Η έβδομη σφραγίδα

 Μπολόνια, 2019

Στην καρδιά της Μπολόνια, που περιβάλλεται από αναγεννησιακά ανάκτορα, το συγκρότημα Santo Stefano, προστατευμένο από θαύμα από την αστική φασαρία, συγκεντρώνει ένα σύνολο από επτά θρησκευτικά κτίρια, όλα χτισμένα σε ιστορικούς χώρους με γεγονότα από τη Μέση Ανατολή.

Προστατευόμενη από τον Άγιο Στέφανο, τον πρώτο χριστιανό μάρτυρα που καταδικάστηκε σε θάνατο από τις αρχές της Ιερουσαλήμ, που έχτισε ο Άγιος Πετρόνιος, προστάτης της πόλης και επίσκοπος, η πρώτη από τις επτά εκκλησίες χτίστηκε μεταξύ 431-450 στη θέση ενός ναού. .

Σε ανάμνηση του προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους, ο επίσκοπος φιλοδοξούσε να ιδρύσει εδώ μια Μπολωνέζικη Ιερουσαλήμ, με τη μορφή ενός θρησκευτικού ταξιδιού με σκοπό την αναπαραγωγή των τόπων των παθών του Σωτήρος.

Τα άλλα έξι γύρω του τελείωσαν, ανανεώθηκαν, τροποποιήθηκαν τους επόμενους αιώνες. Μεταξύ 700 και 1388, η πρώτη εκκλησία από τις επτά είχε αποκτήσει το καθεστώς του σημαντικότερου τόπου λατρείας της πόλης. Το 1388, όταν οι καιροί άλλαξαν, οι πρεσβύτεροι αποφάσισαν να δώσουν αυτό το προνόμιο στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στην Piazza Maggiore.

Από τον περίβολο θα ξεναγηθώ πρώτα στην εκκλησία του Σταυρού, τον παλιό καθεδρικό ναό των Λομβαρδών, που ανακαινίστηκε τον 11ο αιώνα, μετά στην εκκλησία του Παναγίου Τάφου, του 12ου αιώνα, σε πολυγωνικό σχήμα, που βρίσκεται ακριβώς στην περίμετρο του παλαιού ναού.2000 τα λείψανα του Αγίου Πετρώνιου. Σώζονται ακόμη αρχιτεκτονικά στοιχεία από τον αρχαίο ναό της Ίσιδας, από το έτος 100, που μετατράπηκε σε βαπτιστήριο και εγκαταστάθηκε στη σημερινή εκκλησία. Ακολουθώ τα ανάγλυφα με τη μορφή αετού, ταύρου, φτερωτού αλόγου, τεριόμορφες παρουσίες με έντονα νοήματα στην αρχαία Αίγυπτο.

Ακολουθεί η εκκλησία που προστάτευαν οι Vital Saints και ο Agricola, από τον 8ο-11ο αιώνα, η μικρότερη και πιο οικεία. Στη συνέχεια μπήκε στην αυλή του Πιλάτου και από εκεί στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, όπου είχαν μεταφερθεί τα σώματα μερικών μαρτύρων.

Από την αυλή του Πιλάτου, μπαίνω σε ένα ρωμαϊκό μοναστήρι με ένα μικρό μουσείο.

Ο μυστικός και μυστηριώδης χώρος, όπως τον βλέπουμε σήμερα, οφείλεται στις αναστηλώσεις του 1870-1930.

Επίσης εδώ είναι μια σκηνή της Γέννησης του 13ου αιώνα, η αρχαιότερη στον κόσμο σύμφωνα με τα κριτήρια των παραστάσεων με σκαλιστά ξύλινα αγαλματίδια.

Ένα άλλο μοναστήρι των Βενεδικτίνων του 12ου-13ου αιώνα έχει δύο επίπεδα ξενώνων.

και σε αυτή την περίμετρο, στο κέντρο ενός παραθύρου, κάτω από μια στοά, ένας πέτρινος κόκορας του 14ου αιώνα δέχεται τις σκέψεις του ταξιδιώτη.

Είπε και ο πετεινός του Αγίου Πέτρου, παραπέμποντας στην άρνηση του Ιησού από τον Πέτρο, έχει τη χάρη να με αφυπνίσει στην πραγματικότητα. Επιστρέφω στην πλατεία και μόνο τότε συνειδητοποιώ ότι το σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκομαι ήταν πάντα μια σκηνή για τους προσκυνητές, στο δρόμο τους προς την Ιερουσαλήμ ή την Κομποστέλα.

Οδική ανάγνωση:

Italo Calvino, Οι αόρατες πόλεις

https://orededrum.com/