ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ…

 ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ…

14 Ιουνίου 2024

Στην Κοιλάδα των Διαβόλων και των Αγγέλων…

Έχω παίξει τον αμαρτωλό.
Χόρεψε στον ιδρώτα και το πάθος των συναισθημάτων
του ψεύτη  .

Έδωσε τόσες υποσχέσεις.
Δεν μπορούσα να κρατήσω.

Είπα αιματηρά ψέματα για να γδύσω μια όμορφη γυναίκα.

Να κολυμπήσω στη ζέστη των ζεστών χειλιών.

Η ζεστασιά τους με έφερε στο απόγειο

του πάθους και της επιθυμίας.

Εξετάζω τα σώματά τους.

Προσπαθώντας να μάθετε όλα τα μυστικά μέρη.

Απελπισμένες αναζητήσεις που με αύξησαν

πείνα με κάθε άγγιγμα.

Στην Κοιλάδα των Διαβόλων και των Αγγέλων.

Η γυναίκα χαμογέλασε.
ψιθύρισε εκείνη. «Αν θέλεις θα είμαι ο εραστής σου.
Κάνε ό,τι θέλεις."
Αυτή χαμογέλασε. Μου είπε.
«Είμαι καλός στην αγάπη.
Είμαι καλός στο μίσος ».

Γονατίζει ανάμεσα στα πόδια μου.
Έβαλε το κεφάλι της στην αγκαλιά μου.
Της χάιδευα τα μαλλιά και τους ώμους.
Νιώθω την πείνα μου να αυξάνεται με το απαλό στήθος της εναντίον μου.

ψιθύρισε εκείνη.
«Οι άνδρες και οι γυναίκες είναι το ίδιο.
Θέλω απλώς να νιώθεις απαραίτητος.
Νιώστε τη θερμότητα ενός σώματος εναντίον μας.
Κάποιος που φωνάζει το όνομά μας».

Γλυκά λόγια.
Δώρα για την αναγέννηση του πάθους και του συναισθήματος.
Ευγενικά λόγια.
Ευγνωμοσύνη  για την πλήρωση της πείνας
της σάρκας.

Ξαπλώσαμε μαζί.
Γυμνό κάτω από τα φώτα των φτηνών παραθύρων του μοτέλ.
Απαλά χάδια και τρυφερά φιλιά μας οδήγησαν στον χορό
του πάθους και της συγκίνησης.
Ξεκλείδωμα τοίχων ασφαλείας.

Αποκοιμηθήκαμε.
Τα σώματά μας μπλέκονται μεταξύ τους.

Ξύπνησα νωρίς.
Της χάιδευα το όμορφο και απαλό δέρμα της.
Μυρίζω το γλυκό της άρωμα και εισπνέω.
Της φιλάω και γεύομαι το δέρμα της.

Ξύπνησε και χαμογέλασε.
Την ευγνωμοσύνη της για κάποιον που την εκτιμά και
τη νοιάζεται.

Το πρωινό φως φέρνει δύο γυμνούς ξένους.
Με ρώτησε πέρασα καλά;

Χαμογέλασα και της είπα.
Στο στριμμένο παιχνίδι της αγάπης.
Την είμαι ευγνώμων.
Είμαι ευγνώμων για τον χρόνο που ήμασταν μαζί.

Είμαι ευγνώμων για τα δώρα που μου έκανε.
Σπάνιο δώρο αγάπης και συγκίνησης.
Επιτρέπουμε να συμβεί σε μια ζωή.

Με φίλησε.
Μου είπε. "Ευχαριστώ.
Μπορείς να με βρεις ξανά ευγενικό μου φίλε. Αν θέλεις;»

ψιθύρισα.
Ας κρατηθούμε λίγο ακόμα.
Ίσως ο δρόμος μπορεί να γίνει καλύτερος;

Coyote
Ιούνιος 2009

https://john-coyote.com/