Σου φώναζα χανόμαστε και έκανες πως δεν ακούς…
GynaikaEimai
Πως να γυρίσω τον χρόνο πίσω, γίνεται άραγε;
Μετά από την καταιγίδα της ζωής μου ακόμα αναρωτιέμαι γιατί όλοι νομίζουν πως ο χρόνος είναι δεδομένος.
Οι περισσότεροι αναβάλλουν πράγματα για την επόμενη μέρα και ξανά για την επόμενη, πιστεύοντας ότι πάντα θα έχουν τον χρόνο για να τα πραγματοποιήσουν.
Τι είναι τελικά ο χρόνος και η στιγμή;
Αν ήξερες ότι το σήμερα είναι το τέλος, θα έκανες κάτι διαφορετικό επιτέλους;
Πόσο καιρό πριν σου φώναζα να ζήσουμε περισσότερες στιγμές και πόσες φορές η ίδια απάντηση “έχουμε χρόνο”, αλήθεια έχουμε;
Για καιρό χάναμε ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει σε αυτή την ζωή, την στιγμή που πίσω δεν γυρνάει. Το σήμερα που αύριο δεν θα είναι το ίδιο.
Χανόμαστε αγάπη μου, φώναζα για καιρό, μέχρι που τελικά τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Μόνο ένα ρολόι στον τοίχο να κραυγάζει ότι τίποτα δεν γυρίζει στο χθες και αλήθεια πόσο θα ήθελα αυτό το χθες που μπορούσα να δω τα μάτια σου και να χαθώ μέσα τους…
Χανόμαστε αγάπη μου και σε λίγο θα έχω μια άδεια αγκαλιά, με ακούς; Άραγε με άκουγες, το ήξερες κι εσύ ότι θα έρθει η μέρα που θα έβγαινα αληθινή;
Μα τι ειρωνεία, σε κοιτάζω τώρα που έχεις τα μάτια κλειστά και αντί να κλάψω θέλω να φωνάξω με όλη την δύναμη της ψυχής μου ότι “στα έλεγα εγώ”. Στα έλεγα ότι δεν θα έχουμε πάντα σύμμαχο τον χρόνο, οι στιγμές δεν θα κρατήσουν για πάντα και αυτή η αγάπη θα χαθεί σε κάποιο αστέρι ψηλά στον ουρανό.
Χανόμαστε σου φώναζα χωμένη μέσα στην αγκαλιά σου κι εσύ απλά μου σκούπισες το δάκρυ και χαμογέλασες σαν να μου έλεγες “το ξέρω, για αυτό δεν μιλάω”.
Πόσο θύμωσα αλήθεια! Πόσο όταν δεν άκουγες την κραυγή της απόγνωσης, όταν δεν έβλεπες πόσο με έπνιγε η απουσία σου!
Τώρα που λείπεις θυμώνω για τις στιγμές που σου κρατούσα μούτρα και απλά κατάφερνα να χάνω δικές μας στιγμές που τώρα σαν τρελή θέλω πίσω.
Θέλω αυτό το ρολόι στο τοίχο για μια φορά να πάψει και οι δείκτες να πάνε αντίθετα τότε που χανόμουν μέσα στην αγκαλιά σου και ένιωθα δυνατή.
Χανόμουν από αγάπη… ακούς;
Χανόμαστε τώρα που η καρδιά σου χτυπάει έξω από το σώμα σου.
Χανόμαστε τώρα που πλέον είναι αργά για να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω.
Σου φώναξα για τελευταία φορά γυρνά πίσω χανόμαστε και τίποτα δεν θα μας φέρει ξανά μαζί.
https://gynaikaeimai.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου