Κάνει το αλκοόλ τους ανθρώπους γύρω μας να φαίνονται πιο ελκυστικοί; Τι διαπιστώνει νέα έρευνα

 Κάνει το αλκοόλ τους ανθρώπους γύρω μας να φαίνονται πιο ελκυστικοί; Τι διαπιστώνει νέα έρευνα

Κάνει η κατανάλωση αλκοόλ τους ανθρώπους γύρω μας περισσότερο ελκυστικούς; Τι διαπίστωσε νέα έρευνα (Unsplash)

Την δημοφιλή -και μη τεκμηριωμένη- άποψη ότι, η κατανάλωση αλκοόλ, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να φαίνονται πιο ελκυστικοί βάζει στο μικροσκόπιο νέα μελέτη, τα ευρήματα της οποίας αναλύει ο Guardian.

Τι είναι τα «beer goggles»

Ο όρος «beer goggles» (γυαλιά μπύρας) λέγεται ότι επινοήθηκε από άνδρες φοιτητές πανεπιστημίων των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980. Παρά τις ενδείξεις για την ύπαρξη του φαινομένου, ωστόσο, η σχέση μεταξύ της μέθης από αλκοόλ και της σωματικής έλξης δεν έχει μελετηθεί ενδελεχώς. Σύμφωνα με την έρευνα, όμως, η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να μάς ενισχύσει με θάρρος, προκειμένου να προσεγγίσουμε ανθρώπους που θεωρούμε ελκυστικούς.

Οι προηγούμενες έρευνες σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ, σε μεγάλο βαθμό ζητούσαν από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν την «ελκυστικότητα» των άλλων, παρατηρώντας τις ίδιες φωτογραφίες, όσο ήταν νηφάλιοι και, στη συνέχεια, μεθυσμένοι. Τα αποτελέσματα υπήρξαν αμφιλεγόμενα. Στο σύνολό τους, όμως, έδειξαν ότι το φαινόμενο των «beer goggles» όντως υπήρχε, αλλά σε πολύ μικρό βαθμό, σύμφωνα με την καθηγήτρια του Ερευνητικού Κέντρου Πρόληψης του Στάνφορντ στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια, Molly Bowdring, η οποία υπήρξε και επικεφαλής της τελευταίας έρευνας. Η νέα διάσταση που προσέθεσε η  νέα αυτή μελέτη είναι η πιθανότητα, οι συμμετέχοντες, να συναντήσουν στην πραγματικότητα κάποια από τα άτομα που είχαν, προηγουμένως, αξιολογήσει μέσω φωτογραφιών.

 «Ένα ωραίο στοιχείο ρεαλισμού»

«Δημιουργώντας στους συμμετέχοντες την εντύπωση ότι, οι φωτογραφίες απέναντί τους ήταν άτομα με τα οποία, στο μέλλον, θα μπορούσαν δυνητικά να αλληλεπιδράσουν, η ερευνητική ομάδα πρόσθεσε ένα ωραίο στοιχείο ρεαλισμού, το οποίο έλειπε από προηγούμενες έρευνες σε αυτόν τον τομέα», υπογράμμισε η καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Edge Hill στο Ormskirk του Lancashire, Rebecca Monk, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η Bowdring και ο καθηγητής Michael Sayette του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ κάλεσαν 18 ζευγάρια φίλων ανδρών στο εργαστήριο. Τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν την «ελκυστικότητα» ανδρών και γυναικών που έβλεπαν σε φωτογραφίες και βίντεο. Οι συμμετέχοντες είχαν μεταξύ τους φιλικές σχέσεις με σκοπό να αναπαραχθούν, στον βαθμό του εφικτού, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που θα μπορούσαν τυπικά να συμβούν σε μια πραγματική κατάσταση κατανάλωσης αλκοόλ.

Σε μία από τις περιπτώσεις, οι δύο φίλοι – συμμετέχοντες κατανάλωσαν αρκετή βότκα και χυμό κράνμπερι προκειμένου, η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα τους να αυξηθεί σε περίπου 0,08% - το νόμιμο όριο για την οδήγηση στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία και σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Σε άλλη περίπτωση ζευγαριού, και οι δύο κατανάλωσαν μη αλκοολούχο ποτό. Οι συμμετέχοντες, αφού βαθμολόγησαν την «ελκυστικότητα» των ατόμων στις φωτογραφίες απέναντί τους, επέλεξαν με ποιο από τα άτομα στις φωτογραφίες θα επιθυμούσαν περισσότερο να αλληλεπιδράσουν σε ένα μελλοντικό πείραμα, σε πραγματικό περιβάλλον.

Ασκήσεις θάρρους

Το συμπέρασμα της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο Journal of Studies on Alcohol and Drugs, ήταν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι, το αλκοόλ αυξάνει την αντίληψη των ανθρώπων για την «ελκυστικότητα» των γύρω τους. «Διαπιστώσαμε, ωστόσο, ότι οι άνθρωποι είναι πιθανότερο να επιλέξουν να αλληλεπιδράσουν με όσους από τους γύρω τους θεωρούν πιο ελκυστικούς, μετά την κατανάλωση αλκοόλ», εξήγησε η Bowdring.

Πράγματι, οι συμμετέχοντες που είχαν καταναλώσει αλκοόλ είχαν 1,71 φορές περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν έναν από τους τέσσερις ελκυστικότερους υποψήφιους για να συναντηθούν ενδεχομένως σε μια μελλοντική μελέτη, σε σύγκριση με όταν ήταν νηφάλιοι. «Ουσιαστικά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι, ενώ η μέθη μπορεί να μην είχε ως αποτέλεσμα τα “beer goggles” αυξάνει το θάρρος των καταναλωτών αλκοόλ. Οι άνθρωποι, μετά από μερικά ποτά, είναι περισσότερο πιθανό να εκφράσουν την επιθυμία τους να αλληλεπιδράσουν με όσους γύρω τους θεωρούν ελκυστικούς», σημείωσε η Monk, προηγούμενη έρευνα της οποίας είχε εντοπίσει στοιχεία που ενίσχυαν τη θεωρία των «γυαλιών». Η Monk πρόσθεσε ότι οι διαφορετικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις μπορεί να εξηγούν ορισμένα από αυτά τα μικτά ευρήματα- για να προχωρήσει ο τομέας χρειάζεται μεγαλύτερες μελέτες για να δει αν μπορούν να αναπαραχθούν. Όπως εξήγησε, δεδομένων των επιδράσεων του αλκοόλ στην οπτική επεξεργασία και τη γνωστική λειτουργία, ήταν επίσης πιθανό τα αποτελέσματα να αλλάξουν σε αυξημένα επίπεδα μέθης.

Με βάση την υπόθεση ότι, η κατανάλωση αλκοόλ, όντως αυξάνει την πιθανότητα κανείς να προσεγγίσει πιο εύκολα ένα άτομο που βρίσκει ελκυστικό, η Bowdring πιστεύει ότι τα ευρήματά της θα μπορούσαν να αποκαλύψουν μια διαδικασία που στηρίζει την δυναμική αλλά και δυνητικά επικίνδυνη επίδραση του αλκοόλ στον ανθρώπινο οργανισμό. Στην «επικινδυνότητα» της επίδρασης συμπεριλαμβάνεται, κυρίως, το αντίκτυπο του αλκοόλ στη δυνάμει επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά.

«Αν πρόκειται να καταναλώσετε αλκοόλ, νομίζω ότι αξίζει να προβληματιστείτε για το πώς μπορείτε να το κάνετε με τρόπο που να είναι ασφαλής και συνεπής με τους στόχους σας», εξήγησε η Bowdring και κατέληξε: «Οι άνθρωποι μπορεί να ωφεληθούν αναγνωρίζοντας ότι τα πολύτιμα κοινωνικά κίνητρα και οι προθέσεις αλλάζουν όταν πίνουν, με τρόπους που μπορεί να είναι ελκυστικοί βραχυπρόθεσμα, αλλά ενδεχομένως επιβλαβείς μακροπρόθεσμα».

https://www.ethnos.gr/

Aνατριχιαστικές Iστορίες Kαταδύσεων Σε Σπήλαια!

Aνατριχιαστικές Iστορίες  Kαταδύσεων Σε Σπήλαια! 

Η κατάδυση σε σπήλαια είναι τρελή. Ένα αποτρόπαιο, γεμάτο νερό, αποσυντιθέμενο, άφωτο βουνό από στοιχεία, διάσπαρτα και σφηνωμένα σε χιλιάδες στενάχωρους, οδοντωτούς θαλάμους κάτω από τη Γη. Συνδυάζοντας την απομόνωση και την ερημιά της εξερεύνησης σπηλαίων με την αδυναμία και την τρέλα που μπορεί να συνοδεύει την κατάδυση, η κατάδυση σε σπήλαια είναι προφανώς μια τεράστια πρόκληση. Μόνο οι πιο γενναίοι και οι πιο έμπειροι επιχειρούν αυτό το πιο ακραίο από τα ακραία αθλήματα, και ακόμη και τότε, η επιτυχία τους δεν είναι καθόλου εγγυημένη.

Άκου να δεις!

Τι Συνέβη Τα Πρώτα Λεπτά Μετά Την Εξαφάνιση Των Δεινοσαύρων;

Τι Συνέβη Τα Πρώτα Λεπτά Μετά Την Εξαφάνιση Των Δεινοσαύρων; 

 Φανταστείτε την ανατολή του ηλίου την τελευταία ημέρα της Μεσοζωικής εποχής, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Οι θάλασσες του Κόλπου του Μεξικού σφύζουν από ζωή. Καθώς αυτός ο χαμένος κόσμος των δεινοσαύρων και των υπερμεγεθών εντόμων κράζει, βουίζει και σφυρίζει, ένας αστεροειδής στο μέγεθος ενός βουνού κατευθύνεται προς τη Γη με ταχύτητα περίπου 64.000 χιλιομέτρων την ώρα. Για λίγες στιγμές, μια πύρινη σφαίρα που φαίνεται πολύ μεγαλύτερη και φωτεινότερη από τον ήλιο διατρέχει τον ουρανό. Μια στιγμή αργότερα, ο αστεροειδής πέφτει στη Γη με εκρηκτική ισχύ που υπολογίζεται σε πάνω από 100 τρισεκατομμύρια τόνους TNT. Η πρόσκρουση διαπερνά τον φλοιό της Γης σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων, δημιουργώντας έναν κρατήρα με διάμετρο μεγαλύτερη από 185 χιλιόμετρα (115 μίλια) και εξατμίζοντας χιλιάδες κυβικά μίλια πετρώματος. Το γεγονός πυροδοτεί μια αλυσίδα παγκόσμιων καταστροφών που εξαφανίζουν το 80 τοις εκατό της ζωής στη Γη , και έτσι η βασιλεία των δεινοσαύρων που είχε διαρκέσει 180 εκατομμύρια χρόνια έληξε απότομα….

Άκου να δεις!

Να πώς πέθαναν στην πραγματικότητα οι 12 Απόστολοι!

Να πώς πέθαναν στην πραγματικότητα οι 12 Απόστολοι!

Κάποια στιγμή γύρω στο 33 μ.Χ., ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε επειδή ισχυριζόταν ότι ήταν ο γιος του Θεού. Λίγο αργότερα, οι οπαδοί του είπαν ότι είχε αναστηθεί και άρχισαν να κηρύττουν το ευαγγέλιο. Αυτό πυροδότησε ταυτόχρονα το κίνημα που έγινε χριστιανισμός και τους έκανε στόχους του ίδιου διωγμού που αντιμετώπισε ο Ιησούς. Κάποιοι από αυτούς θα πέθαιναν τελικά με τον ίδιο τρόπο που πέθανε κι εκείνος. Οι πιο στενοί οπαδοί του Ιησού ήταν οι απόστολοι, γνωστοί ως "οι Δώδεκα". Ως ηγέτες της πρώιμης εκκλησίας, καθένας από τους αποστόλους διαδραμάτισε αναπόσπαστο ρόλο στη διάδοση της εκκλησίας σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο και πολλοί από αυτούς πέθαναν ως άμεσο αποτέλεσμα των προσπαθειών τους για διακονία, συχνά στα χέρια των ανθρώπων που κλήθηκαν να προσεγγίσουν. Στη Βίβλο, δεκατέσσερα άτομα θεωρούνται απόστολοι - τα αρχικά μέλη των Δώδεκα, συν τον Ματθαίο (ο οποίος επιλέχθηκε για να αντικαταστήσει τον Ιούδα Ισκαριώτη) και τον Παύλο (τον απόστολο των εθνών). Ήταν όλοι τους πραγματικοί άνθρωποι που έζησαν και πέθαναν τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Μόνο δύο από τους θανάτους τους καταγράφονται στη Βίβλο (ο Ιάκωβος και ο Ιούδας Ισκαριώτης). Τα περισσότερα από όσα γνωρίζουμε για τους θανάτους των άλλων αποστόλων προέρχονται από αρχαίους χριστιανούς συγγραφείς και την εκκλησιαστική παράδοση, και συχνά υπάρχουν πολλαπλές αναφορές για το πού και πώς πέθαναν. Συνήθως πιστεύεται ότι μόνο ένας απόστολος πέθανε από φυσικά αίτια (ο Ιωάννης), αλλά ορισμένες μαρτυρίες υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπήρχαν και άλλοι που δεν μαρτύρησαν. Παραδοσιακά, κάθε απόστολος απεικονίζεται στην τέχνη να κρατά ή να φορά μια εικόνα που συνδέεται με τον θάνατό του (του Βαρθολομαίου είναι αρκετά ανατριχιαστική παρεμπιπτόντως). Σε αυτό το βίντεο, θα εξετάσουμε τι γνωρίζουμε και τι δεν γνωρίζουμε για τους θανάτους κάθε αποστόλου, αντλώντας στοιχεία από τη Βίβλο, την ιστορία, τους πρώτους χριστιανούς συγγραφείς και τον θρύλο για να σας δώσουμε όλο το φάσμα των πιθανοτήτων. Για τους περισσότερους από τους αποστόλους, οι ημερομηνίες του θανάτου τους είναι άγνωστες ή απλώς εκτιμήσεις, αν και για ορισμένους υπάρχουν πιο συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τις παραδόσεις στις αρχικές τους πηγές. Όπου ήταν δυνατόν, το έχουμε κάνει αυτό για εσάς. Πώς πέθανε ο Πέτρος; Ο Πέτρος πιθανότατα σταυρώθηκε ανάποδα Ο Πέτρος, ήταν ένας από τους σημαντικότερους μαθητές του Ιησού Χριστού και ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της πρώιμης χριστιανικής εκκλησίας (η καθολική παράδοση ισχυρίζεται ακόμη ότι ήταν ο πρώτος πάπας), οπότε δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπέστη παρόμοια μοίρα με αυτή του Ιησού. Ο Πέτρος σταυρώθηκε, όμως με μια ανατροπή: κρέμασαν τον σταυρό του ανάποδα. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Πέτρος θανατώθηκε από τον αυτοκράτορα Νέρωνα γύρω στο 64 μ.Χ., μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά της Ρώμης, για την έναρξη της οποίας κατηγόρησε ως γνωστόν τους Χριστιανούς. Ένα απόκρυφο κείμενο του δεύτερου αιώνα που ονομάζεται Πράξεις του Πέτρου ήταν η πρώτη αναφορά που ισχυρίζεται ότι ο Πέτρος σταυρώθηκε ανάποδα, κάτι που υποτίθεται ότι έγινε επειδή δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο να πεθάνει τον ίδιο θάνατο με τον Ιησού. Στο τέλος του Ευαγγελίου του Ιωάννη, ο Ιησούς προβλέπει τον θάνατο του Πέτρου όταν του λέει: "Όταν γεράσεις, θα απλώσεις τα χέρια σου, και κάποιος άλλος θα σε ντύσει και θα σε οδηγήσει εκεί που δεν θέλεις να πας. Αν σας ξέφυγε αυτό, ο Ιωάννης σημειώνει: "Ο Ιησούς το είπε αυτό για να υποδείξει το είδος του θανάτου με τον οποίο ο Πέτρος θα δοξάσει τον Θεό". Ο Κλήμης της Ρώμης, ένας πρώιμος πατέρας της εκκλησίας που γνώριζε προσωπικά τους αποστόλους, έγραψε στην περίφημη επιστολή του που είναι γνωστή ως 1ος Κλήμης: "Ας πάρουμε τα ευγενή παραδείγματα της δικής μας γενιάς. Από ζήλεια και φθόνο οι μεγαλύτεροι και πιο δίκαιοι στύλοι της Εκκλησίας διώχθηκαν και έφτασαν μέχρι και τον θάνατο. . . . Ο Πέτρος, εξαιτίας του άδικου φθόνου, υπέμεινε όχι έναν ή δύο αλλά πολλούς κόπους, και τελικά, αφού παρέδωσε τη μαρτυρία του, αναχώρησε στον τόπο της δόξας που του αναλογούσε". Ο Ευσέβιος, ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας, αναφέρει τον Ωριγένη (μελετητή του δεύτερου/τρίτου αιώνα) να λέει: "Ο Πέτρος σταυρώθηκε στη Ρώμη με το κεφάλι προς τα κάτω, όπως ο ίδιος επιθυμούσε να υποφέρει" (Εκκλησιαστική Ιστορία). Οι Ρωμαίοι στρατιώτες είχαν τη φήμη ότι πειραματίζονταν με παραλλαγές της σταύρωσης. Σύμφωνα με τον Εβραίο-Ρωμαίο ιστορικό Ιώσηπο, ο οποίος έζησε τον πρώτο αιώνα, οι Ρωμαίοι στρατιώτες δεν σταύρωναν πάντα τους ανθρώπους "με τη σωστή πλευρά προς τα πάνω" και δοκίμαζαν διαφορετικές θέσεις για διασκέδαση Πώς πέθανε ο Ανδρέας; Ο αδελφός του Πέτρου, ο Ανδρέας, φέρεται να υπέστη παρόμοιο θάνατο, αλλά η προέλευση αυτής της παράδοσης δεν είναι τόσο αξιόπιστη. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ανδρέας μαρτύρησε με σταύρωση στην ελληνική πόλη της Πάτρας γύρω στο 60 μ.Χ. Όπως και ο αδελφός του, ο Πέτρος, ο Ανδρέας δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο να πεθάνει με τον ίδιο τρόπο όπως ο Ιησούς

Άκου να δεις!

Θλιβερή ιστορία, καλά νέα

 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023ΑΠΟ ΤΟΝ ENOBLE ASUQUO

Ξέρω τους ανθρώπους μου, οι δικοί μου δεν με ξέρουν, ξένος στην πόλη μου.

Κράτησα το ιστολόγιό μου και έγραφα από τους φίλους και την οικογένειά μου γιατί ήξερα ότι θα έλεγαν ένα πράγμα, «σταμάτα να σπαταλάς τον χρόνο σου».

Μετά από ένα χρόνο βαρέθηκα να κρύβω αυτό που κάνω ώρες και μήνες από τους ανθρώπους με τους οποίους κοιμάμαι και τρώω, τους ενημέρωσα και το είπαν, το λένε συνέχεια.

Οι δικοί μου πιστεύουν ότι αν δεν βγάζεις χρήματα, δεν κάνεις τίποτα, μπορεί να είναι η δυσκολία, αλλά πολλά ταλέντα και όνειρα σκοτώθηκαν εδώ, προσεύχομαι για δύναμη πάντα γιατί μερικές φορές παλεύω να κρατήσω το στυλό μου.

Πριν από λίγες μέρες, έλαβα ένα mail από το Spillwords ότι έχω ένα σημείο, δεν μπορούσα να κρύψω τη χαρά, το μοιράστηκα μαζί τους και μου απάντησαν, "πόσο".

