Η καρέκλα του φαρδοκώλη Ποσειδώνα
Μια ολάκερη νύχτα μιλούσα με τον φαρδοκώλη Ποσειδώνα. Δεν εχω ανταμώσει ποτέ με πιο φλύαρο θεό. Η φωνή του, βροντερή απο την ορμή των κυμάτων, σώπαζε μόνο από την πείνα, όταν εκείνος κατέβαζε λαίμαργα, σα στραγάλια, μύδια, στρείδια και πεταλίδες. Μάτι δεν με άφησε να κλείσω όλη νύχτα.
“Σήκω”, του ‘πα. “Ξημέρωσε. Φτάνει με τις άδειες σου λέξεις. Κι άλλο τόσο φτάνει με τα φτύματα, αλωνάρη της θάλασσας. Κοίτα πόση φύρα στη στεριά ξέβγαλες. Δεν είμαι ούτε ναυτικός, ούτε έμπορος ή συχνός ταξιδιώτης να σε φοβάμαι ή να σε έχω ανάγκη. Σήκω. Δε βλέπεις; Τρύπησες την ψάθα σου”.
Και ποιος άλλος, λοιπόν, εκτός από τον Ποσειδώνα, θα μπορούσε να είχε τοποθετήσει την κόκκινη καρέκλα στην ακατοίκητη νησίδα της Μονής , νοτιοδυτικά της Αίγινας; Η φωτογραφική λήψη πραγματοποιήθηκε μεσημέρι μιας καθημερινής του Αυγούστου του 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου