Μπλέξαμε! Αυτόματες πλέον θα γίνονται οι κατασχέσεις της Εφορίας με το πλήρες σύστημα "Eispraxis"

 Μπλέξαμε! Αυτόματες πλέον θα γίνονται οι κατασχέσεις της Εφορίας με το πλήρες σύστημα "Eispraxis"

Πρόκειται για το νέο ηλεκτρονικό όπλο που επιστρατεύει η ΑΑΔΕ για να κυνηγήσει τους οφειλέτες και να εισπράξει τα χρέη από όσους δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στην Εφορία

Έρχεται ο «Μεγάλος Αδελφός» για πάνω από 4,5 εκατομμύρια φορολογουμένους που έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με την Εφορία ενεργοποιεί η ΑΑΔΕ προχωρώντας στο ηλεκτρονικό «φακέλωμα» όχι μόνο των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους αλλά και των εισοδημάτων και της περιουσιακής τους κατάστασης.

Το ερχόμενο Ιούνιο αντί το ερχόμενο Μάρτιο θα λειτουργήσει σε όλο το εύρος του το σύστημα των ηλεκτρονικών κατασχέσεων της εφορίας και η περαιτέρω αυτοματοποίησή τους. Θα ενεργοποιηθεί δηλαδή, πλήρως, το σύστημα Eispraxis που θα διευκολύνει τους ελεγκτές να εντοπίσουν και να κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία από οφειλέτες. Το Eispraxis είναι μια νέα ηλεκτρονική εφαρμογή που ήδη έχει ενεργοποιηθεί στα ελεγκτικά και εισπρακτικά κέντρα και σύντομα θα διευρύνει και θα εγκατασταθεί σε όλες τις εφορίες της χώρας Το Eispraxis «σκανάρει» το οικονομικό προφίλ κάθε οφειλέτη και προχωρά άμεσα σε εξονυχιστικούς ελέγχους, μέσω μάλιστα νέων «έξυπνων» ελεγκτικών μεθόδων, με τη χρήση ακόμα και της τεχνητής νοημοσύνης.

Κάθε οφειλέτης θα παρακολουθείται σε πραγματικό χρόνο και ανάλογα με τη συμπεριφορά του το EISPRAXIS θα ενεργοποιεί αυτόματες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων, πλειστηριασμούς και συμψηφισμούς επιστροφών φόρων με οφειλές.

Εφόσον οι οφειλέτες δεν ρυθμίσουν τα χρέη τους τότε το σύστημα θα περνάει στο στάδιο των κατασχέσεων. Δηλαδή, παρέχει πληροφορίες για το τι μπορεί να κατάσχει η εφορία έναντι των χρεών.

Με το σύστημα Eispraxis στην πλήρη του ανάπτυξη:

- θα επιλέγονται υποθέσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών μέσω κριτηρίων ανάλυσης κινδύνου με σκοπό την προτεραιοποίηση των πλέον εισπράξιμων ληξιπρόθεσμων οφειλών της φορολογικής διοίκησης
- θα παρακολουθείται η πορεία και το είδος των οφειλών καθώς και οι ενέργειες για την είσπραξή τους
- θα δημιουργηθεί βάση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο για την εικόνα του οφειλέτη και των οφειλών και λοιπών συνδεδεμένων στοιχείων ώστε να είναι δυνατή η υλοποίηση συμψηφισμών και ρυθμίσεων, η αποστολή ορθών ειδοποιήσεων και η λήψη κατάλληλων μέτρων
- θα υπάρξει αυτοματοποιημένη διαδικασία επιστροφών και συμψηφισμών από διάφορες πηγές (φορολογικά χρέη, ασφαλιστικά χρέη, τελωνεία, παρακράτηση μέσω φορολογικής ενημερότητας και βεβαίωσης οφειλής) και σύνδεση όλων των τρόπων εξόφλησης στον ίδιο τίτλο πληρωμής

- θα παρακολουθούνται οι ρυθμίσεις των οφειλών φορολογουμένων
- θα ενημερώνονται αυτόματα οι φορολογούμενοι για τις βεβαιωμένες οφειλές τους, την τήρηση ή μη των ρυθμίσεών τους καθώς και για τις ηλεκτρονικές επιδόσεις και κοινοποιήσεις μέτρων αναγκαστικής είσπραξης
- θα ταξινομούνται οι υποθέσεις οφειλής βάσει συνόλου ιδιοτήτων (ονοματεπώνυμο οφειλέτη, ποσό οφειλής, χρονικό διάστημα καθυστέρησης υπόθεσης, ημερομηνία τελευταίας ενέργειας κ.λπ.)

- θα εφαρμόζονται κριτήρια ανάλυσης κινδύνου και θα λαμβάνονται μέτρα αναγκαστικής είσπραξης με βάση τη συμπεριφορά του οφειλέτη και τις ειδοποιήσεις και υπενθυμίσεις για τα προτεινόμενα μέτρα
- θα παρακολουθούνται η απόδοση των μέτρων είσπραξης και η διαδικασία χαρακτηρισμού των οφειλών ως ανεπίδεκτων είσπραξης.

Mε το πληρες σύστημα Eispraxis θα προχωρά άμεσα η αποστολή των ειδοποιητηρίων για την επιβολή κατασχέσεων σε καταθέσεις, εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία φορολογουμένων που δεν πληρώνουν εμπρόθεσμα τις οφειλές τους προς το Δημόσιο.

Οι αποστολές θα γίνονται μαζικά και αυτοματοποιημένα κάθε φορά που λήγει κάποια προθεσμία πληρωμής φόρου. Εάν δεν υπάρξει κάποια κίνηση από τον υπόχρεο μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, τότε το σύστημα θα ενεργοποιεί τη διαδικασία ηλεκτρονικής αποστολής κατασχετηρίου σε όλες τις τράπεζες για τη δέσμευση και την κατάσχεση του ποσού της οφειλής από τα υπόλοιπα των τραπεζικών λογαριασμών του οφειλέτη, ώστε το Δημόσιο να μην χάνει καθόλου χρόνο στη διεκδίκηση των οφειλών.
Διαδικασίες-εξπρές θα δρομολογούνται και για απλήρωτα χρέη άνω των 500 ευρώ για τα οποία επιτρέπονται κατασχέσεις κινητών και ακινήτων περιουσιακών στοιχείων.

https://www.pentapostagma.gr/

Το Ισραήλ "γονάτισε" τη Χαμάς με την σφοδρότητα των επιθέσεών του-Ο Χανίγιε εκλιπαρεί τους Τούρκους να μεσολαβήσουν για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα

Το Ισραήλ "γονάτισε" τη Χαμάς με την σφοδρότητα των επιθέσεών του-Ο Χανίγιε εκλιπαρεί τους Τούρκους να μεσολαβήσουν για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα

Επί της ουσίας η τρομοκρατική επίθεση της  Χαμάς 7ης Οκτωβρίου κατά αθώων Ισραηλινών πολιτών, θα γραφεί στην ιστορία της οργάνωσης, ως η ημέρα που η ίδια υπέγραψε την ολοκληρωτική της καταστροφή-εξόντωση

Οι εξελίξεις τρέχουν  συνεχώς αναφορικά με τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας σε πολιτικοστρατιωτικό επίπεδο, με τον Τούρκο ΥΠΕΞ  Χακάν Φιντάν να πραγματοποιεί συνάντηση χθές Σάββατο  με τον επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, σύμφωνα με το Κρατικό τουρκικό Πρακτορείο ειδήσεων ANADOLU, επικαλούμενο  διπλωματικές πηγές της χώρας του, επισημαίνοντας:

Συνάντηση του ηγέτη της Χαμάς Χανίγιε με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Φιντάν στην

Ο πόλεμος του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στη Γάζα πυροδοτήθηκε από την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ, κατά την οποία χιλιάδες τρομοκράτες υπό την ηγεσία της Χαμάς εισέβαλαν στη χώρα από ξηρά, αέρα και θάλασσα, σφάζοντας περίπου 1.200 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους άμαχους, και αιχμαλωτίζοντας περίπου 240 ομήρους κάτω από την κάλυψη χιλιάδων ρουκετών.

Σε απάντηση στη θανατηφόρα επίθεση, το Ισραήλ ξεκίνησε μια εναέρια εκστρατεία και επακόλουθη χερσαία επιχείρηση, υποσχόμενο να καταστρέψει τη Χαμάς και να τερματίσει τη 16χρονη κυριαρχία της στη Λωρίδα της Γάζας.

Μετά το ξέσπασμα του πολέμου, το Ισραήλ ανακάλεσε τους διπλωμάτες του από την Τουρκία αφού ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου.

Η ισχυρή σχέση της Τουρκίας με τη Χαμάς παραμένει εδώ και πολύ καιρό σε ισχύ, με τον Ερντογάν να αρνείται να διακόψει τις σχέσεις και να επιτρέπει στην τρομοκρατική ομάδα να συνεχίσει να λειτουργεί από γραφεία της στην Κωνσταντινούπολη.

Οι Ισραηλινές επιθέσεις συνεχίζονται για 107η ημέρα

Οι επιθέσεις των ισραηλινών δυνάμεων σε διάφορα σημεία της Λωρίδας της Γάζας από ξηρά, αέρος και θάλασσα συνεχίζονται για 107η ημέρα, αφήνοντας πίσω τους νεκρούς και τραυματίες καθώς και μεγάλες καταστροφές, επισημαίνει τουρκικό ΜΜΕ το οποίο αναφέρει:

"Σύμφωνα με το επίσημο παλαιστινιακό πρακτορείο WAFA, δεκάδες Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους παιδιά και γυναίκες, έχασαν τη ζωή τους και πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν στις ισραηλινές επιθέσεις που συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα. Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη που στόχευαν ένα όχημα στην αγορά Yarmouk στο κέντρο της Γάζας. Αναφέρθηκε ότι πολεμικά αεροσκάφη στόχευσαν επίσης ένα σπίτι στη συνοικία Zeytun της πόλης της Γάζας και πολλοί Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν.

Οι ισραηλινές μονάδες πυροβολικού εξαπέλυσαν επίσης επιθέσεις στην περιοχή Al-Manara του Khan Younis στα νότια της Λωρίδας της Γάζας, ενώ  αεροπορική επίθεση πραγματοποιήθηκε όλη τη νύχτα στον καταυλισμό προσφύγων Al-Shati .

Ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε και πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα της στόχευσης της γειτονιάς Αμάλ, δυτικά του Χαν Γιουνίς, από ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη.

Ισραηλινά πολεμικά πλοία βομβάρδισαν επίσης έντονα τις ακτές του Deir al-Balah και του Khan Younis και τα περίχωρα του νοσοκομείου Nasr στο Khan Younis.

Στη γραπτή δήλωση του παλαιστινιακού υπουργείου Υγείας στη Γάζα, ανέφερε ότι 178 ακόμη Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους και 293 άνθρωποι τραυματίστηκαν από ισραηλινές επιθέσεις.

Αναφέρεται στη δήλωση ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούσαν να βρίσκονται κάτω από τα ερείπια λόγω των καταστροφών που προκλήθηκαν από τις επιθέσεις και ότι οι ομάδες πολιτικής άμυνας και επείγουσας ιατρικής βοήθειας είχαν δυσκολία να προσεγγίσουν αυτούς τους ανθρώπους.

"Η Χαμάς επιδιώκει συμφωνία απελευθέρωσης των  Ισραηλινών ομήρων"

Ενώ ο ισραηλινός στρατός χτυπά εντατικά την περιοχή, η κατάσταση των κρατουμένων στη Λωρίδα της Γάζας είναι άγνωστη. Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς, Μούσα Αμπού Μαρζούκ, δήλωσε ότι το κίνημα της Χαμάς δεν θέλει να κρατήσει Ισραηλινούς κρατούμενους και αναζητά μια νέα συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων.

«Στο τέλος, το Ισραήλ θα πρέπει να κάνει μια συμφωνία, γιατί δεν μπόρεσε να πάρει πίσω κανέναν αιχμάλωτο με τη βία σε περισσότερες από 100 ημέρες πολέμου», είπε ο Marzuk.

Όλοι πλήν των Χούτι εγκατέλειψαν την Χαμάς

Μιλώντας για τους Χούτι στην Υεμένη, ο Μαρζούκ δήλωσε ότι η Χαμάς εκτιμά την υποστήριξη των Χούτι στον παλαιστινιακό λαό και όλες τις προσπάθειές τους για τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας λέγοντας: «Καλούμε όλες τις δυνάμεις να λάβουν γενναίες θέσεις  για να τερματιστεί αυτή τη γενοκτονία».

Η Χαμάς αντιλαμβάνεται ότι είναι μόνη της επί της ουσίας απέναντι στο Ισραήλ, αφού μόνο οι Χούτι της Υεμένης κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον του, προκαλώντας αναστάτωση στην Παγόσμια Ναυσιπλοϊα και το εμπόριο.

Αναφορικά με την Χεζμπολάχ αυτή αρκείται σε σποραδικές πυραυλικές επιθέσεις και επιθέσεις με drones της κατά  του Βορείου Ισραήλ, χωρίς τον παραμικρό αντίκτυπο στη συνέχιση των επιχειρήσεων των Ισραηλινών στη Γάζα.

Παχιά λόγια,πομπώδεις καταδικαστικές  δηλώσεις , ογκώδεις διαμαρτυρίες, ήταν  επί του πρακτέου οι κινήσεις Ιράν και Τουρκίας, υπέρ της  τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς και κατά του Ισραήλ, απογοητεύοντας τον ηγέτη αυτής ο οποίος περίμενε επέκταση του πολέμου και στρατιωτική υποστήριξη από Άγκυρα-Τεχεράνη και Αραβικά κράτη.

Τώρα ο Χανίγιε προδoμένος επί της ουσίας από τους Συμμάχους του τρέχει να μαζέψει τα αμάζευτα εκλιπαρώντας ουσιαστικά για ειρήνη.

Επί της ουσίας η τρομοκρατική επίθεση της  Χαμάς 7ης Οκτωβρίου κατά αθώων Ισραηλινών πολιτών, θα γραφεί στην ιστορία της οργάνωσης ως η ημέρα που η ίδια υπέγραψε την ολοκληρωτική της καταστροφή- εξόντωση.

https://www.pentapostagma.gr/

Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος: Οἱ τυ­ραν­νό­σαυ­ροι δὲν βγά­ζουν φλάς

 Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος: 

Οἱ τυ­ραν­νό­σαυ­ροι δὲν βγά­ζουν φλάς

Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος planodion Ιαν. 21 Οἱ τυ­ραν­νό­σαυ­ροι δὲν βγά­ζουν φλάς ΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ξη­με­ρώ­σει ἀ­κό­μη γιὰ τὰ κα­λὰ (μό­λις ποὺ ἄρ­χι­ζε νὰ δι­α­κρί­νε­ται πρὸς ἀ­να­το­λὰς τὸ γα­λα­κτῶ­δες φῶς τῆς αὐ­γῆς) τὸ εἶ­δα σχε­τι­κὰ ἔγ­και­ρα ἀ­πὸ τὸν ἀ­ρι­στε­ρὸ κα­θρέ­φτη.         Ἡ με­γά­λη εὐ­θεί­α ἐ­ξα­σφά­λι­ζε στὰ ἔμ­πει­ρα μά­τια μου (δε­κα­ε­τί­ες τώ­ρα στὸ τι­μό­νι) τὸν ἀ­πό­λυ­το ἔ­λεγ­χο τῆς κί­νη­σης. Τῆς «ἔλ­λει­ψης κί­νη­σης» στὴ συγ­κε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση, ἀ­φοῦ δὲν δι­α­κρι­νό­ταν κα­νέ­να ὄ­χη­μα σὲ κα­μί­α ἀ­πὸ τὶς δύ­ο κα­τευ­θύν­σεις.         Πα­ρ’ ὅ­λα αὐ­τά, βρι­σκό­μουν σὲ συ­νε­χῆ ἐ­γρή­γορ­ση κι ἔ­τσι τὸ εἶ­δα (σὲ οὐ­δέ­τε­ρο, ἀ­φοῦ δὲν ἤ­ξε­ρα τί ἦ­ταν) ἀ­πὸ με­γά­λη ἀ­πό­στα­ση. Ἕ­νας πε­ρί­ερ­γος σκο­τει­νὸς ὄγ­κος ποὺ κι­νοῦν­ταν μὲ ἰ­λιγ­γι­ώ­δη τα­χύ­τη­τα κά­που στὸ ἕ­να χι­λι­ό­με­τρο πί­σω μου.         «Ὁ μα­λά­κας πά­ει χω­ρὶς φῶ­τα», πρό­λα­βα νὰ μο­νο­λο­γή­σω δευ­τε­ρό­λε­πτα πρὶν τὸ ἀ­πό­κο­σμο ὃν μὲ προ­σπε­ρά­σει ἀ­πὸ ἀ­ρι­στε­ρὰ μὲ ἰ­λιγ­γι­ώ­δη τα­χύ­τη­τα. «Ἕ­νας τυ­ραν­νό­σαυ­ρος στὴν Ἀ­θη­νῶν – Λα­μί­ας!!!», μο­νο­λό­γη­σα ξα­νά. Τὸ ὀγ­κῶ­δες κε­φά­λι, ὁ κον­τὸς μυ­ώ­δης λαι­μός, τὰ με­γά­λα ὀ­πί­σθια ἄ­κρα, ἡ μα­κριὰ καὶ βα­ριὰ οὐ­ρὰ χά­θη­καν στὸ βά­θος τοῦ ὁ­ρί­ζον­τα στὸ ἄ­ψε σβῆ­σε.         Ὅ­ταν συ­νῆλ­θα (λέ­με τώ­ρα) ἀ­πὸ τὴν ἔκ­πλη­ξη, ἡ κο­ρυ­φο­γραμ­μὴ τοῦ Παρ­νασ­σοῦ δι­α­γρα­φό­ταν πλέ­ον πεν­τα­κά­θα­ρα στὰ δε­ξιά μου καὶ μιὰ κα­τά­φω­τη ντα­λί­κα, μ’ ἕ­να εὐ­τυ­χι­σμέ­νο ἀν­θρω­πά­κι Michelin στὴν ὀ­ρο­φὴ τῆς καμ­πί­νας, κα­τέ­βαι­νε ἀ­πὸ τὸ ἀν­τί­θε­το ρεῦ­μα.         «Ἥ­μαρ­τον, Θε­έ μου», δι­πλο­σταυ­ρο­κο­πή­θη­κα, παίρ­νον­τας γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ στὴ ζω­ή μου καὶ τὰ δυ­ό μου χέ­ρια ἀ­πὸ τὸ τι­μό­νι, «Τζου­ρά­σικ Πὰρκ γί­να­με!» ΠΗ­ΓΗ: ΠΡΩ­ΤΗ ΔΗ­ΜΟ­ΣΙ­ΕΥ­ΣΗ. ΚΩΝ­ΣΤΑΝ­ΤΙ­ΝΟΣ ΠΑ­ΛΑΙ­Ο­ΛΟ­ΓΟ­Σ (Α­ΘΗ­ΝΑ 1963). ΚΑ­ΘΗ­ΓΗ­ΤΗΣ ΜΕ­ΤΑ­ΦΡΑ­ΣΕ­Ο­ΛΟ­ΓΙ­ΑΣ ΣΤΟ Α­ΡΙ­ΣΤΟ­ΤΕ­ΛΕΙ­Ο ΠΑ­ΝΕ­ΠΙ­ΣΤΗ­ΜΙΟ ΘΕΣ­ΣΑ­ΛΟ­ΝΙ­ΚΗΣ. ΔΙ­ΔΑ­ΣΚΕΙ, Ε­ΠΙ­ΣΗΣ, Ι­ΣΠΑ­ΝΙ­ΚΗ ΛΟ­ΓΟ­ΤΕ­ΧΝΙ­Α ΣΤΟ ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΟ Α­ΝΟΙ­ΚΤΟ ΠΑ­ΝΕ­ΠΙ­ΣΤΗ­ΜΙΟ. Ε­ΧΕΙ ΜΕ­ΤΑ­ΦΡΑ­ΣΕΙ Α­ΠΟ ΤΑ Ι­ΣΠΑ­ΝΙ­ΚΑ ΣΤΑ ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΑ ΕΡ­ΓΑ ΤΩΝ Ε. ΣΑΜ­ΠΑ­ΤΟ, Μ. ΑΛ­ΤΟ­ΛΑΓ­ΚΙ­ΡΕ, Ι. ΑΛ­ΔΕ­ΚΟ­Α, Μ. ΒΑΘ­ΚΕΘ ΜΟΝ­ΤΑΛ­ΜΠΑΝ, Χ. ΓΙ­Α­ΜΑ­ΘΑ­ΡΕΣ, Ρ. ΤΣΙΡ­ΜΠΕΣ, Χ. Α­ΓΕ­ΣΤΑ, Λ.Μ. ΠΑ­ΝΕ­ΡΟ, Σ. ΔΕ ΤΟ­ΡΟ, Α. ΜΠΡΑ­ΙΣ Ε­ΤΣΕ­ΝΙ­ΚΕ, Α. ΤΡΑ­ΠΙ­Ε­ΓΙΟ, Α. ΓΚΑ­ΜΟ­ΝΕ­ΔΑ, Σ. ΠΑ­ΜΙ­ΕΣ ΚΑΙ Α. ΚΟΥ­Ε­ΤΟ ΜΕ­ΤΑ­ΞΥ ΑΛ­ΛΩΝ. https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Χειρόγραφα 1844 – Ιστορία και Ταξική Συνείδηση: Τα πρώιμα έργα των Μαρξ και Λούκατς. Αλλοτρίωση, πραγμοποίηση και η Σχολή της Φρανκφούρτης

