Σε κάποιο μήνυμα ακόμα μ’ αγαπάς….
Εκεί που μου έγραφες “μου έλειψες, θέλω να σε δω!”, εκεί που μου έγραφες “ξέχασα τα γυαλιά μου στο σπίτι σου, στο τραπεζάκι του σαλονιού”, εκεί που μου έγραφες “θα ήθελα κι απόψε να κοιμόσουν στην αγκαλιά μου όπως χτες!”… Εκεί που μου έγραφες “δεν θα προλάβω να σε δω σήμερα, προέκυψε δουλειά”, εκεί που μου έγραφες “νιώθω λίγο κουρασμένος, θα κοιμηθώ νωρίς”, εκεί που μου έγραφες “να το αναβάλλουμε το σημερινό καλύτερα; Έχω να ξυπνήσω πρωί”… Έρχονται νύχτες που διαβάζω ξανά και ξανά όλα τα μηνύματα που ανταλλάξαμε οι δυο μας, απ’ το πρώτο πρώτο που δειλά που έγραφες πως θα ήθελες να βγούμε για ένα καφέ κάποια στιγμή. Και μετά, στα επόμενα, που μου έλεγες πόσο όμορφα περνάς όταν είμαστε μαζί. Και μετά στα “σε θέλω”, στα “μου έλειψες”, στα “σ’ αγαπώ”. Κι ύστερα στα “ας το αφήσουμε καλύτερα”, στα “δεν τραβάει, δεν το βλέπεις;” στα “κουράστηκα!”...
Παράξενο δεν είναι; Ένας κύκλος ζωής έκλεισε κι όμως ακόμη υπάρχει εκεί και βήμα βήμα, λέξη λέξη, ακολουθεί το μονοπάτι που βαδίσαμε οι δυο μας απ’ το πρώτο λεπτό, μέχρι την ώρα που έπεσε η αυλαία πια οριστικά. Κι είναι τόσα τα βράδια που περπάτησα ξανά και ξανά τους δικούς μας δρόμους… Κι είναι τόσα τα βράδια που βρέθηκα εκεί, στις στιγμές μας και χαμογέλασα, δάκρυσα, θύμωσα, νοστάλγησα… Γιατί όταν μου λείπεις, μόνο έτσι μπορώ να σ’ έχω κοντά μου, να σ’ αγκαλιάζω, να σου θυμώνω, να σου γελάω, να σε πειράζω και να… σ’ αγαπάω. Γιατί όσα κι αν άλλαξαν από τότε, αυτό το τελευταίο παρέμεινε ίδιο κι απαράλαχτο. Γιατί αυτό το τελευταίο έμεινε ίδιο και δυνατό. Γιατί αυτό το τελευταίο έμεινε ίδιο και αιχμηρό και κόβει σαν λεπίδα και κάνει την καρδιά να αιμορραγεί. Ξανά. Ασταμάτητα.
Κύκλοι που κλείνουν και μια ζωή που προχωράει ασταμάτητα. Μα είναι και κάτι βράδια που η καρδιά διεκδικεί στιγμές που άφησε πίσω, είναι και κάτι βράδια που η ψυχή απαιτεί να νιώσει όσα της έχουν λείψει. Είναι και κάτι βράδια που σε ψάχνω μέσα μου και αρρωσταίνω. Είναι και κάτι βράδια που σε βρίσκω σ’ όλα εκείνα τα παλιά μας μηνύματα. Και σε κάποιο μήνυμα, ακόμα μ’ αγαπάς…
https://gynaikaeimai.com/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου