Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

ΠΤΩΣΗ

 ΠΤΩΣΗ

Πτώση

Όπως κάθε βράδυ μετά το ιατρείο, χαλαρώνει στο γνωστό μπαράκι. Κάποιες φορές με φίλους, κάποιες μόνος… Η υπερένταση που δέχεται από το πρωί με τα χειρουργεία είναι πολύ μεγάλη και πάντα πριν πάει στο σπίτι, κάνει μια στάση για το γνωστό ουισκάκι στο “Charlie”. Σήμερα όμως, το ένα ουισκάκι έγιναν δύο και τα δύο, τρία…

Δεν μπορεί να χωνέψει την ιδέα, ότι σε λίγο που θα βρεθεί στο σπίτι θα αντικρύσει το γιό του! Πώς θα το μπαλώσει όλο αυτό; Δεν υπάρχει δικαιολογία! Αυτός! Ο ευυπόληπτος μεγαλοχειρούργος της Θεσσαλονίκης και σωστός οικογενειάρχης, να “ξεπέφτει” στα μάτια του γιού του, έχοντας ερωτικές περιπτύξεις με τον… κουμπάρο του! Δεν μπορεί να το διαχειριστεί, δεν ξεκολλάει το μυαλό του από την εικόνα που μπαίνει ξαφνικά στο ιατρείο και τους αντικρύζει, να δίνει ο ένας στον άλλον εκείνο το παθιασμένο φιλί. Έκλεισε αμέσως την πόρτα και έφυγε.
Και τη γυναίκα του; Την κόρη του; Πώς θα δικαιολογηθεί; Γιατί – σκέφτεται – σίγουρα θα έτρεξε στη μητέρα του να το πει. “Όχι, όχι, η ώρα πέρασε αρκετά, δεν μπορώ να κάθομαι εδώ και να πίνω!” σκέφτεται. Ξεκινάει και ό,τι γίνει. Θα το παραδεχτεί στην τελική!
Φτάνοντας στο σπίτι και ενώ βγαίνει από το ασανσέρ, κάτι τον κρατάει, νιώθει μαγκωμένος, δεν μπορεί να ανοίξει, παίρνει βαθιές ανάσες. Όχι, δεν μπορεί να τους αντικρύσει! Βλέπει τη σκάλα δίπλα από το διαμέρισμα και ανεβαίνει στην ταράτσα. Κάνει βόλτες συνεχώς γύρω γύρω, ενώ σε μια γωνιά πέφτει το μάτι του σε ένα πακέτο με τσιγάρα και έναν bic αναπτήρα. Μάλλον σκέφτεται θα τα ξέχασε ο συντηρητής του ασανσέρ. Θεωρεί ότι είναι η σωτηρία του εκείνη τη στιγμή, πιάνει στο χέρι του το πακέτο με λαχτάρα και ανάβει ένα τσιγάρο μετά από 18 χρόνια που είχε να καπνίσει. Ένιωσε να ζαλίζεται, αλλά συγχρόνως και μια γλυκιά χαλάρωση. Το κάπνισε πολύ γρήγορα και αμέσως άναψε δεύτερο.
Δεν μπορεί να περπατήσει παραπάνω, νιώθει αδύναμος και όλα γυρίζουν! Κάθεται στο περβάζι της ταράτσας, ενώ τα πόδια του κρέμονται στο κενό και ξαφνικά του έρχεται στο μυαλό η γνωστή εικόνα που τον επισκέπτεται συχνά, το κοριτσάκι που έφυγε από ανακοπή ενώ το χειρουργούσε. Δεν το πρόλαβε! 18 χρόνια πριν!
Με το δεύτερο τσιγάρο ανάβει το τρίτο. Διψάει, ζαλίζεται και πολύ γρήγορα, σαν τρέιλερ, βλέπει τον γιό του, ανοίγοντας την πόρτα του ιατρείου και το κοριτσάκι στο χειρουργικό τραπέζι, ενώ η γραμμή του απινιδωτή είναι ευθεία… Με τον ίλιγγο που έχει και την ταχυκαρδία, νιώθει ότι όλο του το σώμα και ο εγκέφαλος του έχουν παραλύσει…
Τρία τσιγάρα στη σειρά και τρία ουίσκι που προηγήθηκαν, τον σπρώχνουν να πέσει στο δρόμο της Μητροπόλεως…
Story by Κατερίνα Ουζούνη – Τοκούρη

https://gynaikaeimai.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μην ξεχνάς να μου θυμίζεις τι αγάπησες σε μένα!

  Μην ξεχνάς να μου θυμίζεις τι αγάπησες σε μένα! 1 Μαΐου 2024 Στο πέρασμά μου μέσα στα χρόνια, υπήρξαν στιγμές που ένιωθα καλά με τον εαυτό...