Μεσσηνιακή Μάνη με γαλάζιο και πράσινο, μέρος α’
Το οδοιπορικό μας στη Μάνη συνεχίζεται… Φεύγουμε από τη Λακωνία και ταξιδεύουμε με το αυτοκίνητο προς τη Μεσσηνιακή της πλευρά, σε ένα τοπίο περισσότερο πράσινο και λιγότερο άγριο από όσο είχαμε μέχρι τώρα συνηθίσει. Ελάτε μαζί μας να ταξιδέψουμε…
Στους δρόμους της Μεσσηνιακής Μάνης
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας στη Μεσσηνιακή Μάνη επισκεπτόμαστε τη Στούπα και την Καρδαμύλη, μένουμε σε μια πανέμορφη μεζονέτα, γευόμαστε τοπικά και μοντέρνα πιάτα, ανακαλύπτουμε τοπικά προϊόντα και μαθαίνουμε για την οικία Patrick και Joan Leigh Fermor στην Καρδαμύλη.
Η πρώτη μας στάση, είναι το ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει, ένα συγκρότημα τριών μεζονετών το La Pietra Maisonettes, στο Νεοχώρι Μεσσηνίας, κοντά στη Στούπα, στο οποίο μας υποδέχτηκε η ευγενέστατη υπεύθυνη Ευαγγελία Πανταζή. Πραγματικά, μόλις είδαμε το σπιτάκι που θα μέναμε μείναμε άφωνοι, μιας και ήταν τεράστιο… Και μόλις μπήκαμε μέσα είδαμε πως τα είχε όλα, από τα βασικά απαραίτητα, πετσέτες, σαπούνια και κλιματιστικά έως κάψουλες καφέ, μπαταρίες και βιβλία για να διαβάσουμε.
Η πετρόκτιστη μεζονέτα την οποία μας παραχώρησαν, με το όνομα “Levanta House” είχε δύο ορόφους και μια σοφίτα, τρία διπλά κρεβάτια, δύο πεντακάθαρα ευρύχωρα μπάνια, σαλόνι με τζάκι, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, αυλή με καθίσματα, μεγάλη βεράντα και όλες τις ανέσεις που μπορεί κανείς να φανταστεί. Με χρώματα στους τοίχους σε αποχρώσεις του μωβ, ήταν απόλυτα ταιριαστή με το όνομά της… Και μιας και είχε τζάκι στο σαλόνι της, σκεφτήκαμε πως θα είναι υπέροχα να μένεις εκεί και το χειμώνα! Άνετα μπορεί να φιλοξενήσει μια μεγάλη οικογένεια ή τρία ζευγάρια!
Στον εξωτερικό χώρο κάθε μεζονέτα έχει τη δική της αυλή με τραπεζάκια. Εκτός από αυτές, σε κοντινή απόσταση, πάνω στο γρασίδι, υπάρχει ένα σαλονάκι με μαξιλάρες και σκέπαστρο, ιδανικό για να πιεις το καφεδάκι σου το πρωί με θέα τη θάλασσα ή το ποτάκι σου το βράδυ μέσα στην απόλυτη ησυχία και τη δροσιά, μιας και οι μεζονέτες βρίσκονται σε υψόμετρο κοντά στα 150 μ., με τον Ταΰγετο από πίσω τους και τη θάλασσα μπροστά τους.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο σπιτάκι μας, ετοιμαστήκαμε για την πρώτη μας βόλτα στη Μεσσηνιακή Μάνη. Αν και ήταν λίγο αργά για μπανάκι, θέλαμε πρώτα απ’όλα να δούμε την παραλία της Στούπας. Η Στούπα είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης, χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Διαβάσαμε, μάλιστα, πως είναι το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά χωριό όχι μόνο του δήμου του, αλλά και ολόκληρης της Μεσσηνίας. Το διαπιστώσαμε και με τα μάτια μας, βλέποντας τον κόσμο που υπήρχε στην παραλία και στις καφετέριες και τα εστιατόρια που την περιβάλλουν. Μπορεί να μη βουτήξαμε, κρίνοντας όμως από την αμμώδη παραλία και τις οικογένειες που την απολάμβαναν, θα λέγαμε πως είναι μια παραλία κατάλληλη για γονείς με παιδιά.
Αφού κάναμε τη βολτίτσα μας στην παραθαλάσσια Στούπα, κατευθυνθήκαμε προς έναν ακόμα γνωστό προορισμό της Μεσσηνιακής Μάνης, την Καρδαμύλη, ένα παραθαλάσσιο χωριό με θέα τον Μεσσηνιακό κόλπο. Εκεί κάναμε ακόμα μια βόλτα, προτού καθήσουμε να απολαύσουμε ένα δείπνο δίπλα στη θάλασσα.
Στο δρόμο από τη Στούπα προς την Καρδαμύλη
Όπως μάθαμε, η Καρδαμύλη είναι πόλη της αρχαίας Λακωνίας, η οποία θεωρείται πως υπάρχει από τα προϊστορικά χρόνια. Έχει μεγάλη ιστορία, μιας και αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο. Ήταν μια από τις επτά πόλεις τις οποίες έδωσε ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα, ώστε να επιστρέψει στην πολιορκία της Τροίας. Επίσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση, καθώς όπως διαβάσαμε ο Κολοκοτρώνης φιλοξενήθηκε στον πύργο του Παναγιώτη Τρουπάκη, της ηγεμονικής οικογένειας της Μάνης, τον Ιανουάριο του 1821 με σκοπό την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα. Στις 21 Μαρτίου του 1821 ξεκίνησαν από εκεί για την κατάληψη της Καλαμάτας.
Με πετρόκτιστα σοκάκια, γραφικά σπιτάκια και όμορφα μικρά μαγαζάκια, η Καρδαμύλη ήταν το τέλειο μέρος για το απογευματινό μας περπάτημα. Στην Καρδαμύλη είχε πολλά καταστήματα με τοπικά προϊόντα, με αναμνηστικά, με γλυκά, καφετέριες, εστιατόρια και μπαράκια, ώστε να ικανοποιεί κάθε ηλικίας επισκέπτη… Πόσο μάλλον που το χωριό έχει κι ένα πανέμορφο λιμανάκι!
Ένα από τα μέρη που θέλαμε να δούμε στην Καρδαμύλη ήταν η οικία των Patrick και Joan Leigh Fermor. Στην ιστοσελίδα του Μουσείου Μπενάκη διαβάσαμε πως ο Βρετανός συγγραφέας Patrick Leigh Fermor και η σύντροφος του Joan αγαπούσαν πολύ την Ελλάδα και αποφάσισαν να χτίσουν το σπίτι στην Καρδαμύλη και να ζήσουν εκεί τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους, στην «ήρεμη γοητεία της Καρδαμύλης» όπως την χαρακτήριζε ο Patrick -ή Paddy- στο βιβλίο-οδοιπορικό του για τη Μάνη.
Δυστυχώς, τις ώρες που θα βρισκόμασταν στην Καρδαμύλη η οικία ήταν κλειστή για το κοινό, οπότε μπορέσαμε να τη δούμε μόνο από έξω. Επικοινωνήσαμε, όμως, με το Μουσείο Μπενάκη, στο οποίο ο Patrick και η Joan Leigh Fermor δώρησαν την οικία τους, και μας έστειλαν πληροφορίες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, το οποίο με χαρά θα δημοσιεύσουμε στο άρθρο μας και για το οποίο ευχαριστούμε πολύ!
(πατήστε τις φωτογραφίες για πλήρη προβολή)
Φωτογραφίες της οικίας Patrick και Joan Leigh Fermor του Λεωνίδα Κουργιαντάκη, φθινόπωρο 2019, και του Βασίλη Πασχάλη, φθινόπωρο 2018
Αν και είδαμε το κτίριο μόνο από έξω, διαπιστώσαμε με τα μάτια μας το πόσο όμορφα εντάσσεται στο τοπίο γύρω του, σαν να αποτελεί μέρος της φύσης που το περιβάλλει, σαν να βγαίνει από το έδαφος, σαν να ήταν από πάντα εκεί. Έχοντας ακόμα πιο πολύ βυθιστεί στην ιστορία του, χάρη στο υλικό που μας έστειλε το Μουσείο Μπενάκη, θελήσαμε να μάθουμε λίγα πράγματα παραπάνω για τους ιδιοκτήτες του. Έτσι, διαβάσαμε πως ο Sir Patrick Michael Leigh Fermor (1915-2011) έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίσταση στην Κρήτη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του θεωρούνταν ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή ταξιδιωτικούς συγγραφείς.
Όσο για το σπίτι στην Καρδαμύλη, μάθαμε πως το 1963 ο Patrick με τη σύζυγό του Joan εντόπισαν την τοποθεσία όπου έχτισαν το σπίτι τους, με προσωπικό κόπο και τη βοήθεια ντόπιων τεχνιτών και εργατών. Η οικία βασίστηκε σε δικά τους σχέδια και ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια του μοντερνιστή αρχιτέκτονα και φίλου τους Νίκου Χατζημιχάλη. Ελάτε λοιπόν μαζί μας να μπούμε μέσα και να την απολαύσουμε μέσα από υπέροχες φωτογραφίες!
(πατήστε τις φωτογραφίες για πλήρη προβολή)
Φωτογραφίες της οικίας Patrick και Joan Leigh Fermor του Λεωνίδα Κουργιαντάκη, φθινόπωρο 2019, και του Βασίλη Πασχάλη, φθινόπωρο 2018
Το 1996 το ζεύγος Fermor δώρησε εν ζωή το σπίτι του στο Μουσείο Μπενάκη ώστε να μεταβιβαστεί στο μουσείο μετά το θάνατό τους -μία από τις σημαντικότερες δωρεές που έλαβε το μουσείο της τελευταίες δεκαετίες. Η σχέση του Patrick Leigh Fermor με το Μουσείο Μπενάκη μετρούσε πολλά χρόνια, μιας και τον συνέδεε μια φιλία με τον ιδρυτή του μουσείου Αντώνη Μπενάκη, καθώς και με την κόρη του Ειρήνη Καλλιγά από τα χρόνια του πολέμου. Η επιλογή του Μουσείου Μπενάκη προτάθηκε και υποστηρίχθηκε από τον πολύ στενό τους φίλο και μεταφραστή του βιβλίου «Μάνη», τον πρώην πρωθυπουργό Τζαννή Τζαννετάκη. Το μουσείο απέκτησε την πλήρη κυριότητα της οικίας μετά το θάνατο του Patrick Leigh Fermor το 2011, μαζί με ορισμένα έργα τέχνης και το μεγαλύτερο μέρος των βιβλίων και των αντικειμένων του σπιτιού. Στη συνέχεια, η μελέτη σκοπιμότητας, η ανακαίνιση και η απόκτηση του απαραίτητου εξοπλισμού έγιναν εφικτά χάρη στη γενναιόδωρη υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Το ζεύγος Fermor επιθυμούσε ο χώρος του σπιτιού τους να χρησιμοποιείται για τους σκοπούς του μουσείου, να φιλοξενεί ερευνητές και να παραμένει ανοιχτό στο κοινό. Έτσι κι έγινε, μιας και σήμερα λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, ως εκπαιδευτικό κέντρο με εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε συνεργασία με εκπαιδευτικά ιδρύματα, και ως αξιοθέατο με οργανωμένες ξεναγήσεις για το κοινό και ειδικές πολιτιστικές διοργανώσεις. Το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα που φιλοξενήθηκε είναι το Πανεπιστήμιο Princeton.
Στόχος του Μουσείου Μπενάκη είναι η οικία να συμβάλλει στην προβολή της χώρας, στην ανάπτυξη πολιτισμικού διαλόγου, στην ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού και στην καλλιέργεια μιας βαθιάς προσωπικής σχέσης των ακαδημαϊκών, των δημιουργών και των ερευνητών με το ελληνικό τοπίο και το ελληνικό περιβάλλον. Τέλος, η κινητικότητα και η δημοσιότητα που θα αναπτυχθούν γύρω από την οικία των Patrick και Joan Leigh Fermor αναμένεται να συμβάλλει στην τοπική τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Καρδαμύλης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Μάνης.
Η οικία Fermor είναι πραγματικά ένα από το πιο ωραία σπίτια που έχουμε δει και λυπόμαστε πολύ που δεν καταφέραμε να τη δούμε από μέσα από κοντά… Την επόμενη φορά! Επιστρέφοντας πίσω στην αφήγησή μας, αφού κάναμε τη βόλτα μας γύρω από την οικία Fermor και καθώς έπεσε το σούρουπο στην πανέμορφη παραλία μπροστά της, είχε έρθει η ώρα για φαγητό.
Η επιλογή μας για αυτή την ημέρα ήταν το εστιατόριο Tikla Cuzina & Wine Bar, δίπλα στη θάλασσα και το λιμανάκι της Καρδαμύλης. «Τίκλα» στη Μάνη ονομάζουν ένα γκριζοπράσινο είδος σχιστόπλακας, το οποίο ήταν από τα πιο διαδεδομένα υλικά κατασκευής στέγης στην περιοχή.
Στο εστιατόριο μας υποδέχθηκε ο υπεύθυνος κ. Βαγγέλης και μας είπε δύο λόγια για τη φιλοσοφία του εστιατορίου. Μας είπε πως λειτουργεί από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, με φαγητό εμπνευσμένο από τα τοπικά υλικά, οικείο και μοντέρνο ταυτόχρονα. Με υπέροχη θέα και χαλαρωτική ατμόσφαιρα μπορεί κανείς να απολαύσει τον καφέ του, τα μοναδικά πιάτα του μενού και το κρασί του από μια πλούσια λίστα κρασιών. Εμείς δοκιμάσαμε τα πιάτα και το κρασί του και μείναμε ενθουσιασμένοι!
Αφού απολαύσαμε την ήρεμη ατμόσφαιρα του εστιατορίου Tikla και γευτήκαμε τις πεντανόστιμες γαστρονομικές προτάσεις του, επιστρέψαμε στη μεζονέτα μας, στο La Pietra Maisonettes, για έναν ξεκούραστο και ήσυχο ύπνο.
Το επόμενο πρωί αυτό που χρειαζόμασταν για το ξεκίνημα της μέρα μας ήταν ένα γερό πρωινό. Στη μεζονέτα, η οποία είναι σαν ένα αυτόνομο σπιτάκι, δεν προβλέπεται πρωινό. Έτσι, πήγαμε στο φούρνο Μπαλαχτάρη στη Στούπα, για να πάρουμε νοστιμιές για το πρωινό μας.
Εκεί, συναντήσαμε τον κ. Γιώργο Μπαλαχτάρη, ο οποίος μας είπε πως στα προϊόντα του χρησιμοποιεί τοπικές πρώτες ύλες και παραδοσιακές τοπικές συνταγές. Ο κ. Μπαλαχτάρης μας έδειξε πως η φέτα και όλα τα τυριά που χρησιμοποιεί στις πίτες του είναι από τη βραβευμένη εταιρεία Τυροκομική Μεσσήνης-Αφοί Γ. Πετρόπουλοι. Πήραμε χειροποίητες πίτες, σπανακόπιτα, τυρόπιτα, κοτόπιτα και μπουγάτσα και τις απολαύσαμε στο μπαλκόνι της υπέροχης μεζονέτας μας με καφεδάκι και με θέα τη θάλασσα.
Μαζί με τις πίτες πήραμε και τα παραδοσιακά λαλάγγια που φτιάχνει ο ίδιος ο κ. Μπαλαχτάρης, τα οποία διαθέτει μέσω e-shop -μιας ιδέας που του έδωσαν οι ίδιοι οι πελάτες του- και επιλεγμένων καταστημάτων σε άλλες περιοχές της χώρας, μαζί με άλλα παραδοσιακά προϊόντα Μάνης όπως τα άγλυκα λαδοκούλουρα Μάνης, τα παξιμάδια και άλλα προϊόντα με βάση το ελαιόλαδο. Δοκιμάσαμε τα λαλάγγια και τα λαδοκούλουρα και ήταν αγνά και πολύ νόστιμα.
Πήραμε δυνάμεις και ξεκινήσαμε για άλλη μια γεμάτη μέρα… Η συνέχεια στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος μας στη Μεσσηνιακή Μάνη με ακόμα περισσότερες εικόνες, γεύσεις και εμπειρίες…
https://eatdessertfirstgreece.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου