Το δικό του τρένο…
Το δικό του το τρένο άλλωστε, ξέρει και γιγνώσκει καθαρά και ξάστερα την πορεία του, ακόμα και την τυχόν απομάκρυνσή του απ’ τα ιδανικά και τις αξίες του, απ’ τα αξιόλογα κι αξιοπρεπή του σχέδια και πλάνα ζωής του.
Απομακρυσμένα ή μη, διφορούμενα ή μη, το μόνο είναι βέβαιο πως το τρένο του δεν είχε χαθεί, δεν χάθηκε, δεν θα χαθεί ποτέ. Μόνο οι αφίξεις και οι αναχωρήσεις του καθιέρωσαν τα δρομολόγιά του επιτυχή και καθοριστικά, άξια και επάξια της φήμης και της αναγνωρίσεώς του απ’ τους ιθύνοντες, εκάστοτε προγραμματιστές του και θετικών εξελιγμένων διαδραματισμένων πορειών και συνευρέσεών του με απλά και σίγουρα, βέβαια και αρτιμελή εξαρτήματα, κομμάτια μεμονωμένα ή σύνθετα, επιδιώκοντας να λύσουν το πάζλ της ζωής και της εξέλιξής της, της διαπλατυνόμενής της έλευσης και προσέλευσης.
Αλλά αυτή τη φορά, όπως φυσικά και τις άλλες, δόθηκε το μήνυμα κι οι κριτικές κι οι κρίσεις που επιδέχεται η κάθε πορεία του. Ήταν, είναι και θα είναι απολύτως συνυφασμένη και συνδεδεμένη με τους κόπους, τα πιστεύω του, τις εργασίες του, τις μελέτες του, μα περισσότερο από όλα, από τις ευθύνες του.
Ποτέ ευθυνόφοβος, είχε καταφέρει να δρομολογήσει τα δικά του γεγονότα, τα ταξινομήσει και να ταξιδέψει τα δικά του σχεδιασμένα ή μη ταξίδια ψυχής, αναψυχής, αλλά περισσότερο καταγραφής των ψυχικών του αναγκών και δυνατοτήτων.
Είχε θέσει τα δικά του όρια και αν καταλάβαινε πως υπήρχε περίπτωση να τραυματίσει, ποιον άλλον παρά τον εαυτό του, συνείσφερε εποικοδομητικά και πλήρως καλυμμένα, ως προς τις διαθέσεις του και τις προθέσεις του.
Ναι μεν επιδίωκε να γίνει ένας καλύτερος άνθρωπος, συνάνθρωπος για τους άλλους, αλλά συνάμα επεδίωκε και τις περισσότερες φορές τα ‘χε καταφέρει να αγαπήσει και να φροντίσει τον εαυτό του, αφού ήξερε πως μόνο αυτός ήταν υπαίτιος για τυχόν κακουχίες και δεινά, επιφορτισμένα και άμεσα συνδυαζόμενα με την ιδιοσυγκρασία του και τον ψυχισμό του.
Τελικά το δικό του τρένο δε θα σφυρίξει ποτέ τη λήξη του δρομολογίου, αφού ήταν πάντα από μικρός διατεθειμένος και καλούσε, προκαλούσε την τύχη και τη μοίρα του, για ολοένα περισσότερες περιπέτειες ζωής και διδαγμάτων από αυτές.
Το δικό του τρένο είχε μεν γραμμένα τα δρομολόγιά του, αλλά οι αφίξεις πολλές φορές σε κάθε στάση και σταθμό, εμπεριείχαν εκπλήξεις και θαύματα, ενεργά δρώμενα και γεγονότα που του κέντριζαν το ενδιαφέρον και του εξιτάρουν φαντασία και εργασία, με τρόπους και μέσα διόλου ανορθόδοξα, παρά βατά και προσβάσιμα σε κάθε κοινό νου και λογική.
https://gynaikaeimai.com/
Της Άννας Ζανιδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου