Είναι πια αργά για εξηγήσεις…
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, οι δικαιολογίες ψεύτικες μοιάζουν πια, οι ευκαιρίες γελάνε πλέον με μένα κι εσύ σε έναν δικό σου κόσμο να νομίζεις ότι είμαι χαζή και δεν βλέπω το παιχνίδι που στήνεις. Πολλές οι ευκαιρίες για να έχεις κι άλλο χρόνο για εξηγήσεις και άφεση αμαρτιών. Κάποτε ο χρόνος της καλοσύνης τελειώνει. Δεν κρατάς κακία, ούτε ρίχνεις κατάρες, δεν θέλουν όλοι το κακό του άλλου. Απλά όταν ο χρόνος περάσει, στην δική μου την ζωή δεν έχουν θέση άνθρωποι που νομίζουν ότι είμαι μια ανόητη που πιστεύει κάθε δικαιολογία.
Είναι τελικά μεγάλο προτέρημα να μην σε ξέρουν καλά οι άνθρωποι που θεωρείς “φίλους”, αυτό σημαίνει πως δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να σε γνωρίσουν, δεν τους ένοιαζε να δουν την ψυχή σου. Είναι εκείνοι που πάντα θέλουν κάτι από σένα και όταν το πάρουν σε πετάνε στην γωνία του δρόμου σαν στημένη λεμονόκουπα. Τι να εξηγήσεις σε έναν άνθρωπο που έδωσε όλο του είναι, που ήταν συνέχεια εκεί, που βοηθούσε, που χαλούσε τον δικό του ελεύθερο για να τον χαρίσει απλόχερα σε σένα; Και αντί να εκτιμήσεις, να σεβαστείς, σε κατέβαλε η αχαριστία. Βρήκες κάποιον άλλον που έχει να δώσει περισσότερα και έτσι εγώ πέρασα στα σκουπίδια που με τόση ευκολία πέταξες. Έτσι εύκολα ξε- αγαπάς, εύκολα δίνεις το φιλί του Ιούδα και μετά αναρωτιέσαι κιόλας τι κακό έχεις κάνει. Γιατί πάντα θα πιστεύεις ότι εσύ είσαι η σωστή κι εγώ η τρελή, η υπερβολική.
Για μένα πλέον είναι αργά για εξηγήσεις, δεν τις θέλω, δεν τις αποζητάω, δεν τις χρειάζομαι. Κοιτάζω στον καθρέφτη και μπορώ να βλέπω τα μάτια μου χωρίς καμία ντροπή. Είναι αργά πια για όλα τα περιττά στην ζωή μου. Όπως εύκολα μπαίνεις στην ζωή μου, όταν με ψέματα την γεμίζεις, με λόγια ανούσια την ραντίζεις, δεν υπάρχει γυρισμός στον χρόνο, δεν υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες σε αυτούς που δεν αξίζουν ούτε ένα βλέμμα. Ένα θα ευχηθώ, γνωστοί και εχθροί να είναι πάντα καλά, μα στα δικά μου τα σκαλιά να μην βρεθούν ξανά. Αφιερωμένο… πάντα τα λόγια φτάνουν εκεί που πρέπει, ακόμα κι αν τα πάρει ο αέρας, εσύ θα τα έχεις βγάλει από μέσα σου και θα συνεχίσεις να αγαπάς εσένα και να χαμογελάς.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
htthttps://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου