Ενδιαφέροντα γεγονότα για τις φτέρες
Η φτέρη είναι μέλος μιας ομάδας αγγειακών φυτών που αναπαράγονται μέσω σπορίων και δεν έχουν ούτε σπόρους ούτε άνθη.
Ανήκουν στο κατώτερο αγγειακό τμήμα των φυτών Pteridophyta , έχοντας φύλλα συνήθως με συστήματα διακλαδισμένων φλεβών.
Υπάρχουν περίπου 10.560 γνωστά είδη φτέρης .
Οι φτέρες είναι μερικά από τα παλαιότερα φυτά στον κόσμο . Εμφανίζονται αρχικά στα απολιθώματα πριν από 360 εκατομμύρια χρόνια στην ύστερη δεκαετία της δεκαετίας του '80, αλλά πολλές από τις σημερινές οικογένειες και είδη δεν εμφανίστηκαν πριν από περίπου 145 εκατομμύρια χρόνια στην πρώιμη Κρητιδική, αφού τα ανθοφόρα φυτά κατέλαβαν πολλά περιβάλλοντα.
Οι φτέρες διανέμονται σε όλο τον κόσμο , συμπεριλαμβανομένων των τροπικών, εύκρατων και αρκτικών περιοχών, αν και τα περισσότερα είδη βρίσκονται σε τροπικές περιοχές.
Υπάρχουν τέσσερις ειδικοί τύποι οικοτόπων που βρίσκονται οι φτέρες σε : υγρά, σκιερά δάση. ρωγμές σε βράχια, ειδικά όταν προστατεύονται από τον ήλιο. υγροβιότοποι, συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων και των βάλτων. και τροπικά δέντρα, όπου πολλά είδη είναι επιφύκολα.
Η διάρκεια ζωής της φτέρης εξαρτάται από το είδος . Μερικοί τύποι φτέρες μπορούν να ζήσουν έως και 100 χρόνια.
Μόνο σε μέγεθος κυμαίνονται από λεπτά λεπτά φυτά μόνο 2 με 3 χιλιοστά (0,08 έως 0,12 ίντσες) ψηλά έως τεράστιες φτέρες των 10 έως 25 μέτρων (30 έως 80 πόδια) σε ύψος .
Όπως και άλλα φυτά, οι φτέρες έχουν ρίζες, στελέχη και φύλλα . Αυτά τα μέρη, ωστόσο, έχουν ονόματα που είναι ειδικά για φτέρες. Αυτοί οι όροι είναι σημαντικοί για να γνωρίζουμε πότε εντοπίζουμε τις φτέρες.
Rhizome : Αυτό το τμήμα του εργοστασίου είναι υπεύθυνο για την παραγωγή ριζών, οι οποίες απορροφούν θρεπτικά συστατικά και νερό από το έδαφος. Τα ριζώματα της ράβδου μπορεί να είναι πολύ λεπτές και ερπυστικές, ή παχύρρευστοι. Συχνά φορές το σχήμα του ριζώματος είναι ενδεικτικό της μορφής ανάπτυξης της φτέρης. Οι φτέρες που αναπτύσσονται σε σχηματισμό στεφάνης, με όλα τα φύλλα που προκύπτουν από ένα κεντρικό σημείο, τείνουν να έχουν ριζώματα, ενώ οι φτέρες που στέλνουν μεμονωμένα φύλλα από πολλαπλά μέρη τείνουν να έχουν ριζώματα.
Στέλεχος, Στύπος ή Στέλεχος : Αυτό είναι το τμήμα της φτέρης που συνδέει τη ρίζα του φυτού με τη λεπίδα ή το φυλλώδες τμήμα του φυτού. Η λειτουργία του είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υποστήριξη, ωστόσο μπορεί επίσης να είναι φωτοσυνθετική.
Frond, Leaf, ή Blade : Αυτό είναι το τμήμα της μελισσοκομίας που φέρει φυλλάδια ή πινέλα. Αυτό το τμήμα του εργοστασίου είναι υπεύθυνο για τη διεξαγωγή φωτοσύνθεσης. Τα νέα φύλλα τυπικά επεκτείνονται με την ξετύλιξη μιας σφιχτής σπείρας που ονομάζεται "κροτίδα" ή "φουρκέτα φιδιού".
Φυλλάδια ή Pinnae : Αυτά είναι τα τμήματα της πρόσοψης που είναι πλήρως χωρισμένα από το μίσχο του μετώπου. Ορισμένα αλλά όχι όλα τα φύλλα φτέρη χωρίζονται σε pinnae. Περαιτέρω διαιρέσεις στην πρόσοψη ονομάζονται ακίδες, όπου τα φυλλάδια χωρίζονται περαιτέρω σε μικρότερα φύλλα που συνδέονται με τον διακλαδισμένο στέλεχος του πτερυγίου.
Άξονας ή Ράχης : Αυτό είναι το τμήμα του στελέχους της φτέρης που αγγίζει τα φυλλάδια της φτέρης. Ουσιαστικά, είναι το τμήμα του στελέχους που αγγίζει το φυλλώδες τμήμα του μετώπου.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι φτέρες δεν παράγουν σπόρους, αναπτύσσονται από σπόρια . Παράγονται σε εξειδικευμένα όργανα - τα σπόρια ή τα σποράγγια. Οι σπόροι συνήθως φαίνονται σαν μικρές κουκίδες στις κάτω πλευρές των φύλλων. Τα φυτά Fern μπορούν να αποθέσουν εκατομμύρια σπόρια στο έδαφος, αλλά μόνο οι λίγοι που βρίσκουν ιδανικές συνθήκες θα αυξηθούν.
Οι φτέρες δεν είναι τόσο σημαντικές οικονομικά όσο οι φυτείες σπόρων, αλλά έχουν μεγάλη σημασία σε ορισμένες κοινωνίες.
Μερικές φτέρες χρησιμοποιούνται για φαγητό , συμπεριλαμβανομένων των φιδιών του Pteridium aquilinum (bracken), του Matteuccia struthiopteris (φτέρη στρουθοκαμήλου) και του Osmundastrum cinnamomeum (φτέρη της κανέλας).
Οι φτέρες κάνουν υπέροχα φυτά εσωτερικού χώρου , αλλά η υγρασία στα σπίτια είναι συχνά πολύ χαμηλή για να φτάσουν μερικές φτέρες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα το χειμώνα, όταν η θερμότητα είναι ενεργοποιημένη.
Η μελέτη των φτερών και άλλων pteridophytes ονομάζεται pteridology . Ένας πατερδολόγος είναι ειδικός στη μελέτη των pteridophytes με μια ευρύτερη έννοια που περιλαμβάνει τα πιο απομακρυσμένα συγγενή lycophytes.
Το Fern-Fever ήταν μια τρέλα για φτέρες . Οι βικτοριανές διακοσμητικές τέχνες παρουσίασαν το μοτίβο της φτέρης στην αγγειοπλαστική, το γυαλί, το μέταλλο, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, το ξύλο, το τυπωμένο χαρτί και τη γλυπτική, με τις φτέρες "να εμφανίζονται σε όλα, από το βάπτισμα στα ταφικά μνημεία και τα μνημεία".
Οι φτέρνες σχηματίζουν λαογραφία , για παράδειγμα σε θρύλους για μυθικά λουλούδια ή σπόρους.
Στη σλαβική λαογραφία , οι φτέρες πιστεύεται ότι ανθίζουν μία φορά το χρόνο, κατά τη διάρκεια της νύχτας του Ivan Kupala. Αν και φέρεται να είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί, όποιος βλέπει ένα "λουλούδι φτέρη" θεωρείται ότι είναι εγγυημένος για να είναι ευτυχισμένος και πλούσιος για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Ομοίως, η φινλανδική παράδοση υποστηρίζει ότι κάποιος που βρίσκει τον «σπόρο» μιας φτέρης στην άνθιση της νύχτας του καλοκαιριού, θα έχει, με την κατοχή του, καθοδηγούμενη και θα μπορεί να ταξιδεύει αόρατα στις θέσεις όπου το αιώνιο φως το σημείο του κρυμμένου θησαυρού. Αυτά τα σημεία προστατεύονται από μια ξόρκι που εμποδίζει οποιονδήποτε αλλά τον κάτοχο φτέρη να γνωρίζει ποτέ τις τοποθεσίες τους.
Το βιβλίο όπου μεγαλώνει η κόκκινη φτέρη έχει προκαλέσει πολλές ερωτήσεις σχετικά με τη μυθική «κόκκινη φτέρη» που κατονομάζεται στο βιβλίο. Δεν υπάρχει τέτοιο γνωστό φυτό, μολονότι υπήρξε η εικασία ότι μπορεί να αναφερθεί εδώ η αμυγδαλιά, το Sceptridium dissectum, επειδή είναι γνωστό ότι εμφανίζεται σε διαταραγμένες περιοχές και τα φύλλα της μπορεί να κοκκινίσουν τον χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου