.
.
«Οι περισσότερες απ΄τις δυσκολίες μας, απ΄τις ελπίδες μας και απ΄τις ανησυχίες μας, είναι άδειες φαντασιώσεις.
Τίποτα δεν έχει υπάρξει ποτέ εκτός απ΄αυτή τη στιγμή. Όλα εδώ είναι. Είμαστε όλα αυτά. Παρόλα αυτά τα ανθρώπινα πλάσματα ξοδεύουν 50 με 90 της εκατό του χρόνου τους μες τη φαντασία τους, ζώντας μια φαντασίωση.
Σκεφτόμαστε τι μας συνέβηκε, τι θα μπορούσε να μας συμβεί, πώς θα αισθανόμαστε γι αυτό, πώς θα μπορούσαμε να είμαστε διαφορετικοί, πώς οι άλλοι θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί και λοιπά και λοιπά.
Όλα είναι φαντασιώσεις, όλα φαντασίες. Η μνήμη είναι φαντασίωση. Κάθε ανάμνηση στην οποία κολλάμε ρημάζει τη ζωή μας».
Τίποτα δεν έχει υπάρξει ποτέ εκτός απ΄αυτή τη στιγμή. Όλα εδώ είναι. Είμαστε όλα αυτά. Παρόλα αυτά τα ανθρώπινα πλάσματα ξοδεύουν 50 με 90 της εκατό του χρόνου τους μες τη φαντασία τους, ζώντας μια φαντασίωση.
Σκεφτόμαστε τι μας συνέβηκε, τι θα μπορούσε να μας συμβεί, πώς θα αισθανόμαστε γι αυτό, πώς θα μπορούσαμε να είμαστε διαφορετικοί, πώς οι άλλοι θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί και λοιπά και λοιπά.
Όλα είναι φαντασιώσεις, όλα φαντασίες. Η μνήμη είναι φαντασίωση. Κάθε ανάμνηση στην οποία κολλάμε ρημάζει τη ζωή μας».
Charlotte Joko Beck (1917-2011)
.
.
Τώρα θα σας διηγηθώ μια ιστορία που ενώ φαίνεται φανταστική είναι 100% πραγματική!
Η φίλη μου, η Εύη και καλή μου γειτόνισσα έχει 6 κότες που ζουν σε κάποιο κοτέτσι, μια όμως από αυτές για κάποιο μυστηριώδη λόγο δεν είναι καθόλου αγαπητή από τις άλλες κότες, την κυνηγούν, την τσιμπολογούν και δεν την αφήνουν στην ησυχία της. Έτσι η Εύη για να τη σώσει, της έφτιαξε δικό της κοτέτσι. Μέχρι εδώ όλα μπορεί να είναι φυσιολογικά στο βασίλειο των πουλερικών, αυτό όμως που ξεπερνά κάθε φαντασία είναι πως αυτή η κότα θέλει αγκαλιές!
Και οι παρακάτω φωτογραφίες αποδεικνύουν πόσο απίθανη μπορεί να είναι η πραγματικότητα και να ξεπερνά κάθε φαντασία!
.
.
Ο αντίλογος λέει, πως το όνειρο και η φαντασία είναι αναγκαστικοί τρόποι διαφυγής από την απαίσια πραγματικότητα. Απλώς, αφήνουν κουσούρια, όπως το να μη δίνεις σημασία στο πότε θα ανάψει το πράσινο φανάρι κι έτσι μένεις πίσω, ενώ οι υπόλοιποι διαβαίνουν το δρόμο…
.
.
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η φαντασία μας;
Έχει όριο η φαντασία;
Έχει όριο η φαντασία;
Μια παλιά ανάρτηση, μας «δείχνει» πως ο Αϊνστάιν είχε δίκιο!
Ο Αϊνστάιν, έχει πει πως η λογική θα σε πάει από το Α στο Β, αλλά η φαντασία θα σε πάει παντού…
.
Μην ανησυχείτε για εκείνο που έγινε
και για εκείνο που θα γίνει.
Υπάρχει μια παροιμία που λέει:
«Το χθες είναι μια ιστορία.
Το αύριο είναι ένα μυστήριο,
αλλά το σήμερα… είναι ένα δώρο,
γι αυτό και λέγεται παρόν».
και για εκείνο που θα γίνει.
Υπάρχει μια παροιμία που λέει:
«Το χθες είναι μια ιστορία.
Το αύριο είναι ένα μυστήριο,
αλλά το σήμερα… είναι ένα δώρο,
γι αυτό και λέγεται παρόν».
https://ainafetst.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου