Η δύναμη της στρατιάς του Αλεξάνδρου είναι ένα από τα πολλά σημεία, για τα οποία υπάρχουν ελλιπείς πληροφορίες. Ούτε καν για την αρχική δύναμη, που ξεκίνησε από την Μακεδονία, δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες και το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Αλέξανδρος διεξήγαγε την Ευρωπαϊκή εκστρατεία επικεφαλής των δυνάμεων του Κοινού Συνεδρίου των Ελλήνων. Αυτό είναι σαφές διότι:
-Ο Φίλιππος δολοφονήθηκε λίγους μήνες πριν επιτεθεί στην Περσία, άρα οι συμμαχικές δυνάμεις πρέπει να είχαν ήδη συγκεντρωθεί και να έκαναν τις τελευταίες προετοιμασίες.
-Η στρατιά του Αλεξάνδρου μπροστά στα τείχη της Θήβας αριθμούσε περισσότερους από 30.000 πεζούς και 3.000 ιππείς, δηλαδή το σύνολο σχεδόν της δύναμης, με την οποία επιτέθηκε στην Περσία.
-Η ολοσχερής καταστροφή της Θήβας αποφασίσθηκε από τους Έλληνες συμμάχους του Αλεξάνδρου. Στους λίγους μήνες, που μεσολάβησαν ανάμεσα στην καταστροφή της Θήβας και την εισβολή στην Ασία, δηλαδή το χειμώνα του 335 – 334 π.Χ. ούτε αναφέρεται ούτε ήταν εφικτό να συγκεντρωθούν όλες οι συμμαχικές δυνάμεις και τα αναγκαία για την εκστρατεία εφόδια
Είναι επίσης βέβαιο ότι οι Θρακικοί λαοί προσέφεραν στρατό στον Αλέξανδρο μετά την εναντίον τους εκστρατεία του και την πλήρη υποταγή τους.
Σύνθεση και αριθμητική δύναμη
Η συνολική δύναμη της αρχικής στρατιάς αποτελεί ένα από τα πολλά σημεία ασυμφωνίας των αρχαίων συγγραφέων, που παραδίδουν από 30.000 έως 43.000πεζούς και από 4.000 έως 5.500 ιππείς, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στον παρακάτω πίνακα.
Ο Αρριανός, που είναι ο αναλυτικότερος ιστορικός στην περιγραφή των μαχών, μας δίνει μόνο κατά προσέγγιση σύνολα, ίσως διότι καμία από τις πηγές του δεν τον ικανοποιούσε. Αντίθετα, ο Διόδωρος, που είναι συνοπτικότερος και μικρότερης αξιοπιστίας, μας παραδίδει τον μοναδικό, κάπως αναλυτικό κατάλογο της αρχικής δύναμης της στρατιάς του Αλεξάνδρου. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να αποδώσουμε στον εν λόγω κατάλογο ιδιαίτερη αξία για τους παρακάτω λόγους:
Ο Αρριανός στη μάχη του Γρανικού, στη διάβαση της Κιλικίας και στη μάχη της Ισσού αναφέρει τμήματα, που δεν προκύπτει να προσκολλήθηκαν κατά την προέλαση της στρατιάς, άρα ανήκαν στην αρχική της δύναμη, κι όμως δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο του Διόδωρου. Αλλά κι ο ίδιος ο Διόδωρος περιορίζει την αξία του καταλόγου του.
Σύγχρονη αναπαράσταση Αγριάνα πελταστή_wikipedia
Συγκεκριμένα, δεν προσδιορίζει την ειδικότητα των Βαλκανικών λαών (Οδρυσών, Τριβαλλών και Ιλλυριών) που αναφέρει. Επίσης αναφέρει τον Παιονικό λαό των Αγριάνων ως τοξότες, ενώ από τον Αρριανό προκύπτει ότι ήσαν ακοντιστές. Πάντως αμφότεροι φαίνεται να συμφωνούν ότι οι Αγριάνες ήταν περίπου 1.000. Σε άλλο σημείο μας πληροφορεί ότι στους 600 ιππείς από τα συμμαχικά κράτη της νότιας Ελλάδος περιλαμβάνονταν Πελοποννήσιοι και Αχαιοί, δίνοντας την εντύπωση ότι η Αχαΐα δεν βρίσκεται στην Πελοπόννησο. Η αλήθεια είναι ότι αυτά δεν συνιστούν σοβαρά παραπτώματα, διότι όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς χρησιμοποιούσαν ανάλογες διατυπώσεις. Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι απαριθμεί 5.100 ιππείς, αλλά τους αθροίζει σε 4.500!
Η αρχική στρατιά, με την οποία ο Αλέξανδρος επιτέθηκε εναντίον της Αχαιμενιδικής αυτοκρατορίας, ήταν περίπου τα ¾ της συνολικής στρατιωτικής δύναμης, που είχε συγκεντρωθεί. Το υπόλοιπο ¼, 12.000 πεζοί και 1.500 ιππείς, παρέμεινε επί Ευρωπαϊκού εδάφους υπό τον Αντίπατρο, για να διατηρήσει τη Μακεδονική Ηγεμονία στην Ελλάδα και την υποταγή των Θρακικών λαών. Στη δύναμη αυτή πρέπει να προσθέσουμε και τους 10.000 Μακεδόνες, που επιχειρούσαν στην Μ. Ασία ήδη επί ένα έτος, αν και δεν έχουμε πληροφορίες για τη δράση τους μετά τη δολοφονία του Φιλίππου. Μετά από κάθε νίκη και όσο η στρατιά προήλαυνε στην Ασία, προσκολλώντο και άλλες δυνάμεις από τα τοπικά στρατεύματα των υποτασσομένων χωρών. Έτσι, κατά την εισβολή στην Ινδία και παρά τις φρουρές, που είχε αφήσει πίσω της σε όλη την Ασία, η στρατιά παραδίδεται ότι αριθμούσε 120.000 μάχιμους.
Μωσαϊκό που απεικονίζει Μακεδόνες στρατιώτες_τύμβος Αγ. Αθανασίου_Θεσσαλονίκη_4ος αιώνας π.Χ_wikipedia
Τακτική
Η φύση της πολεμικής σύγκρουσης, που προετοίμασε ο Φίλιππος και πραγματοποίησε ο Αλέξανδρος, απαιτούσε κινητοποίηση μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών και μεγάλης κλίμακας μάχες. Παρά ταύτα δεν έλειψαν οι ανορθόδοξες τακτικές, που παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν οι ελληνικοί στρατοί, για να νικήσουν με τις μικρότερες δυνατές απώλειες σε χρόνο, προσωπικό και πόρους. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ανά κατηγορία είναι τα ακόλουθα.
Στην Μύνδο ο Αλέξανδρος ήλθε σε συναλλαγή με μερίδα των κατοίκων, οι οποίοι προτιμούσαν την παράδοση, αλλά τελικά εξουδετερώθηκαν από εκείνους, που προτιμούσαν την αντίσταση. Ως κορυφαία περίπτωση συναλλαγής πρέπει να θεωρήσουμε την παραμονή στα αξιώματά τους, αξιωματούχων του Περσικού κράτους, που παραδίδονταν. Αν και δεν καταγράφεται άμεσα από τις αρχαίες πηγές, όλες οι σχετικές περιπτώσεις πρέπει να θεωρούνται ως αποτέλεσμα προηγηθείσης συμφωνίας, διότι τέτοιες συμφωνίες ήταν αμοιβαία επωφελείς και εξασφάλιζαν στον μεν Αλέξανδρο μεγάλη ταχύτητα προέλασης και πρόσθετους πόρους, στους δε συναλλασσόμενους αξιωματούχους προνόμια ανάλογα, ή ίδια με όσα ήδη κατείχαν.
Νυχτερινές επιχειρήσεις καταγράφονται μόνο δύο και είναι αμυντικές, η πρώτη στην Αλικαρνασσό και η δεύτερη στη χώρα των Ασπασίων. Ο λόγος που δεν τις επέλεξε ο Αλέξανδρος είναι ότι διεξάγονται επιτυχώς από μικρές δυνάμεις εναντίον μεγάλων, ενώ οι δικές του δυνάμεις ήταν ήδη μεγάλες και θα αντιμετώπιζαν δυσκολία στο συντονισμό τους. Στα Γαυγάμηλα γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο απέρριψε την πρόταση για νυχτερινή επίθεση και πιθανόν αυτή είναι η αιτία που κατέρρευσε το εκτεταμένο Περσικό μέτωπο.
Στη Σογδιανή Πέτρα καταγράφεται η μόνη πραγματική και εντυπωσιακή από τεχνικής άποψης καταδρομική επιχείρηση, η οποία ωστόσο σχεδιάσθηκε για να φέρει ψυχολογικό και όχι τακτικό αποτέλεσμα. Στον Υδάσπηκαταγράφεται χρήση παραπλανητικών πληροφοριών και ενεργειών. Ο Αλέξανδρος διέδιδε ότι δεν σκόπευε να περάσει τον ποταμό πριν πέσει η στάθμη του και τις νύχτες μετακινούσε άσκοπα διάφορα τμήματα, ώστε να πείσει τον Πώρο για τις διαδιδόμενες προθέσεις του. Τελικά κατάφερε να αιφνιδιάσει τον Πώρο και να αποβιβάσει τις δυνάμεις του στην ανατολική όχθη του Υδάσπη, χωρίς να γίνει έγκαιρα αντιληπτός. Λόγω της απόκρυψης των πλωτών μέσων και των καιρικών συνθηκών, υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η απόβαση, μπορούμε να την θεωρήσουμε και ως καταδρομική επιχείρηση.
Μία τελευταία παρατήρηση είναι ότι σε όλες τις συγκρούσεις ο Αλέξανδρος απέφευγε να χρησιμοποιήσει ως δύναμη κρούσης τους υποταγμένους βαρβάρους της Ασίας, δηλαδή δεν έκανε το λάθος, που έκανε ο Δαρείος στη μάχη της Ισσού με τους Κάρδακκες (Κούρδους). Χρησιμοποιούσε πάντοτε το αρχικό τμήμα της στρατιάς, που ξεκίνησε από την Ελλάδα και μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις χρησιμοποίησε εξειδικευμένα τμήματα Ασιατών, όπως ήταν οι ιπποτοξότες.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο αξιόλογο ιστολόγιο alexanderofmakedon.info το οποίο δυστυχώς δεν λειτουργεί πλέον.
Windsor Castle είναι μια βασιλική κατοικία στο Windsor στην αγγλική κομητεία του Berkshire.
Είναι το παλαιότερο και μεγαλύτερο κατοικημένο κάστρο στον κόσμο και ήταν το σπίτι της οικογένειας του βρετανικού βασιλικού οίκου για σχεδόν 1000 χρόνια.
Το αρχικό κάστρο χτίστηκε το 11ο αιώνα , μετά την εισβολή των Νορμανδών της Αγγλίας από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή .
Από την εποχή του Ερρίκου Α ' (1068 - 1135), έχει χρησιμοποιηθεί από όλους τους μονάρχες, και είναι η μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στο ίδιο παλάτι στην Ευρώπη.
Από το 1350 ως το 1370, ο Edward ΙΙΙ ,μετατραπεί το Windsor από μια στρατιωτική οχύρωση σε ένα γοτθικό παλάτι.
Πυρήνα του σχεδιασμού ο Έντουαρντ κράτησε στοιχεία από την περίοδο Tudor , κατά την οποία Henry VIII και Ελισάβετ Α 'έκανε την αυξανόμενη χρήση του κάστρου ως βασιλική αυλή και το κέντρο για τις διπλωματικές σχέσεις και τόπο ψυχαγωγίας.
Κατά τη διάρκεια του Αγγλικού εμφύλιου πολέμοου (1642-1651) το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή από τον Charles I καθώς και σαν ένα στρατιωτικό αρχηγείο των Κοινοβουλευτικων δυνάμεων.
Κατά την αποκατάσταση της μοναρχίας το 1660, ο Charles ΙΙ ανοικοδόμησε μεγάλο μέρος του Κάστρο Windsor με τη βοήθεια του αρχιτέκτονα Hugh May, δημιουργώντας ένα σύνολο από εξωφρενικές μπαρόκ διακοσήσεις στούς εσωτερικούς χώρους που εξακολουθούν να θαυμάζονται.
Μετά από μια περίοδο παραμέλησης κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, όταν βασίλευαν οι George III και George IV. ανακαινίστηκε και ξαναχτίστηκε το παλάτι επί Καρόλου Β' με μια κολοσσιαία δαπάνη, και δημιουργήθηκε το τρέχον σχέδιο των κρατικών διαμερισμάτων, γεμάτα ροκοκό, γοτθική και μπαρόκ επίπλωση.
Η Βασίλισσα Victoria έκανε μερικές μικρές αλλαγές στο κάστρο, το οποίο έγινε το κέντρο για την βασιλική διασκέδασης, για ένα μεγάλο μέρος της βασιλείας της.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου , το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως το σπίτι σε ολόκληρη την βασιλική οικογένεια κατά τη διάρκεια της γερμανικής επίθεσης βομβαρδισμού του Λονδίνου...
Η Μεγάλη Πυρκαγιά στο Windsor ξεκίνησε στις 20 Νοεμβρίου 1992 . Η πυρκαγιά προκάλεσε μεγάλες ζημιές και καταστράφηκε το 20% του Κάστρου. Επισκευάσθηκε πλήρως γρήγορα μέσα στα επόμενα χρόνια με κόστος £ 36.500.000.
Το Κάστρο καλύπτει 52.609 τετραγωνικά μέτρα (13 στρέμματα). Μετά από αιώνες με πολλές αλλαγές περιέχει περίπου 1.000 δωμάτια .
Είναι στην ουσία ένας γεωργιανός και βικτοριανός σχεδιασμός που βασίζεταισε μια μεσαιωνική δομή, με γοτθικά χαρακτηριστικά που σχεδιάστηκε εκ νέου σε μοντέρνο στιλ.
Η Άνω Ward του Windsor Castle περιλαμβάνει μια σειρά από μεγάλα κτίρια που περικλείονται από το άνω τοίχωμα Bailey, σχηματίζοντας ένα κεντρικό τετράπλευρο.
Η Άνω Ward περιλαμβάνει τα Ιδιωτικά Βασιλικά Διαμερίσματα και μεγάλα κρατικά Διαμερίσματα συμπεριλαμβανομένου και αυτό του χορού. Το εσωτερικό είναι πλούσια διακοσμημένο με υπέροχα έργα τέχνης από τον Rubens, Rembrandt, Michelangelo και Van Dyck, και άλλους.
[Φωτο: Το Μεγάλο Αίθουσα Υποδοχής - μέλος Διαμερίσματα]
Στην καρδιά του Κάστρου Windsor είναι η Μέση Ward , ένα εξωτερικό τείχος , (Bailey), σχηματίζεται γύρω από το Motte ή τεχνητό λόφο στο κέντρο του θαλάμου. Το Motte είναι 15 μέτρα (50 πόδια) και είναι κατασκευασμένο από κιμωλία αρχικά ανασκάφηκε από τον περιβάλλοντα χαντάκι. Εντός του Round Tower (κυκλικός πύργος), είναι ο φύλακας ,το Επιμελητήριο, αποδυτήρια και η τραπεζαρία.
Η Κάτω Ward βρίσκεται κάτω και στα δυτικά του Round Tower,( κυκλικού πύργου) και έφτανε .ως μέσα από την Πύλη του Νορμανδικού τμήματος. Αρχικά κυρίως λόγω του μεσαιωνικου σχεδιασμού, το μεγαλύτερο μέρος της Κάτω Ward είχε ανακαινισθεί ή ανακατασκευασθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου από τα μέσα βικτοριανης εποχής, από τον Anthony Salvin και Edward Blore, για να σχηματίσουν μια «σταθερή Γοτθική σύνθεση».
Στη βόρεια πλευρά της Κάτω Ward είναι το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου . Το εκκλησάκι είναι το αρχιτεκτονικό αποκορύφωμα για κάθε επίσκεψη στο κάστρο του Windsor. Αυτό το τεράστιο κτήριο είναι το πνευματικό σπίτι του Τάγματος των Ιπποτών του Garter και χρονολογείται από τα τέλη του 15ου και στις αρχές του 16ου αιώνα, σχεδιασμένο σε στιλ Κάθετη Gothic. Είναι ο τόπος ταφής δέκα μοναρχών, συμπεριλαμβανομένων των Henry VIII και Charles I.
Η θέση του Κάστρου του Windsor στην κορυφή του απότομου εδάφους σημαίνει ότι οι κήποι του κάστρου είναι σε περιορισμένη κλίμακα. Οι κήποι του κάστρου εκτείνονται ανατολικά από την Άνω Ward σε μια βεράντα του 20ου αιώνα .
Windsor Castle είναι περιτριγυρισμένο από ένα μεγάλο πάρκο.
40 μονάρχες , συμπεριλαμβανομένων της Αυτού Μεγαλειότητος της Βασίλισσας, έχουν χρησιμοποιήσει το Κάστρο σαν σπίτι
Σήμερα, πάνω από 500 άνθρωποι ζουν και εργάζονται στο Κάστρο του Windsor.
Η Βασιλική σημαία ανεβαίνει στις βασιλικές κατοικίες μόνο όταν η βασίλισσα είναι παρούσα. Αν η σημαία της Ένωσης ανεβαίνει πάνω από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το κάστρο του Ουίνδσορ ή Sandringham Οικία σηματοδοτεί ότι η βασίλισσα δεν είναι στην κατοικία.
Μια βασιλική βιβλιοθηκάριος επιβλέπει μια ανεκτίμητη συλλογή από 300.000 βιβλία , χαρακτικά και σχέδια.
Το κάστρο έχει 300 τζάκια τα οποία επιτηρούσαν με πλήρες ωράριο οι Fendersmith, η οικογένεια του οποίου έκαναν τη δουλειά αυτή για γενιές.
Το κτήμα Κάστρο Windsor (συμπεριλαμβανομένων Windsor Great Park) έχει πάνω από 450 ρολόγια .Όταν η British Summer Time (BST) ( θερινή ώρα) ξεκινά, χρειάζεται ο ρολογάς της Βασίλισσας, 16 ώρες για να μετακινήσει κάθε ρολόι μία ώρα μπροστά. Στο τέλος της BST (θερινής ώρας) χρειάζεται 18 ώρες για να τα ρυθμίσει μία ώρα πίσω (όπως λέει ο ίδιος στην πραγματικότητα έχει να μετακινήσει τους δείκτες προς τα εμπρός 11 ώρες!)
Η μεγάλη κουζίνα είναι η αρχαιότερη κουζίνα σε λειτουργία στη χώρα και έχει υπηρετήσει 32 μονάρχες, συμπεριλαμβανομένων Αυτής Μεγαλειότητας της Βασίλισσας.
Στο κελάρι του κάστρου , είναι αποθηκευμένα παγκόσμιας κλάσης κρασιά και σαμπάνιες. Πριν από ένα επίσημο δείπνο, οι τέλειες επιλογές απαιτούνταν για να συμπληρωθεί το γεύμα.
Οι επισκέπτες μπορούν να δουν την αλλαγή της φρουράς στο κάστρο που αποτελεί ένα από τα ατού της επίσκεψης στο κάστρο.
Το Windsor Castle είναι ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο , ένας χώρος για τη φιλοξενία αρχηγών κρατών που επισκέπτονται το βασίλειο, και ο προτιμώμενος χώρος διαμονής για το Σαββατοκύριακο της Ελισάβετ Β '.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τουρίστες επισκέπτονται το κάστρο του Windsor κάθε χρόνο
Τα Ουράλια Όρη , ή απλά τα Ουράλια , είναι μια οροσειρά που εκτείνεται περίπου από βορρά προς νότο στη μέσο- δυτική Ρωσία, από την ακτή του Αρκτικού Ωκεανού ,ως τον ποταμό Ουράλη και το βορειοδυτικό Καζακστάν.
Έχει παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί σε χάρτες ως το σύνορο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας , αν και μπορεί να μην είναι εντελώς ακριβές σήμα σαν όριο.
Η οροσειρά εκτείνεται σε 2.500 χιλιόμετρα (1.550 μίλια) και διέρχεται από την Αρκτική τούνδρα ως τα βόρεια μέσο- δάση και το ημι-έρημο τοπίο στο νότο.
Τα Ουράλια είναι μια στενή οροσειρά, στο ευρύτερο σημείο της είναι περίπου 200 χιλιόμετρα (125 μίλια) πλάτος .
Το υψηλότερο σημείο των βουνών είναι η κορυφή του βουνού Ναρόντναγια , το οποίο ανέρχεται σε 1.894 μέτρα (6.214 πόδια).
Τα Ουράλια Όρη είναι από τα παλαιότερα βουνά του κόσμου, 300 έως 250.000.000 ετών , και η διάβρωση τους έχει μειωθεί σημαντικά. Για την ηλικία τους, η ανύψωση των βουνών είναι ασυνήθιστα υψηλή.
Τα βουνά χωρίζονται σε πέντε υποενότητες: το νότιο, μέση, βόρεια, προ-και πολικές περιοχές.
Τα τοπία των Ουραλίων ποικίλλουν ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος και μήκος και κυριαρχείται από δάση και στέπες .
Εκτός από τις πολικές περιοχές και τα βόρεια τμήματα, τα βουνά είναι δασικές περιοχές και η υλοτομία αποτελεί σημαντική βιομηχανία .
Τα Ουράλια Όρη είναι από τις πλουσιότερες εκτάσεις σε ορυκτά στον κόσμο και έχουν εξορυχθεί για εκατοντάδες χρόνια . Παρέχουν άνθρακα, σίδηρο, άργυρο, χρυσό, λευκόχρυσο, μόλυβδο, αλάτι, αλουμίνιο, μαγνήσιο, διαμάντια και ένα ευρύ φάσμα από άλλους πολύτιμους λίθους.
Τα Ουράλια είναι επίσης πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. .
Πολλοί ποταμοί πηγάζουν από τα Ουράλια Όρη . Ο ποταμός Ural ( Ουράλης) πηγάζει από τις ανατολικές πλαγιές των νότιων Ουραλίων στη Ρωσία. Ο ποταμός Ural ρέει γενικά νότια για περίπου 2.428 χιλιόμετρα (1.509 μίλια) μίλια και εκβάλλει στην Κασπία Θάλασσα.
Τα βουνά περιέχουν μια σειρά από βαθιές λίμνες . Οι ανατολικές πλαγιές στα Νότια και Κεντρικά Ουράλια έχουν τις περισσότερες λίμνες και από τις μεγαλύτερες. Μερικές από αυτές είναι η Uvildy[φωτογραφία παρακάτω], η Turgoyak και η Tavatuy .
Η σύνθεση των βουνών, τα δάση, τα ποτάμια και οι λίμνες κάνουν τα Ουράλια μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Ρωσίας.
Το κλίμα των Ουραλίων είναι ηπειρωτικό .
Τα δάση στα Ουράλια κατοικούνται από ζώα τυπικά της Σιβηρίας, όπως το ελάφι, η καφέ αρκούδα, η αλεπού ,ο λύκος , ολύγκας , ο σκίουρος , και το Sable (βόρεια μόνο). Λόγω της εύκολης πρόσβασης των βουνών δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ορεινά είδη. Στα Μέσα Ουράλια, μπορεί κανείς να δει ένα σπάνιο μείγμα Sable (σαμούρι) και κουναβιού πεύκων που ονομάζεται kidus. Στα νότια Ουράλια, ο ασβός και ο μαύρος αγριόγατος είναι συνηθισμένα ζώα. Τα είδη πτηνών που αντιπροσωπεύονται από τον αγριόκουρκο, τον λυροπετεινό, οι τσαλαπετεινοί της φουντουκιάς,οι καρυοθραύστες με στίγματα και οι κούκοι.
Τα Ουράλια είναι ονομαστά για το Παρθένο δάσος της περιοχης Komi , το οποίο έχει συμπεριληφθεί στη λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Καλύπτει 32.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με κωνοφόρα, λέυκες και σημίδες και είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.
Το Visim Nature Reserve είναι ένας θησαυρός της παρθένας φύσης της περιοχής των Ουραλίων. Πρόκειται για μια περιοχή άγριας φύσης, με παρθένα δάση, στα οποία η Mansi του πληθυσμού Vogulsky τα χρησιμοποιούσαν για να κυνηγήσουν. Το 2001 η UNESCO αποφάσισε να δώσει το καθεστώς της βιόσφαιρας.
Στη δυτική ακτή της μια από τις βαθύτερες, καθαρότερες και ομορφότερες λίμνες στην περιοχή των Ουραλίων τη Λίμνη Turgoyak , ένα μεγάλο νησί που εφάπτεται στη στεριά, ονομάζεται το μυστηριώδες νησί της Πίστης .Θεωρείται ότι είναι μια ισχυρή και άκρως βιο-ενεργητική θέση και μπορείτε να βρείτε συχνά άτομα με διάφορες συσκευές ραβδοσκοπίας, καθώς και καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς και άλλους δημιουργικούς επαγγελματίες που έχουν την τάση να εμπνεονται από τα αρχαία μεγαλιθικά μνημεία.
Οι άνθρωποι ήρθαν να κατοικήσουν αυτά τα μέρη πολύ αργότερα από ό, τι σε άλλες περιοχές της γης, κατά την πρώιμη παλαιολιθική περίοδο, περίπου 75.000 χρόνια πριν. Τα Ουράλια Όρη, για το μεγαλύτερο μέρος του μήκους τους δεν είναι ακόμη και σήμερα το πιο προσιτό μέρος για να επισκεφθείτε.
Οι Ρώσοι μπήκαν στα βόρεια Ουράλια στα τέλη του 1.000 μ.Χ . Ωστόσο, δεν ανακάλυψαν τον ορυκτό πλούτο της περιοχής μέχρι το 1600. Στα 1700 τα Ουράλια έγινε μια από τις πιο σημαντικές βιομηχανικές περιοχές της Ρωσίας. Οι επιστήμονες από τη Ρωσία και άλλες χώρες συνέχιζαν να μελετούν τα ορυκτά των βουνών.
Ως Ρώσοι σε άλλες περιοχές μαζεύουν τα μανιτάρια ή τα βατόμουρα. Οι κάτοικοι όμωςτων Ουραλίων συγκεντρώνουν δείγματα ορυκτών και πολύτιμων λίθων.
Τα Ουράλια ήταν ένα φυσικό εμπόδιο για τους ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου οι σοβιετικές δυνάμεις είχαν προγραμματιστεί να υποχωρήσουν ανατολικά των Ουραλίων στην περίπτωση που η εισβολή των Ναζί θα ήταν τελικά επιτυχής.
Το περιστατικό Dyatlov είναι οι μυστηριώδεις θάνατοι των εννέα πεζοπόρων μαθητών, που είχαν πάει για σκι στα βόρεια Ουράλια Όρη στις 2 Φεβρουαρίου, 1959. Η έμπειρη ομάδα πεζοπορίας, που ήταν όλοι από το Πολυτεχνειακό Ινστιτούτο Ουράλια, είχαν δημιουργήσει ένα στρατόπεδο στις πλαγιές του Kholat Syakhl όταν χτύπησε η καταστροφή . Κατά τη διάρκεια της νύχτας κάτι που τους έκανε να πεταχτούν αλλόφρωνες στο δρόμο τους έξω από τις σκηνές τους και να φύγουν από το κάμπινγκ ανεπαρκώς ντυμένοι, παρά τις βαριές χιονοπτώσεις και τίς θερμοκρασίες κάτω του μηδενός.Μιά ιστορία που ποτέ δεν εξιχνιάστηκε...
Για κάποιους φίλους που θα μ' ενδιέφερε να του ρίξουν μια ματιά...
Νύχτα στο δάσος
Κάποιες φορές τ’ αστέρια είναι τόσο φωτεινά, που θαρρείς πως θ’ απλώσεις το χέρι να τα πιάσεις. Φορές πάλι τα σύννεφα σου κάνουν παιχνίδια με τα τρεχαλητά τους που νομίζεις ότι ο ουρανός ολόκληρος τρέχει να φύγει, και συ να μην τον βλέπεις πια.
Μιας και τούτη η νύχτα ήταν φωτεινή είπα να μείνω μόνος με τους παλιούς γνώριμους σχηματισμούς στον ουρανό Να μη γυρίσω ξανά το κεφάλι κατά τη γης. Δεν είναι να βλέπεις το κάθε τι καινούριο γύρω σου. Δεν είναι καν ν’ ακούς το παράπονο των ανθρώπων, γιατί σε παίρνει μαζί του και χάνεις την απόλαυση της αιωνιότητας.
Απομακρυσμένος από τους οικισμούς των ανθρώπων, με μόνο φως το φεγγάρι που ολόγιομο, έσκαγε το χαμόγελό του απ’ το διπλανό βουναλάκι, ταίριαξα με τις πνοές των πλασμάτων της νύχτας και το αθόρυβο πέταγμα της κουκουβάγιας. Τώρα πια δεν ακούω τα γέλια απ’ τα χοντροκομμένα αστεία, ούτε και τις καθημερινές γκρίνιες. Τώρα είμαι φίλος της πυγολαμπίδας κι αδερφός του κουναβιού.
Με ψαχτό βήμα στην φυλλοσκέπαστη γης και βλέμμα κατά τις σκιές, βαδίζω ανάμεσα στα κλαδιά του πουρναριού και τις βελόνες του κέδρου. Μόνο τ’ ασπράδι του ματιού δείχνει πως είμαι ένας παρείσακτος, αταίριαστος στην φύση των νυχτόβιων πλασμάτων. Μόνο ο χτύπος της καρδιάς μπορεί να προδώσει πως είμαι άνθρωπος κι όχι λύκος, αλεπού, αρκούδα. Κι ο νους, που προστάζει κάθε λίγο να μένω ακίνητος για να παίρνω τις οσμές της νύχτας και ν’ ακούω τ’ ακροπατήματα των πλασμάτων του δάσους, καθώς μια περπατούν και μια σέρνονται, προσταγμένα κι αυτά απ’ την φύση τους και την προσπάθεια της επιβίωσης.
Κάπου ένα θρόισμα στα φύλλα και πιο κει ένα αηδόνι κάνουν την διαπάλη των ζώων να μοιάζει με ρομαντικό σκηνικό.
Κρατώντας το βήμα στα γνωστά μονοπάτια, γιατί ανάπηρος εγώ από τις ικανότητες των νυχτόβιων πλασμάτων, βάδιζα τον μεροπερπάτητο τυφλοσούρτη τρέμοντας μην πέσω σε άγνωστο λάκκο ή σουβλερή πέτρα μιας και το μονοπάτι είχε παγίδες στο διάβα του και μικρούς γκρεμούς. Στενά περάσματα από νεροφαγιές ή κομμούς επάνω στον σχιστόλιθο, που στη μια μεριά του είχε υποχωρήσει φτιάχνοντας πέτρινες αγκαλιές. Το βήμα μ’ έφερε πάνω από μια απ’ αυτές τις εσοχές, που το φεγγάρι φώτιζε την βάση της τόσο καλά που η ασθενική μου όραση κατάφερε να δει μια λύκαινα που τάιζε τα μικρά της. Δυο λυκόπουλα ξεκομμένα απ΄ την μητρική θηλή που το στόμα τους ζητούσε κρέας, κατά πως η φύση τους το όριζε.
Σίγουρος, εγώ ο θρασύς κοιτούσα από ψηλά την οικογένεια παρά τις απειλές της μάνας που μου ΄δειχνε τα δόντια της προειδοποιώντας με να φύγω μακριά και πως τα παιδιά της τα φυλάει με την ζωή της.
Όμως εγώ, με το ανθρώπινο θράσος μου, στάθηκα να δω το γεύμα που έκαναν τα λυκόπουλα.
Φτωχικό. Κάποια ελάχιστα ποντίκια που κατάφερε να βρει σεργιανίζοντας όλο το δάσος.
Αυτή θα έμενε νηστική. Δεν έφτανε το φαΐ για όλους.
Κατέβασα το κεφάλι και έπαψα να ενοχλώ με το θράσος μου.
Δεν ήταν μια λύκαινα.
Ήταν μια φτωχή μάνα που, νηστική, τάιζε τα παιδιά της.
Το απόσπασμα που ακούγεται στο συνοδευτικό video, Οι αλιείς μαργαριταριών, ένα από τα κλασσικά ταγκό, και ανήκει στην ομώνυμη όπερα του George Bizet ( Ζωρζ Μπιζέ)... Την συνέθεσε το 1863 και μέχρι σήμερα, για μένα τουλάχιστον αποτελεί, ένα από τα κορυφαία έργα... Η απόδοση από την ορχήστρα του Ricardo Santos, είναι τέλεια.... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ...!!!!!!
Το Αμερικανικό κατεστημένο έδωσε την καλύτερή του παράσταση ως τώρα ...
... και λέγεται 'Προεδρία Τραμπ'
του system failure
Οι μεγαλοδημοσιογράφοι και διάφοροι "ειδικοί" σχολιαστές των Αμερικανικών συστημικών ΜΜΕ έδειχναν σοκαρισμένοι όταν κατάλαβαν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Κι όμως, τα ίδια ΜΜΕ ήταν αυτά τον προωθούσαν και μάλιστα περισσότερο ακόμα και από την αγαπημένη τους Χίλαρι Κλίντον, καθόλη τη διάρκεια της κούρσας για την προεδρία, σύμφωνα με διάφορες μετρήσεις. Οι αγορές στην αρχή έκαναν βουτιά, αλλά, “παραδόξως”, ανέκαμψαν πολύ γρήγορα, όπως έγινε και μετά την ψήφο υπέρ του Brexit. Τίποτα το συνταρακτικό δεν συνέβη. Φαίνεται σαν να πρόκειται για άλλη μια καλή σκηνοθεσία από τους τερατώδεις μηχανισμούς του κατεστημένου.
Αν πραγματικά θέλετε να καταλάβετε ποιος αποτελούσε πραγματική απειλή για το κατεστημένο, θα έπρεπε να γυρίσετε πίσω και να παρακολουθήσετε όλη την πορεία των υποψηφίων για τα προκριματικά του Δημοκρατικού κόμματος. Στην αρχή, θα βλέπατε ότι τα συστημικά ΜΜΕ θεωρούσαν σίγουρη τη νίκη της Χίλαρι και μάλιστα ότι θα επικρατούσε πολύ άνετα ενάντια στον Σοσιαλιστή, εσωκομματικό της αντίπαλο, Μπέρνι Σάντερς. Σχεδόν έκαναν πλάκα μαζί του. Αλλά μετά, τα πράγματα έγιναν σοβαρά, καθώς ο Μπέρνι άρχισε να δημιουργεί ένα μαζικό κίνημα έξω από το διεφθαρμένο 'πεδίο ελέγχου' των μιντιακών μηχανισμών.
Ειδικά η Αμερικανική νεολαία έδινε μια εκπληκτική ώθηση στον Μπέρνι, με πολύ γρήγορο ρυθμό, με τη μαζική της παρουσία στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις και μέσα από τα social media. Επίσης, τα ανεξάρτητα μίντια στο διαδίκτυο συνεισέφεραν σημαντικά στο να κάνουν τον Μπέρνι γνωστό σε όσο το δυνατόν περισσότερους Αμερικανούς. Διότι το σύστημα είναι όντως πολύ ισχυρό, αλλά όχι ανίκητο. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να ελέγξει.
Μετά, θα βλέπατε τα πρώτα σημάδια φόβου και αμηχανίας στα πρόσωπα και τις φωνές των μιντιακών φερέφωνων, όταν άρχισαν να παρακολουθούν προσεκτικά την απότομη άνοδο του Μπέρνι εναντίον της Χίλαρι. Έπειτα, θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι άρχισαν να καταγράφουν τη δυναμική του Μπέρνι, όχι μόνο απέναντι στην Χίλαρι Κλίντον, αλλά και απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό έγινε πολύ πριν η Χίλαρι κερδίσει τελικά τον Μπέρνι στα προκριματικά των Δημοκρατικών. Για ποιο λόγο λοιπόν τα μίντια άρχισαν να καταγράφουν προσεκτικά τη δυναμική που είχε ο Μπέρνι απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ; Η απάντηση είναι απλή: επειδή ήθελαν να ξέρουν αν έπρεπε να δράσουν σοβαρά για να τον βγάλουν εκτός παιχνιδιού.
Όταν διαπίστωσαν λοιπόν με τρόμο, ότι ο Μπέρνι μπορούσε να κερδίσει τον Τραμπ με πολύ άνεση και με σημαντική διαφορά σε σχέση με την Χίλαρι Κλίντον, κατάλαβαν ότι έπρεπε να τον ξεφορτωθούν. Ήταν πολύ πιο εύκολο να το κάνουν στα προκριματικά των Δημοκρατικών, μέσα σε ένα άδικο και αντιδημοκρατικό σύστημα, όπου οι μεγαλοεκλέκτορες είναι αυτοί καθορίζουν ουσιαστικά το αποτέλεσμα και όχι οι ψήφοι των οπαδών του κόμματος. Δεν θα ρίσκαραν να αφήσουν τον Μπέρνι να φτάσει ως την τελική μάχη απέναντι στον Τραμπ, με την προσοχή σχεδόν όλου του πλανήτη στραμμένη σ'αυτή την αναμέτρηση για το προεδρικό χρίσμα. Πράγματι, αποκαλύφθηκε μέσω των WikiLeaks ότι ο κατεστημένο του Δημοκρατικού κόμματος είχε εξαπολύσει έναν ανελέητο εσωτερικό πόλεμο κατά του Μπέρνι Σάντερς, αλλά και ότι πολλοί διαπλεκόμενοι λομπίστες ήθελαν να τον ξεφορτωθούν.
Όταν το κατεστημένο κατάφερε τελικά να απαλλαγεί από την πραγματική απειλή που λεγόταν Μπέρνι Σάντερς, άρχισε η μεγάλη παράσταση. Στην αρχή, ο Σάντερς αναγκάστηκε να δηλώσει ότι θα υποστηρίξει την Κλίντον, αλλιώς τα μίντια θα τον είχαν "σταυρώσει" κατηγορώντας τον ότι οδηγεί τους οπαδούς του μακριά από αυτή και άρα βοηθάει στο να επικρατήσει το "τέρας" Ντόναλντ Τραμπ. Ήταν η απόλυτη ταπείνωση για τον Μπέρνι, όπως ακριβώς ήθελαν, προκειμένου να δείξουν ποιος κάνει κουμάντο.
Έπειτα, η ταινία τρόμου συνεχίστηκε, ίσως με την πιο αποκρουστική κούρσα για το προεδρικό χρίσμα στην ιστορία των Αμερικανικών εκλογών. Η Χίλαρι Κλίντον βυθιζόταν σε ένα βούρκο σκανδάλων, διαφθοράς και καταστροφικών πολέμων. Πιστεύετε ότι το κατεστημένο δεν έβλεπε την δημοτικότητά της να καταρρέει;
Από την άλλη πλευρά, ο ρατσιστής δισεκατομμυριούχος, Ντόναλντ Τραμπ. Έπαιξε καλά το παιχνίδι του αντι-συστημικού υποψηφίου, αλλά στην πραγματικότητα, είναι απλά μια εφεδρεία του κατεστημένου. Τι πιστεύετε ότι θα κάνει; Θα προστατεύσει τα συμφέροντα των εκατομμυρίων φτωχών εργατικών στρωμάτων ή τα συμφέροντα της τάξης του; Μπορείτε να μαντέψετε; Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Στο μόνο που μπορούμε πραγματικά να ελπίζουμε, είναι ότι θα αντισταθεί τελικά στην προοπτική μιας ανοιχτής σύγκρουσης με τη Ρωσία, όπως θέλει η Χίλαρι Κλίντον και το Αμερικανικό βαθύ κράτος, φυσικά.
Σε αυτό το αποκρουστικό θέαμα, η Χίλαρι Κλίντον αποτελεί την τέλεια προσωποποίηση μιας ιδεολογίας που χρεοκοπεί. Το κατεστημένο θα την ήθελε ίσως λίγο ακόμα περισσότερο στην εξουσία, ώστε να προετοιμάσει καλύτερα το έδαφος για την έλευση της επόμενης σκοτεινής εποχής.
'Ετσι, ο Ντόναλντ Τραμπ ήρθε λίγο νωρίτερα. Ο Τραμπ αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα και με ευθύτητα τον αδίστακτο κυνισμό των ελίτ: ναι, είμαστε το ένα τοις εκατό που σας εκμεταλλευόμαστε και σας φτωχοποιούμε και θέλουμε να σας κυβερνήσουμε για να είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται ποτέ να σηκώσετε κεφάλι.
Ο νεοφιλελευθερισμός δίνει τη σκυτάλη σε μια νέα και βάρβαρη Φεουδαρχία ...
Οι μαύρες αρκούδες, παρά το ογκώδες σώμα τους , που το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 400 κιλά, είναι ικανές να αναπτύξουν ταχύτητα μέχρι και 48 χλμ την ώρα (30 μίλια/ώρα).. Τα μυτερά τους νύχια τις βοηθούν να σκαρφαλώνουν στα δέντρα.. Ζευγαρώνουν την Άνοιξη.... Το χειμώνα πέφτουν σε χειμερία νάρκη, αλλά η θερμοκρασία του σώματος τους παρά το δριμύ ψύχος, παραμένει στους 88οF (31,1oC) Το σύντομο συνοδευτικό video, έχει τη δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων και μια περιληπτική εικόνα από τη ζωή της μαύρης αρκούδας... ΔΙΚΟ ΣΑΣ...!!!!!!!
