Το ποίημα της εβδομάδας

Αν υπάρχει ένας σύγχρονος ποιητής που με έκανε να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο, αυτός είναι με βεβαιότητα ο Παλαιστίνιος Mahmoud Darwish. Από τους στίχους μέχρι τις συνεντεύξεις του, τα λόγια αυτού του ανθρώπου είναι συγκλονιστικά, γεμάτα φλόγες και πάθος. Δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του, οι στοίχοι του συνεχίζουν να εμπνέουν τους Παλαιστίνιους και γίνονται θούριοι ξεσηκωμού. Η ποίηση εξάλλου δεν ανήκει σε αυτούς που τη γράφουν, αλλά σε αυτούς που την έχουν ανάγκη.

Πάνω σ΄αυτή τη γη

Πάνω σ΄αυτή τη γη, υπάρχει ό,τι αξίζει ζωή:
Ο δισταγμός τ’Απρίλη, τ’άρωμα του άρτου της αυγής,
οι απόψεις μιας γυναίκας για τους άντρες,
τα γραπτά τού Αισχύλου, η αρχή της αγάπης,
το χορτάρι στην πέτρα,
μάνες που ακροπατούν στις κλωστές μιας φλογέρας
και ο φόβος που εμπνέει η θύμηση στους κατακτητές.

Πάνω σ΄αυτή τη γη, υπάρχει ό,τι αξίζει ζωή:
Το τέλος του Σεπτέμβρη, μια γυναίκα που βγαίνει απ’ τα σαράντα,
η ωρίμανση όλων των βερίκοκών της, η ώρα του ήλιου στη φυλακή,
σύννεφα που αντιγράφουν ένα σκίρτημα των κτισμάτων,
οι επευφημίες ενός λαού γι’ αυτούς που ανεβαίνουν χαμογελαστοί προς τον θάνατό τους
και ο φόβος
που εμπνέουν τα τραγούδια στους τυράννους.

Πάνω σ’ αυτή τη γη, υπάρχει ό,τι αξίζει ζωή:
στέκεται η κυρά της γης, μητέρα των προλόγων και των επιλόγων.
η καλούμενη Παλαιστίνη.
η αποκαλούμενη έκτοτε Παλαιστίνη.
Κυρία μου, αξίζω, αξίζω τη ζωή,
γιατί εσύ είσαι η Κυρία μου.

Η φωτογραφία είναι του Mustafa Hassouna

https://stylerivegauche.wordpress.com/