Η πρόσληψη των κατάλληλων θρεπτικών συστατικών συμβάλλει στη διατήρηση ενός εύρωστου μυϊκού συστήματος, και στην πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων που έχει στην υγεία και την ποιότητα ζωής η απώλειά του.

Συγκεκριμένα, προστατεύει από τη σαρκοπενία, δηλαδή την απώλεια μυϊκής μάζας, δύναμης και σωματικής απόδοσης, που προδιαθέτει τα ηλικιωμένα άτομα σε σωματική αναπηρία, περιορισμούς στην κινητικότητα, πτώσεις, ιδρυματοποίηση και θάνατο.

Ακόμα πιο σημαντική είναι η σωστή διατροφή στους ηλικιωμένους που νοσηλεύονται για διάφορους λόγους, αφού έχει διαπιστωθεί ότι αρκούν μόνο 2 εβδομάδες για την απώλεια σημαντικής μυϊκής μάζας.

Η σαρκοπενία είναι χαρακτηριστικό των ηλικιωμένων ανθρώπων και συχνή αιτία απώλειας της ισορροπίας τους, που έχει ως συνέπεια να πέφτουν.

Αν και είναι συχνότερη σε ηλικίες άνω των 65 ετών, μπορεί να επηρεάσει και νεαρούς ενήλικες που είναι σωματικά αδρανείς. Εκτιμάται ότι προκύπτει περίπου στο 35%-40% των ανθρώπων ηλικίας από 20 έως 80 ετών. Η διαφορά στη μυϊκή δύναμη μεταξύ νέων ατόμων και υγιών ηλικιωμένων ηλικίας 60 έως 80 ετών είναι 20%-40%, και αυξάνεται στο 50% όταν συγκρίνεται με άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών. Ο ρυθμός μείωσης της μυϊκής μάζας και της δύναμης στην ενήλικη ζωή και στην τρίτη ηλικία εξαρτάται από την κατάσταση των μυών κατά τα νεανικά και τα πρώτα χρόνια της ενήλικής ζωής.

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σαρκοπενίας είναι το φύλο, το βάρος, η γενετική κληρονομικότητα, αλλά και η διατροφική πρόσληψη κατά τη διάρκεια της ζωής, και η σωματική άσκηση. Ο ρόλος των δύο τελευταίων έχει εξεταστεί σε αρκετές μελέτες.

Τα αποτελέσματά τους έχουν αναδείξει την αναγκαιότητα πρόσληψης πρωτεϊνών σε ποσότητες μεγαλύτερες από εκείνες που λαμβάνονται σε νεότερη ηλικία, προκειμένου να διατηρούνται οι μύες στα ίδια επίπεδα. Αυτό δεν αναιρεί, βεβαίως, την ανάγκη κατανάλωσης λαχανικών και φρούτων, προκειμένου ο οργανισμός να λαμβάνει τα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά για την εύρυθμη λειτουργία του. Ενδεχομένως, όμως, η ποσότητα της τροφής που προσλαμβάνεται (που φυσιολογικά μειώνεται όσο ο άνθρωπος γερνά) να μην επαρκεί για να αποκομίσει ο οργανισμός τις απαραίτητες ποσότητες των αναγκαίων συστατικών.

Μελέτη που εξέτασε τις διατροφικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να προλάβουν τη σαρκοπενία ή τουλάχιστον ένα από τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος ως σαρκοπενικός ασθενής (δηλ. μυϊκή μάζα, μυϊκή δύναμη ή σωματική απόδοση), διαπίστωσε ότι η συμπληρωματική χορήγηση λευκίνης έχει σημαντική επίδραση στη μυϊκή μάζα σε άτομα με σαρκοπενία.

Συνέστησαν δε τη συμπληρωματική χορήγηση πρωτεϊνών παράλληλα με ένα πρόγραμμα άσκησης με αντιστάσεις για την αύξηση της μυϊκής μάζας και της μυϊκής δύναμης.

Πλήθος άλλων μελετών έχουν δείξει ότι ένα σχεδόν πανομοιότυπο μείγμα θρεπτικών συστατικών έχει θετική επίδραση στην αύξηση της μυϊκής μάζας, ανεξάρτητα και σε συνδυασμό με επιβλεπόμενη άσκηση αντίστασης και μπορεί να προσδώσει αντιφλεγμονώδη και γνωστικά οφέλη σε υγιείς ηλικιωμένους άνδρες.

Εκτός από την απώλεια της μυϊκής μάζας ως συνέπεια της γήρανσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των μυών, όπως η ακινητοποίηση που σχετίζεται με κάποια νόσο ή τραυματισμό και η ακούσια κατάκλιση.

Η συνύπαρξη υποσιτισμού και σωματικής αδράνειας επιταχύνει τη διαδικασία. Η έρευνα δείχνει, επίσης, ότι ο υποσιτισμός αποτελεί και ανεξάρτητο λόγο μυϊκής απώλειας σε αδύναμους ηλικιωμένους ασθενείς κατά τη διάρκεια της νοσηλείας.

https://www.onmed.gr/