Στη διεύθυνσή σου, εκεί μένω και εγώ πραγματικά…
Τη διεύθυνσή σου την αποζητώ παντού. Να ανακαλύψω το μέρος όπου ζεις, όπου κοιμάσαι, όπου υπάρχεις. Αχ, πέρασα από περιοχές και δεν σε είδα, από κουδούνια που δεν αναφερόταν το επώνυμό σου… Σε αυτές τις καφετέριες, τα μαγαζιά, τα σχολεία, τις πλατείες, δεν υπήρχες. Τουλάχιστον σε αυτό το μέρος, στον πλανήτη γη, εσύ δεν έχεις το χνάρι σου. Να γνωρίζω ότι έστω σε ένα μέρος δεν υπάρχεις. Η διεύθυνσή σου, εκείνο το μέρος στο οποίο περνάς τη μέρα σου. Εκείνο το μέρος, το μοναδικό, στο οποίο υπάρχει η δική μου η καρδιά. Στο οποίο ζω και εγώ ακόμα και αν το σώμα μου δεν είναι εκεί.
Αυτή η διεύθυνσή σου, είναι εκείνο το μέρος που δεν υπάρχει αεροπλάνο ή εισιτήριο. Αλλά το αναζήτησα περισσότερο από κάθε μνημείο, λαχταρώ να το επισκεφτώ περισσότερο από τις πυραμίδες της Αιγύπτου ή τη διώρυγα του Σουέζ. Στη διεύθυνσή σου, εκεί μένω και εγώ πραγματικά. Γιατί όπου βρίσκεσαι εσύ, εγώ εκεί υπάρχω. Αυτή η διεύθυνσή σου, το μυστήριο της ζωής, το μεγαλύτερο άλυτο αίνιγμα της ζωής μου. Με ένα «πού είσαι» ανασαίνει η καθημερινότητά μου. Σε ένα «πού είσαι», αυτός ο κόσμος μου ακόμα και ματωμένος συνεχίζει να ονειρεύεται, να ανασαίνει, να ελπίζει. Γιατί ίσως κάποτε βρεθείς…
Μαρία Σκαμπαρδώνη
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου