ΟΙ ΓΑΤΟΙ, ΟΙ ΓΑΤΕΣ, ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ

Οι γάτοι, οι γάτες, το Σεληνόφως και οι μάγισσες

 

Η γάτα ήτο πάντα συνδεδεμένη με την Σελήνη, την ερωτικότητα και την μαγεία. 

Γι αυτό και όλες τις θηλυκές εκτροπές της, τις είχαν συνδέσει με την γάτα οι γνωστικοί του 16ου αιώνος. 

Την δε γούνα της την θεωρούσαν αφροδισιακό, και εξ αυτού έμεινε να λέγεται «γατάκι» το γυναικείο αιδοίο. 

  Οι μάγισσες - μυθική προβολή της κακιάς μητέρας-μητρυιάς - του Μεσαίωνος αγαπούσαν, λένε, να μεταμορφώνονται σε γάτες. Όπου οι μάγισσες σε πολλές εικόνες του μεσαίωνος και έκτοτε παριστάνονται να φιλούν έναν γάτο ή ένα τράγο κάτω από την ουρά. Ο γάτος ή ο τράγος θεωρείτο η προσωποποίηση του διαβόλου. Το ίδιο έκαμαν και οι «καθαροί».

    Έτσι η μαύρη γάτα, σιγά-σιγά έγινε εικόνα της σκοτεινής νύχτας, το χαρακτηριστικό ζώο του Σαββάτου των Μαγισσών, οι οποίες συγκεντρώνονταν σε μια σαραμπάντα και τρόμαζαν τους εύπιστους χωρικούς. Οι τελετές αυτές εγίνοντο κάτω από το φως της Σελήνης από την οποία έπαιρναν πολύ δύναμη.

  Ακόμη και σήμερα υπάρχουν τοπωνύμια από εκείνη την εποχή και δοξασία, όπως η «Χαράδρα των Γάτων» στην περιοχή της Πικαρδίας [Πικαρδία (γαλλ. Picardie, διεθν. Picardy). Ιστορική γεωγραφική περιοχή και διοικητικό διαμέρισμα (19.399 τ. χλμ., 1.857.481 κάτ. το 1999) της Γαλλίας, με πρωτεύουσα την πόλη Αμιέν] όπου ελάμβανε χώρα το Σαββάτο των Μαγισσών, όπως επίσης και σε άλλες περιοχές.

  Στην Άνω Βιέννη, της Αυστρίας κατά την νύχτα του καρναβαλιού, όλοι οι γάτοι ενώνονται σε ένα «Σάββατο όλων των Διαβόλων».

  Στην Σαβοΐα, μια περιοχή η οποία σήμερα είναι μοιρασμένη μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας, υπάρχει το «Κάστρο των Τριών Νεραϊδών» του Φετέρν. Πήρε αυτή την ονομασία διότι κτίσθηκε εν μια νυκτί από τρεις μόνο νεράιδες - μυθική προβολή της καλής μητέρας - στην χαράδρα της Ντρανς. 

Και λένε ότι εντός αυτού κατοικούν γιγάντιοι γάτοι!.. Το παλάτι του κάστρου, σήμερα πια ερειπωμένο, είχε λέει η παράδοση υπόγεια επικοινωνία με μυστικά σπήλαια, όπου ήτο κρυμμένοι οι θησαυροί των νεραϊδών. Μαύροι γάτοι ζούσαν σε αυτά, φύλακες των θησαυρών. 

Αλλά όποιος έπαιρνε αυτά τα υπόγεια περάσματα προσπαθώντας να βρεί τους κρυμμένους θησαυρούς των νεραϊδών συνήθως εχάνετο διότι τον έβρισκε κάποιο κακό, τιμωρία από και κάποιο κακό τον έβρισκε.

   Έτσι βγήκε η δοξασία περί μαύρων γάτων και γρουσουζιάς! -  βλ. σχ. Αλ. ντε Λιλ, και τα έργα «Guide de la France mysterieuse» [Οδηγός της μυστηριώδους Γαλλίας] και «Guide de la France secrete» [Οδηγός των μυστικών της Γαλλίας].

 Για όλους τους παραπάνω λόγους, γάτες ή αλεπούδες, συλλαμβάνοντο και βασανίζοντο ή ακόμη καίγοντο ζωντανές - κυρίως σε γιορτές τ' άη Γιάννη, κλπ. 

Στην πλατεία Σατελέ των Παρισίων κατά τον 16ο αιώνα έβαζαν μια γάτα ή αλεπού μέσα σε ένα κουτί, το κρεμούσαν κι από κάτω άναβαν πυρά! 

Σε εκκλησία της Νίκαιας Γαλλίας, ευρέθη κτισμένη μια μαύρη γάτα, μάλλον βαλσαμωμένη, ίσως κατά την διάρκεια της θεμελιώσεως του ναού.

Εφημερίδα χρονοτόπια της 9ης Μαρτίου 2010, λαογράφος Γ.Λεκάκης

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Σελήνης - βιβλίο-ημερολόγιο 1999-2010 του συγγραφέως [εκδόσεις προσωπική, Περίπλους, Πατάκη]

seliniartemisekati

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