Bertolt Brecht – Το θέατρο ήταν μονόδρομος στην ζωή του

 Bertolt Brecht – Το θέατρο ήταν μονόδρομος στην ζωή του

Αν και γεννήθηκε στις ευημερούσες μεσαίες τάξεις της Γερμανίας, το 1898, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τον να αναπτύξει μια περιφρόνηση για την ψεύτικη ηθική και τις κοινωνικές αδικίες που έβλεπε γύρω του κάτι που τον οδήγησε στο να αρχίσει να ασχολείται σε με τις θεωρίες του Καρλ Μαρξ.

Ήδη σε νεαρή ηλικία, όταν του ζητήθηκε να γράψει ένα δοκίμιο για τη διάσημη φράση του Ρωμαίου ποιητή Οράτιου, Dulce et decorum est pro patria mori (Πόσο γλυκό και έντιμο είναι να πεθάνει κανείς για την πατρίδα του), η μη πατριωτική του απάντηση σχεδόν τον απέβαλε από το σχολείο.

Παρά το γεγονός πως ήταν σταθερός υποστηρικτής των εργατικών τάξεων, που πίστευαν βαθιά στην ανάγκη για κοινωνική αλλαγή, ποτέ δεν εντάχθηκε στο Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Οι σχέσεις του μαζί τους ήταν λίγο περίεργες.

Κατά την άποψή του, το έργο ενός καλλιτέχνη συνίστατο στο να κάνει το κοινό του να αμφισβητήσει τον εαυτό του και την κοινωνία στην οποία ζούσε. Έτσι, αντί να εισέλθει στην πολιτική αρένα, χρησιμοποίησε μολύβι, χαρτί και τη σκηνή ως όπλα του.

Πίστευε ότι το θέατρο δεν πρέπει να είναι μόνο πολιτικό αλλά και να συμβάλλει στην ευημερία της κοινωνίας. Γράφοντας έργα που εξέθεσαν την υποκριτική φύση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ήλπιζε να ωθήσει το κοινό να αμφισβητήσει την υπάρχουσα κοινωνική δομή.

Η ιδέα ότι το θέατρο πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε και να αμφισβητήσουμε τον οδήγησε να αναπτύξει τεχνικές που στοχεύουν στη διακοπή της εμβάπτισης του κοινού σε ένα έργο. Για να το πετύχει, έλεγε επανειλημμένα στους ηθοποιούς του να κρατούν μια κριτική απόσταση από τους χαρακτήρες που υποδυόντουσαν. Στο μυαλό του, η υπερβολική ταύτιση με τους χαρακτήρες του έργου εμπόδιζε το κοινό να παρατηρήσει τους κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες που έπαιζαν.

Ο ίδιος ποτέ δεν σε προσαρμόστηκε σε κάποια ιδέα, αντιθέτως προσάρμοσε τα πάντα στο τρόπο σκέψεις του αλλάζοντας πολλά δεδομένα στο θέατρο.

Η ιστορία πάντως το δικαίωσε.

Φωτογραφία: Fred Stein
Πίνακες: Alket Zeqiri, John Springfield

 https://perithorio.com/