Δίκοπο μαχαίρι η αλήθεια
Ξέρεις τι θυσιάζεται πρώτο από όλα, για να καταφέρεις την θετική έκβαση ενός αποτελέσματος, μιας θετικής κατάληξης που τόσο πολύ επιθυμείς; Η αλήθεια. Πρώτη από όλους θυσιάζεται αυτή, στο βωμό της επιτυχίας. Και κανείς δεν αναρωτιέται γι’ αυτό. Κανείς δεν την αναζητά. Κανείς δεν φοβάται αν χαθεί ολοκληρωτικά. Γιατί όσο περνάει ο καιρός, πηγαίνει στα αζήτητα. Εξαφανίζεται, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Ένας αφανής ήρωας. Ο αποδιοπομπαίος τράγος που πρέπει να θυσιαστεί πάση θυσία, για να κερδίσουν όλοι οι υπόλοιποι που δεν τους αξίζει, όπως η απάτη, το ψέμα, η ιδιοτέλεια κι άλλες πολλές.
Παίρνει μαζί της κι άλλες αξίες. Μεγάλες και ουσιαστικές, που δυστυχώς τις αγνοούμε. Η αλήθεια δεν είναι μόνη της, αλλά φεύγει πρώτη και πάντα την ακολουθούν κι οι υπόλοιποι, όπως η δικαιοσύνη, η αρετή, η καλοσύνη κι άλλες πολλές.
Μα πώς αλλιώς; Δίκοπο μαχαίρι η αλήθεια. Ή θα την φανερώσεις αλλά κάποιον θα πληγώσεις και θα πονέσεις ή θα την κρύψεις για να καλύψεις προσωρινά εσένα και το εγώ σου. Θα καταφέρεις να πετύχεις αυτό που θες, αλλά με τι τίμημα, με τι κόστος; Γιατί να ξέρεις και να είσαι σίγουρος ότι μια μέρα θα φανερωθεί και θα σε βλάψει με τον τρόπο της, θέλοντας και μη.
Έχει δύο άκρες αιχμηρές. Όποια πλευρά και να διαλέξεις, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να αναλάβεις τις ευθύνες της επιλογής σου.
Η μια πλευρά, σου δείχνει το δρόμο του θάρρους, της δικαιοσύνης και του ασυμβίβαστου καλού. Πονάει, αλλά γλυκά σε λυτρώνει. Η άλλη πλευρά, σου δείχνει το δρόμο της δειλίας. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να μην πονέσεις τον άλλον με τα λόγια σου. Αλλά θα έρθει η ώρα που θα φανερωθεί η αλήθεια, γιατί τίποτα δεν είναι κρυφό από τον ήλιο. Μπορεί να θες να προστατέψεις κάποιον ή ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό, αλλά τα ψέματα που θα χρειαστεί να πεις για να κρύψεις αυτή την μικρή αλήθεια, θα σε αφανίσουν. Θα σε εξοντώσουν, σαν ένα μεγάλο βουνό από ψευδή λόγια, που θα έχεις μαζέψει στο λογαριασμό σου και θα πέσει πάνω σου, σαν μια μετωπική και καθοριστική κατολίσθηση.
Η αλήθεια σκοτώνει. Το ξέρουμε καλά, αν και δεν το παραδεχόμαστε. Δεν είναι για όλους. Θέλει σθένος, θέλει τόλμη. Πρέπει να είσαι έτοιμος, ανά πάσα στιγμή να την αντιμετωπίσεις. Κάτι θα πρέπει να θυσιάσεις από το «είναι» σου. Μπορεί αυτό το κάτι να είναι κι ο εγωισμός σου.
Η αλήθεια νικά στο τέλος, να θυμάσαι. Είναι πάνω από όλους μας. Μπορεί να την σκοτώνουμε κάθε μέρα, αλλά σαν Λερναία Ύδρα ξεπροβάλλει αγέρωχα για να σταθεί και πάλι εμπρός σου. Γιατί πάντα θα είναι εκεί, να υπερνικά όλα μας τα σκοτάδια, που μας κατασπαράζουν, όλα μας τα εμπόδια που μας απομακρύνουν από αυτήν.
https://thewomen.gr/
Joanna Sou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου