ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ‘ΡΘΕΙ…
Του άρεσε εδώ και καιρό, όμως δεν έβρισκε το κουράγιο να κάνει το πρώτο βήμα. Την έβλεπε σχεδόν κάθε πρωί, βγαίνοντας από το διαμέρισμά του για να πάει στη δουλειά. Στην στάση περίμεναν το λεωφορείο μαζί. Συνεχώς σκεφτόταν πως να της πει μια καλημέρα, όμως δεν έβρισκε το θάρρος, δίσταζε…
Τα βράδια κοιτούσε συνεχώς απέναντι μήπως και την δει, μιας και τα σπίτια τους ήταν αντικριστά. Κάποιες φορές την έβλεπε να διασκεδάζει με την παρέα της, άλλοτε πάλι μόνη της να διαβάζει κάποιο βιβλίο, πάντα όμως περίμενε τη στιγμή που θα την έβλεπε να γδύνεται για να κοιμηθεί. Ανυπομονούσε να δει το καλλίγραμμο κορμί της. Εκείνη την στιγμή περίμενε όλη μέρα.
Αναρωτήθηκε πολλές φορές μήπως είναι σαν αυτούς τους ηδονοβλεψίες που ακούει στις ειδήσεις, αλλά αμέσως απέρριπτε την σκέψη αυτή. Ήταν απλά ερωτευμένος!
Πώς θα μπορούσε να την πλησιάσει; Τι έπρεπε να κάνει; Τι θα έβρισκε να της πει; Ποια ήταν η σωστή στιγμή να κάνει την πρώτη κίνηση; Όλα αυτά τα ερωτήματα τον ταλαιπωρούσαν διαρκώς. Δεν μπορούσε να βρει απαντήσεις. Έπρεπε να κάνει το πρώτο βήμα!
Σήμερα αποφάσισε να της μιλήσει. Είχε σκεφτεί πολύ καλά αυτό που θα της έλεγε. Δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. Ήταν αποφασισμένος ό,τι κι αν γινόταν.
Το λεωφορείο είχε έρθει κι αυτή δεν ήταν εκεί. Μήπως είχε πάθει κάτι; Μήπως της είχε συμβεί τίποτα; Όλη την ημέρα αναρωτιόταν τι μπορεί να είχε γίνει. Η ανησυχία τον είχε κυριεύσει, ήλπιζε όμως πως το βράδυ θα την έβλεπε.
Τα φώτα σβηστά και κανένα ίχνος της. Περίμενε ως αργά, αλλά τίποτα. Δυσκολεύτηκε να τον πάρει ο ύπνος, αφού δεν μπορούσε να την βγάλει από το μυαλό του.
Το άλλο πρωί ξύπνησε με την ελπίδα πως θα την έβλεπε. Όμως πάλι δεν εμφανίστηκε. Ούτε την επόμενη, ούτε την μεθεπόμενη, ούτε ποτέ.
Το πρώτο βήμα άργησε να ‘ρθει…
Story by Σοφία Β
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου