ΟΤΑΝ ΣΕ ΗΘΕΛΑ ΕΓΩ, ΕΣΥ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΕΣ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΘΕΣ ΕΣΥ, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Έχασες την ευκαιρία σου, τώρα είναι πια αργά. Κάθε μέρα ζούσα με την αγωνία να σε δω, να σ’ ακούσω. Περίμενα τη στιγμή που θα μου έριχνες ένα φευγαλέο βλέμμα. Προσπαθούσα να σκεφτώ κάποια δικαιολογία για να σου μιλήσω. Επιζητούσα συνεχώς την προσοχή σου. Σου έδειχνα με κάθε τρόπο το ενδιαφέρον μου για σένα. Εσύ όμως τίποτα! Σου ήμουν αδιάφορη. Δεν μου έδινες καμιά σημασία, σαν να μην υπήρχα. Σε έβλεπα να μιλάς με άλλους και ζήλευα. Ούτε το όνομά μου δεν θυμόσουν.
Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να το πάρω απόφαση. Δεν θα γινόταν τίποτα μεταξύ μας. Μάζεψα όση αξιοπρέπεια μου είχε απομείνει και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να γυρίσω σελίδα. Τέρμα οι προσπάθειες. Δύσκολο, δεν λέω, αλλά έπρεπε.
Ο εγωισμός μου ξύπνησε από τον λήθαργο, ο ξεχασμένος μου δυναμισμός εμφανίστηκε και μαζί με την ακατανίκητη θηλυκότητά μου δημιουργήθηκε ένα νέο πλάσμα. Ένα πλάσμα που δεν θα ξαναέδειχνε πρώτη ενδιαφέρον για κανένα άντρα, θα το κρατούσε κρυφό μέχρι την κατάλληλη στιγμή.
Η αδιαφορία μου σου έγινε αισθητή, άρχισες σιγά σιγά να με πλησιάζεις ρωτώντας με άσχετα πράγματα. Έπιανα πολλές φορές το βλέμμα σου πάνω μου, ώσπου μια μέρα μου ζήτησες να βγούμε.
Κάτι μέσα μου είχε σπάσει, είχα απομυθοποιήσει πλέον πως είσαι ο τέλειος άντρας. Μου ήσουν πλέον ασήμαντος. Όταν σε ήθελα εγώ, εσύ αδιαφορούσες, τώρα που με θες εσύ άντε γειά!
Της Σοφίας Β.
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου