Πόσο φτηνά με πούλησες…
Άραγε υπάρχει μια τιμή για την προδοσία, για την κακία, για την ζήλεια; Υπάρχει τιμή για κάποιον που θέλει το κακό του άλλου; Φτηνά πουλιούνται οι ψυχές που σπείρουν διχόνοια, που με κάθε κακή πράξη νομίζουν ότι έκαναν κάτι μεγάλο στην ζωή τους. Και όταν οι τιμές πέφτουν στο τραπέζι, πουλάς φτηνά όποιον πλέον δεν έχει να σου δώσει κάτι, γιατί πώς να το κάνουμε, δεν υπάρχει φιλία και σχέση χωρίς αντάλλαγμα στην σημερινή εποχή. Όσες τιμές όμως κι αν έχεις πάνω στο τραπέζι, δεν υπάρχει αξία για την μοναξιά που θα βρεθείς όταν όλος ο κόσμος σε μάθει για τα καλά. Μόλις για λίγα αργύρια, λίγη δόξα, με πουλάς σαν ένα ματσάκι μαϊντανό, σαν όλα όσα έκανα χωρίς να ζητάω κάτι, πέταξαν ψηλά και δεν έγιναν ποτέ. Φτήνια στην ψυχή ανθρώπων που έβαζες το χέρι σου στην φωτιά, φτήνια στην καρδιά όσων ποτέ δεν θα μάθουν αγάπη τι θα πει. Φτήνια σε συναισθήματα που κανένα ποσό δεν μπορεί να τα αγοράσει.
Πάντα θα είσαι κενός μέσα σου και αυτό γιατί οι επιλογές σου θα σε οδηγήσουν σε ένα σκοτάδι που κανείς δεν θα θέλει να είναι μαζί σου, κανείς δεν θα θέλει να σου απλώσει το χέρι, γιατί πάντα θα θυμάται τα τριάντα αργύρια που πήρες για να προδώσεις και να καταπατήσεις μια καρδιά που για εσένα έκανε πολλά. Άρα όσα κι αν δώσεις, πάντα θα με έχεις πουλήσει φτηνά. Κανένας άνθρωπος και καμιά ψυχή δεν έχουν τιμή, δεν υπολογίζεται με χρήματα και δόξα. Μόνο με αγάπη μπορείς να κρατήσεις ανθρώπους αληθινούς, αγάπη που να την νιώθεις και να την εννοείς, να βλέπεις καθαρά ότι η βοήθεια που σου προσφέρει είναι μέσα από την ψυχή του.
Αφιερωμένο…
https://gynaikaeimai.com/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου