Γιατί είναι χυδαίο να μη νιώθεις και να προσποιείσαι ότι νιώθεις…
Ένα δεδομένο είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι κατάλληλοι να κουμπώσουν με τα “θέλω” ολονών μας. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν απλά να περάσουν καλά χωρίς δεσμεύσεις ή που είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε μια σοβαρή σχέση ή που χρειάζονται απλά μια σαρκική εκτόνωση. Αντίστοιχα λοιπόν μπορούμε να επιλέξουμε κάποιον που να είναι κατάλληλος για τα δικά μας “θέλω”, την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα μας ή την περίοδο ζωής στην οποία βρισκόμαστε.
Ένα ακόμη δεδομένο όμως είναι, ότι συχνά μπλέκουμε με ανθρώπους που θέλουν κάτι διαφορετικό κι η απορία είναι η εξής: γιατί πρέπει να ξοδεύουμε τον χρόνο των άλλων και να φθείρουμε ψυχές ανθρώπων που απ’ την αρχή είναι ξεκάθαρο ότι ζητούν κάτι άλλο;
Ναι, ίσως να μην είσαι σίγουρος για το τι ακριβώς θέλεις ή ακόμη κι αν είσαι, πολύ σύντομα να αντιλαμβάνεσαι πως ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου, δεν μπορεί να καλύψει αυτά που επιθυμείς, όχι με τον τρόπο που τα επιθυμείς. Ναι, μπορεί να συμβεί και είναι κατανοητό. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές, παρότι τα γνωρίζεις όλα αυτά, συνεχίζεις να δημιουργείς προσδοκίες, προσδοκίες που γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να ικανοποιήσεις εντέλει.
Γιατί το πιο απλό, το πιο ξεκάθαρο, το πιο σωστό, θα ήταν να είσαι ειλικρινής, να πεις αυτά που νιώθεις και να αποχωρήσεις. Γιατί να εμμένεις και να επιμένεις σε μια κατάσταση που ξέρεις πως δεν πρόκειται ν’ αλλάξει; Γιατί να παραμένεις σε μια συνθήκη που ξεκάθαρα δεν σε ικανοποιεί, αντί να χαιρετήσεις σαν “κύριος” (ή “κυρία”) και να πας παρακάτω; Πολύ straight και σε δυσκολεύει;
Όπως κι αν το σκεφτείς, αυτό που πληγώνει είναι οι προσδοκίες που σου δημιουργεί ο άλλος, προσδοκίες που κάποια στιγμή αντιλαμβάνεσαι πως δεν είχε ποτέ σκοπό να κάνει πράξη. Και μέσα σ’ αυτές τις προσδοκίες πνίγεσαι κι αναρωτιέσαι για ποιο λόγο έπρεπε να σε φέρει σ’ αυτή τη θέση, να σε κοροϊδέψει, να σου πει ψέματα. Κι αυτό είναι χυδαίο, “άνανδρο” και φτηνό. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο χυδαίο απ’ το να ξέρεις την αλήθεια σου και να πλασάρεις στον άλλον το ψέμα σου γι’ αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χυδαίο απ’ το να δημιουργείς ψεύτικες προσδοκίες σε ανθρώπους που (μάντεψε!) μπορεί και να τις πιστεύουν. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο χυδαίο απ’ το να μην νιώθεις και να προσποιείσαι ότι νιώθεις, για να κερδίσεις ένα στοίχημα με τον εαυτό σου, δυο εμπειρίες ή τρία κρεβάτια.
Γιατί δυστυχώς κάποιοι στην προσπάθειά σας να γ@μήσετε σώματα, τελικά γ@μάτε ψυχές.
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου