Μαγική συμμετρία, μαθηματικά και κυνήγι στη φύση: Οταν οι μεγάπτερες φάλαινες σχηματίζουν την ακολουθία Φιμπονάτσι για να εγκλωβίσουν τα θηράματά τους [video]

 Μαγική συμμετρία, μαθηματικά και κυνήγι στη φύση: Όταν οι μεγάπτερες φάλαινες σχηματίζουν την ακολουθία Φιμπονάτσι για να εγκλωβίσουν τα θηράματά τους [video]

Οι Μεγάπτερες Φάλαινες σχηματίζοντας το συμμετρικό τους μοτίβο, Screenshot via YouTube @ 9 News Australia

Τα μαγευτικά πλάνα που τράβηξε ένας φωτογράφος στην Ανταρκτική ανέδειξαν σε όλη της την ομορφιά, μία εκπληκτική «εφαρμογή» της ακολουθίας Φιμπονάτσι στη φύση.

Η σπείρα ή ακολουθία Fibonacci, είναι ένα μοτίβο που εισήγαγε ο Ιταλός μαθηματικός Λεονάρντο της Πίζας και πέραν της μαθηματικής του ουσίας, έχει παρατηρηθεί σε διάφορες μορφές στη φύση: από τα κοχύλια σαλιγκαριών έως τις διατάξεις φύλλων στα δέντρα.

Στο καταπληκτικό πλάνο που καταγράφηκε από τον Piet van den Bemd, φαίνονται δύο φάλαινες να συνεργάζονται ώστε να δημιουργήσουν ένα δίχτυ από φυσαλίδες για να κυκλώσουν τα θηράματά τους.

H συγκεκριμένη τεχνική κυνηγιού, εκτελείται συνήθως από ομάδες τεσσάρων ή πέντε φαλαινών: Οι -εν προκειμένω Μεγάπτερες- φάλαινες καταδύονται αρκετές εκατοντάδες μέτρα απελευθερώνοντας φυσαλίδες σε σπειροειδές μοτίβο: Πλην όμως «σε μία ακριβή στιγμή και με ακριβή σειρά».

Στη συνέχεια κολυμπούν προς τα πάνω, παγιδεύοντας το θήραμα μέσα στο εικονικό αυτό «δίχτυ» των φυσαλίδων.

«Το σχήμα εκτελέστηκε τέλεια, ήταν έκανε απίστευτο», δήλωσε ο Van den Bemd , προσθέτοντας ότι ήταν μια στιγμή που «δεν θα ξεχάσει ποτέ»

Eπαγγελματίας φωτογράφος και πολικός ξεναγός, ο Piet van den Bemd βρέθκε μπροστά σε αυτήν την εκπληκτική στιγμή καθώς πετούσε το drone του πάνω από τα σκοτεινά νερά της Ανταρκτικής.

Ξαφνικά η κάμερά του έπιασε ένα αναδυόμενο μοτίβο, που υψωνόταν από τα βαθιά.

Το αναδυόμενο πηνίο από γαλάζιες φυσαλίδες δημιούργησε ένα σχήμα στην επιφάνεια του ωκεανού που έμοιαζε εξαιρετικά με σπείρα Fibonacci, το διάσημο μαθηματικό μοτίβο.

Μόνο όταν η σπείρα ολοκληρώθηκε, ο van den Bemd συνειδητοποίησε τι την είχε προκαλέσει.

Από το κέντρο του συμμετρτικού μοτίβου, υψώνονταν δύο γιγαντιαία στόματα, ορθάνοιχτα κι έτοιμα για να φάνε. Ήταν Μεγάπτερες Φάλαινες.

Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι οι φάλειανες χρησιμοποιούν τις φυσαλίδες ως εργαλείο. Μερικές φορές, οι φυσαλίδες χρησιμοποιούνται προφανώς για να εκφοβίσουν αντιπάλους, ενώ άλλες φορές, οι φάλαινες υψώνουν τεράστια «τείχη» από φυσαλίδες για να περιορίσουν ένα κοπάδι από ψάρια σε όλο και πιο στενό χώρο.

Αυτή η τελευταία στρατηγική ονομάζεται κυνήγι με δίχτυ φυσαλίδων και βασίζεται στην λεπτομερή συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσότερων φαλαινών.

Κάπιοι μερικοί βλέπουν πίσω από αυτή τη σπείρα, μία μαθηματική ακολουθία στη φύση, ως αποτέλεσμα κάποιας βαθύτερης μορφής αιτιότητας, σε περιπτώσεις όμως αυτή το σχήμα πρόκειται απλώς για μια καλοφτιαγμένη σπείρα, πιθανότατα δε αποτέλεσμα ενός καλά εξασκημένου χρονισμού. Όχι ότι αυτό το κάνει λιγότερο όμορφο.

 

Σε κάθε περίπτωση, μόλις το θήραμα συγκεντρωθεί σε κλειστό χώρο (ή έτσι τουλάχιστον νομίζει αφού δεν πρόκειται παρά για τείχος από… αέρα) , οι φάλαινες ανοίγουν διάπλατα το στόμα τους και αρχίζουν να καταβροχθίζουν, συνήθως περνώντας μέσα από το μάτι της σπείρας.

Η λήψη θεωρείται σπάνια καθώς οι φάλαινες σε αυτά τα γεωγραφικά διαμερίσματα του πλανήτη δεν είναι τα πιο εύκολα παρατηρήσιμα θηλαστικά.

Σε μια περίπτωση στα ανοικτά των ακτών της ανατολικής Αυστραλίας, μέχρι και 33 φάλαινες είχαν θεαθεί να συμμετέχουν σε αυτό το μοτίβο κυνηγιού.

Yπάρχουν επίσης και παλαιότερες καταγραφές (βλέπε βίντεο κατωτέρω) αλλά όχι τόσο συμμετρικές όσο η πρόσφατη (6 Ιανουρίου 2024).

Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν καταλαβαίνουμε για αυτά τα εξαιρετικά ευφυή πλάσματα.

Μερικοί φυσιοδίφες πιστεύουν ότι η συμπεριφορά αυτή σε άλλες; περιπτώσεις συνιστά απλώς μια μορφή παιχνιδιού!

Ετσι, ο επαγγελματίας φωτορεπόρτερ, Doug Perrine, είχε γράψει τη μαρτυρία του ότι είδε μια νεαρή φάλαινα να «ζωγραφίζει» έναν κύκλο από φυσαλίδες μέσα στο νερό τριγύρω της.

Και συνεχίζει:

«Δεν υπήρχε φαγητό κοντά ούτε κάποια καμία άλλη φάλαινα στον ορίζοντα».

«Κυλούσε από τη μία πλευρά στην άλλη για να μπορεί να κοιτάζει προς τα πάνω και να θαυμάζει τα τεχνουργήματά της. Εξασκούνταν να φτιάχνει δομές με φυσαλίδες που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα εργαλεία στους χώρους τροφοδοσίας ή απλώς απολάμβανε την οπτική ομορφιά των σπιράλ των φυσαλίδων καθώς αυτές άφριζαν στην επιφάνεια. Ίσως μια μέρα μάθουμε την απάντηση».

Με πληροφορίες από Science Alert