Η πυραμίδα των μαθησιακών αναγκών

 Η πυραμίδα των μαθησιακών αναγκών

«Όταν αλλάζεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, αλλάζουν και τα πράγματα που βλέπεις», Dr. Γουέιν Ντάιερ

Οι εκπαιδευτικές πρακτικές βαθύτερης μάθησης, όπως η χρήση μεθόδων μάθησης με επίκεντρο και τον εαυτό τους, η ενθάρρυνση της συνεργασίας και η ενσωμάτωση πραγματικών έργων, συνεντεύξεων, περιπτώσεων και εξερευνήσεων, οδηγούν σε παραγωγική μάθηση όταν οι μαθητές είναι έτοιμοι να οδηγήσουν τη μάθησή τους. Για την υποστήριξη και την ενθάρρυνση της δράσης των μαθητών και τη δημιουργία ανεξάρτητων μαθητών, η μετάβαση από την καθοδήγηση από τους δασκάλους και το σχολικό περιβάλλον στην αυτοδιεύθυνση είναι απαραίτητη και απαιτείται η ικανοποίηση μιας σειράς μαθησιακών αναγκών. (E. Briceno – Mindsets and Student' Agency)

Παρόμοια με την ιεραρχία των αναγκών του Maslow, η πυραμίδα των μαθησιακών αναγκών ξεκινά με μια ισχυρή βάση που υποστηρίζει τις ανάγκες υψηλότερου επιπέδου της μαθησιακής διαδικασίας.

Το σωματικό και συναισθηματικό κλίμα

Οι φυσιολογικές μαθησιακές ανάγκες, τόσο Σωματικές όσο και Συναισθηματικές, αντιπροσωπεύουν την πυραμίδα της μαθησιακής βάσης. «Η έρευνα έχει δείξει ότι ενώ οι απειλές εμποδίζουν τη μάθηση, οι θετικές συναισθηματικές εμπειρίες, κατά τις οποίες ο εγκέφαλος παράγει ορισμένες χημικές ουσίες ή νευροδιαβιβαστές, μπορούν να συμβάλουν στη μακροπρόθεσμη μνήμη». (M. Hardiman – The Brain Targeted Teaching Model).

Ως εκπαιδευτικοί έχουμε την ευθύνη να παρέχουμε βασικές ανάγκες, όπως τρόφιμα και ασφάλεια, τουλάχιστον όσο οι μαθητές είναι στο σχολείο. Μπορούμε να ταΐσουμε μαθητές, να καλλιεργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον χωρίς εκφοβισμό και να καλλιεργήσουμε μια κοινότητα μάθησης στην οποία όλα τα παιδιά εκτιμούν τη μάθηση, νιώθουν ότι αναγνωρίζονται και γίνονται αποδεκτά.

Στον συναισθηματικό τομέα, ενώ μπορεί να μην είμαστε σε θέση να ελέγξουμε όλους τους παράγοντες άγχους στη ζωή των μαθητών μας, ο δάσκαλος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πρακτικές που προκαλούν απειλές μέσα στην τάξη. Ταυτόχρονα, ο δάσκαλος θα πρέπει να μεγιστοποιήσει στρατηγικές που προάγουν το θετικό συναίσθημα με μια έγχυση εικαστικών και παραστατικών τεχνών, ως αποτελεσματικό τρόπο αξιοποίησης των συστημάτων συναισθηματικής απόκρισης των παιδιών για ενίσχυση της μάθησης.

Μαθησιακές νοοτροπίες

Η μεγαλύτερη αναξιοποίητη ευκαιρία για τη βελτίωση της μάθησης στα σχολεία μας είναι να εργαστούμε σκόπιμα για την ανάπτυξη των τεσσάρων μαθησιακών νοοτροπιών που ξεχωρίζουν στην έρευνα ως επηρεάζοντας βαθιά τη συμπεριφορά των μαθητών, τα αποτελέσματα και τη συνολική ώθηση για μάθηση, όπως τεκμηριώνεται από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας του Πανεπιστημίου του Σικάγο CCSR. Teaching Adolescents to Become Learners (Farrington, et al., 2012): Νοοτροπία #1: Μια νοοτροπία ανάπτυξης: «Μπορώ να αλλάξω τη νοημοσύνη και τις ικανότητές μου μέσω προσπάθειας».

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά και μελετήθηκε από την καθηγήτρια του Stanford Carol Dweck, Ph.D. Οι μαθητές με νοοτροπία ανάπτυξης συνειδητοποιούν ότι οι ικανότητές τους να σκέφτονται και να κάνουν είναι αποτέλεσμα των προηγούμενων συμπεριφορών τους. Βλέπουν την προσπάθεια ως αυτό που κάνει τους ανθρώπους έξυπνους, έχουν κίνητρο να επικεντρωθούν στη συνεχή ανάπτυξη και επιμένουν μπροστά στις αποτυχίες.

Από την άλλη πλευρά, όταν οι μαθητές βλέπουν τη νοημοσύνη ή τις ικανότητες ως σταθερές, βλέπουν την προσπάθεια ως κάτι που χρειάζονται μόνο οι ανίκανοι άνθρωποι, αποφεύγουν την πρόκληση και αποδεσμεύονται όταν τα πράγματα δυσκολεύουν (Mueller & Dweck, 1998). Νοοτροπία #2: Αυτο-αποτελεσματικότητα: «Μπορώ να πετύχω». Σχετίζεται με τη νοοτροπία ανάπτυξης είναι η πεποίθηση ότι κάποιος μπορεί να πετύχει (Bandura, 1986). Οι μαθητές πρέπει να πιστεύουν ότι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους, όπως κι αν ορίζουν αυτούς τους στόχους. Εάν οι μαθητές πιστεύουν ότι χρειάζονται βοήθεια ή πόρους, πρέπει να δουν μια διαδρομή που μπορούν να ακολουθήσουν για να αποκτήσουν την απαιτούμενη βοήθεια ή πόρους. Όσο ισχυρότερη είναι η νοοτροπία ανάπτυξής τους, τόσο περισσότεροι μαθητές θα αναζητούν τρόπους για να ξεπεράσουν τις αντιξοότητες και να αναζητήσουν εναλλακτικές στρατηγικές για να επιτύχουν τους στόχους τους. Νοοτροπία #3: Αίσθηση του ανήκειν: «Ανήκω σε αυτήν την μαθησιακή κοινότητα».Όταν οι μαθητές νιώθουν ότι ανήκουν σε μια μαθησιακή κοινότητα, ασχολούνται με τη μάθηση (Harvey & Schroder, 1963· Oyserman, Bybee, & Terry, 2006). Όταν αισθάνονται ότι ανήκουν σε μια κοινότητα συνομηλίκων που εκτιμά ότι υπερβαίνει τη ζώνη άνεσης κάποιου και μαθαίνει για τον κόσμο, οι μαθητές συνδέουν δραστηριότητες και στόχους μάθησης με κοινωνικές ανταμοιβές που εκτιμούν. Νοοτροπία #4: Συνάφεια: «Αυτό το έργο έχει αξία και σκοπό για μένα».Όπως γνωρίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί βαθύτερης μάθησης, οι μαθητές εμπλέκονται στη μάθηση πολύ πιο ενεργητικά και βαθιά όταν εκτιμούν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που προσπαθούν να αποκτήσουν ή τις βρίσκουν σχετικές ή ενδιαφέρουσες (Eccles et al., 1983). Αυτό τους οδηγεί να σκέφτονται βαθιά, να αμφισβητούν, να επιδιώκουν και να βάζουν τον εαυτό τους πλήρως στη δουλειά τους. Η μάθηση που βασίζεται σε έργα και οι συνδέσεις στον πραγματικό κόσμο είναι τρόποι για την ενίσχυση της συνάφειας και τη βοήθεια των μαθητών να εξερευνήσουν τα πάθη, τους στόχους και τις εφαρμογές της μάθησης. Μπορούμε επίσης να ζητήσουμε από τους μαθητές να σκεφτούν και να γράψουν για τη συνάφεια της εργασίας τους ή για μια μαθησιακή εμπειρία που πρόκειται να ξεκινήσουν.

Στρατηγικές & Συνήθειες Μάθησης

Οι μαθητές με νοοτροπία μάθησης ενεργοποιούνται, αναζητούν προκλήσεις και έχουν υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό τους. Αλλά αν δεν ξέρουν τι να κάνουν για να επιτύχουν αυτούς τους φιλόδοξους στόχους, μπορεί να αναπτύξουν ένα αίσθημα ανικανότητας και εύκολα να ταλαντεύονται στη νοοτροπία των σταθερών ικανοτήτων. Ως εκπαιδευτικοί έχουμε την ευκαιρία να διδάξουμε όχι μόνο γνώσεις και δεξιότητες, αλλά και τις δεξιότητες αυτοδιαχείρισης και μάθησης για μάθηση που απαιτούνται στο σχολείο και τη ζωή. Η έρευνα δείχνει ότι χρειαζόμαστε εμπειρίες για να κατανοήσουμε σε βάθος τη γνώση, αλλά χρειαζόμαστε επίσης ρητή συζήτηση και προβληματισμό για να κατανοήσουμε πραγματικά τις εμπειρίες μας και να εφαρμόσουμε τη νέα μας κατανόηση σε διαφορετικά πλαίσια. Πρέπει να διδάξουμε στους μαθητές πώς να μαθαίνουν και την τεχνογνωσία:

• πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και πώς μπορούμε να αυξήσουμε τις δυνατότητές του,
• πώς να διαχειριζόμαστε τη μάθησή μας, συμπεριλαμβανομένου του πώς να θέτουμε στόχους μάθησης, να αυτοαξιολογούμε, να προσεγγίζουμε νέα θέματα, να διαχειριζόμαστε τις εργασίες για το σπίτι, να βουτάμε βαθύτερα, να μαθαίνουμε από τα λάθη και να γνωρίζουμε τι να κάνουμε όταν τα πράγματα δυσκολεύουν,
• πώς να συμμετάσχετε σε σκόπιμη πρακτική για την ανάπτυξη εμπειρογνωμοσύνης,
• πώς να προωθήσετε την καινοτομία και τη δημιουργικότητα,
• πώς να δουλεύεις σε ομάδες,
• πώς να διαχειριστείτε τα συναισθήματα,
• πώς να αναπτύξετε τη δύναμη της θέλησης,
• πώς να αναπτύξετε επιθυμητές συνήθειες μέσα από συνθήματα, ρουτίνες και ανταμοιβές και
• πώς να συνδυάσετε συνήθειες με εργαλεία διαχείρισης του εαυτού σας και της μάθησής σας.

Οδηγίες και Καθοδήγηση

Στην κορυφή της πυραμίδας των μαθησιακών αναγκών βρίσκεται η ποιοτική διδασκαλία και καθοδήγηση. Οι εκπαιδευτικές πρακτικές βαθύτερης μάθησης είναι ισχυρές, ειδικά όταν στόχος μας είναι να αναπτύξουμε κριτική σκέψη και δεξιότητες απόδοσης που απαιτούνται από τη ζωή του 21ου αιώνα.

Οι διδακτικές πρακτικές είναι κρίσιμες, ειδικά όταν περιλαμβάνουν διδασκαλία σχετικά με νοοτροπίες και στρατηγικές μάθησης κατά τη διδασκαλία του περιεχομένου. Οι μαθησιακές νοοτροπίες, οι στρατηγικές και η διδασκαλία του αντικειμένου είναι επίπεδα που πρέπει να εργαστούμε σε μεγάλο βαθμό ταυτόχρονα, όχι μόνο το ένα μετά το άλλο. Ενισχύουν το ένα το άλλο και η μάθηση και στα τρία επίπεδα είναι συνεχής. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε τον καθορισμό στόχων και τον προβληματισμό των μαθητών σχετικά με το τι λειτουργεί και τι όχι στις στρατηγικές μάθησής τους. Και μπορούμε να υπηρετήσουμε ως πρότυπα, ώστε οι μαθητές να μπορούν να δουν ότι όλοι στην κοινότητά μας είναι δια βίου μαθητευόμενοι, αναζητούν ανατροφοδότηση και αναλαμβάνουν ευκαιρίες για να αναπτυχθούν.

https://abraininitiative.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://webgoogle.video.blog/