Το βρήκα στο Face book στην ομάδα :
Αρχαιολογικοί χώροι & Αρχ. Μουσεία
ΔΗΛΟΣ: ΤΟ ΑΝΔΗΡΟ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ~ ~ ~
Τα αγάλματα των λεόντων αφιερώθηκαν από τους Ναξίους στο ιερό νησί της Δήλου γύρω στα τέλη του 7ου αι. π.Χ., στο πλαίσιο ενός δαπανηρού προγράμματος που επεδείκνυε την οικονομική υπεροχή της Νάξου. Η Νάξος είναι η πρώτη πόλη που προσπάθησε να εδραιώσει την παρουσία της στη Δήλο με εντυπωσιακά οικοδομήματα, κάνοντας έτσι γνωστό τον ρυθμιστικό ρόλο που ήταν αποφασισμένη να παίξει στο Αγαίο. Την ίδια πρακτική ακολούθησαν αργότερα και οι Αθηναίοι.
Η Οδός των Λεόντων ξεκινούσε από το αρχαϊκό λιμάνι του Σκαρδανά στα βόρεια του νησιού και κατέληγε στον Κεράτωνα, τον βωμό που, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον ίδιο τον Απόλλωνα με τα κέρατα των αιγών που κυνηγούσε η Άρτεμις στο όρος Κύνθος. Πίσω από τον Κεράτωνα στεκόταν ο Κολοσσός των Ναξίων κι εκεί ήταν και το κατάλυμα για του προσκυνητές από τη Νάξο: ο Οίκος των Ναξίων.
Τα εντυπωσιακά μαρμάρινα λιοντάρια, καθισμένα στα πίσω πόδια, παριστάνονται ιθυφαλλικά, με μικρό κεφάλι και στόμα ανοιχτό. Βρίσκονταν σε ισοπεδωμένο άνδηρο στα δυτικά της Ιερής Λίμνης, στραμμένα προς τα ανατολικά, πλαισιώνοντας τον δρόμο με τρόπο που μόνο στα Ιερά της Ανατολής και της Αιγύπτου συναντιέται. Η στάση των λεόντων, ασυνήθιστη στη φύση, είναι η στάση που παίρνουν τα λιοντάρια κατά στη διάρκεια του ζευγαρώματος. Εντούτοις, το βρυχώμενο στόμα και τα νύχια που προεξέχουν ίσως να δείχνουν ότι παριστάνονται και ως φρουροί, έτοιμοι να επιτεθούν.
Τα λιοντάρια που βρίσκονται σήμερα στην Οδό των Λεόντων, είναι απομιμήσεις των αυθεντικών, καθώς οι γνήσιοι μαρμάρινοι λέοντες φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Δήλου. Από τους δεκαέξι αρχικά λέοντες σώθηκαν εννέα, ολόκληροι ή τμήματά τους, ενώ ένας μεταφέρθηκε τον 17ο αιώνα στη Βενετία.
___
(φωτογραφία: Αλεξία Χ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου