Φαρμακευτικά φυτά της Βρετάνης
Στην αγροτική Βρετάνη του περασμένου έτους, όπου οι γιατροί ήταν εξαιρετικά σπάνιοι, ο λαός ήταν πρόθυμος να χρησιμοποιήσει τη θεραπευτική δύναμη των φυτών και άλλες φυσικές θεραπείες. Μερικές φορές, ζητήθηκε η παρέμβαση του τοπικού θεραπευτή ή μάγισσας αλλά συχνά οι άνθρωποι αρκέστηκαν να εφαρμόσουν την αρχαία σοφία που είχε μεταδοθεί μέσα στην οικογένεια από γενιά σε γενιά. Τα φάρμακα που χρειάζονται για τη θεραπεία των πιο συνηθισμένων ασθενειών και παθήσεων ήταν γνωστά και οι οικογένειες είχαν μάθει εδώ και καιρό ποια φυτά ήταν απαραίτητα για την καλλιέργεια κοντά στο σπίτι.
Στη Βρετάνη, οι θεραπευτές θεωρούνταν γενικά ότι είχαν τις θεραπευτικές τους δυνάμεις κατά τη γέννηση, αν και ορισμένες περιστάσεις θεωρούνταν πιο ευοίωνες από άλλες. Οι πιο ισχυροί θεραπευτές βρέθηκαν ανάμεσα σε εκείνους που γεννήθηκαν το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής ή την πρώτη ημέρα του Αυγούστου ή την Παρασκευή του Μαρτίου, υπό την προϋπόθεση ότι εκείνη η μέρα ήταν μία από τις περίεργες ημέρες του μήνα. Ομοίως, το έβδομο παιδί που γεννήθηκε από μια οικογένεια όπου και τα έξι αδέλφια ήταν του ίδιου αλλά αντίθετου φύλου, θεωρήθηκε προορισμένο να είναι ένας μεγάλος θεραπευτής.
Η φαρμακευτική αγωγή χορηγήθηκε συνήθως εδώ σύμφωνα με την καταγγελία που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι πιο συνηθισμένες θεραπείες αφορούσαν φυτικά αφεψήματα και αφεψήματα που είτε ήταν μεθυσμένα είτε χύθηκαν πάνω από το κάθισμα της νόσου. Για εξωτερικές ασθένειες και πληγές, μέρη του φυτού τοποθετήθηκαν απευθείας στο σώμα ή αλλιώς το φάρμακο εφαρμόστηκε ως αλοιφή σε γύψο ή ως κατάπλασμα.
Μερικοί θεραπευτές δεν έβαλαν ποτέ θεραπευτικές αλοιφές απευθείας στο κάθισμα της νόσου με την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιο θα «σπρώξει» την ασθένεια βαθύτερα μέσα στο σώμα. Αντ 'αυτού, η σάλτσα εφαρμόστηκε σε ένα ανεπηρέαστο μέρος του σώματος. η θεραπευτική δύναμη του φαρμάκου θεωρήθηκε ότι εισέρχεται μέσω του δέρματος και κυκλοφορεί μέσω της κυκλοφορίας του αίματος πριν επιτεθεί στην ασθένεια η οποία τελικά κατακλύστηκε και αποβάλλεται στον ιδρώτα και τα κόπρανα του ασθενούς.
Μερικές φορές, φορούσαν φυτά γύρω από το σώμα για να θεραπεύσουν ή να προστατεύσουν από ασθένειες. ένα κάστανο αλόγου που μεταφέρθηκε σε μια τσέπη λέγεται ότι προστατεύει από τους ρευματικούς πόνους και προλαμβάνει τις αιμορροΐδες. Ένα φυλαχτό που περιέχει αψιθιά ή εννέα σκελίδες σκόρδο , που φοριόταν τη νύχτα, λέγεται ότι απωθεί τα εντερικά σκουλήκια στα παιδιά. πιστεύεται ευρέως ότι τα σκουλήκια μπορούν να ταξιδέψουν μέχρι το λαιμό, προκαλώντας βήχα στον ασθενή. Υπήρχε επομένως κάποια μέθοδος πίσω από την προφανή τρέλα να φοράς ένα απωθητικό στο λαιμό για να διώχνεις τα σκουλήκια.
Οι ασθένειες συχνά πιστεύονταν ότι μπορούσαν να μεταφερθούν σε ένα φυτό το οποίο, με την αποσύνθεση, επέτρεπε την επούλωση στον ασθενή. Σε άλλες περιπτώσεις, το φυτό πιστεύεται ότι δρα ως απλό κατάπλασμα και αποβάλλει την ασθένεια από τον ασθενή, όπως τα φύλλα Garden Heliotrope για αποστήματα. Η λεία όψη του φύλλου λέγεται ότι εξάγει την ασθένεια προκαλώντας την ξήρανση, η πιο τραχιά πλευρά εφαρμόστηκε στη συνέχεια για να στεγνώσει η ίδια η πληγή.
Ορισμένες διαταραχές συνδέθηκαν με έννοιες για αλλοιωμένο αίμα στο σώμα που έπρεπε να αφαιρεθεί ή να καθαριστεί. Για παράδειγμα, τα αιματώματα θεωρούνταν ενδεικτικά κακού αίματος επειδή μπορούσαν να εξελιχθούν σε απόστημα και το φύλλο της μυρτιάς που έβραζε σε λευκό κρασί ήπιαν, με άδειο στομάχι, για τρία συνεχόμενα πρωινά ως μέσο απομάκρυνσης του μολυσμένου αίματος. Οι βράσεις θεωρούνταν συχνά ως η ορατή εκδήλωση ότι το αίμα του ατόμου ήταν μολυσμένο και στη συνέχεια κρίθηκε απαραίτητο να πιει ένα αφέψημα από τις ρίζες της πικραλίδα, του οποίου η διουρητική δράση καθαρίζει το αίμα. Ομοίως, ένα αφέψημα από φύλλα καρυδιάς μεθυσμένο στην αρχή της άνοιξης και του φθινοπώρου θεωρήθηκε ένα ισχυρό αποτρεπτικό που αναζωογόνησε το αίμα κάποιου.
Για να θεραπεύσουν τις ασθένειες των ματιών, τα τσαμπιά Stonecrop που είχαν περάσει προηγουμένως μέσα από τον καπνό της φωτιάς του καλοκαιριού φωτίστηκαν και ο προκύπτων καπνός χρησιμοποιήθηκε για να υποκαπνίσει το άρρωστο μάτι. Ομοίως, ένα λουτρό ματιών φτιαγμένο από Elderflowers που επιλέχτηκε στη Γιορτή του Corpus Christi θεωρήθηκε επίσης ότι θεραπεύει τα παράπονα των ματιών, περισσότερο λόγω της μυστικιστικής τους συσχέτισης με μια ευοίωνη μέρα και όχι με οποιοδήποτε ιδιαίτερα ευεργετικό χημικό συστατικό.
Για τη θεραπεία μιας ασθένειας των ματιών που πιστεύεται ότι προδίδει την παρουσία ενός κακού πνεύματος, μια ένωση που αποτελείται από τα φύλλα του Μικρού Celandine και εννέα κόκκους αλατιού εφαρμόστηκε στο μικρό δάχτυλο του χεριού απέναντι από το μολυσμένο μάτι. Ένα άλλο φάρμακο περιελάμβανε το σημάδι του σταυρού με εννέα κόκκους σιταριού που στη συνέχεια ρίχτηκαν, ένα προς ένα, σε ένα κουβά με νερό, ενώ απαγγέλλονταν ορισμένες γοητείες. Οι φυσαλίδες που εμφανίστηκαν στη συνέχεια λέγεται ότι είναι το κακό που φεύγει από τον ασθενή.
Για να θεραπεύσει τον πονόλαιμο, ένα κατάπλασμα από αλεσμένο Agrimony τηγανισμένο σε λαρδί τοποθετήθηκε στο λαιμό και έκανε μασάζ στο δέρμα με έξι σταγόνες ξύδι. Ένα κατάπλασμα θρυμματισμένου πράσου που φοριόταν στο λαιμό του ασθενούς θεωρήθηκε επίσης αποτελεσματικό, αν και το ίδιο φάρμακο, τοποθετημένο ζεστό στην κάτω κοιλιακή χώρα, χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει όσους αντιμετώπισαν δυσκολίες στην ούρηση. Μια άλλη θεραπεία για το λαιμό πληγή που εμπλέκονται σε γύψο φτιαγμένο από σιτάρι αλεύρι, το γάλα και το πιπέρι? η ζεστή ζύμη τυλίχθηκε σε ένα πανί και εφαρμόστηκε στο λαιμό για δύο ώρες. Για τη θεραπεία των πρησμένων αδένων, η ρίζα Bugleweed μαγειρεμένη κάτω από καυτή τέφρα με λίγο αλάτι τρώγεται δύο φορές την ημέρα ως φάρμακο.
Μια έγχυση Αψιθιάς και Φασκόμηλου σε νερό εφαρμόστηκε απευθείας, δύο φορές την ημέρα, για τη θεραπεία του αυτιού. Ωστόσο, ο χυμός του Houseleek , που μερικές φορές αποκαλείται Άγρια Αγκινάρα, ήταν το πιο δημοφιλές φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε κατά των αυτιών εδώ. Θεωρήθηκε ότι το φυτό είχε άλλες υπέροχες ιδιότητες. πολλοί Βρετανοί αγρότες καλλιέργησαν ένα ή δύο φυτά Houseleek στα χαμηλότερα τμήματα της στέγης της αγροικίας τους για να προστατεύσουν τα σπίτια τους από κεραυνούς. Είπαν επίσης ότι το φυτό μαραζόταν κάθε φορά που ένας μάγος ή μάγισσα έμπαινε στο σπίτι.
Οι δυσκολίες ακοής αντιμετωπίζονταν συχνά με ένα φίλτρο φτιαγμένο από ίσες ποσότητες χυμού κρεμμυδιού, χυμό αυγού μυρμηγκιού και γλυκό νερό. Αφού αφέθηκε να σταθεί όλη τη νύχτα, τρεις σταγόνες αυτού του υγρού εισήχθησαν στο κανάλι του αυτιού του ενός αυτιού πριν από το πρωινό. τρεις σταγόνες εφαρμόστηκαν στο άλλο αυτί το επόμενο πρωί, η θεραπεία συνεχίστηκε για δεκαπενθήμερο.
Δύο από τις πιο συνηθισμένες θεραπείες για τον πονόδοντο αφορούσαν την εφαρμογή ζεστών καταπλακών. Το πρώτο φτιάχτηκε αποκλειστικά από φύλλα καρυδιάς, ενώ το άλλο αποτελούταν από μια ένωση από σύκα , γάλα και τριμμένη φρυγανιά που εφαρμόζονταν στο μάγουλο. Ωστόσο, μια τολμηρή θεραπεία για τον πονόδοντο αφορούσε το παρατεταμένο μάσημα του Sea Holly, ενώ ο θεραπευτής απαγγέλλει, εννέα φορές, μια ιδιαίτερη γοητεία που τελειώνει με την επίκληση στην Αγία Απολλωνία, τον Χριστιανό μάρτυρα του 3ου αιώνα, του οποίου τα δόντια έσπασαν κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων της στην Αλεξάνδρεια. Ένα λιγότερο ισχυρό φάρμακο σημειώθηκε στα ανατολικά μέρη της περιοχής, όπου υπήρχε ένα Privet κλαδί, κομμένο πριν ξημερώσει, τοποθετήθηκε στο τζάκι χωρίς να το γνωρίζει ο ασθενής, εν αναμονή της θεραπείας για τον πονόδοντο και άλλες στοματικές ασθένειες όπως η τσίχλα σε βρέφη.
Μόλις ψύχθηκε, μία ένωση που κατασκευάζεται από θρυμματισμένα Bay φύλλα που είχε μαγειρευτεί σε βραστό μπέικον λίπος, εφαρμόστηκε ως μία αλοιφή για να επουλωθούν τα εγκαύματα. Τα πέταλα των λουλουδιών κρίνου , διαβρωμένα σε φυτικό έλαιο, χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη θεραπεία εγκαυμάτων, αλλά τα πέταλα του φυτού που είχαν διαβρωθεί σε λάμπιγκ (κονιάκ μηλίτη) πιστεύεται ότι μπορούν να επουλώσουν ακόμη και τις πιο κακοήθεις πληγές όταν εφαρμόζονται απευθείας για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Αυτή η θεραπεία θεωρήθηκε αποτελεσματική στην πρόληψη της μόλυνσης και στην προώθηση της επούλωσης.
Μια θεραπεία για τη θεραπεία του κρυολογήματος απαιτούσε μια τρύπα να σκαλιστεί σε ένα κρεμμύδι, το οποίο στη συνέχεια έπρεπε να γεμίσει με λίπος προβάτου και να ψηθεί στην τέφρα της φωτιάς. Μόλις ψηθούν, τα καμένα δέρματα αφαιρέθηκαν και το κρεμμύδι εφαρμόστηκε, όσο το δυνατόν πιο ζεστό, ως αλοιφή στα πόδια και το στομάχι του ασθενούς. Ένα άλλο ασυνήθιστο φάρμακο κατά του κρυολογήματος που απαιτεί να τοποθετηθεί ένα ζεστό κατάπλασμα από βρασμένο κριθάρι στο λαιμό του ασθενούς και ψημένο λίπος μπέικον στα αυτιά του.
Τα κρυολογήματα στο στήθος και η οξεία βρογχίτιδα αντιμετωπίστηκαν πίνοντας ένα τσάι από βότανα φτιαγμένο από μήλα , σύκα , λουλούδια μολόχας , δαμάσκηνα και σταφίδες μαζί με δύο κουταλιές μέλι. ολόκληρο έβρασε για μια ώρα πριν φιλτραριστεί και το προκύπτον υγρό πίνεται μεταξύ των γευμάτων. Αυτή η θεραπεία έπρεπε να ενισχυθεί τρίβοντας το λαιμό και το στήθος του ασθενούς με ένα κομμάτι ψευδαργύρου για δύο λεπτά, δύο φορές την ημέρα.
Το σαρκοφάγο φυτό Sundew έχει από καιρό φημιστεί ότι έχει πολλαπλές φαρμακευτικές ιδιότητες και κάποτε χρησιμοποιούνταν κατά των κονδυλωμάτων, εγκαυμάτων και ακόμη και σύφιλης. Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκε ευρύτερα για την παρασκευή παρασκευασμάτων που συνιστούσαν κατά του επώδυνου ή αδιάκοπου βήχα, του κοκίτη και του άσθματος. Πολλά από τα σημερινά φαρμακευτικά φάρμακα και τα σιρόπια βήχα περιέχουν ενεργά συστατικά που βρίσκονται στο Sundews και εκχυλίσματα από το φυτό βρίσκονται επίσης σε εμπορικές θεραπείες κονδυλωμάτων. Ο χυμός ενός φύλλου πικραλίδα εφαρμόστηκε επίσης ευρέως απευθείας σε κονδυλώματα με την πεποίθηση ότι σύντομα θα εξαφανιστούν.
Η φυματίωση αντιμετωπίστηκε με ένα μείγμα αποξηραμένου και αλεσμένου χόρτου καναπέ , μαντζουράνας , μέντας , τσουκνίδας και θυμαριού που είχαν αλλοιωθεί σε λευκό κρασί όλη τη νύχτα. Αυτό το παρασκεύασμα φιλτράρεται στη συνέχεια μέσα από ένα πανί και το υγρό που προκύπτει πίνεται το πρωί για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες, και ακολουθεί μία ώρα αργότερα με ένα πρωινό με ένα φρεσκοκομμένο αυγό.
Για να σπάσει ο βρασμός και τα αποστήματα, ένας γύψος που περιείχε μια ένωση από σαπούνι, βραστή κρέμα και μια χούφτα φύλλα Sorrel εφαρμόστηκε απευθείας στην έδρα της νόσου. Για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποιήθηκε και γύψος από φύλλα Duckweed . Πιστεύεται ότι τα τρυφερά φύλλα του Sorrel έχουν καθαριστικές και διουρητικές ιδιότητες και συχνά παρασκευάζονται ζωμοί καθαρτικών από έγχυση αυτών. Ομοίως, η βραστή ρίζα του φυτού Yellow Dock χρησιμοποιήθηκε συνήθως ως καθαρτικό και καθαρτικό. Το Kelp ήταν ένα άλλο φυτό που έβραζε και τρώγεται ως καθαρτικό.
Αν και δηλητηριώδες όταν τρώγεται φρέσκο, πολλές θεραπείες για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της ουρικής αρθρίτιδας περιλάμβαναν παρασκευάσματα που προέρχονταν από τα πέταλα και τα φύλλα του Buttercup . Ωστόσο, εδώ ήταν πιο δημοφιλές για να φτιάξουν ένα γύψο που φοριόταν πάνω από τον παλμό του καρπού. Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη θεραπεία πονοκεφάλων. ένα κομμάτι ύφασμα εμποτισμένο με ξύδι στο οποίο τα φύλλα του Buttercup είχαν αλλοιωθεί για ένα δεκαπενθήμερο φοριόταν στο μέτωπο ως αποτελεσματική θεραπεία.
Για όσους πάσχουν από αναιμία ή απώλεια όρεξης, συνιστάται η κατανάλωση έγχυσης φύλλων φραγκοστάφυλου σε ζεστό νερό. μισό λίτρο, που λαμβάνεται με άδειο στομάχι, καθημερινά. Μια πιο συχνή δόση αυτού του ίδιου ποτού χρησιμοποιήθηκε για την ανακούφιση της διάρροιας και της δυσεντερίας. Για να απαλυνθεί ο πόνος του πολύ πονόλαιμου, κρίθηκε απαραίτητο να βράσουν τα φύλλα του φυτού σε νερό για το ένα τρίτο της ώρας. ενώ ήταν ακόμα ζεστός, ο ασθενής έκανε γαργάρες με αυτό το νερό και ετοίμαζε ένα γύψο, που θα φορεθεί στο λαιμό, με τα βραστά φύλλα. Η κατανάλωση τσαγιού από βότανα που παρασκευάζεται από το φλοιό του φυτού συνιστάται για εκείνους τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν δυσκολίες στην ούρηση.
Τα παιδιά που μεγάλωναν τρέφονταν με ραπανάκι για να ασβεστοποιήσουν τα οστά τους και να καταπολεμήσουν τη ραχίτιδα και συνιστάται η κατανάλωση των φύλλων του φυτού με λίγο αλάτι για να διατηρούνται τα δόντια υγιή. Ομοίως, το Garden Spurge , γνωστό και ως Mole Grass, μασήθηκε με την πεποίθηση ότι ενίσχυε τα δόντια. Το φυτό είναι τοξικό και όταν καταποθεί καίει τους βλεννογόνους του στόματος και του οισοφάγου πριν προκαλέσει έντονους πόνους στο στομάχι. Παρ 'όλα αυτά, οι κάψουλες των σπόρων του φυτού συχνά τοποθετούνταν πάνω ή σε ένα τερηδόνα για να διευκολύνουν τις περιπτώσεις σοβαρού πονόδοντου.
Για να προστατευτούν από τους νυχτερινούς τρόμους, τα παιδιά έδιναν συχνά ένα φυλαχτό για να φορέσουν που περιέχει μια ένωση από Ground-Ivy και λαρδί. Επιπλέον, στα βόρεια της περιοχής, το Water Arrow , γνωστό και ως Arrowhead, τοποθετήθηκε κάτω από τα κρεβάτια αγοριών και μπάλες βρώμης κάτω από εκείνα των κοριτσιών για να τους προστατεύσει από τέτοια δυσφορία. Για τη θεραπεία των παιδιών από ακράτεια, μια κουταλιά σπόρων τσουκνίδας αναμίχθηκε σε μια χούφτα ζύμη ψωμιού. Μόλις μαγειρευτεί, το παιδί έπρεπε να τρώει το ένα τρίτο του ψωμιού κάθε πρωί πριν από το πρωινό για τρεις συνεχόμενες ημέρες.
Τα αδύναμα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που αντιμετώπιζαν δυσκολίες στο περπάτημα, οδηγούνταν μερικές φορές στην ιερή πηγή αφιερωμένη στον Άγιο Ιντουνέτ λίγο έξω από το χωριό Πλουζούνετ. Εδώ πραγματοποιήθηκε ένα περίεργο τελετουργικό. το άρρωστο παιδί ξαπλώθηκε σε μια πέτρινη πλάκα που ήταν ευρέως γνωστή ως «το κρεβάτι του αγίου» - η τοπική παράδοση έλεγε ότι αυτή η πέτρα ήταν ένα παλιό δρουϊδικό βωμό που ο άγιος κάποτε είχε επανατοποθετήσει ως κρεβάτι - και συγκρατήθηκε εκεί ενώ οι προσευχές γινόταν ανάκτηση. Η πλάτη του παιδιού στη συνέχεια χτυπήθηκε με κλαδιά σκούπαςτα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για να σκουπίσουν την επιφάνεια του πέτρινου κρεβατιού αλλά μόνο αφού το σώμα του παιδιού είχε ραντιστεί τρεις φορές με νερό που είχε ληφθεί σε ένα χτυπημένο χέρι απευθείας από το σιντριβάνι. Μετά το τρίψιμο των νεφρών του παιδιού, η γύρω γη ραντίστηκε επίσης τρεις φορές με το νερό της βρύσης. Αυτές οι τελετές και η εστίασή τους σε δύο από τα κύρια στοιχεία πιστεύεται ότι μεγεθύνουν τη θεραπευτική δύναμη του σιντριβανιού.
Μια άλλη περίεργη τελετουργία προτάθηκε επίσης κάποτε στη λαϊκή ιατρική της δυτικής Βρετάνης. για να απαλλαγούμε από τον δακτύλιο λέγεται ότι ήταν απαραίτητο να συλλάβουμε ένα γκρίζο κοράκι ενώ έφτιαχνε τη φωλιά του. Το πουλί δέθηκε σε ένα μήκος κορδονιού και χαμηλώθηκε στον πυθμένα ενός αποξηραμένου πηγαδιού όπου κρατήθηκε αιχμάλωτο για τρεις ημέρες. Κάθε πρωί, πριν από την ανατολή του ηλίου, ήταν απαραίτητο να αμφισβητηθεί το κοράκι με μια φόρμουλα που ουσιαστικά απαιτούσε να αποκαλύψει τη θεραπεία με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Λέγεται ότι το φάρμακο θα βρεθεί στο τέλος της τρίτης ημέρας, αφού είχε αφεθεί κοντά στο πηγάδι από τους συγγενείς του αιχμαλώτου για να εξασφαλίσει την απελευθέρωσή του. Αυτό το φυτό ήταν το Frogbit? ένα μικρό πλωτό φυτό που μοιάζει με το νούφαρο και τρίβεται στο κεφάλι του ασθενούς για επτά ημέρες κάθε πρωί πριν από το πρωινό ως θεραπεία. Ωστόσο, η θεραπεία θεωρήθηκε αποτελεσματική μόνο εάν χορηγήθηκε στον ασθενή από πουλιά.
Στην ανατολική Βρετάνη, ειπώθηκε ότι μια έγκυος γυναίκα που άγγιζε ή έστω ανέβαινε το Common Rue θα προκαλούσε άμβλωση. Οι ρίζες αυτής της δεισιδαιμονίας πιθανότατα έγκειται στο γεγονός ότι το φυτό, όταν καταποθεί, έχει σημειωθεί ευρέως ως ισχυρό αποτρεπτικό από την αρχαιότητα. Σε άλλα μέρη της περιοχής, ένα έγχυμα από Rue θεωρήθηκε ότι καταπνίγει τις ρινορραγίες. Μερικές φορές ένα αμβλωτικό φάρμακο, όπως αφέψημα από δάφνη , μέντα και παιώνια , χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία της επιληψίας.
Ο Aurone , γνωστός και εδώ ως Λεμονόχορτο, ήταν ένα άλλο εκτρωτικό που χρησιμοποιήθηκε επίσης για να ανακουφίσει τον κοιλιακό άλγος, ιδιαίτερα τους πόνους της περιόδου. Το φυτό, βρασμένο σε θαλασσινό νερό για δέκα λεπτά, παρήγαγε επίσης ένα φίλτρο που χρησιμοποιήθηκε για το πλύσιμο μολυσμένων πληγών και εξωτερικών ελκών. Ένας γύψος από μείγμα αλεσμένου Hemlock και χοντρό αλάτι εφαρμόστηκε επίσης στη θεραπεία του κοιλιακού πόνου. Ένα πλύσιμο από έγχυμα γκιτα μούρα συστήθηκαν για τη θεραπεία γυναικείων γεννητικών παθήσεων. Το γκι θεωρήθηκε ως ένα υπέροχα ευπροσάρμοστο φυτό. έγινε κατάπλασμα, τα θρυμματισμένα φύλλα και τα μούρα του χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία της ισχιαλγίας και των ρευματισμών. Για τη θεραπεία του ίκτερου, εννέα μούρα γκι εμποτίστηκαν στα ούρα ενός νεαρού αγοριού και τοποθετήθηκαν σε ένα υφασμάτινο φακελάκι τοποθετημένο στο κεφάλι του ασθενούς.
Τα αποξηραμένα φύλλα γκι, που έκαναν τη νύχτα σε κρύο νερό, ήπιαν τρεις φορές την ημέρα για να ανακουφίσουν από σπαστικό άσθμα, κοκίτη και ίκτερο. Το ίδιο τονωτικό και δοσολογία θεωρήθηκε επίσης αποτελεσματικό κατά της ρινορραγίας, των αιμορραγιών, των σπασμών και της επιληψίας. Μια συνταγή κατά της επιληψίας απαιτούσε τα φύλλα του γκι να στεγνώσουν στο φούρνο και να αλεσθούν σε λεπτή σκόνη. Τις τελευταίες τρεις ημέρες της νέας σελήνης ήταν απαραίτητο, κάθε πρωί, να πίνετε λίγη από αυτή τη σκόνη που είχε αφεθεί να ζυμωθεί σε λευκό κρασί όλη τη νύχτα.
Μια παραλλαγή αυτής της θεραπείας για την επιληψία απαιτούσε ένα μικρό κλαδί Δρυός γκι , πλήρες με μούρα και φύλλα, να στεγνώσει στο φούρνο και να αλεσθεί. Λίγο από τη σκόνη που προέκυψε ελήφθη με κρασί ή μηλίτη κάθε πρωί και βράδυ κατά τις τρεις ημέρες πριν και τις τρεις ημέρες μετά την πανσέληνο. Ευτυχώς, δεδομένης της σπανιότητάς του, το Oak Mistletoe θα μπορούσε να αντικατασταθεί με Apple Mistletoe χωρίς καμία απώλεια αποτελεσματικότητας. Η πίστη στην αποτελεσματικότητα του φυτού ενάντια στην επιληψία διατηρήθηκε ακόμη έντονα εδώ και τον 20ό αιώνα.
Για τη θεραπεία της ψώρας και άλλων δερματικών παθήσεων, ένα αφέψημα φτιαγμένο από φύλλα Elderberry , τα στελέχη και τα φύλλα του Common Mallow και η ρίζα του Marshmallow αναμίχθηκαν με χειροποίητα λουλούδια Marshmallow, λίγο αλεύρι λιναρόσπορου και λίγη αλοιφή από λουλούδια Hibiscus ? η προκύπτουσα ένωση εφαρμόστηκε ως κατάπλασμα. Ένα άλλο κατάπλασμα για τη θεραπεία των ίδιων ασθενειών ήταν η τριμμένη φρυγανιά που βράζεται αργά στο γάλα, στο οποίο προστέθηκαν αποξηραμένα και ψιλοκομμένα φύλλα Henbane .
Μερικές φορές, σιρόπια που βράζονταν με το χυμό του Common Fumitory ή του Wild Pansy μαζί με λίγη ζάχαρη λαμβάνονταν κατά των δερματικών παθήσεων. Μια άλλη δημοφιλής θεραπεία αφορούσε τον υποκαπνισμό ή το ατμόλουτρο των ατμών που βράζουν Agrimony , Knapweed , St. John's Wort και Rupturewort μαζί σε ένα καζάνι. Άλλες ασθένειες που εκδηλώθηκαν στο δέρμα, όπως έκζεμα, βράζει, σκροφούλα και έρπης, αντιμετωπίστηκαν με έγχυση καρυδιούφύλλα σε νερό? τρία φύλλα βράζονταν για το ένα τρίτο της ώρας και το έγχυμα πίνονταν με άδειο στομάχι κάθε πρωί. Ωστόσο, για να επιτευχθεί μια μόνιμη βελτίωση για τον ασθενή, θεωρήθηκε απαραίτητο να συνεχιστεί η θεραπεία για πολύ μεγάλο αλλά απροσδιόριστο χρόνο. Η επένδυση του κρεβατιού του ασθενούς με κλαδιά του Bramble έγινε επίσης ως θεραπεία για το έκζεμα. λέγεται ότι το φυτό απορροφά την ασθένεια καθώς μαραίνεται.
Οι θεραπείες για σκροφώδεις ασθένειες κυμαίνονταν από την απλή έως την περίτεχνη. Στο ένα άκρο του φάσματος, μια ισχυρή έγχυση αποξηραμένων βελανιδιών σε ζεστό νερό παρήγαγε ένα είδος βελανιδιού καφέ. δύο κύπελλα από τα οποία ήπιαν κάθε πρωί και βράδυ ως τονωτικό. Οι ρίζες του χρένου και της Gentiana αναμίχθηκαν με αποξηραμένα φύλλα Spoonwort και Water Clover ως θεραπεία για το scrofula. Έχοντας αλλοιωθεί σε λευκό κρασί για τρεις ημέρες, το φάρμακο καταναλώθηκε κάθε πρωί πριν από το πρωινό και το βράδυ, πριν από το δείπνο. Ομοίως, ένα αφέψημα φτιαγμένο από τις θρυμματισμένες ρίζες του Burdock , Elecampane , Soapwort καιΤο χρένο έπινε τρεις φορές την ημέρα κατά της ίδιας ασθένειας.
Στην άλλη άκρη της ζυγαριάς, ελήφθη ένα μείγμα Fumitory λουλουδιών σε χυμό Scabious , πριν από το πρωινό, στο νερό στο οποίο είχε βράσει προηγουμένως ένα κοτόπουλο. Αυτή η θεραπεία συμπληρώθηκε μια ώρα αργότερα πίνοντας μια πίντα αφέψημα φτιαγμένο από τις ρίζες του Impatiens και του Elecampane που είχε χυθεί, βράζοντας ζεστό, πάνω από μια χούφτα Fumitory λουλούδια και αφέθηκε να εγχυθεί. Σε αυτήν την έγχυση, προστέθηκε ένα αντι-σκορβουτικό σιρόπι από Spoonwort ή Horseradish πριν το πιει ο ασθενής.
Ένα άλλο δημοφιλές φάρμακο για όλες τις σκανδαλώδεις επιπλοκές απαιτούσε τους χυμούς Sorrel , Chicory , Watercress και Soapwort να αναμειχθούν σε ίσα μέρη και να αναμιχθούν με ένα σιρόπι από αφέψημα από τις ρίζες του Elecampane , Impatiens και Horseradish με λίγο κριθάρι . λαμβάνεται το πρωί πριν από το πρωινό, αναμενόταν θεραπεία εντός δώδεκα ημερών.
Ένα φάρμακο για την εξάλειψη των πυρετών απαιτούσε από τον ασθενή να φορέσει, σε ένα από τα σημεία σφυγμού του, για δύο ημέρες γύψο από πέντε σκελίδες σκόρδο , πέντε ρίζες μαϊντανό , μια πρέζα χοντρό αλάτι και λίγη αιθάλη βγαλμένη από την καμινάδα. Μια άλλη θεραπεία πρότεινε να βράσετε κάστανα αλόγου σε ζαχαρούχο γάλα. το γάλα ήταν μεθυσμένο και τα κάστανα τρώγονταν κάθε πρωί πριν από το πρωινό για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Οι ασθενείς που έπασχαν από έναν ολέθριο πυρετό τρίβονταν έντονα, σε όλα τα μέρη του σώματός τους, με ένα μπουκέτο Αψιθιά, ενώ ο θεραπευτής απαγγέλλει ορισμένες γοητείες. Αυτό έγινε, ο θεραπευτής έκανε συνήθως τον ασθενή να περπατήσει τρεις φορές γύρω από τον θάμνο με τα αγκάθια που βρίσκεται πιο κοντά στο σπίτι.
Ενώ οι σπόροι της φτέρης του αετού θεωρούνταν ότι είχαν μαγικές ιδιότητες, οι μίσχοι του φυτού πιστεύονταν ότι είχαν και φαρμακευτικές ιδιότητες και φαίνεται ότι διέφεραν από τόπο σε τόπο, για παράδειγμα στο Maël-Pestivien στην κεντρική Βρετάνη που εφαρμόστηκε για θεραπεία τραυματισμούς αλλά μόλις 10χλμ δυτικά στο Callac αντιμετώπισε δερματικές διαταραχές και άλλα 40χλμ δυτικά, αιματώματα.
Πιστεύεται ότι τα παρασκευάσματα από το γκι του Hawthorn ανακούφισαν τους κολικούς και θεραπεύουν τον πυρετό. Για τη θεραπεία του κολικού του νεφρού, ένα κρεμμύδι που έβγαλε όλη τη νύχτα σε λευκό κρασί αλέστηκε σε πολτό και πέρασε μέσα από ένα χαλαρά υφασμένο ύφασμα πριν μεθύσει. Ο κολικός στα παιδιά θεωρήθηκε ότι ηρεμούσε με έγχυμα από μίσχους κερασιού , πίτουρο και μέλι, ενώ τα παιδιά που έπασχαν από κήλη ανακουφίζονταν με την εφαρμογή γύψου Duckweed . Το ριζικό του καρότου ταΐστηκε στα παιδιά με την πεποίθηση ότι έκανε τα μαλλιά να μεγαλώνουν αν και μια λοσιόν παρασκευασμένη από BoxwoodΤα φύλλα πιστεύεται ότι ενθαρρύνουν την τριχοφυΐα σε ενήλικες που χάνουν τα δικά τους. Ωστόσο, το τρίψιμο των μάγουλων με αυγά μυρμηγκιών συνιστάται για όσους δεν επιθυμούν να έχουν πολύ χοντρό μούσι. Ένα άλλο περίεργο φάρμακο απαιτούσε ένα παρασκεύασμα φτιαγμένο από το φλοιό της Χρυσής Ιτιάς που ήταν καλό για την αφαίρεση των φακίδων από το πρόσωπο και για την ξήρανση πληγών.
Αν τώρα έχουμε εγκαταλείψει τις παλιές ιατρικές πρακτικές που κάποτε ήταν τόσο βαθιά συνυφασμένες με την καθημερινή ζωή και τη δημοφιλή πεποίθηση, η χρήση των φυτών για τις θεραπευτικές και θεραπευτικές τους ιδιότητες παραμένει. Η σημερινή αλλοπαθητική και ομοιοπαθητική ιατρική ανακαλύπτει και οικειοποιείται εκ νέου την παλιά γνώση προς όφελος των μελλοντικών γενεών.
https://bonjourfrombrittany.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου