Όταν οι όμορφες μέρες που έζησες, έγιναν νοσταλγίες του χθες…
Κλείνω τα μάτια και χάνομαι σε ένα χθες που έμαθα να απολαμβάνω κάθε στιγμή. Τότε που ήμουν παιδί χωρίς υποχρεώσεις και η χαρά ανάβλυζε μέσα από την ψυχή μου. Τότε που όλα ήταν αθώα, διαφορετικά. Σκέψεις και όνειρα για μια ζωή που απλωνόταν μπροστά στα πόδια μου. Θύμησες που κλείδωσα στο πίσω μέρος του μυαλού. Όλα τα όνειρα τότε είχαν μια απλότητα, ήξερες τι ήθελες χωρίς να σκέφτεσαι το πώς και το γιατί. Απολάμβανα τις μέρες και τις στιγμές με όλο μου το είναι. Έκανα όνειρα για μια ζωή που μόνο ευτυχία έβλεπα. Η ζωή όμως έχει και αναποδιές και αυτές σε κάνουν να σκέφτεσαι το χθες με νοσταλγία.
Μπροστά στο παράθυρο στέκομαι και ακούω τον ήχο του ποταμού που με ταξίδεψε πίσω στα όμορφα παιδικά μου χρόνια. Αυτή η μελωδία ξύπνησε την ανάμνηση της γλυκιάς γιαγιάς μου, μιας παρουσίας που λείπει από δίπλα μου. Η μυρωδιά της, το χάδι της και αυτό το τελευταίο φιλί στα χείλη, μου έφερε ένα ρίγος στο κορμί. Η αίσθηση ότι τότε μέσα μου ήξερα ότι είχα έρθει για να αποχαιρετήσω την μορφή σου, ότι τελευταία φορά ένιωσα έστω και μια στιγμή σαν το παιδί του τότε, που ήξερε να χαίρεται με τα απλά πράγματα. Η τελευταία εικόνα πριν αποχαιρετήσω τον τόπο που μου χάρισε τις πιο όμορφες αναμνήσεις, ήταν σαν μαχαίρι που έμεινε μέσα μου μέχρι σήμερα.
Νοσταλγώ μέρες που το μόνο που με ένοιαζε ήταν να είμαι με τους δικούς μου ανθρώπους, αληθινούς ανθρώπους. Να γελάω και να νιώθω πλήρης και γεμάτη. Πάντα αυτό το μέρος των αναμνήσεων με έκανε να ξεχνάω τα πάντα, ό,τι με προβλημάτιζε και με πονούσε το άφηνα πίσω ή καλύτερα πάνω στο ποτάμι που από μικρή ήταν το βάλσαμο της μικρής μου ψυχής. Ένα ποτάμι που σαν ο Θεός ήθελε να βρίσκεται δίπλα στο σπίτι της αγαπημένης μου γιαγιάς. Ο ήχος του κατάφερνε να ηρεμήσει κάθε μου εσωτερική καταιγίδα.
Νοσταλγίες από το χθες που με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Νοσταλγώ τα όνειρα που άφησα στην μέση και κάποια που θεωρούσα αδύνατον να πραγματοποιηθούν. Νοσταλγικά χαμόγελα λίγο πριν το τέλος, με κάνουν να θέλω να ζω μόνο για μένα και τα θέλω μου, θέλω που με οδηγούν στην ευτυχία
.https://gynaikaeimai.com/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου