Χάνεται η ανθρώπινη επαφή, δεν μιλάμε ούτε καν με τα βλέμματα…
Κάποτε δεν είχαμε κινητά, δεν ξέραμε καν τι είναι η τεχνολογία. Κάποτε βρισκόμασταν στα γνωστά, αγαπημένα στέκια μας. Αράζαμε, γελούσαμε… Κάποτε βρισκόμασταν και κοιταζόμασταν στα μάτια, λέγαμε αλήθειες, παρηγοριόμασταν, αγαπιόμασταν, τσακωνόμασταν, μα και φιλιώναμε. Κάποτε περιμέναμε ένα τηλέφωνο κι όλος μας ο κόσμος ήταν πότε θα μας απαντήσουν σε μία κλήση, αν θα μας πάρουν τηλέφωνο για να μας δείξουν ότι ενδιαφέρονται, ότι νοιάζονται, ότι θέλουν να μάθουν τα νέα μας. Από αυτή τη μία κλήση, περιμέναμε για να βγούμε, να επικοινωνήσουμε, να διασκεδάσουμε, να φλερτάρουμε…
Τώρα πια έχουν αντιστραφεί οι όροι και οι συνθήκες. Οι καταστάσεις όπως τις ξέραμε, έχουν αλλάξει. Το ενδιαφέρον έρχεται με ένα μήνυμα. Η επικοινωνία γίνεται χωρίς να μιλάμε, παρά μόνο να πληκτρολογούμε. Βγαίνουμε για να είμαστε απορροφημένοι, αποχαυνωμένοι στην οθόνη μας. Δεν κοιταζόμαστε στα μάτια. Δεν μιλάμε, ούτε καν με τα βλέμματα. Αν θέλουμε να δούμε αν είναι κάποιος καλά, αν θέλουμε να τον ψάξουμε, να τον αναζητήσουμε, απλά θα στείλουμε ένα μήνυμα χωρίς κόπο. Ακόμα και κάτι σημαντικό να θες να πεις, η εύκολη λύση για να μην βρεθείς σε δύσκολη θέση, είναι αυτή.
Το μήνυμα δεν σε βγάζει από την άνεσή σου, δεν σε ξεβολεύει για να νιώσεις άσχημα. Δεν θα δεις στα μάτια του άλλου την αποδοκιμαστική του συμπεριφορά. Ακόμα κι αν απλά θες να δεις αν ζει ή αν πέθανε, κοιτάς στα social αν είναι ενεργός και μετά συνεχίζεις αυτό που έκανες… Τώρα έχεις απόκρυψη. Και να σε πάρει ο άλλος, αν θες να τον αποφύγεις, άνετα μπορείς να το κάνεις. Αν σου στείλει μήνυμα, άνετα επίσης τον “γράφεις” στα παλιά σου τα παπούτσια. Κι αν θελήσεις κάποια στιγμή του απαντάς, αν φυσικά έχεις όρεξη.
Αν το καλοσκεφτείς έχει και τα θετικά του. Μα εδώ μιλάμε για την ανθρώπινη επαφή που έχει χαθεί. Κι όπως έχει τα θετικά του, έχει και τα αρνητικά του. Το κυριότερο είναι πως δεν βλέπεις την αντίδραση του άλλου με στα μάτια. Πολλές φορές παρεξηγείσαι όταν γράφεις στα μηνύματα και δεν καταλαβαίνει ο άλλος πώς το εννοείς. Χάνεσαι στη μετάφραση, προσπαθείς για τα δύσκολα και χάνεις και τα εύκολα. Οι άνθρωποι χάνονται στα αυτονόητα. Κρύβονται πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα emoticons, πίσω από μια κρυφή οθόνη, πίσω από το δάκτυλό τους γενικώς. Σε μια ψηφιακή εποχή, προτιμώ να μην είμαι ενεργή στα social στις επαφές κανενός κι όποιος θέλει να με ψάξει, πατροπαράδοτα και παραδοσιακά θα με βρει…
https://gynaikaeimai.com/
Joanna Sou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου