Να λες “το φως μου δεν πρόκειται να σβήσει!”
Κι ας σε περικυκλώνει η κακία κι η μοχθηρία κι ανεντιμότητα. Κι ας σε περιτριγυρίζει η απληστία, η πονηριά κι η ανηθικότητα. Κι ας σε περιβάλλει η αισχρότητα, η υπουλία κι η προστυχιά. Κι ας σε περιστοιχίζουν όλα αυτά τα αρνητικά που κάνουν την ψυχή σου να σφίγγεται και το στομάχι σου να ανακατεύεται… μην αφήσεις το φως μέσα σου να σβήσει!
Ίσως να φοβάσαι μην σε καταπιεί τούτος ο κόσμος, μην σε κάνει όμοιό του ή μην αναγκαστείς να γίνεις ίδιος για να επιβιώσεις. Ίσως έρχονται στιγμές που σε καταβάλλει ο φόβος και μετά ντρέπεσαι για σένα που δείλιασες και δεν ύψωσες ανάστημα. Ίσως έρχονται στιγμές που νιώθεις μικρός κι ανίσχυρος και μπαίνεις στον πειρασμό να ενσωματωθείς για να τα καταφέρεις και μετά φτύνεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη γι’ αυτές τις σκέψεις. Ίσως… μα όσο ακόμη νιώθεις την συνείδηση μέσα σου να κλωτσάει κάθε που σε σπρώχνουν ν’ αλλάξεις ρότα, όσο ακόμη νιώθεις την ψυχή σου ν’ αντιδρά κάθε που σε κυκλώνουν οι σειρήνες του “εύκολου” και του “βατού”, να ξέρεις υπάρχει ακόμη ελπίδα!
Να λες “Μπορώ να τα καταφέρω!”, “Μπορώ να είμαι αλλιώς!”. Να λες “Αυτοί τους οι κανόνες δεν μου ταιριάζουν”, “Τα εύκολα δεν φτιάχτηκαν για μένα!”. Να λες “Δεν θα γίνω κι εγώ θηρίο!”, “Αντέχω! Κανείς δεν θα με σπάσει!”…
Κι αν ο κανόνας “προστάζει” να γίνεις πρόβατο για να βρίσκεσαι προστατευμένος στο κοπάδι, το μαύρο να διαλέγεις να είσαι. Κι αν ο κανόνας “προστάζει” να φέρεσαι ύπουλα και ανέντιμα για να κερδίσεις, με ανοιχτά χαρτιά να τους παίρνεις τις παρτίδες. Κι αν ο κανόνας “προστάζει” να κρύβεσαι μην ζηλέψουν τα χρώματά σου και θελήσουν να τα σβήσουν, ν’ αφήνεις την ψυχή σου ελεύθερη να ζεσταίνει τα πάντα γύρω σου και με θάρρος να λες “Το φως μου δεν πρόκειται να σβήσει!”.
Κι αυτή τη σπίθα μέσα σου που σιγοκαίει, κανείς δεν θα μπορέσει να την αγγίξει, ακούς; Κι όσο κι αν σε κάνουν να δακρύζεις, το φως στο γέλιο σου, κανείς δεν θα μπορέσει να το σβήσει, ακούς; Γιατί δεν είναι όλοι για τα εύκολα και τα βατά, δεν είναι όλοι για να μπαίνουν σε καλούπια και να ακολουθούν κανόνες που δεν τους ταιριάζουν. Εσύ είσαι αλλιώς κι έτσι να μείνεις, ακούς;
https://gynaikaeimai.com/
Της Κικής Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου