Όσο και να με πληγώνεις, εγώ θα αντέχω!
Μπορείς να αγνοείς τα μηνύματά μου σε τέτοιο βαθμό, που να με κάνεις να αναρωτηθώ αν πραγματικά υπάρχω.
Μπορείς να με προσπερνάς κάνοντάς με να εύχομαι να ήμουν ακόμα και το χώμα που πατάς, απλά για να σε αγγίζω.
Μπορείς να με στείλεις πιο κάτω από τη γη, αλλά μεγαλύτερη δύναμη δίνεις στα πόδια μου να εκτοξευτούν ψηλότερα.
Ό,τι και να κάνεις, το όνομά μου δε διαγράφεται από το βιβλίο των ζωντανών, των χαρούμενων ανθρώπων, ακόμα και από τις σελίδες του βιβλίου της να διαφαίνεται μισοσβησμένο, θα το γράφω καθαρά έστω στην άμμο.
Όσο και να προσπαθείς σε κάποιο μικρό και απόμερο στενάκι να με εγκλωβίσεις, εγώ θα κατακτώ λεωφόρους και θα βρίσκομαι μπροστά σου. Σαν εκείνον τον οδηγό που σου έχει κουρελιάσει τα νεύρα και θέλεις να αποφύγεις, αλλά πάντοτε σε προσπερνάει.
Δεν μπορείς να με νικήσεις, μόνο να με λυγίσεις. Μπορεί να στραπατσαρίστηκα λίγο, αλλά τα φτερά μου ακόμα αντέχουν.
Μπορεί να κάηκε λίγο η αξιοπρέπειά μου, αλλά ο εαυτός μου παραμένει αλύγιστος.
Σαν τους τερμίτες σκάβω τη γη και δεν αισθάνομαι θαμμένη, απλά βρίσκομαι στην προσπάθεια να επανενώσω τα σπασμένα μου κομμάτια.
Προσπάθησες να λυγίσεις τα γόνατά μου, να κάμψεις τη δύναμή μου. Αλλά όπως ο πεισμωμένος δρομέας, συνεχίζω μέχρι να τερματίσω πρώτος στον αγώνα.
Πάτησες επάνω στην αυθορμησία της αγάπης μου, αλλά ξέχασες πως φαινόσουν ψηλότερα, απλά επειδή εγώ από την αγάπη μου έσκυψα, χαμήλωσα τη ράχη μου.
Μπορείς να με πληγώνεις, αλλά το τραύμα μου λίγα ράμματα θέλει και το δέρμα μου δε σκίζεται τόσο εύκολα.
Μπορείς να ματώσεις την ψυχή μου για λίγο, αλλά με μία αγκαλιά, με ένα φιλί, με λίγα δάκρυα και αυτή θα καθαρίσει.
Όσο και να με πληγώνεις, εγώ θα αντέχω. Μπροστά σου θα ξεπροβάλλω με την πορεία μου, σαν ουρανοξύστης πανύψηλος και το βλέμμα σου επάνω μου θα πέφτει.
Μπορείς να ματώνεις την παρουσία μου, αλλά τα χνάρια μου δεν μπορείς να σβήσεις…
https://gynaikaeimai.com/
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου