Αυτό είναι αγάπη! Εσύ είσαι η αγάπη!
Ζω για να θες εσύ. Η αξία να έχει φτερά ό,τι αγαπώ! Η αξία να δίνεις τα πάντα χωρίς να ζητάς επιστροφή!
Έρχεσαι είπες; Mην αργείς!
Θες κάτι να μου πεις. Κάτι πολύ σημαντικό, κάτι πολύ σπουδαίο! Κοντεύει να σπάσει η καρδιά μου από ανυπομονησία.
Η αγάπη είναι τρελή. Στιγμές που δεν ξέρεις πού θα βρεθείς.
Αργείς και κοιτώ την οθόνη του κινητού μου. Μπροστά το χαμόγελο σου και τα χέρια σου ψηλά, αγαπημένη παραλία εσύ πάνω στο βράχο κοιτάζεις ουρανό!
Φωνάζεις δυνατά. Οι βράχοι σε ακούνε και χειροκροτούν.
Είχες τρελαθεί, δεν ήξερες τι κάνεις.
Εσύ ο δικός μου τρελός έρχεσαι να με βρεις!
Η αναμονή σκοτώνει. Μα σε ακούω. Βγαίνω στη πόρτα τρέχοντας. Τα μαλλιά μου με εμποδίζουν να σε δω καθαρά. Ο αέρας με νευριάζει.
Γελάς μόνος. Σταμάτησες στη μέση του δρόμου. Άφησες το αμάξι εκεί ανοικτό. Τα αμάξια πίσω σου κάνουν ουρά. Κορνάρουν και φωνάζουν…
Σηκώνεις αδιάφορα τους ώμους. Ένα “δεν με νοιάζει” πλανάται στον αέρα. Μου κουνάς με νόημα τα χέρια να μπω γρήγορα μέσα. Μα ναι, είσαι τρελός σίγουρα!
‘Τι σου συμβαίνει;’ φωνάζω.
‘ Συμβαίνει αυτό!’, το χέρι σου μου δείχνει να καθίσω στη θέση του συνοδηγού.
Βιαστικά μπαίνω αφού οι κόρνες πίσω μου δεν σταματούν.
Οδηγείς αμίλητος… φτάνεις στην δική μας παραλία. Τότε αντιλαμβάνομαι ότι τα αυτοκίνητα μας ακολούθησαν. Η αγωνία μου γίνεται φόβος.
Σταματάς και κατεβαίνω, βιαστικός με παίρνεις από το χέρι.
Μπροστά μου η ζωή ολόκληρη. Της θάλασσας λουλούδια τα νούφαρα φωτίζουν… κοχύλια, θαλασσόξυλα ρεσώ στην άμμο καρδιάς το σχήμα.
Κοιτώ πίσω, οι φίλοι μας άνθρωποι πλησιάζουν από τα αμάξια!
“Αυτοί που μας αγαπούν” μου λες. “Ακολούθησέ με”.
Τα δάκρυά μου καίνε. Το αισθάνομαι…
“Είσαι η αγάπη μου” λες. “Λοιπόν; Θα γιορτάσουμε τις στιγμές τώρα που θα ζήσουμε μαζί;”.
Μα η γιορτή είχε ήδη ξεκινήσει. Γέλια χαρά και μουσική! Οι βράχοι χόρευαν και αυτοί. Ονειρεύονται τέτοιες στιγμές! Και τα κοχύλια κολυμπούν το ένα δίπλα στο άλλο… τα βλέπεις; Είναι η αγάπη!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου