BY 

Σταμάτης Κραουνάκης & Λίνα Νικολακοπούλου, Το τραγούδι του Νείλου

Το τραγούδι του Νείλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Τραγούδι: Γιώργος Μαρίνος
Δίσκος: Αυτός ο Γιώργος (1991)
Έπιασα το Νείλο φίλο, είπα τα μεράκια μου
χαιρετίσματα να στείλω στα πατριωτάκια μου
ρώτησα την πυραμίδα τι σημαίνει υπομονή
μου ’πε αυτή χαρά κι ελπίδα όπου να ’ναι θα φανεί
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε…
Αχ Ελλάδα της ερήμου, με πληγώνεις και με καις
λευτεριά και φυλακή μου κάτω από τις φοινικιές
ετραγούδαγε η Σοφία, ετραγούδαγε ο Θεός
δεν θ’ αντέξει η Γερμανία μ’ όλο τούτο εδώ το φως
Καινούργια τώρα ζωή ας ξαναρχίσουμε οι δύο μας
κι ας πούμε πως με πρωτόειδες αυτό το πρωί
ας ξεχαστούν τα παλιά κι ας ξαναχτίσουμε πάλι
την γκρεμισμένη από χρόνια μικρή μας φωλιά…
Κι όπως έφτιαχνες στην άμμο πόρτες και παράθυρα
να γυρίσω στην Αθήνα σε μιαν ώρα θα ’θελα
Λόντρα, Παρίσι, Νιου Γιορκ, Βουδαπέστη, Βιέννη…
Και μεθυσμένοι τα βράδια κολόνα-κολόνα
να κοιμηθούνε πηγαίνουνε στον Παρθενώνα…
Ετραγούδαγε η Σοφία, ετραγούδαγε ο Θεός
Το ’γραψε κι η ιστορία, πάει κι αυτός ο πόλεμος
Η πρώτη εκτέλεση ανήκει στον Γιώργο Μαρίνο και το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο δίσκο τουΑυτός ο Γιώργος (1991).
Σχεδόν 10 χρόνια αργότερα, το 2000, έρχεται η δεύτερη εκτέλεση από τη Μαρινέλλα για τη μουσική επένδυση της τηλεοπτικής σειράς Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες που ήταν μεταφορά του ομώτιτλου βιβλίου τού Γιάννη Ξανθούλη. Το τραγούδι ανήκει στο δίσκο με τα τραγούδια αυτής της τηλεοπτικής σειράς.
Ως αναγνώστρια και ακροάτρια, οφείλω να πω ότι το βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη, η τηλεοπτική του μεταφορά από τον Κώστα Κουτσομύτη και ο δίσκος που προέκυψε από τη μουσική επένδυση της σειράς, υπήρξαν από τις ευτυχέστερες στιγμές της ζωής μου. Νομίζω ότι ήταν και η τελευταία τηλεοπτική σειρά που παρακολούθησα ανελλιπώς.
Θα σημειώσω εδώ και κάτι που έχει σημασία για το συγκεκριμένο τραγούδι. Θεωρώ ότι η Λίνα Νικολακοπούλου είναι και πάλι σε μια εξαιρετική της στιγμή γιατί νιώθω το τραγούδι σαν ένα ντοκιμαντέρ που επιχειρεί μια ταχύτατη αναδρομή στην ιστορία της χώρας και στις ψυχές τού απλού κόσμου από το ’40 και μετά. Άκουγα μέσα του τα τραγούδια που λέγανε οι γονείς μου, όταν μιλάγανε για τα χρόνια τού πολέμου νοσταλγώντας τα νιάτα τους κι ας πέρασαν μέσα από τόσες κακοτοπιές.
Σπάνια δε μου έχει συμβεί να μ’ αρέσουν τόσο πολύ και η πρώτη και η δεύτερη εκτέλεση ενός τραγουδιού, αν και εδώ μάλλον ήταν αναμενόμενο γιατί αγαπώ πολύ τόσο τον Γιώργο Μαρίνοόσο και τη Μαρινέλλα.
Α, ναι, μην το ξεχάσω. Μου συνέβη κάτι πολύ περίεργο όταν διάβασα αυτό το βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη αμέσως μόλις κυκλοφόρησε, το 2000. Θυμάμαι ότι όσο διάβαζα τις πρώτες σελίδες συνεχώς πέρναγε απ’ το νου μου η εικόνα μιας γυναίκας. Αυτές τις 2-3 πρώτες σελίδες τις διάβασα ξανά και ξανά ίσαμε με 20 φορές. Και, ύστερα, έκλεισα τα μάτια και κατέληξα με απόλυτη σιγουριά στο συμπέρασμα ότι η Μαρίκα Σουέζ είναι φτυστή η Μαρινέλλα. Προς μεγάλη μου έκπληξη και ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση, λίγους μήνες αργότερα διάβασα και είδα ότι ο Κώστας Κουτσομύτης την επέλεξε κατευθείαν για πρωταγωνίστρια στην τηλεοπτική μεταφορά τού βιβλίου. Το ’νιωσα κάπως σαν δικαίωση της φαντασίας μου. 🙂