Για αυτούς δοκίμασα τη δημιουργία εσόδων, μέχρι σήμερα δεν είχε καμία πώληση στο Amazon, νόμιζαν ότι θα σταματήσω, αλλά όσο περισσότερο γράφω τόσο περισσότερα μαθαίνω, τόσο περισσότερα μαθαίνω τόσο καλύτερα γίνομαι και τα καλά νέα είναι ότι οι spillwords μόλις δημοσίευσαν το ποίημά μου, ο σύνδεσμος είναι παρακάτω, ακολουθήστε για να δείξετε λίγη αγάπη που χρειάζεται.

https://spillwords.com/pieces-of-peace/

Ευχαριστώ

https://enobleasuquo.wordpress.com/

Ρουσέλιος: Ο Νορμανδός μισθοφόρος που έφτιαξε κράτος στον Πόντο

Ρουσέλιος: Ο Νορμανδός μισθοφόρος που έφτιαξε κράτος στον Πόντο

Πηγές - Βιβλιογραφία: -Άννα Κομνηνή, Ἀλεξιάς, έκδ. Annae Comnenae Alexias (επ. Reinsch, D. R., Kambylis, A.), CFHB 40/1, 40/2, Series Berolinensis, De Gruyter, Βερολίνο 2001. -Μιχαήλ Ατταλειάτης, Ἱστορία ἐκτεθεῖσα παρὰ Μιχαὴλ προέδρου κριτοῦ επὶ τοῦ ἱπποδρόμου καὶ τοῦ βήλου τοῦ Ἀτταλειάτου, έκδ. Michael Attaleiates, The History (μτφ. Καλδέλλης, Α., Κράλλης, Α.), Dumbarton Oaks Medieval Library 16, Harvard University Press 2012. -Μιχαὴλ Γλυκᾶς, Βίβλος χρονική, έκδ. Michaelis Glykae Analles (επ. Bekker, I.), CSHB, Weber, Βόννη 1836. -Νικηφόρος Βρυέννιος, Ὕλη Ἱστορίας, έκδ. Nicephore Bryennio Histoire (επ. Gautier, P.), CFHB 9, Byzantion, Βρυξέλλες 1975. -Ιωάννης Ζωναράς, Ἐπιτομὴ Ἱστοριῶν, έκδ. Ioannis Zonarae Epitomae Historiarum (επ. Pinder, M., Buttner-Wobst, T.), CSHB, Weber, Βόννη 1841-1897. -Ἰωάννου Σκυλίτση Χρονογραφίας συνέχεια, έκδ. Byzantium in the Time of Troubles: The Continuation of the Chronicle of John Skylitzes (1057–1079), (επ. McGeer, E., Nesbitt, J. W.), The Medieval Mediterranean 120, Brill 2020. ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ

-Βρυώνης, Σ., The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the Process of Islamization from the Eleventh through the Fifteenth Century, University of California Press, 1971. -Λεβενιώτης, Γ. Α., Η πολιτική κατάρρευση του Βυζαντίου στην Ανατολή: Το ανατολικό συνορο και η κεντρική Μικρά Ασία κατά το Β΄ ήμισυ του 11ου αι., Διδακτορική Διατριβή, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2007 -Λεβενιώτης, Γ. Α., Το στασιαστικό κίνημα του Νορμανδού Ρουσελίου (Ursel de Bailleul) στην Μικρά Ασία (1073-1076), Εταιρεία Βυζαντινών Ερευνών 19, Θεσσαλονίκη 2004. -Σταύρου, Χ., Η διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας σε μια κρίσιμη περίοδο: ο Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας και η εποχή του (1071 - 1078), Διδακτορική Διατριβή, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2016. -Beihammer, A. D., Byzantium and the emergence of Muslim-Turkish Anatolia, ca. 1040-1130, Birmingham. Byzantine and Ottoman Studies, Routledge 2017. -Price, J. T., An Analysis of the Strategy and Tactics of Alexios I Komnenos, Διπλωματική Εργασία, Texas Tech University,

2005.

Πηγή μουσικής:

Epic Dramatic Action Background Music:    • Dramatic Action Background Music  

Cognosco Team

David Kirby – Ο θάνατος που συγκλόνισε την Αμερική – Μικρό Βιογραφικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

 David Kirby – Ο θάνατος που συγκλόνισε την Αμερική – Μικρό Βιογραφικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Ο David Kirby ήταν Αμερικανός ακτιβιστής που γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1957 στο Stafford του Ohio, των ΗΠΑ.

Μικρός κατάλαβε ότι διέφερε από τα άλλα αγόρια έτσι όταν ενηλικιώθηκε και αντιλήφθηκε την διαφορετικότητα του, αποφάσισε να μιλήσει στους γονείς του για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Η αντίδραση της οικογένειας του ήταν κακή, έτσι αποφάσισε να φύγει και να μετακομίσει στο Los Angeles.

Εκεί εντάχθηκε στην λοάτκι κοινότητα λαμβάνοντας μέρος σε διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των gay αλλά και ενημερώνοντας τον κόσμο για την ασθένεια HIV/AIDS, που βρισκόταν σε έξαρση.

Ο ιός θεωρείτο “κακή ασθένεια” γιατί την είχαν συνήθως πόρνες, ναρκομανείς και gay.

Η ιατρική κοινότητα, δεν είχε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς θα αντιμετωπίσει τον ιό, που σε συνδυασμό με την αργή επώαση του, μεταδιδόταν πολύ εύκολα στους νέους.

Από την εξάπλωση του ιού δεν γλύτωσε ο David, που διαγνώστηκε με HIV/AIDS το 1987, σε ηλικία 29 ετών.

Γνωρίζοντας την τύχη, που είχαν οι ασθενείς με HIV/AIDS, αποφάσισε να αφιέρωση τον εναπομείναντα χρόνο της ζωή του βοηθώντας τους.

Δυο χρόνια αργότερα, όταν δεν μπορούσε να συντηρείτε μόνος του, επικοινώνησε με τους γονείς του και τους εξήγησε την κατάσταση. Εκείνοι έδειξαν άμεσα ενδιαφέρον και πήγαν να τον συναντήσουν εκεί που νοσηλευόταν.

Οι συνθήκες στο νοσοκομείο ήταν απελπιστικές για τους ασθενείς HIV/AIDS, έτσι τον μετάφεραν στο Pater Noster House.

Εκεί γνώρισε την Peta, τρανσέξουαλ ακτιβίστρια, που είχε την ασθένεια και δούλευε εθελοντικά. Αυτή, γνωρίζοντας το μαρτύριο, του έδινε κουράγιο.

Μέσω αυτής, γνώρισε και την Therese Frare, φοιτήτρια δημοσιογραφίας, επίσης ακτιβίστρια, που ήθελε να μαζέψει φωτογραφίες για να τις παρουσιάσει σε ένα project της με θέμα τον ιό HIV/AIDS.

Είχε ζητήσει άδεια από τον David, να τον φωτογραφίζει. Αυτός απάντησε θετικά, εφόσον δεν θα έχει προσωπικό όφελος από αυτές και θα τις χρησιμοποιεί για ενημέρωση του κοινού.

Όσο περνούσε ο καιρός, η κατάσταση του David χειροτέρευε. Το σώμα του δεν ανταποκρινόταν στις φαρμακευτικές αγωγές έτσι οι γιατροί τον ενημέρωσαν πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο.

Μέρες αργότερα, στις 5 Μαΐου του 1990, αφού είπε στους γονείς του “είμαι έτοιμος” άφησε την τελευταία του πνοή.

Η Therese Frare, που ήταν εκεί την στιγμή που ξεψυχούσε, αποθανάτισε τις τελευταίες του στιγμές και τις δημοσίευσε στο περιοδικό LIFE, προκαλώντας ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση στους Αμερικάνους.

Η φωτογραφία εξόργισε την καθολική εκκλησία, αφού όπως υποστήριζε, έμοιαζε στην εικόνα Της Παναγίας που κρατάει τον Ιησού, μετά την σταύρωση. Επιπλέον, έτυχε άσχημης κριτικής από την gay κοινότητα γιατί πίστευαν ότι ξεπουλήθηκαν για την φήμη.

Η φοιτήτρια δημοσιογραφίας, που έγινε γνωστή μέσω της φωτογραφίας του David, τήρησε την υπόσχεση της και δεν έβγαλε κανένα κέρδος απ’ αυτές.

https://perithorio.com/