Δεν κατάφερες να σβήσεις το φως της…
Θυμάσαι γιατί την ξεχώρισες;
Γιατί το φως της έκανε τεράστια αντίθεση με τα σκοτάδια σου.
Γιατί η ψυχή της δεν θύμιζε σε τίποτα το κενό μέσα σου.
Γιατί το χαμόγελό της παράταιρο έμοιαζε με το γκρίζο σου.
Ξέρεις γιατί δεν θα την ξεχάσεις ποτέ;
Γιατί όσες πισώπλατες μαχαιριές κι αν της κατάφερες, λύγισε, μα δεν έσπασε.
Γιατί όσο μαύρο κι αν της πέταξες, θάμπωσε, μα ξαναβρήκε γρήγορα τη λάμψη της.
Γιατί όσους δρόμους κι αν της έκλεισες, σταμάτησε για λίγο, μα συνέχισε να προχωρά.
Και ξέρεις… δεν θα ξαναβρείς ποτέ μια τέτοια γυναίκα στο διάβα σου. Γιατί το θαύμα σου χαρίστηκε μία φορά και σε τρόμαξε τόσο η λάμψη του, που προσπάθησες να το σκοτώσεις. Και τα θαύματα ψυχή μου συμβαίνουν μια φορά -αν είσαι τυχερός. Κι εσύ ήσουν, μα άργησες πολύ να το καταλάβεις…
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου