λόγια, ώστε να δούμε όλοι πόση κρυμμένη ομορφιά μπορεί να υπάρχει στον κόσμο των ιδεών..

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..

Απέναντι Όχθη

ΜΗΛΟΣ...ΤΟ ΠΕΤΑΛΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

               ΜΗΛΟΣ

     Το πέταλο της ευ-Τυχίας

Κοιτάζοντας τον χάρτη ... το βλέμμα μου για άλλη μια φορά μαγνητίζεται απ’ αυτό το κομμάτι γης, που θυμίζει πλεούμενο ‘πέταλο’ έτοιμο να σε ταξιδέψει σε μέρη που ούτε βάζει ο λογισμός σου.

Ένα πολύχρωμο ‘πέταλο’ που υπόσχεται ευ-Τυχισμένες στιγμές σε μια όαση απείρου κάλλους. Σε υποβάλλει σ’ ένα διαρκές χάζι, καθώς θυμίζει άλμπουμ με ανάκατες φωτογραφίες από ταξίδια σε διάφορες τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Ενώ την ανακαλύπτεις, χάνεις την αίσθηση του Τόπου και του Χρόνου, μιας και η ομορφιά της είναι απολύτως ανένταχτη σε τέτοιου είδους ανθρώπινα πλαίσια.

Απροσδιόριστης ομορφιάς διότι είναι σα να συνωμότησε το Σύμπαν ΟΛΟ απαρχής κόσμου για να μας δωρίσει αυτό το πεταλοειδές δημιούργημα που λέγεται Μήλος. Μια συνωμοσία που σκοπό έχει μια αυτόνομη νήσος 150 τ.χλμ. να φιλοξενήσει τα πιο απίθανα μέρη, που μόνο με διακτινισμό θα μπορούσες να επισκεφθείς.

Είναι σαν ένα γεωφυσικό πάρκο που κατορθώνει να σε ταξιδέψει από την Ελλάδα στον Ειρηνικό και από τον Ειρηνικό στη Σελήνη. Οι εναλλαγές σε χρώμα, ύφος και σύσταση εδάφους είναι τόσο μεγάλες που θαρρείς ότι τα ονειρεύεσαι. Μια δειγματοληψία των ωραιότερων φυσικών τοπίων που έχεις δει σε ταξιδιωτικά περιοδικά ... ζωντανά μπροστά σου πάνω σ’ αυτήν ΤΗ στεριά που βρέχεται από το Αιγαίο.

Όσοι είχαν την ευτυχία να ΤΗΝ ‘πατήσουν’ νωρίς στη ζωή τους - όπως εγώ - κουβαλούν την κατάρα της αλησμόνητης ανάμνησης που βασανίζει, καθότι οι συγκρίσεις μετά είναι δυστυχώς αναπόφευκτες.

Ενώ δε διαθέτει πράσινο, ούτε καμιά βλάστηση άξια λόγου, οι ακροθαλασσιές της είναι ο ΑΣΣΟΣ στο μανίκι της για να αποστομώσει και τον τελευταίο δύσπιστο. Άλλοτε από στρωτό ασφαλτόδρομο και άλλοτε από απόκρημνα μονοπάτια ... αργά ή γρήγορα ... αντικρίζεις όλων των λογιών τις παραλίες.

Απλωτές ζαχαρένιες αμμουδιές, απάνεμες και ρηχές, όπως η Αχιβαδόλιμνη. Στενοί όρμοι με πράσινα νερά και φυσικές σπηλιές, όπως ο Παπάφραγκας. Περίκλειστες από πανύψηλα βράχια παραλίες με ολόλευκη άμμο και γυάλινα οινοπνευματί νερά, όπως το Τσιγκράδο. Κεραμιδί βραχώδη τοπία με βότσαλα σε παστέλ αποχρώσεις και αβαθή νερά με θερμές ιαματικές πηγές, όπως το Παλιοχώρι.

Και φυσικά ... το απόλυτα αξιοπερίεργο ‘σεληνιακό φαινόμενο’ που λέγεται Σαρακήνικο, με λειασμένα κάτασπρα βράχια όλων των επιπέδων, αποτέλεσμα της ηφαιστειογενούς δομής του νησιού. Η αντανάκλασή τους με το φως της μέρας δημιουργεί μια πρωτόγνωρη θολούρα που υπερχαλαρώνει και με το φως του φεγγαριού ... ένα ειδυλλιακό αυτόφωτο τοπίο που μαγεύει.

Ένας περίπλους με σκάφος θα σου χαρίσει και τις τελευταίες πινελιές του επίγειου παραδείσου, με βουτιές σε δροσερά καταγάλανα νερά που καθρεφτίζουν τον ορίζοντα. Αλλού η σπηλιά της Συκιάς και αλλού η φυσική γέφυρα στο Κλέφτικο ... όλα δημιουργήματα της φύσης ... όλα ειδικά καμωμένα για να συναντήσουμε τη χαρά της ζωής που κάθε τόσο ξεχνάμε.

Σαν ψέμα δεν ακούγεται;;;

Κι, όμως, είναι μια αλήθεια που κάθε φυσιολάτρης επιθυμεί να βιώσει. Αν αγαπάς την περιπέτεια και διασκεδάζεις περιηγούμενος έξω στη φύση με ήχους παφλασμών και μυρωδιές αντηλιακών, τότε οι παραλίες της Μήλου σε περιμένουν.

Αν αγαπάς τις λιτές μεσογειακές γεύσεις συνοδεία ανεμοδαρμένου ηλιοβασιλέματος, τότε η Πλάκα της Μήλου επίσης σε περιμένει. Εκεί σ’ ένα ύψωμα με λευκό αιγαιοπελαγίτικο φόντο και φουξ βουκαμβίλιες να πλαισιώνουν τα παραδοσιακά μαγαζάκια στα γραφικά σοκάκια ‘διαμένει’ η πρωτεύουσα του νησιού. Σε περιμένει για ξεκούραστες νύχτες, με μάτι ολημερίς χορτάτο από σκηνικά που θα στοιχημάτιζες ότι τα φαντάστηκες.    

Εκεί, στα σίγουρα, καταφθάνεις με όρεξη για εξερεύνηση για να χαθείς στο απέραντο γαλάζιο. Η μόνη σου ενασχόληση είναι η νοερή καταγραφή εικόνων που μόνο σε εξωτικούς προορισμούς συναντάς. Όταν μπεις στο πλοίο της γραμμής για επιστροφή, θα βάλεις μια άνω τελεία και θα δώσεις υπόσχεση επανασύνδεσης.

Κοιτάζοντας, λοιπόν, τον χάρτη ... η Μήλος μου ξυπνά μνήμες νεανικές και ερωτικές που είναι αδύνατον να αγνοήσω. Δεν μπορώ παρά να παραβώ τον προσωπικό μου κανόνα που «απαγορεύει την επάνοδό μου στα ίδια μέρη καθότι η ζωή μικρή και ο χρόνος λιγοστός» και να ενδώσω στον πειρασμό να την ξαναδώ.

Η ζωή είναι όντως τόσο μικρή που μία μόνο επίσκεψη στη Μήλο δεν είναι ποτέ αρκετή!

http://www.macroskopio.gr/el