Γιατί ένας μώλωπας δεν είναι πάντα από ένα αθώο ατύχημα
Αν με δεις χτυπημένη, αν έρθω στο ιατρείο σου και με ψυχολογήσεις ταραγμένη πίσω από το εγκάρδιο χαμόγελό μου, μη νομίζεις πως με ανησυχεί μόνο το πέσιμο από το μπάνιο που μου προκάλεσε έναν έντονο μώλωπα ο οποίος διακρίνεται έντονα στο πόδι μου. Η αγωνία μου είναι αν θα καταφέρεις να με ψυχολογήσεις, να τραβήξεις την κουρτίνα της όμορφης οικογένειας και ενός συντρόφου που μοιάζει ανήσυχος και να αντικρίσεις την πραγματικότητα. Όπως ο υποβολέας κρύβεται πίσω από τη σκηνή του θεάτρου και παρακολουθεί τους ηθοποιούς κρυφά, έτσι και εσύ να δεις γυμνή την ψυχή μου. Να δεις όχι μόνο έναν μώλωπα, αλλά και το χέρι που σηκώθηκε και τον προκάλεσε. Ένα τράνταγμα, μία λογομαχία και μέσα σε λίγα λεπτά ακόμα μία φορά κακοποιημένη στο σώμα και την ψυχή.
Κάθε πέσιμο δεν είναι δικό μου. Θα μπορούσε να οφείλεται σε κάποιον που θεωρεί ότι ολόσαρκα και ολόψυχα του ανήκω, σε ένα ξέσπασμα οργής επειδή ξέφυγα έστω και για λίγο από την οργή του. Εξάσκησε το μυαλό σου στο να σκεφτεί και αυτό το ενδεχόμενο, ζήτησε να μου μιλήσεις για λίγα λεπτά ιδιαιτέρως. Χωρίς να είναι κανένας μπροστά. Σκέψου πως ένα πέσιμο δεν είναι πάντα ατύχημα, αλλά μία ολόκληρη παθογένεια που ονομάζεται ενδοοικογενειακή βία και σα χταπόδι έχει σφιχταγκαλιάσει πολλές οικογένειες. Αν είσαι γιατρός και σε ενδιαφέρει η υγεία μου, βοήθησέ με να αναπνεύσω.
Αν νοιάζεσαι σαν επιστήμονας και ως άνθρωπος, μη μου γράψεις μόνο ιατρικές εξετάσεις. Ρώτησέ με ιδιαιτέρως πόσο ατύχημα είναι η πληγή μου, πόση αδεξιότητα κρύβεται πίσω από το μελανιασμένο μου μέτωπο. Αυτά τα λίγα λεπτά του χρόνου σου, μπορεί να σώσουν τη ζωή μου. Αυτά τα μάτια σου που θα με κοιτάξουν με ένα βλέμμα υπονόησης του βιώματός μου, μπορεί να βγάλει ανομολόγητες πληγές μου στα μάτια και στα χείλη μου. Πόσο κοστίζει πια μία ερώτηση και λίγο ενδιαφέρον για να μου δώσεις;
https://gynaikaeimai.com/
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου