Ποτέ οι άνθρωποι δεν ήταν ίσοι, ποτέ.
Γεννιόμαστε ίσοι, αλλά μόνο για μια στιγμή. Αμέσως, η χώρα, η γειτονιά, το θρήσκευμα, ο βίος των γονέων σου, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ζωή σου, τις πράξεις σου.
Από ‘κείνη την στιγμή ξεκινάει ο πόλεμος με τους δαίμονες που ήδη σε περίμεναν και αυτούς που θα βρεις στον δρόμο σου.
Κάποιοι καταφέρνουν και τους νικάνε όλους, άλλοι κάποιους και πολλοί κανένα, με αποτέλεσμα να είναι έρμαιο του σχεδιασμού της κοινωνίας που φτιάξαμε.
Πεθαίνουμε και για μια στιγμή, μόνο, είμαστε και πάλι ίσοι. Ακόμη, και μετά το θάνατο, δεν είμαστε. Κάποιοι μπαίνουν στον πάνθεο, κάποιοι μένουν στην θύμηση και κάποιοι γυροφέρνουν σαν άδικη κατάρα μέχρι να βρουν την ηρεμία τους, αν την βρουν.
Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε ίσοι, όμως στο μεσοδιάστημα ποτέ δεν ήμασταν.
Chris Pinturicchio
Φωτογραφία: Frank Andree
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου