Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024

ΑΡΧΑΙΟΙ ΟΡΟΦΟΙ…

 ΑΡΧΑΙΟΙ ΟΡΟΦΟΙ…

Αρχαίοι όροφοι…

Στους καθρέφτες του χρόνου.
Τα παλιά παράθυρα μπορεί να μην κλείσουν ποτέ.

Οι έντονες αναμνήσεις και η λύπη μας αφήνουν να ευχηθούμε να ήμασταν πιο ευγενικοί και καλύτεροι.
Οι σπασμένοι δρόμοι με αφήνουν να στριφογυρίζω στις αναμνήσεις ευγενικών και όμορφων προσώπων.

Πρόσωπα που οι λέξεις είναι τατουάζ στο μυαλό και την καρδιά μου.
Εύκολο να μαραζώνεις σε στάσιμες σκέψεις όταν η ειρήνη είναι παγωμένη μπύρα, λαγνεία και αναμονή για έλεος.

Κανένα έλεος για τους άντρες που έπαιξαν πολύ καλά το κάθαρμα.
Άντρες που ζουν με την ποίηση του νεκροταφείου.
Που δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στη βρωμιά και τη σκόνη.
Τα λόγια τους γίνονται πιο άχρηστα με τον καιρό.
Κανένα γλυκό νανούρισμα δεν μπορεί να τους σώσει.

Vintage αναμνήσεις γλυκών ψίθυρων αφήνουν μια νοσηρή υπενθύμιση.
Με σπασμένους δρόμους και υποσχέσεις.
Ο γέρος κάθεται στη μοναξιά της άμμου.
Παρατηρώντας τη θάλασσα.

Μη γνωρίζοντας καμία συγχώρεση ή φιλανθρωπία για έναν άνθρωπο που άφησε ένα ίχνος αίματος από ευγενικούς και στοργικούς ανθρώπους.
Οι καμπάνες χτυπούν από μακριά.
Χτυπάνε τις καμπάνες για να ανακοινώσουν. Υπάρχει συγχώρεση ακόμη και για τους ανθρώπους που πνίγονται
στην αμαρτία και τη δική του απληστία.

Προσπαθώ να ξεφύγω από το τραγούδι των καμπάνων.
Τρέξε στους λόφους όπου μπορώ να βρω σιωπή και ηρεμία.
Πέσε στο χωράφι με κρίνα και βιολέτες.
Είμαι κουρασμένος από ένα ταξίδι χωρίς τέλος.

Κοιτάζω τον ουρανό.
Ρώτησε η Θεά της Γης.
Για να μου δείξει το μέρος που πρέπει να είμαι.

Τρελός και τρελός σαν κόλαση.
Περπατάω σε αρχαίους ορόφους.
Προσπαθώντας να βρω το μέρος, μετατρέπω την έξαρση στην αγάπη και την καλοσύνη.

Πηγαίνω προς τις καμπάνες που χτυπούν.
Περπατάω προς το άγαλμα στο κέντρο της αυλής της εκκλησίας.
Ένας άντρας που φτάνει σε ένα παιδί.
Οι λέξεις διαβάζονται. "Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από το να προσεγγίζεις ένα παιδί και να του δίνεις ελπίδα και δύναμη."

Είναι μια όμορφη μέρα σήμερα.
Ο ήλιος λάμπει.
Μυρίζω τον καφέ από μακριά.
Ο παλιός ποιητής του δρόμου θα πιει καφέ και θα γράψει ένα νανούρισμα για έναν άνθρωπο που σπατάλησε τα πάντα.

Ξύπνησε μόνος του για να το μάθει. Κανένας άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει μόνος του.
Έλα μια στιγμή.
Όταν δεν μπορείτε να τρέξετε άλλο.

Ένας άντρας πρέπει να μάθει να αγαπά τη φιλία και την αγάπη. Ένας άντρας που υπηρέτησε μόνο τον εαυτό του: ποτό και γυναίκα:
Ο πόλεμος και η κυβέρνηση θα ξεχαστούν και δεν θα αφήσουν τίποτα παρά έναν μοναχικό τάφο.

Coyote
2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΦΕΤ: Σαλμονέλα σε καπνιστό σολωμό - Δείτε το προϊόν

  ΕΦΕΤ: Σαλμονέλα σε καπνιστό σολωμό - Δείτε το προϊόν Bigstock Μιχάλης Θερμόπουλος Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2024 15:08 Με σημερινή του ανακοί...