Η φραουλα και η ιστορια της
Ιστορία
Η πρώτη φράουλα κήπου καλλιεργήθηκε στη Βρετάνη της Γαλλίας , στα τέλη του 18ου αιώνα. [3] Πριν από αυτό, οι άγριες φράουλες και οι καλλιεργημένες επιλογές από είδη άγριας φράουλας ήταν η κοινή πηγή των φρούτων.
Ο καρπός φράουλας αναφέρθηκε στην αρχαία ρωμαϊκή βιβλιογραφία σε σχέση με τη φαρμακευτική του χρήση. Οι Γάλλοι άρχισαν να παίρνουν τη φράουλα από το δάσος στους κήπους τους για συγκομιδή τον 14ο αιώνα. Ο Charles V , βασιλιάς της Γαλλίας από το 1364 έως το 1380, είχε 1.200 φυτά φράουλας στον βασιλικό κήπο του. Στις αρχές του 15ου αιώνα οι μοναχοί της Δυτικής Ευρώπης χρησιμοποιούσαν την άγρια φράουλα στα φωτισμένα χειρόγραφα. Η φράουλα βρίσκεται στα ιταλικά, φλαμανδικά και γερμανικά έργα τέχνης, καθώς και σε αγγλικές μικρογραφίες. [ παραπομπή απαιτείται ] Ολόκληρο το φυτό φράουλας χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία καταθλιπτικών ασθενειών.
Μέχρι τον 16ο αιώνα, οι αναφορές στην καλλιέργεια της φράουλας έγιναν πιο συχνές. Οι άνθρωποι άρχισαν να το χρησιμοποιούν για τις υποτιθέμενες φαρμακευτικές του ιδιότητες και οι βοτανολόγοι άρχισαν να ονομάζουν τα διαφορετικά είδη. Στην Αγγλία η ζήτηση για τακτική καλλιέργεια φράουλας είχε αυξηθεί στα μέσα του 16ου αιώνα.
Ο συνδυασμός φραουλών και κρέμας δημιουργήθηκε από τον Thomas Wolsey στην αυλή του βασιλιά Χένρι VIII . [5] Οδηγίες για την καλλιέργεια και τη συγκομιδή φραουλών εμφανίστηκαν γραπτώς το 1578. Μέχρι το τέλος του 16ου αιώνα είχαν αναφερθεί τρία ευρωπαϊκά είδη: F. vesca , F. moschata και F. viridis . Η φράουλα του κήπου μεταμοσχεύτηκε από τα δάση και στη συνέχεια τα φυτά θα πολλαπλασιάζονταν άσεξα , κόβοντας τους δρομείς.
Ταυτοποιήθηκαν δύο υποείδη του F. vesca : F. sylvestris alba και F. sylvestris semperflorens . Η εισαγωγή του F. virginiana από την Ανατολική Βόρεια Αμερική στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας, διότι είναι ένα από τα δύο είδη που δημιουργούν τη σύγχρονη φράουλα. Τα νέα είδη εξαπλώθηκαν σταδιακά σε ολόκληρη την ήπειρο και δεν εκτιμήθηκαν πλήρως μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Όταν μια γαλλική εκδρομή ταξίδεψε στη Χιλή το 1712 εισήγαγε ένα φυτό φράουλας με θηλυκά λουλούδια που είχε ως αποτέλεσμα την κοινή φράουλα που έχουμε σήμερα.
Οι Ινδοί Mapuche και Huilliche της Χιλής καλλιέργησαν τα θηλυκά είδη φράουλας μέχρι το 1551, όταν οι Ισπανοί ήρθαν να κατακτήσουν τη γη. Το 1765, ένας Ευρωπαίος εξερευνητής κατέγραψε την καλλιέργεια του F. chiloensis , της Χιλής φράουλας. Στην πρώτη εισαγωγή στην Ευρώπη, τα φυτά μεγάλωσαν έντονα αλλά δεν παρήγαγαν καρπούς. Γάλλοι κηπουροί στο Brest και το Cherbourg γύρω στα μέσα του 18ου αιώνα παρατήρησαν για πρώτη φορά ότι όταν φυτεύτηκαν οι F. moschata και F. virginiana ανάμεσα σε σειρές F. chiloensis , η Χιλή φράουλα θα απέφερε άφθονα και ασυνήθιστα μεγάλα φρούτα. Λίγο αργότερα, ο Antoine Nicolas Duchesne άρχισε να μελετά την εκτροφή φραουλώνκαι έκανε πολλές ανακαλύψεις ζωτικής σημασίας για την επιστήμη της αναπαραγωγής των φυτών, όπως η σεξουαλική αναπαραγωγή της φράουλας που δημοσίευσε το 1766. Ο Duchesne ανακάλυψε ότι τα θηλυκά φυτά F. chiloensis μπορούσαν να επικονιαστούν μόνο από αρσενικά φυτά F. moschata ή F. virginiana . [6] Αυτό έγινε όταν οι Ευρωπαίοι συνειδητοποίησαν ότι τα φυτά είχαν την ικανότητα να παράγουν άνθη μόνο για άντρες ή μόνο για γυναίκες.
Ο Ντουτσσέν καθόρισε τον F. ananassa ως υβρίδιο των F. chiloensis και F. virginiana . Το F. ananassa , το οποίο παράγει μεγάλα φρούτα, ονομάζεται έτσι επειδή μοιάζει με τον ανανά σε μυρωδιά, γεύση και σχήμα μούρου. Στην Αγγλία παρήχθησαν πολλές ποικιλίες F. ananassa και αποτελούν τη βάση των σύγχρονων ποικιλιών φραουλών που καλλιεργούνται και καταναλώνονται. Περαιτέρω αναπαραγωγή πραγματοποιήθηκε επίσης στην Ευρώπη και την Αμερική για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας, της αντοχής στις ασθένειες, του μεγέθους και της γεύσης των φραουλών. [6]
Καλλιέργεια
Οι ποικιλίες φράουλας ποικίλλουν ευρέως σε μέγεθος, χρώμα, γεύση, σχήμα, βαθμό γονιμότητας, εποχή ωρίμανσης, ευθύνη για ασθένειες και σύσταση φυτού. [7] Κατά μέσο όρο, μια φράουλα έχει περίπου 200 σπόρους στην εξωτερική μεμβράνη της. [8] Ορισμένα ποικίλλουν στο φύλλωμα και άλλα ποικίλλουν σημαντικά στη σχετική ανάπτυξη των σεξουαλικών οργάνων τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα λουλούδια εμφανίζονται ερμαφροδιτικά σε δομή, αλλά λειτουργούν είτε ως αρσενικά είτε ως θηλυκά. [9] Για σκοπούς εμπορικής παραγωγής, τα φυτά πολλαπλασιάζονται από τους δρομείς και, γενικά, διανέμονται είτε ως φυτά γυμνών ριζών είτε ως βύσματα. Η καλλιέργεια ακολουθεί ένα από τα δύο γενικά μοντέλα: την ετήσια πολυκαλλιέργεια , [10]ή ένα πολυετές σύστημα μπερδεμένων σειρών ή αναχωμάτων. [11] Τα θερμοκήπια παράγουν μια μικρή ποσότητα φράουλας κατά τη διάρκεια της εκτός εποχής. [12]
Το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης εμπορικής παραγωγής χρησιμοποιεί το σύστημα της αμπελουργίας. Σε αυτήν τη μέθοδο, τα ανυψωμένα κρεβάτια σχηματίζονται κάθε χρόνο, υποκαπνίζονται και καλύπτονται με πλαστικό για την αποφυγή ανάπτυξης ζιζανίων και διάβρωσης. Τα φυτά, που συνήθως λαμβάνονται από βόρεια φυτώρια, φυτεύονται μέσα από τρύπες που τρυπάται σε αυτό το κάλυμμα και ο σωλήνας άρδευσης λειτουργεί κάτω από. Οι δρομείς απομακρύνονται από τα φυτά όπως εμφανίζονται, προκειμένου να ενθαρρύνουν τα φυτά να βάλουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας τους στην ανάπτυξη φρούτων. Στο τέλος της περιόδου συγκομιδής, το πλαστικό αφαιρείται και τα φυτά οργώνονται στο έδαφος. [10] [13] Επειδή τα φυτά φράουλας άνω των ενός ή δύο ετών αρχίζουν να μειώνουν την παραγωγικότητα και την ποιότητα των φρούτων, αυτό το σύστημα αντικατάστασης των φυτών κάθε χρόνο επιτρέπει βελτιωμένες αποδόσεις και πυκνότερες φυτεύσεις.[10] [13] Ωστόσο, επειδή απαιτεί μεγαλύτερη περίοδο καλλιέργειας για να επιτρέπεται η εγκατάσταση των φυτών κάθε χρόνο και λόγω του αυξημένου κόστους όσον αφορά τη δημιουργία και την κάλυψη των αναχωμάτων και την αγορά φυτών κάθε χρόνο, δεν είναι πάντα πρακτικό σε όλους τους τομείς. [13]
Η άλλη μεγάλη μέθοδος, η οποία χρησιμοποιεί τα ίδια φυτά από χρόνο σε χρόνο που αναπτύσσονται σε σειρές ή σε αναχώματα, είναι πιο συχνή σε ψυχρότερα κλίματα. [10] [11] Έχει χαμηλότερο επενδυτικό κόστος και χαμηλότερες συνολικές απαιτήσεις συντήρησης. [11] Οι αποδόσεις είναι συνήθως χαμηλότερες από ό, τι στην αμπελουργία. [11]
Μια άλλη μέθοδος χρησιμοποιεί μια κάλτσα κομποστοποίησης . Φυτά που καλλιεργούνται σε κάλτσες κομποστοποίησης έχει αποδειχθεί ότι παράγουν σημαντικά υψηλότερη ικανότητα απορρόφησης ρίζας οξυγόνου (ORAC), φλαβονοειδή , ανθοκυανίνες , φρουκτόζη , γλυκόζη , σακχαρόζη , μηλικό οξύ και κιτρικό οξύ από ό, τι τα φρούτα που παράγονται στα συστήματα μαύρης πλαστικής στρώσης ή ματ σειράς. [14] Παρόμοια αποτελέσματα σε προηγούμενη μελέτη που διεξήχθη από το USDA επιβεβαιώνει πώς το κομπόστ παίζει ρόλο στις βιοδραστικές ιδιότητες δύο ποικιλιών φράουλας. [15]
Οι φράουλες ομαδοποιούνται συχνά ανάλογα με τη συνήθη ανθοφορία τους. [7] [16] Παραδοσιακά, αυτό αποτελούσε μια διαίρεση μεταξύ των φραουλών «που φέρουν τον Ιούνιο», οι οποίες αποδίδουν τον καρπό τους στις αρχές του καλοκαιριού και των «συνεχούς» φραουλών, οι οποίες συχνά φέρουν πολλές καλλιέργειες φρούτων καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. [16] Ένα φυτό καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν μπορεί να παράγει 50 έως 60 φορές ή περίπου μία φορά κάθε τρεις ημέρες. [17]
Έρευνες που δημοσιεύθηκαν το 2001 έδειξαν ότι οι φράουλες εμφανίζονται σε τρεις βασικές συνήθειες ανθοφορίας: βραχείες, μακρές και ουδέτερες. Αυτά αναφέρονται στην ευαισθησία του φυτού κατά τη διάρκεια της ημέρας και στον τύπο της φωτοπεριόδου που προκαλεί το σχηματισμό λουλουδιών. Ουδέτερες ποικιλίες παράγουν άνθη ανεξάρτητα από τη φωτοπερίοδο. [18]
Οι φράουλες μπορούν επίσης να πολλαπλασιαστούν με σπόρους, αν και αυτό είναι κυρίως δραστηριότητα χόμπι και δεν εφαρμόζεται ευρέως στο εμπόριο. Μερικές ποικιλίες πολλαπλασιασμένων σπόρων έχουν αναπτυχθεί για οικιακή χρήση και η έρευνα για την καλλιέργεια από σπόρους στο εμπόριο συνεχίζεται. [19] Οι σπόροι ( αχένες ) αποκτώνται είτε μέσω εμπορικών προμηθευτών σπόρων είτε μέσω συλλογής και αποθήκευσης τους από τους καρπούς.
Οι φράουλες μπορούν επίσης να καλλιεργηθούν σε εσωτερικούς χώρους σε φράουλες. [20] Αν και το φυτό μπορεί να μην μεγαλώνει φυσικά στο εσωτερικό του χειμώνα , η χρήση φωτισμού LED σε συνδυασμό μπλε και κόκκινου φωτός μπορεί να επιτρέψει στο φυτό να αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα. [21] Επιπλέον, σε ορισμένες περιοχές όπως η πολιτεία της Φλόριντα , ο χειμώνας είναι η φυσική εποχή καλλιέργειας όπου η συγκομιδή ξεκινά στα μέσα Νοεμβρίου. [17]
Η φράουλα Kashubian ( Truskawka kaszubska ή Kaszëbskô malëna ) [22] είναι τα πρώτα πολωνικά φρούτα που έχουν εμπορική προστασία βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ. Παράγονται σε Kartuzy , Kościerzyna και Bytów νομούς και δήμους της Przywidz , Wejherowo , Luzino , Szemud , Linia , Łęczyce και Cewice στην Kashubia . Μόνο οι ακόλουθες ποικιλίες μπορούν να πωληθούν ως kaszëbskô malëna: Senga Sengana, Elsanta, Honeoye που έχουν βαθμολογηθεί ως Extra ή Class I.
Κοπή και συγκομιδή
Τα περισσότερα φυτά φράουλας τρέφονται τώρα με τεχνητά λιπάσματα , τόσο πριν όσο και μετά τη συγκομιδή, και συχνά πριν από τη φύτευση σε αμπελουργία . [23]
Για να διατηρηθεί η κορυφαία ποιότητα, τα μούρα συλλέγονται τουλάχιστον κάθε δεύτερη μέρα. Τα μούρα μαζεύονται με τα καπάκια ακόμη συνδεδεμένα και με τουλάχιστον μισή ίντσα μίσχου αριστερά. Οι φράουλες πρέπει να παραμείνουν στο φυτό για να ωριμάσουν πλήρως, επειδή δεν συνεχίζουν να ωριμάζουν μετά τη συλλογή τους. Τα σάπια και τα υπερβολικά μούρα απομακρύνονται για να ελαχιστοποιηθούν τα προβλήματα εντόμων και ασθενειών. Τα μούρα δεν πλένονται μόνο πριν από την κατανάλωση. [24]
Οι πληροφορίες της δοκιμής εδάφους και τα αποτελέσματα ανάλυσης φυτών χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό πρακτικών γονιμότητας. Απαιτείται λίπασμα αζώτου στην αρχή κάθε έτους φύτευσης. Συνήθως υπάρχουν επαρκή επίπεδα φωσφόρου και ποτάσας όταν τα λιβάδια έχουν γονιμοποιηθεί για κορυφαίες αποδόσεις. Προκειμένου να παρασχεθεί περισσότερη οργανική ύλη, μια συγκομιδή σιταριού ή σίκαλης φυτεύεται το χειμώνα πριν φυτευτούν οι φράουλες. Οι φράουλες προτιμούν ένα pH από 5,5 έως 6,5, οπότε συνήθως δεν εφαρμόζεται ασβέστης. [25]
Η διαδικασία συγκομιδής και καθαρισμού δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά με την πάροδο του χρόνου. Οι λεπτές φράουλες συγκομίζονται ακόμα με το χέρι. [26] Η ταξινόμηση και η συσκευασία συμβαίνουν συχνά στον αγρό και όχι σε εγκατάσταση επεξεργασίας. [26] Σε μεγάλες εργασίες, οι φράουλες καθαρίζονται με ρεύματα νερού και κουνώντας ιμάντες.
Παράσιτα
Περίπου 200 είδη παρασίτων είναι γνωστό ότι προσβάλλουν φράουλες τόσο άμεσα όσο και έμμεσα. [27] Σε αυτά τα παράσιτα περιλαμβάνονται γυμνοσάλιαγκες , σκώροι , μύγες φρούτων , σκούπες, υφάσματα ρίζας φράουλας, θρίπες φράουλας, σκαθάρια φράουλας, σκώρος κορώνας φράουλας, ακάρεα , αφίδες και άλλα. [27] [28] Οι κάμπιες ορισμένων ειδών Λεπιδοπτέρων τρέφονται με φυτά φράουλας. Για παράδειγμα, ο σκώρος Ghost είναι γνωστό ότι είναι παράσιτο του φυτού φράουλας.
Η αφίδα φράουλας, Chaetosiphon fragaefolii , είναι ένα είδος ζωύφιου που βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες (Αριζόνα), την Αργεντινή και τη Χιλή. Είναι ένας φορέας του ήπιου κίτρινου ιού της φράουλας .
Οι ποσότητες των φυτοφαρμάκων που απαιτούνται για τη βιομηχανική παραγωγή φραουλών (300 κιλά (140 κιλά) στην Καλιφόρνια ανά στρέμμα ) οδήγησαν τη φράουλα στην πρώτη θέση στον κατάλογο των "Dirty Dozen" της EWG με προϊόντα μολυσμένα με φυτοφάρμακα. [29]
Ασθένειες
Τα φυτά φράουλας μπορούν να πέσουν θύματα ορισμένων ασθενειών, ειδικά όταν υποβάλλονται σε άγχος. [30] [31] Τα φύλλα μπορεί να μολυνθούν από ωίδιο , κηλίδες φύλλων (που προκαλούνται από τον μύκητα Sphaerella fragariae ), φλεγμονή των φύλλων (που προκαλείται από τον μύκητα Phomopsis obscurans ) και από μια ποικιλία από μούχλα . [30] Η κορώνα και οι ρίζες ενδέχεται να πέσουν θύματα κόκκινης στήλης, μαλάκιο σπονδυλίου, σήψη μαύρης ρίζας και νηματώδη . [30] Οι καρποί υπόκεινται σε ζημιές από γκρι μούχλα , ριζόπουλοσήψη, και δερμάτινη σήψη. [30] Για να αποφευχθεί η σήψη των ριζών, οι φράουλες πρέπει να φυτεύονται κάθε τέσσερα έως πέντε χρόνια σε ένα νέο κρεβάτι, σε διαφορετική τοποθεσία. [32]
Τα φυτά μπορούν επίσης να αναπτύξουν ασθένειες από ακραίες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του χειμώνα. [30] Κατά το πότισμα των φραουλών, δόθηκαν συμβουλές για το πότισμα μόνο των ριζών και όχι των φύλλων, καθώς η υγρασία στα φύλλα ενθαρρύνει την ανάπτυξη του μύκητα. [33]
Οικιακή καλλιέργεια
Οι φράουλες είναι δημοφιλή και επιβραβευτικά φυτά που αναπτύσσονται στο οικιακό περιβάλλον, είτε για κατανάλωση είτε για εκθέσεις, σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο. Η καλύτερη στιγμή για φύτευση είναι στα τέλη του καλοκαιριού ή την άνοιξη. Φυτέψτε σε ηλιόλουστες ή σκιασμένες σκιά και σε κάπως αμμώδες έδαφος. Η προσθήκη κοπριάς και ισορροπημένου λιπάσματος βοηθά στην ισχυρή ανάπτυξη. Εναλλακτικά, μπορούν να φυτευτούν σε γλάστρες ή ειδικούς καλλιεργητές χρησιμοποιώντας κομπόστ. Τα χαλιά ινών που τοποθετούνται κάτω από κάθε φυτό θα προστατεύουν τα φρούτα από το άγγιγμα του εδάφους και θα λειτουργούν ως φράγμα ζιζανίων.
Οι φράουλες είναι δύσκολες και θα επιβιώσουν σε πολλές συνθήκες, αλλά κατά τη διάρκεια του σχηματισμού φρούτων, η υγρασία είναι ζωτικής σημασίας, ειδικά εάν αναπτύσσεται σε δοχεία. Επιπλέον, πρέπει να παρέχεται προστασία έναντι γυμνοσάλιαγκων και σαλιγκαριών που προσβάλλουν τον ώριμο καρπό. Τα φρούτα ωριμάζουν στο θερινό καλοκαίρι (οι άγριες ποικιλίες μπορούν να ωριμάσουν νωρίτερα) και θα πρέπει να μαζευτούν όταν είναι πλήρως ώριμα - δηλαδή, το φρούτο είναι ομοιόμορφο φωτεινό κόκκινο χρώμα. Η επιλογή διαφορετικών ποικιλιών μπορεί να επεκτείνει την εποχή και στις δύο κατευθύνσεις. [34] Πολλές ποικιλίες έχουν επιλεγεί για κατανάλωση και για σκοπούς έκθεσης. Οι ακόλουθες ποικιλίες έχουν κερδίσει το Royal Horticultural Society «s Award of Merit Garden : -
|
Η διάδοση γίνεται από δρομείς , οι οποίοι μπορούν να συρρικνωθούν για να τους ενθαρρύνουν να ριζώσουν, [41] ή να αποκοπούν και να τοποθετηθούν σε μια νέα τοποθεσία. Τα καθιερωμένα φυτά θα πρέπει να αντικαθίστανται κάθε τρία χρόνια ή νωρίτερα εάν υπάρχουν ενδείξεις ασθένειας.
Κατά τον πολλαπλασιασμό των φραουλών, πρέπει να αποφεύγετε τη χρήση του ίδιου εδάφους ή δοχείων που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως για καλλιέργεια φράουλας. Μετά την καλλιέργεια φραουλών, συνιστάται η εναλλαγή σε άλλη κουλτούρα, επειδή ασθένειες που προσβάλλουν ένα είδος ενδέχεται να μην επιτεθούν σε άλλο. [42]
Παραγωγή
.jpg)
| Παραγωγή φράουλας - 2017 | |
|---|---|
| Χώρα | (εκατομμύρια τόνοι ) |
 Κίνα | 3.72 |
 Ηνωμένες Πολιτείες | 1.45 |
 Μεξικό | 0,66 |
 Αίγυπτος | 0,41 |
 Τουρκία | 0,40 |
 Ισπανία | 0.36 |
| Κόσμος | 9.22 |
| Πηγή: FAOSTAT των Ηνωμένων Εθνών [43] | |
Το 2017, η παγκόσμια παραγωγή φραουλών ανήλθε σε 9,22 εκατομμύρια τόνους , με επικεφαλής την Κίνα με το 40% του συνόλου και τις Ηνωμένες Πολιτείες με 16% (πίνακας).
Μαγειρικός
Εκτός από την κατανάλωση φρέσκων, οι φράουλες μπορούν να καταψυχθούν ή να μετατραπούν σε μαρμελάδα ή κονσέρβες , [45] καθώς και να στεγνώσουν και να χρησιμοποιηθούν σε παρασκευασμένα τρόφιμα, όπως μπάρες δημητριακών. [46] Φράουλες και φράουλα αρτύματα είναι μια δημοφιλής Εκτός από τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως η φράουλα γάλα , φράουλα παγωτό , φράουλα milkshakes / smoothies και φράουλα γιαούρτι .
Στο Ηνωμένο Βασίλειο , η φράουλα και η κρέμα είναι ένα δημοφιλές επιδόρπιο που καταναλώνεται στο τουρνουά τένις Wimbledon . [5] Οι φράουλες και η κρέμα είναι επίσης ένα βασικό σνακ στο Μεξικό , που συνήθως διατίθεται σε παγωτά. Στη Σουηδία , οι φράουλες είναι ένα παραδοσιακό επιδόρπιο που σερβίρεται την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, επίσης γνωστό ως Παραμονή του καλοκαιριού . Ανάλογα με την περιοχή, φράουλα πίτα , φράουλα πίτα ραβέντι , ή φράουλα φρουτόπιτα είναι επίσης κοινά. Στην Ελλάδα , οι φράουλες μπορεί να πασπαλιστούν με ζάχαρη και στη συνέχεια να βυθιστούν στο Metaxa , ένα μπράντυ, και σερβίρεται ως επιδόρπιο . Στην Ιταλία , οι φράουλες χρησιμοποιούνται για διάφορα επιδόρπια και ως κοινή αρωματική ουσία για το gelato (gelato alla fragola).
Το Suonenjoki στη Βόρεια Σαβονία της Φινλανδίας είναι διάσημη μικρή πόλη για τις φράουλες της, γι 'αυτό είναι επίσης γνωστή ως "η πόλη της φράουλας" ή "η πρωτεύουσα της φράουλας". Πολλοί ξένοι άνθρωποι, κυρίως από την Ουκρανία και τη Ρωσία , έρχονται στο Suonenjoki το καλοκαίρι για να εργαστούν σε αγροκτήματα φράουλας. Αυτό κάνει το Suonenjoki την πιο διεθνή πόλη της Φινλανδίας το καλοκαίρι. Υπάρχει ένα πάρτι στο Suonenjoki τον Ιούλιο που ονομάζεται Mansikkakarnevaalit, "Καρναβάλι Φράουλας". [44] [47] [48]
ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ ουσιες
 | |
| Διατροφική αξία ανά 100 g (3,5 oz) | |
|---|---|
| Ενέργεια | 136 kJ (33 kcal) |
7,68 γρ | |
| Ζάχαρη | 4,89 γρ |
| Φυτικές ίνες | 2 γρ |
0,3 γρ | |
0,67 g | |
| Βιταμίνες | Ποσότητα% DV † |
| Θειαμίνη (Β 1 ) | 2% 0,024 mg |
| Ριβοφλαβίνη (B 2 ) | 2% 0,022 mg |
| Νιασίνη (Β 3 ) | 3% 0,386 mg |
| Παντοθενικό οξύ (B 5 ) | 3% 0,125 mg |
| Βιταμίνη Β 6 | 4% 0,047 mg |
| Φολικό (B 9 ) | 6% 24 μg |
| Χολίνη | 1% 5,7 mg |
| Βιταμίνη C | 71% 58,8 mg |
| Βιταμίνη Ε | 2% 0,29 mg |
| Βιταμίνη Κ | 2% 2,2 μg |
| Μεταλλικά στοιχεία | Ποσότητα% DV † |
| Ασβέστιο | 2% 16 mg |
| Σίδερο | 3% 0,41 mg |
| Μαγνήσιο | 4% 13 mg |
| Μαγγάνιο | 18% 0,386 mg |
| Φώσφορος | 3% 24 mg |
| Κάλιο | 3% 154 mg |
| Νάτριο | 0% 1 mg |
| Ψευδάργυρος | 1% 0,14 mg |
| Άλλα συστατικά | Ποσότητα |
| Νερό | 90,95 γρ |
| Φθοριούχος | 4,4 μg |
| |
| † Τα ποσοστά προσεγγίζονται κατά προσέγγιση χρησιμοποιώντας τις συστάσεις των ΗΠΑ για ενήλικες. Πηγή: Βάση δεδομένων θρεπτικών στοιχείων USDA | |
Μία μερίδα (100 γρ. Βλ. Πίνακα) φραουλών περιέχει περίπου 33 κιλοκαλori, είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C , μια καλή πηγή μαγγανίου και παρέχει αρκετές άλλες βιταμίνες και διαιτητικά μέταλλα σε μικρότερες ποσότητες. [45] [49] [50]
Οι φράουλες περιέχουν μια μέτρια ποσότητα βασικών ακόρεστων λιπαρών οξέων στο έλαιο αχενίου (σπόρος). [50]
Φυτοχημικά
Φράουλες Garden περιέχουν η διμερής ellagitannin agrimoniin οποία είναι ένα ισομερές της sanguiin H-6 . [51] [52] Άλλες πολυφαινόλες που υπάρχουν περιλαμβάνουν φλαβονοειδή , όπως ανθοκυανίνες , φλαβανόλες , φλαβονόλες και φαινολικά οξέα , όπως υδροξυβενζοϊκό οξύ και υδροξυκινναμικό οξύ . [50] Οι φράουλες περιέχουν φεσετίνη και διαθέτουν υψηλότερα επίπεδα αυτού του φλαβονοειδούς από άλλα φρούτα. [52] [53]Αν και τα αχένια αποτελούν μόνο περίπου το 1% του συνολικού φρέσκου βάρους μιας φράουλας, συμβάλλουν στο 11% της συνολικής πολυφαινόλης σε ολόκληρο το φρούτο. Τα φυτοχημικά αχενίου περιλαμβάνουν το ελαγικό οξύ , τους γλυκοσίδες του ελαγικού οξέος και τις ελαγιταννίνες. [54]
Χρώμα
Η πελαργονιδιν-3-γλυκοσίδη είναι η κύρια ανθοκυανίνη στις φράουλες και η κυανιδιν-3-γλυκοζίτη βρίσκεται σε μικρότερες αναλογίες. Αν και η γλυκόζη φαίνεται να είναι η πιο κοινή υποκατάστατη ζάχαρης σε ανθοκυανίνες φράουλας, συζεύγματα ρουτίνης, αραβινόζης και ραμνόζης έχουν βρεθεί σε ορισμένες ποικιλίες φράουλας. [50]
Μωβ ελάσσονες χρωστικές που αποτελούνται από διμερείς ανθοκυανίνες (προϊόντα προσθήκης φλαβανόλης-ανθοκυανίνης: κατεχίνη (4α → 8) πελαργονιδίνη 3-Ο-β-γλυκοπυρανοσίδη, επικατεχίνη (4α → 8) pelargonidin 3-O-β-γλυκοπυρανοσίδη, afzelechin (4α → 8) 3-Ο-β-γλυκοπυρανοσίδη και epiafzelechin (4α → 8) pelargonidin 3-O-β-glucopyranoside) μπορούν επίσης να βρεθούν σε φράουλες. [55]
Γεύση και άρωμα
Καθώς η γεύση και το άρωμα φράουλας είναι χαρακτηριστικά που μπορεί να προσελκύσουν τους καταναλωτές, [56] [57] [58] χρησιμοποιούνται ευρέως σε μια ποικιλία κατασκευής, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, ποτών, γλυκών , αρωμάτων και καλλυντικών . [59] [60]
Η γλυκύτητα, το άρωμα και η σύνθετη γεύση είναι ευνοϊκά χαρακτηριστικά. [61] Στην αναπαραγωγή και την καλλιέργεια φυτών , δίνεται έμφαση στα σάκχαρα, τα οξέα και τις πτητικές ενώσεις, που βελτιώνουν τη γεύση και το άρωμα μιας ώριμης φράουλας. [62] Οι εστέρες , τα τερπένια και τα φουράνια είναι χημικές ενώσεις που έχουν τις ισχυρότερες σχέσεις με τη γεύση και το άρωμα φράουλας, με ένα σύνολο 31 από περίπου 360 πτητικές ενώσεις να συσχετίζονται σημαντικά με την ευνοϊκή γεύση και άρωμα. [62] [56] [57]Στην αναπαραγωγή φραουλών για την εμπορική αγορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι πτητικές ενώσεις, το ανθρανιλικό μεθύλιο και η γάμα-δεκακαλακτόνη που είναι εμφανείς στις αρωματικές άγριες φράουλες, είναι ιδιαίτερα επιθυμητές για τα χαρακτηριστικά «γλυκού και φρουτώδους» αρώματος. [56] [57]
Οι χημικές ουσίες που υπάρχουν στο άρωμα των φραουλών περιλαμβάνουν:
- οξικός μεθυλεστέρας
- ( Ε ) -2-εξεν-1-όλη
- ( Ε ) -2-εξάναλο
- ( Ε ) -2-πεντάλ
- ( E , E ) -2,4-εξαδένιο
- ( Ζ ) -2-εξενύλιο οξικό
- ( Ζ ) -3-εξενύλιο οξικό
- 1-εξανόλη
- 2-επτανόλη
- 2-επτανόνη
- 2-μεθυλ βουτανοϊκό οξύ
- Οξεικό 2-μεθυλβουτύλιο
- άλφα-τερπινεόλη
- οξικός αμυλεστέρας
- βουτυρικό αμύλιο
- βενζαλδεϋδη
- οξικό βενζύλιο
- οξικός βουτυλεστέρας
- βουτυρικό βουτύλιο
- εξανοϊκό βουτύλιο
- βουτυρικό οξύ
- οκτανοϊκό οξύ
- οξικός δεκυλεστέρας
- βουτυρικός δεκυλεστέρας
- d-λιμονένιο
- 2-μεθυλβουτανοϊκός αιθυλεστέρας
- 3-μεθυλβουτανοϊκός αιθυλεστέρας
- οξικός αιθυλεστέρας
- βενζοϊκός αιθυλεστέρας
- βουτυρικός αιθυλεστέρας
- δεκανοϊκό αιθύλιο
- εξανοϊκός αιθυλεστέρας
- οκτανοϊκό αιθύλιο
- πεντανοϊκός αιθυλεστέρας
- προπανοϊκό αιθύλιο
- 2-εξενικός αιθυλεστέρας
- α-φαρνεσίνη
- β-φαρνεσίνη
- φουρανόλη
- γ-δεκακαλακτόνη [56] [57]
- γ-δωδεκαλακτόνη
- επτανοϊκό οξύ
- n- εξάνιο
- εξανοϊκό οξύ
- οξικό εξύλιο
- οξικός ισοαμυλεστέρας
- εξανοϊκό ισοαμύλιο
- οξικός ισοπροπυλεστέρας
- βουτανοϊκό ισοπροπύλιο
- εξανοϊκό ισοπροπύλιο
- λιναλόλη
- μεσιφουράνιο
- ανθρανιλικό μεθύλιο [56] [57]
- βουτυρικό μεθύλιο
- εξανοϊκός μεθυλεστέρας
- ισοβαλερικό μεθύλιο
- οκτανοϊκό μεθύλιο
- πεντανοϊκός μεθυλεστέρας
- προπανοϊκό μεθύλιο
- ( Ε ) -νερονδολόλη
- nonanal
- μηνοϊκό οξύ
- οκιμενόλη
- οξικό οκτύλιο
- βουτυρικό οκτύλιο
- εξανοϊκό οκτύλιο
- ισοβαλερικό οκτύλιο
- βουτυρικό προπύλιο
- εξανοϊκό προπύλιο [63]
Εμπορία
Στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2017, η συλλογική εμπορική παραγωγή φράουλας, βατόμουρου , βατόμουρου και βατόμουρου ήταν μια βιομηχανία 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κυριαρχείται από την εταιρεία ανάπτυξης και μάρκετινγκ της Driscoll's της Καλιφόρνια . [56] Το 2017, μόνο οι φράουλες ήταν αγορά 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων το 82% αφορούσε φρέσκα φρούτα. [64]
Για να αυξήσουν τη ζήτηση των καταναλωτών τον 21ο αιώνα , οι εμπορικοί παραγωγοί φραουλών τις καλλιεργούσαν κυρίως για ευνοϊκά χαρακτηριστικά αρώματος παρόμοια με αυτά των άγριων φραουλών, [57] εκτός από το ότι έχουν μεγάλο μέγεθος, σχήμα καρδιάς, γυαλιστερό κόκκινο εξωτερικό μέρος, σταθερότητα και αργή ωρίμανση για μεγάλη διάρκεια ζωής ευνοϊκή για αποστολή με χερσαία μεταφορά από αγροκτήματα σε καταστήματα σε εθνικό επίπεδο για κατανάλωση εντός δύο εβδομάδων από τη συγκομιδή. [56] Στα μανάβικα των ΗΠΑ και του Καναδά , οι φρέσκες φράουλες πωλούνται συνήθως σε πλαστικά clamshells , και συγκαταλέγονται μεταξύ των κορυφαίων προϊόντων φρέσκων προϊόντων στα έσοδα από παντοπωλεία. [56]Μία ανάλυση μάρκετινγκ αναγνώρισε τις φράουλες και άλλα μούρα ως πηγή «ευτυχίας» για τους καταναλωτές. [56]
Γενεσιολογία
Οι σύγχρονες φράουλες έχουν περίπλοκη γενετική οκταπλοειδών (8 σύνολα χρωμοσωμάτων ), [65] ένα χαρακτηριστικό που ευνοεί τις εκχυλίσεις DNA . Οι φράουλες έχουν αλληλουχήσει ώστε να εμφανίζουν 7.096 γονίδια . [66] Οι φράουλες πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη κατά την αναπαραγωγή και οι περισσότερες ποικιλίες είναι πολύ ετεροζυγώτες . Σε πολλά μαθήματα βιολογίας , οι φράουλες χρησιμοποιούνται για να αποδείξουν την εξαγωγή του DNA λόγω της οκτοπλοειδούς δομής τους.
Αλλεργία
Μερικοί άνθρωποι βιώνουν μια αναφυλακτοειδή αντίδραση στην κατανάλωση φραουλών. [67] Η πιο κοινή μορφή αυτής της αντίδρασης είναι το σύνδρομο αλλεργίας από το στόμα , αλλά τα συμπτώματα μπορεί επίσης να μιμούνται τον αλλεργικό πυρετό ή να περιλαμβάνουν δερματίτιδα ή κνίδωση και, σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστικά προβλήματα. [68] Οι πρωτεϊνικές μελέτες δείχνουν ότι το αλλεργιογόνο μπορεί να συνδέεται με μια πρωτεΐνη για τη βιοσύνθεση της ερυθράς ανθοκυανίνης που εκφράζεται στην ωρίμανση της φράουλας, που ονομάζεται Fra a1 (Fragaria allergen1). [69] Ομόλογες πρωτεΐνες βρίσκονται στη γύρη σημύδας και το μήλο , γεγονός που υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι μπορεί να αναπτυχθούνδιασταυρούμενη αντιδραστικότητα και στα τρία είδη.
Οι ποικιλίες λευκών καρπών φράουλας , που στερούνται Fra a1, μπορεί να είναι μια επιλογή για τους πάσχοντες από αλλεργίες στη φράουλα. Δεδομένου ότι δεν διαθέτουν πρωτεΐνη απαραίτητη για την κανονική ωρίμανση με σύνθεση ανθοκυανίνης κόκκινων χρωστικών ουσιών, δεν καθιστούν τα ώριμα μούρα άλλων ποικιλιών κόκκινα. [69] Ωριμάζουν αλλά παραμένουν λευκά, ανοιχτό κίτρινο ή "χρυσά", εμφανίζονται σαν ανώριμα μούρα. Αυτό έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι τα καθιστά λιγότερο ελκυστικά για τα πουλιά. Διατίθεται μια σχεδόν χωρίς αλλεργιογόνο ποικιλία «Sofar». [70] [71]
https://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου