Λένε, «Οι νεκροί δεν μιλούν» , αλλά κάποιοι μιλούν, αυτοί που πεθαίνουν έτοιμοι, είπαν ό,τι είχαν να πουν, όσοι πεθαίνουν ουρλιάζοντας, μουρμουρίζοντας και γκρινιάζοντας έχουν πολλά να πουν.
Μηνύματα τριγύρω, μηνύματα βρίσκονται τριγύρω.
Ένα μήνυμα που περνάει είναι ένα μήνυμα που ρίχνεται στη χειραγώγηση.
Ένα μήνυμα που βρέθηκε είναι ένα μήνυμα χωρίς συν και πλην.
Σε έναν κόσμο με υπερταλαντούχους ηθοποιούς και υπερσύγχρονες γαλάζιες οθόνες, το να βλέπεις δεν πιστεύεις, τα περισσότερα πράγματα σκηνοθετούνται.
Στο πεδίο, η αλήθεια βρίσκεται, η κατάσταση των ανδρών είναι η πιο αληθινή δήλωση όλων.
Δες ήλιο, δες φως, δες ζωή, πριν δει ο άνθρωπος το φως, ο άνθρωπος βρισκόταν σε ένα μέρος που οι ακτίνες δεν μπορούσαν να διαπεράσουν (μήτρα) αλλά την ενέργεια, ένιωθε ο άνθρωπος.
Πριν προλάβει να μιλήσει ο άνθρωπος, μίλησε η μητέρα, αυτό που ένιωθε ο άνθρωπος, εξέφρασε η μητέρα.
Μια κλειστή μονάδα δημιουργεί τον ισχυρότερο δεσμό.
Λένε, «Η επικοινωνία ενισχύει τις σχέσεις», αλλά ένας ειλικρινής δεσμός μεταξύ δύο ή περισσότερων δεν χρειάζεται ήχο.
Σε μια κλειστή μονάδα τα όνειρα μοιράζονται και τα όνειρα συνεχίζονται, η νέα γενιά συνεχίζει από εκεί που σταμάτησαν οι παλιότεροι.
Άνθρωπος σε μπελάδες, οικογένεια για διάσωση, πόνος από τον τραυματισμό ενός αισθάνονται όλοι σε μια κλειστή μονάδα (οικογένεια).
Στο πεδίο χωρίς επιστροφή, χιλιάδες βρίσκονται ψέματα, με κραυγές λύπης, γκρίνια πόνου και «Αν ήξερα».
Δεν μπορείς να τους ακούσεις γιατί δεν τους ξέρεις, δεν μπορείς να νιώσεις τους πόνους τους γιατί δεν συμμετείχες στην ευχαρίστηση και στα όνειρά τους.
Είναι νεκροί, αλλά οι φωνές τους είναι ακόμα ζωντανές, ενδιαφέρονται να ακούσουν τι λένε;
Ακούστε τους συγγενείς τους.
Η φωνή των αγέννητων, η φωνή των νεκρών, ακόμη και οι θεοί στους οποίους πιστεύουν κάποιοι, μιλάει μέσω των ζωντανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου