ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΚΟΙΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ
- (Μεταφρασμένο από τα Ιταλικά)
Τα κομμάτια της καρδιάς
έχουν γίνει κουρέλια αγάπης.
Σε όλη τους τη ζωή
ζουν βλέμματα φωτιάς
κοιτάζοντας σκληρά πρόσωπα
χωρίς σκιά παιχνιδιού.
Σε δωμάτια πλημμυρισμένα από σκοτάδι και αίμα
, τα όνειρα για μικρές ζωές ξεφεύγουν.
Τα δόντια που κουδουνίζουν και γυαλίζουν τρίζουν
κλαίνε και υποφέρουν με άδεια χέρια.
Τρώνε και κοιμούνται χωρίς να έχουν τίποτα
, δεν ελπίζουν πια για ένα αύριο
γιατί τώρα για αυτούς είναι χωρίς ανθρώπους.
Είναι παιδιά που αναζητούν την αγάπη
είναι τα αρνιά που θυσιάζονται
στο όνομα του νέου πόνου.
Είναι τα θύματα κάθε χρώματος
που πεθαίνουν μόνοι και χωρίς να βγάζουν ήχο.
Είμαι η ζωή που φεύγει
και το μέλλον της δημιουργίας
από ποτέ δεν έχει καταστραφεί.
- https://pensieriparoleepoesie.wordpress.com/
Natalia Castelluccio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου