ΜΗΛΟΣ...ΤΟ ΠΕΤΑΛΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

               ΜΗΛΟΣ

     Το πέταλο της ευ-Τυχίας

Κοιτάζοντας τον χάρτη ... το βλέμμα μου για άλλη μια φορά μαγνητίζεται απ’ αυτό το κομμάτι γης, που θυμίζει πλεούμενο ‘πέταλο’ έτοιμο να σε ταξιδέψει σε μέρη που ούτε βάζει ο λογισμός σου.

Ένα πολύχρωμο ‘πέταλο’ που υπόσχεται ευ-Τυχισμένες στιγμές σε μια όαση απείρου κάλλους. Σε υποβάλλει σ’ ένα διαρκές χάζι, καθώς θυμίζει άλμπουμ με ανάκατες φωτογραφίες από ταξίδια σε διάφορες τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Ενώ την ανακαλύπτεις, χάνεις την αίσθηση του Τόπου και του Χρόνου, μιας και η ομορφιά της είναι απολύτως ανένταχτη σε τέτοιου είδους ανθρώπινα πλαίσια.

Απροσδιόριστης ομορφιάς διότι είναι σα να συνωμότησε το Σύμπαν ΟΛΟ απαρχής κόσμου για να μας δωρίσει αυτό το πεταλοειδές δημιούργημα που λέγεται Μήλος. Μια συνωμοσία που σκοπό έχει μια αυτόνομη νήσος 150 τ.χλμ. να φιλοξενήσει τα πιο απίθανα μέρη, που μόνο με διακτινισμό θα μπορούσες να επισκεφθείς.

Είναι σαν ένα γεωφυσικό πάρκο που κατορθώνει να σε ταξιδέψει από την Ελλάδα στον Ειρηνικό και από τον Ειρηνικό στη Σελήνη. Οι εναλλαγές σε χρώμα, ύφος και σύσταση εδάφους είναι τόσο μεγάλες που θαρρείς ότι τα ονειρεύεσαι. Μια δειγματοληψία των ωραιότερων φυσικών τοπίων που έχεις δει σε ταξιδιωτικά περιοδικά ... ζωντανά μπροστά σου πάνω σ’ αυτήν ΤΗ στεριά που βρέχεται από το Αιγαίο.

Όσοι είχαν την ευτυχία να ΤΗΝ ‘πατήσουν’ νωρίς στη ζωή τους - όπως εγώ - κουβαλούν την κατάρα της αλησμόνητης ανάμνησης που βασανίζει, καθότι οι συγκρίσεις μετά είναι δυστυχώς αναπόφευκτες.

Ενώ δε διαθέτει πράσινο, ούτε καμιά βλάστηση άξια λόγου, οι ακροθαλασσιές της είναι ο ΑΣΣΟΣ στο μανίκι της για να αποστομώσει και τον τελευταίο δύσπιστο. Άλλοτε από στρωτό ασφαλτόδρομο και άλλοτε από απόκρημνα μονοπάτια ... αργά ή γρήγορα ... αντικρίζεις όλων των λογιών τις παραλίες.

Απλωτές ζαχαρένιες αμμουδιές, απάνεμες και ρηχές, όπως η Αχιβαδόλιμνη. Στενοί όρμοι με πράσινα νερά και φυσικές σπηλιές, όπως ο Παπάφραγκας. Περίκλειστες από πανύψηλα βράχια παραλίες με ολόλευκη άμμο και γυάλινα οινοπνευματί νερά, όπως το Τσιγκράδο. Κεραμιδί βραχώδη τοπία με βότσαλα σε παστέλ αποχρώσεις και αβαθή νερά με θερμές ιαματικές πηγές, όπως το Παλιοχώρι.

Και φυσικά ... το απόλυτα αξιοπερίεργο ‘σεληνιακό φαινόμενο’ που λέγεται Σαρακήνικο, με λειασμένα κάτασπρα βράχια όλων των επιπέδων, αποτέλεσμα της ηφαιστειογενούς δομής του νησιού. Η αντανάκλασή τους με το φως της μέρας δημιουργεί μια πρωτόγνωρη θολούρα που υπερχαλαρώνει και με το φως του φεγγαριού ... ένα ειδυλλιακό αυτόφωτο τοπίο που μαγεύει.

Ένας περίπλους με σκάφος θα σου χαρίσει και τις τελευταίες πινελιές του επίγειου παραδείσου, με βουτιές σε δροσερά καταγάλανα νερά που καθρεφτίζουν τον ορίζοντα. Αλλού η σπηλιά της Συκιάς και αλλού η φυσική γέφυρα στο Κλέφτικο ... όλα δημιουργήματα της φύσης ... όλα ειδικά καμωμένα για να συναντήσουμε τη χαρά της ζωής που κάθε τόσο ξεχνάμε.

Σαν ψέμα δεν ακούγεται;;;

Κι, όμως, είναι μια αλήθεια που κάθε φυσιολάτρης επιθυμεί να βιώσει. Αν αγαπάς την περιπέτεια και διασκεδάζεις περιηγούμενος έξω στη φύση με ήχους παφλασμών και μυρωδιές αντηλιακών, τότε οι παραλίες της Μήλου σε περιμένουν.

Αν αγαπάς τις λιτές μεσογειακές γεύσεις συνοδεία ανεμοδαρμένου ηλιοβασιλέματος, τότε η Πλάκα της Μήλου επίσης σε περιμένει. Εκεί σ’ ένα ύψωμα με λευκό αιγαιοπελαγίτικο φόντο και φουξ βουκαμβίλιες να πλαισιώνουν τα παραδοσιακά μαγαζάκια στα γραφικά σοκάκια ‘διαμένει’ η πρωτεύουσα του νησιού. Σε περιμένει για ξεκούραστες νύχτες, με μάτι ολημερίς χορτάτο από σκηνικά που θα στοιχημάτιζες ότι τα φαντάστηκες.    

Εκεί, στα σίγουρα, καταφθάνεις με όρεξη για εξερεύνηση για να χαθείς στο απέραντο γαλάζιο. Η μόνη σου ενασχόληση είναι η νοερή καταγραφή εικόνων που μόνο σε εξωτικούς προορισμούς συναντάς. Όταν μπεις στο πλοίο της γραμμής για επιστροφή, θα βάλεις μια άνω τελεία και θα δώσεις υπόσχεση επανασύνδεσης.

Κοιτάζοντας, λοιπόν, τον χάρτη ... η Μήλος μου ξυπνά μνήμες νεανικές και ερωτικές που είναι αδύνατον να αγνοήσω. Δεν μπορώ παρά να παραβώ τον προσωπικό μου κανόνα που «απαγορεύει την επάνοδό μου στα ίδια μέρη καθότι η ζωή μικρή και ο χρόνος λιγοστός» και να ενδώσω στον πειρασμό να την ξαναδώ.

Η ζωή είναι όντως τόσο μικρή που μία μόνο επίσκεψη στη Μήλο δεν είναι ποτέ αρκετή!

http://www.macroskopio.gr/el