Μην ψάχνεις τον “άνθρωπό σου”, αν δεν έχεις βρει τον εαυτό σου…
GynaikaEimai
Δεν είναι betadin οι άνθρωποι, να τους χρησιμοποιείς για να επουλώσεις τις πληγές σου.
Δεν είναι μπαλώματα οι άνθρωποι, να τους χρησιμοποιείς να γεμίζουν τα κενά σου.
Γιατί, ο έρωτας με έρωτα περνάει, λένε, μα δεν λένε πόσες καρδιές θα ραγίσεις, πόσες ψυχές θα καταστρέψεις, μέχρι να βρεις αυτόν τον έρωτα που θα σε κάνει να “ξεκολλήσεις” απ’ αυτόν που σε πονάει. Κι αυτό είναι άδικο.
Μπορεί να σε πλήγωσαν, μπορεί να σε πόνεσαν, μπορεί να σε πρόδωσαν, μπορεί να σε άφησαν μισό. Μπορεί… κι αυτό πονάει. Αλλά γιατί να κάνεις το ίδιο σε άλλους ανθρώπους που δεν σου φταίνε σε τίποτα; Γιατί στην προσπάθειά σου να μην “πνιγείς”, να τραβήξεις στον “πάτο” ανθρώπους που δεν ευθύνονται για τον “πνιγμό” σου; Με τι κόστος θα “βρεις τον εαυτό σου”; Πόσα άλλα “εγώ” θα “σκοτώσεις”, για να σώσεις το δικό σου;
Ο καθένας από εμάς κουβαλάει τους δικούς του δαίμονες, προσπαθεί να γιατρέψει τις δικές του πληγές, παλεύει να βρει το δικό του φως. Κανείς άλλος όμως δεν είναι υπεύθυνος για όλα αυτά, παρά μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός.
Μην ψάχνεις τον “πρίγκιπα” για να σε σώσει. Κανένα φιλί δεν θα σ’ αναστήσει. Μόνο εσύ μπορείς να αναγεννηθείς απ’ τις στάχτες σου.
Μην καταστρέφεις τον απέναντι για να σώσεις εσένα. Μην ψάχνεις τον “άνθρωπό σου”, αν δεν έχεις βρει τον εαυτό σου…
https://gynaikaeimai.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου