Οι άνθρωποι συνηθίζουν το άσχημο και το μέτριο και από φόβο λένε όχι στο όμορφο και στο έντονο
Εκεί που δεν σε περίμενα, την στιγμή που δεν ήθελα τίποτα και κανέναν δίπλα μου, όταν είχα αποφασίσει πως πια προτιμώ την μοναξιά μου, γιατί την διάλεξα, τότε ήρθες. Ξέρω ότι είμαι διπολική και άκρως εκνευριστική, τόσο που και μένα ώρες ώρες μου την δίνει ο εαυτός μου. Δύσκολος άνθρωπος και ‘σύ, αλλά μαζί σου ένιωσα σα να κουμπώνω πάνω σου, σα να είσαι το κομμάτι στο παζλ μου που μου έλειπε.
Είναι στιγμές που με πιάνουν τάσεις φυγής, δεν μπορώ την τόση προσοχή, δεν αντέχω την τόση προστασία. Λένε πως οι άνθρωποι καμιά φορά συνηθίζουν το άσχημο και το μέτριο και τελικά από φόβο λένε όχι στο όμορφο και στο έντονο. Συμβιβάζονται με το κακό γιατί φοβούνται το χειρότερο. Ίσως να φοβάμαι πολύ για να νιώσω πια, ίσως έγινα όλα αυτά που φοβόμουν και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή, ένα μόνο ξέρω όσο και αν προσπαθώ να το κρύψω, ότι ένιωσα μέσα μου κάτι που ποτέ δεν έχω νιώσει ξανά…
https://gynaikaeimai.gr/
Mary R
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου