Ο χρόνος δεν είναι Πηνελόπη μωρό μου, κανέναν δεν περιμένει!
Θέλει χρόνο, λέει. Να σκεφτεί. Να τα βρει με τον εαυτό του. Να ηρεμήσει και να αναλογιστεί τι πραγματικά χρειάζεται.
Θέλει χρόνο, λέει. Θέλει να πάρει απόσταση από σένα και το “μαζί” σας, για να κατανοήσει αν τον καλύπτει αυτό που έχετε.
Είναι μπερδεμένος. Θέλει χώρο και ηρεμία…
Κι εσύ εκεί, να επιμένεις να τον πείσεις πως είναι λάθος αυτό που σκέφτεται. Εκεί, να παλεύεις με επιχειρήματα, φωνές, υπενθυμίσεις ή δάκρυα, να του αλλάξεις γνώμη. Μα… αλήθεια τώρα;
Θέλει χρόνο, δεν είπε; Δώσ’ του άπλετο!
Θέλει χώρο, δεν είπε; Χάρισέ του τον απλόχερα!
Θέλει ηρεμία, δεν είπε; Πρόσφερέ του απεριόριστη!
Δώρισέ του στο ακέραιο αυτά που σου ζήτησε, μα μην ξεχάσεις να διπλοκλειδώσεις την πόρτα πίσω του όταν περάσει το κατώφλι. Και μην ξεχάσεις πως δεν πρέπει να την ξανανοίξεις ποτέ. Όσες φορές κι αν χτυπήσει. Γιατί θα ξαναχτυπήσει…
Γιατί ξέρεις… όλα αυτά τα “είμαι μπερδεμένος”, “θέλω λίγο χρόνο να βρω τον εαυτό μου”, δεν είναι τίποτα άλλο παρά φτηνές δικαιολογίες για να την κάνει όσο πιο αναίμακτα γίνεται και ταυτόχρονα να αφήσει και μια χαραμάδα ανοιχτή, σε περίπτωση που το “σχέδιο” αποτύχει και θελήσει να επιστρέψει.
Μα αλήθεια, είναι μαγαζί η καρδιά σου;
Τόσο φτηνά σε μετράς;
Τόσο πολύ σε υποτιμάς;
Σου αξίζει να είσαι δεύτερη επιλογή;
Σου αξίζει να είσαι λύση ανάγκης;
Θέλει χρόνο, δεν είπε; Όλος δικός του!
Θέλει χώρο, δεν είπε; Όλος δικός του!
Θέλει ηρεμία να σκεφτεί, δεν είπε; Όλη δική του!
Μα όταν τελικά “ξεμπερδευτεί”, όταν τελικά το μετανιώσει, το μόνο που θα του αξίζει να βρει γυρνώντας, είναι κλειστές πόρτες. Η απουσία είναι το μόνο που θα πρέπει να του χαρίσεις απλόχερα -αν σέβεσαι κι αγαπάς τον εαυτό σου.
Σου αξίζει σίγουρα κάτι καλύτερο από κάποιον που δεν μπορεί να σε εκτιμήσει.
Σου αξίζει ένας άνθρωπος που θα σε έχει πρώτη και μοναδική του επιλογή.
Σου αξίζει ένας άνθρωπος που στα δύσκολα δεν θα ζητάει χρόνο, αλλά την αγκαλιά σου.
Μην ξεχάσεις πόσο σε υποτίμησε, πόσο φτηνά σε πούλησε. Γιατί όποιος αγαπάει δεν φεύγει, δεν ρισκάρει να σε χάσει ζητώντας σου χρόνο, χώρο κι απόσταση. Γι’ αυτό μην ξεχάσεις πως δεν πρέπει να του ξανανοίξεις την πόρτα σου όταν θα επιστρέψει. Γιατί θα επιστρέψει. Αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει. Όλοι οι δειλοί επιστρέφουν…
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου