Ακαδημαϊκά γκέτο

06/11/2018

Ενα από τα μεγαλύτερα ίσως προβλήματα που αντιμετωπίζει το κράτος σήμερα, με συνέπεια να καταστρέφει την συνοχή και την ανάπτυξη της κοινωνίας, είναι η καταφανής σύνδεση κάθε θεμελιώδους δομής με την πολιτική ιδεολογία.

Η παιδεία και η εκπαίδευση παραμερίζονται και θυσιάζονται στο βωμό της ψευδό-ιδεολογικής αυταπάτης και λιμασμένης ψηφοθηρίας που χαρακτηρίζει την μεταπολιτευτική περίοδο.

Πέρα από την παραχάραξη της ιστορίας και την αντικατάστασή της από συμβατικές μεσοβέζικες παραφιλολογίες, παραγκωνίζεται και η συνολική προσφορά της παιδείας, με περίτρανο παράδειγμα τη σημερινή αντιμετώπιση των πανεπιστημίων.

Άσυλο, τόπος ιερός και απαράβατος που δεν εμπίπτει σε καμία ανθρώπινη δικαιοσύνη παρά μόνο τη θεϊκή. Όπου θεϊκή δικαιοσύνη, στην προκειμένη σύγχρονη εκδοχή της, είναι η ιερότητα της παιδείας και της καλλιέργειας του πνεύματος.

Τα πανεπιστήμια μετατράπηκαν σε γκέτο διακίνησης ναρκωτικών, παραβατικότητας και ανομίας με τις ευλογίες της λανθάνουσας πολιτικής ιδεολογίας που προασπίζει αυτά τα φαινόμενα.

Δηλαδή για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, πανεπιστημιακό άσυλο σημαίνει κυνήγι νέων ψηφοφόρων μέσω των πολιτικών παρατάξεων, άντρο κάθε τύπου οργανώσεων, διακίνηση ναρκωτικών και νομιμοποίηση της βίας, κατά συρροή τρομοκράτηση φοιτητών από άνομες πρακτικές και συνάμα κρησφύγετο κάθε νεφάριου και φαύλου τυχοδιωκτισμού.

Αν είναι όλα αυτά έκφραση κάποιας ιδεολογίας που λαμβάνει χώρα με την ανοχή της «πολιτείας», τότε κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά. Αν είναι ήσυχοι οι πολίτες με αυτή την κατάσταση, τότε κάτι δεν πάει καλά. Το να θυσιάζουμε ανθρώπους για να προστατέψουμε το άσυλο των πανεπιστημίων δεν είναι ούτε εξέλιξη, ούτε πολιτισμός, ούτε υποστήριξη της ανεπηρέαστης διακίνησης ιδεών.

Πατάμε πάνω στον αγώνα των φοιτητών για ένα καλύτερο αύριο, για την καταπολέμηση κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος και φίμωσης της βίας, και τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι που φιμώνουμε τις ιδέες και την πρόοδο, τον αγώνα καιτην προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο.

Αν αγωνίστηκαν οι φοιτητές για τη νομιμοποίηση της παραβατικής συμπεριφοράς και εγκληματικής ανοχής, ας μας ενημερώσει κάποιος να μην εκφέρουμε άποψη.

Δεν είναι λογικό να προσπαθούμε να καλλιεργούμε το πνεύμα και την παιδεία κάτω από αυτές τις συνθήκες. Επίσης, δεν είναι λογικό να μην δεχόμαστε την ύπαρξη ασφάλειας των χώρων των πανεπιστημίων και απομάκρυνση κάθε σκιάς από αυτούς.

Τα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν με σκοπό να προσφέρουν έρευνα, πρόοδο, εξέλιξη, πνευματική καλλιέργεια και ανώτατη εκπαίδευση. Άρα, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα επιτελούν αυτούς τους σκοπούς και όχι όλα τα άλλα εκτός από αυτά.

Απαραίτητη επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας για είσοδο στους χώρους του πανεπιστημίου για τους φοιτητές και ταυτότητα για τους επισκέπτες. Θεσμοθέτηση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτικών οργανώσεων εντός του χώρου του πανεπιστημίου, φύλαξη των χώρων από  επαρκές προσωπικό ασφαλείας όλο το 24ωρο. Κάποιες ενδεικτικές αλλαγές που όχι μόνο δε θα επηρεάσουν το πανεπιστημιακό άσυλο αλλά θα εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό την ασφάλεια και ομαλή λειτουργία. Όποιος πηγαίνει με σκοπό την εκπαίδευση δε θα δώσει καμία σημασία σε αλλαγές αυτού του τύπου. Όλοι οι υπόλοιποι ας έχουν τα κότσια να κάνουν ότι κάνουν εκτός του ασύλου και της ιερότητας πουπρεσβεύει.

Δημοκρατία είναι να μπορεί ο κάθε πολίτης να διακινεί απόψεις και ιδέες, όχι ναρκωτικά και βία. Ιδεολογία είναι να υποστηρίζουμε τις απόψεις μας και να αγωνιζόμαστε για αυτές, χωρίς όμως να καταπατάμε τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας.

Άσυλο, μετατρέψαμε τους φοιτητές και καθηγητές σε φυγάδες στο πνευματικό προπύργιο που μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα και τις παθογένειες της κοινωνίας και του κράτους. Για μια ακόμη φορά η ιερότητα μια έννοιας, που εγκαθιδρύθηκε αιώνες πριν, λοιδορείται στο βωμό του πολιτικού κόστους και της «προοδευτικής» πρακτικής που χαρακτηρίζει την πολιτεία μας.

Η καταστροφή των υποδομών, η γκετοποίηση της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και η «νόμιμη» παρακώλυση βασικών λειτουργιών εντός των πανεπιστημίων δεν ορίζεται από κανένα νόμο και κανένα θεσμό. Πρέπει οι πολίτες αυτού του κράτους να απαιτήσουν την κάθαρση και ανεξαρτητοποίηση της εκπαίδευσης από όλους αυτούς που την καταστρέφουν και την προσαρμόζουν στα μέτρα των συμφερόντων τους.

Η ιδεολογία παύει να νομιμοποιείται όταν καταπατά τα δικαιώματα του κοινωνικού συνόλου και των δημοκρατικών αρχών του κράτους.

“Η παιδεία είναι ο δεύτερος ήλιος για τον άνθρωπο”

Πλάτων

Εμμανουήλ Πηλιτσίδης
- Πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Α.Π.Θ.
- Συγγραφέας του βιβλίου «Και εγένετο πτώσις» (εκδ. Ρώμη)
- Αναγνώστης του Macroskopio

https://www.macroskopio.gr/el