 Χειρόγραφα 1844 – Ιστορία και Ταξική Συνείδηση: Τα πρώιμα έργα των Μαρξ και Λούκατς. Αλλοτρίωση, πραγμοποίηση και η Σχολή της Φρανκφούρτης

Posted on January 21, 2024 by furdenkommunismus in θεωρητικές προσεγγίσεις // 

του Άντριου Φίνμπεργκ μετάφραση και πρώτη δημοσίευση: https://aftercrisisblog.blogspot.com/2015/11/1844.html

© Verso – Andrew Feenberg: Lukacs’ theory of reification & contemporary social movements, 7.10.2015

Από την εισαγωγή στη νέα έκδοση του βιβλίου του Andrew Feenberg, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser του Βανκουβερ (Καναδάς), The Philosophy of Praxis: Marx, Lukács and the Frankfurt School. Το βιβλίο αποτελεί επανεπεξεργασία της πρώτης δημοσίευσης του, υπό τον τίτλο Lukács, Marx and the Sources of Critical Theory (1981)

Το γεγονός ότι τόσο ο Μαρξ όσο και ο Λούκατς δεν μπόρεσαν να αποτιμήσουν σωστά την αξία των δικών τους πρώιμων έργων, είναι μία από τις μεγάλες ειρωνείες της ιστορίας του πνεύματος. Τα Χειρόγραφα του Μαρξ γράφτηκαν το 1844, αλλά χρειάστηκε να περιμένουν σχεδόν 100 χρόνια για να δουν το φως της μέρας. Όμως μετά τη δημοσίευσή του, αυτό το πρώιμο και ημιτελές έργο κατέληξε να γίνει ανταγωνιστής του Κεφαλαίου ως κείμενο αναφοράς για τους μαρξιστές και άλλους ενδιαφερόμενους για τον μαρξισμό. Κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού αιώνα μετά τη δημοσίευση του βιβλίου Ιστορία και Ταξική Συνείδηση, το έργο αυτό του Λούκατς, άν και αποκηρύχτηκε από τον συγγραφέα του και ήταν γνωστό μόνο σε λίγους Ευρωπαίους μελετητές, μεταξύ των οποίων και οι φιλόσοφοι της Σχολής της Φρανκφούρτης, κατέληξε τελικά να γίνει ένα «απόκρυφο» κλασικό έργο.

Το πως αυτο-ερμήνευσαν κριτικά (και επικριτικά) ο Μαρξ και ο Λούκατς τα πρώιμα έργα τους, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον εν μέρει. Είναι αλήθεια ότι στα έργα τους αυτά αντανακλάται μια «μεσσιανική στιγμή», στην οποία ανταποκρίθηκαν και οι δύο με μια όχι και τόσο εύλογη και πειστική επαναστατική εσχατολογία. Όμως το κύρος της δικής τους αυτο-ερμηνείας παραπλάνησε τους σχολιαστές και τους έκανε να υποθέτουν ότι η ενότητα και συνοχή αυτών των πρώιμων έργων είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που πράγματι έχουν. Στην πραγματικότητα, τα θεωρητικά μέσα που ανέπτυξαν και χρησιμοποίησαν οι φιλόσοφοι αυτοί στα πρώιμα έργα τους δεν είναι απολύτως συμβατά με το πολιτικό τους πρόγραμμα.

Η φιλοσοφία μοιάζει με τέχνη, της οποίας τα εργαλεία και τα υλικά έχουν μια ιδιαίτερη δική τους λογική. Ο ερμηνευτής πρέπει να αποκαλύψει τις εντάσεις και «διαφωνίες» μεταξύ των σκοπών του δημιουργού και των μέσων που χρησιμοποιεί και όχι απλά να υποθέτει ότι οι σκοποί είναι πραγματοποιημένοι στο έργο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον Λούκατς, του οποίου το κείμενο είναι γεμάτο αντιφάσεις μεταξύ του εγελιανού πλαισίου του και της πολιτικής του. Στην περίπτωση του Μαρξ, οι συνέπειες εμφανίζονται αργότερα, όταν ο ίδιος απέσυρε και «αποσιώπησε» τα πιο ενδιαφέροντα φιλοσοφικά γραπτά του, τα Χειρόγραφα και τις Grundrisse, τα οποία τελικά δημοσιεύθηκαν πολύ καιρό μετά το θάνατό του. Έτσι προέκυψε μια ολόκληρη ερμηνευτική παράδοση, σύμφωνα με την οποία ο μεταγενέστερος Μαρξ εγκατέλειψε τη φιλοσοφία, θεωρώντας την ως ένα νεανικό του σφάλμα.

Το πόσο γόνιμα και σημαντικά είναι αυτά τα πρώιμα έργα, δεν αναγνωρίστηκε ευρέως παρά μόνον στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Εκείνη την εποχή, η επιρροή των στοχαστών που συνδέονταν με τη Σχολή της Φρανκφούρτης συνέβαλε σημαντικά στη δεκτικότητα ενός νεανικού κοινού για ό,τι θα μπορούσε να ονομαστεί «πρώιμα μαρξικά έργα». Ειδικά ο Μαρκούζε, βίωσε σε προχωρημένη ηλικία μια δεύτερη μεσσιανική στιγμή, ως ανταπόκριση στην ανάπτυξη της Νέας Αριστεράς. Και στην περίπτωση του υπάρχει μια ένταση και «διαφωνία» μεταξύ των θεωρητικών του μέσων και της πολιτικής του. Παρ’ όλα αυτά, τα γραπτά του, από το βιβλίο Έρως και Πολιτισμός και μετά, ενεργοποίησαν ένα άνευ προηγουμένου ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία της πράξης.

Η μακροχρόνια έκλειψη τόσο των Χειρογράφων του Μαρξ όσο και της Ιστορίας και Ταξικής Συνείδησης του Λούκατς, που εγκαταλείφθηκαν σε ό,τι ο Ένγκελς αποκάλεσε κάποτε «τρωκτική κριτική των ποντικών», μπορεί να εξηγηθεί από τη μεταβατική θέση τους στις πνευματικές βιογραφίες των συγγραφέων τους. Και οι δύο, ως νέοι, είχαν λάβει φιλοσοφική εκπαίδευση και ήταν διαποτισμένοι από ρομαντική επαναστατικότητα. Τα πρώιμα έργα τους γράφτηκαν όταν έφτασαν σε ανάλογα σημεία καμπής των πνευματικών διαδρομών τους, σε εποχές που αισθάνθηκαν την ανάγκη να προχωρήσουν πέρα από αυτές τις διανοητικές απαρχές τους, πιστεύοντας όμως ότι θα μπορούσαν να το κάνουν χωρίς βίαιη ρήξη, με μια διαλεκτική υπέρβαση. Αργότερα, έκριναν ως ανεπαρκή αυτή την υπέρβαση, θεώρησαν ότι έμενε ακόμη εγκλωβισμένη σε θέσεις που ανεπιφύλακτα απέρριψαν κατά την επεξεργασία των ώριμων απόψεών τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά τη ρήξη έκριναν υπερβολικά σκληρά το πρώιμο έργο τους: η αξία του είναι πολύ πιο σημαντική και ο αντίκτυπος του στο μεταγενέστερο έργο τους πολύ μεγαλύτερος από ό,τι οι συγγραφείς ήταν πρόθυμοι να παραδεχτούν.

Η ρομαντική κριτική και η κριτική της κριτικής από τον Χέγκελ

Η ρομαντική επιρροή είναι αναμφισβήτητα παρούσα σ’ αυτά τα πρώιμα γραπτά. Ο όρος ρομαντισμός συνήθως σημαίνει εκείνη την τάση στο σύγχρονο πολιτισμό που εξυμνεί την υποκειμενικότητα ενάντια στην αντικειμενικότητα, τη ζωή ενάντια στον ορθολογισμό, το συγκεκριμένο ενάντια στην αφαίρεση, τις παραδοσιακές αξίες ενάντια στην καπιταλιστική εμποροκρατία. Ασφαλώς η αντίθεση αυτών των φιλοσόφων προς τον καπιταλισμό, τον οποίο ανέλυσαν και καταδίκασαν με τις παράλληλες κριτικές τους για «αλλοτρίωση» (Μαρξ) και για «πραγμοποίηση» (Λούκατς), είναι σε κάποιο βαθμό απόρροια της τάσης αυτής. Ωστόσο θα στρέβλωνε κατάφωρα τις θεωρίες της αλλοτρίωσης και της πραγμοποίησης η υποβάθμισή τους σε μια απλή ρομαντική διαμαρτυρία ενάντια στον λόγο, όπως συχνά προτείνεται από σύγχρονους κριτικούς.

Παρόλο που ο Μαρξ και ο Λούκατς επηρεάστηκαν από την ρομαντική κριτική του καπιταλισμού, επηρεάστηκαν ακόμη βαθύτερα από την εγελιανή κριτική αυτής της κριτικής. Για τον Χέγκελ, όπως και για μια σειρά άλλων μεγάλων μορφών στη σύγχρονη σκέψη, ο ρομαντισμός έχει την αξία μιας μεταβατικής στιγμής. Παίζει προπαιδευτικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας ορθολογικής άποψης για τον κόσμο, η οποία δεν θα είναι απλώς η άποψη του φιλισταίου και του αυτάρεσκου, αλλά στάση κριτική και πλούσια σε εσωτερικότητα. Ήταν ο Χέγκελ εκείνος που πρώτος επεξεργάστηκε συστηματικά αυτή τη «μετα-ρομαντική» επανασυμφιλίωση με την ορθολογική αναγκαιότητα και με το πεπερασμένο (finitude) του ανθρώπου ως όντος.

Ο Μαρξ και ο Λούκατς στόχευαν να διατηρήσουν τη στιγμή της εξέγερσης που ενυπήρχε στο ρομαντισμό, χωρίς όμως να πέσουν στα λάθη του υποκειμενισμού, που τόσο αποτελεσματικά επικρίθηκαν από τον Χέγκελ. Θα δείξω ότι μόνον εν μέρει επέτυχαν σ’ αυτό το εγχείρημα, αλλά και ότι καλώς επέλεξαν να το φέρουν σε πέρας· και μάλιστα, ότι αυτό το έργο εξακολουθεί να είναι σημαντικό για την κριτική θεωρία και πράξη.1 Προσέγγισαν το εγχείρημα αυτό με παρόμοια μέθοδο, την οποία αποκαλώ «πολιτισμική», επειδή προσανατολίζεται προς τα πιο γενικά σχήματα του νοείν και της πράξης, τους θεσμούς και τα δημιουργήματα ολόκληρων κοινωνιών. Ένα τέτοιο ακριβώς σχήμα σηματοδοτείται από τις έννοιες της αλλοτρίωσης και της πραγμοποίησης, τις οποίες χρησιμοποίησαν για να αναλύσουν την καπιταλιστική κοινωνία. Ταυτόχρονα, οι έννοιες αυτές προέρχονται από τον στοχασμό τον σχετικό με την παράδοση και τη λειτουργία της φιλοσοφίας, στο πλαίσιο της συζήτησης θεμελιωδών φιλοσοφικών προβλημάτων από τους δύο συγγραφείς. Αυτή η ενότητα του πνευματικού πολιτισμού, της φιλοσοφίας και της πολιτικής αποτελεί το διακριτικό γνώρισμα της πρώιμης μεθόδου τους.

Θεωρούν ότι η φιλοσοφία είναι ο κλάδος της γνώσης στον οποίο ο ορίζοντας της δράσης της καθημερινής ζωής γίνεται συνειδητός και υποβάλλεται σε ορθολογική κριτική. Στη βάση αυτή, υποστηρίζουν ότι τα εννοιολογικά διλήμματα ή «αντινομίες» των ιδεών της φιλοσοφίας είναι συμπτώματα βαθιών αντιφάσεων μέσα στην κοινωνική ζωή. Το πιο προκλητικό συμπέρασμά τους είναι το αίτημα για «πραγματοποίηση» της φιλοσοφίας μέσω της επίλυσης αυτών των αντιφάσεων στην πράξη. Αυτή είναι ίσως η λιγότερο κατανοητή πτυχή της φιλοσοφίας της πράξης στους πρώιμους Μαρξ και τον Λούκατς και η μελέτη της είναι ένα μείζον θέμα που μπορεί να ενώνει διάφορες διερευνήσεις.

Το κοινωνικό υποκείμενο απέναντι στο ατομικό υποκείμενο του ιδεαλιστικού Διαφωτισμού

Παρά την κριτική που ασκούν στη φιλοσοφική παράδοση, τόσο ο πρώιμος Μαρξ όσο και ο πρώιμος Λούκατς τηρούν τις θεμελιώδεις αξίες του Διαφωτισμού, της ελευθερίας και της ισότητας. Απομακρύνονται από την παράδοση αυτή, διατυπώνοντας το εξής επιχείρημα: στον καπιταλισμό οι αξίες αυτές δεν μπορούν να επιτευχθούν από τα απομονωμένα άτομα που υπόκεινται στους νόμους της αγοράς. Αυτό το επιχείρημα είναι η γέφυρα μεταξύ της φιλοσοφίας και της κοινωνικής θεωρίας. Όχι μόνον απορρίπτουν την ικανότητα του απομονωμένου ατόμου, αλλά και υποστηρίζουν ότι η υποκειμενικότητα δεν μπορεί πλέον να ταυτίζεται με μια εκδοχή του καρτεσιανού cogito ή του υπερβατολογικού ego. Μόνον ένα συλλογικό, κοινωνικό υποκείμενο θα μπορέσει να υλοποιήσει τις αξίες της φιλοσοφίας. Όμως το κοινωνικό υποκείμενο είναι ένα αντικείμενο του κόσμου, ένα φαινόμενο μεταξύ άλλων. Ωστόσο, το υποκείμενο αυτό εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένο με την φιλοσοφική παράδοση μέσω των βασικών χαρακτηριστικών της λογικής δομής της, την οποία ο Μαρξ και ο Λούκατς επαναδιατυπώνουν με κοινωνικούς όρους.

Αυτή η υβριδική προσέγγιση οδηγεί σε περιπλοκές. Το αφηρημένο ατομικό υποκείμενο της καθαρής γνώσης υπερβαίνει την φύση και την ανάγκη. Η ελευθερία ενός κοινωνικού υποκειμένου περιορίζεται από τους δύο αυτούς προσδιορισμούς. Το υπερβατολογικό υποκείμενο [του Καντ] είναι αποκαθαρμένο από την υλικότητα του και συνακόλουθα είναι σε θέση να γνωρίζει την αλήθεια και μάλιστα, σε ένα ιδεαλιστικό πλαίσιο, μπορεί να συγκροτεί την πραγματικότητα. Όμως μια τέτοια υπέρβαση είναι αδιανόητη για μια κοινωνική ομάδα. Ένα κοινωνικό υποκείμενο δεν μπορεί να αποκαθαρθεί από την υλικότητα του, δεδομένου ότι οι σχέσεις των ατόμων που το απαρτίζουν, συγκροτούνται μόνον μέσω υλικών δεσμών του ενός ή άλλου είδους. Αν αφαιρέσουμε τη γεωγραφία, τη φυλή, τη γλώσσα και την τεχνολογία, δεν μένει τίποτε για να κρατήσει τα άτομα ενωμένα μαζί σε μια ομάδα. Όμως αν τα στοιχεία αυτά περιληφθούν στον ορισμό του κοινωνικού υποκειμένου, τότε αυτό αναπόφευκτα γίνεται κάτι το εντελώς «γήινο». Η αντικειμενική φύση του κοινωνικού υποκειμένου το τοποθετεί ξεκάθαρα μέσα στον πραγματικό κόσμο.

Συνακόλουθα, τόσο η κοινή λογική όσο και η φιλοσοφική παράδοση υποστηρίζουν ότι τα κοινωνικά υποκείμενα, αν πράγματι υπάρχουν, δεν έχουν καμία οντολογική σημασία. Είναι απλές ενδεχομενικές συναθροίσεις, «κοινή συσκευασία» που περιέχει ξεχωριστά άτομα, ίσως έχει πολιτική ισχύ και δικαιώματα, αλλά δεν είναι θεμελιώδης πραγματικότητα. Αν ο Μαρξ και ο Λούκατς είχαν αποδεχθεί αυτή την άποψη, θα είχαν συμβάλλει στην ανάπτυξη της πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά πέρα από αυτό θα έπρεπε να βασίζονται στη μία ή στην άλλη παραδοσιακή φιλοσοφική προσέγγιση. Όμως ούτε ο Μαρξ ούτε ο Λούκατς δέχθηκαν αυτή την άποψη. Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι το κοινωνικό υποκείμενο πρέπει να αναλάβει όλες τις εξουσίες που απολαύουν τα μεμονωμένα άτομα στην παλιά φιλοσοφία. Κατά κάποιο τρόπο, η πραγματικότητα πρέπει να νοείται σε ουσιαστική σχέση με ένα υποκείμενο που βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν και εξαρτάται από αυτήν. Δεν είναι αυτό φαύλος κύκλος; Γιατί άραγε υιοθέτησαν μια τέτοια απίθανη θέση; Θα υποστηρίξω ότι αντιμετώπισαν άφοβα τα παράδοξα που προέκυψαν, λόγω της απομάκρυνσης τους από την πίστη στη φιλοδοξία του ιδεαλισμού να ερμηνεύσει το είναι με αφετηρίες έξω από το ανθρώπινο είναι. Για παράδειγμα, απομακρύνθηκαν από τις μορφές και τις κατηγορίες της υπερβατ(ολογ)ικής υποκειμενικότητας. Αυτά τα παραδοσιακά ερμηνευτικά σχήματα στηρίζονται σε ένα ατομικό υποκείμενο που στοχάζεται. Αλλά ο Μαρξ και ο Λούκατς υποστηρίζουν ότι το άτομο είναι παράγωγο της μίας ή της άλλης κοινότητας, στην οποία έχει κατ’ ανάγκη τις ρίζες του. Το υπερβατολογικό υποκείμενο είναι μια αφαίρεση του κοινωνικού όντος που του δίνει «γήινη» υπόσταση. Δεν μπορεί επομένως να επιλύσει τα τελικά προβλήματα της φιλοσοφίας και στην προσπάθεια να το πράξει παράγει καθαρά θεωρησιακούς μύθους. Μόνον ένα κοινωνικό υποκείμενο μπορεί να προσφέρει το κλειδί για να επιλυθούν οι αντινομίες στην πρακτική ζωή και στη φιλοσοφική θεωρία.

Το γεγονός ότι ο Μαρξ και ο Λούκατς συμμερίζονται αυτό το συμπέρασμα είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτο, δεδομένου ότι ο Λούκατς αγνοούσε την ύπαρξη των Χειρογράφων του Μαρξ όταν έγραφε την Ιστορία και Ταξική Συνείδηση. Ο Λούκατς βρήκε ίχνη της πρώιμης φιλοσοφίας της πράξης του Μαρξ στη Γερμανική Ιδεολογία και στο Κεφάλαιο. Αυτό υποδηλώνει ότι έχει βάση μια θεωρία της συνέχειας της πνευματικής ανάπτυξης του Μαρξ, την οποία έχω επεξεργαστεί σε μια λουκατσιανή ερμηνεία του πρώιμου Μαρξ. Ο ίδιος ο Λούκατς ανέπτυξε την πιο σύνθετη εκδοχή της φιλοσοφίας της πράξης. Στα γραπτά του καθίσταται σαφής η δομή αυτού του σχήματος σκέψης. Η αναγνώριση τέτοιων σχημάτων, τα οποία εν τέλει ορίζονται σε ιδεότυπους όπως «εμπειρισμός» ή «ιδεαλισμός», αποτελεί σημαντική συμβολή της φιλοσοφίας στην ιστορία των ιδεών.

Η αξιοποίηση των πρώιμων έργων στη Σχολή της Φρανκφούρτης. Αντόρνο και Μαρκούζε 

Η κατανόηση της διάρθρωσης της φιλοσοφίας της πράξης είναι απαραίτητη για την κατανόηση της μεταγενέστερης μεταμόρφωσής της στη Σχολή της Φρανκφούρτης. Ο Χορκχάιμερ, ο Αντόρνο και ο Μαρκούζε είχαν επηρεασθεί από τη φιλοσοφία της πράξης του Μαρξ και του Λούκατς, με την οποία ήταν ήδη εξοικειωμένοι αρκετά νωρίς. Ωστόσο, υπάρχει μια βαθύτερη σύνδεση: ακόμη και όταν γράφουν χωρίς αναφορά στις πηγές αυτές, λειτουργούν εντός της λογικής που διέπει τη φιλοσοφία της πράξης. Η λογική αυτή απαιτεί να ανάγονται οι φιλοσοφικές αφαιρέσεις πίσω στις ρίζες τους, σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες. Και από τη στιγμή που προσδιοριστούν αυτές οι συνθήκες, η υποθετική κατασκευή του επαναστατικού μετασχηματισμού τους επιστρέφει πάλι στις φιλοσοφικές έννοιες και δείχνει πώς μπορούν να επιλυθούν οι αντιφάσεις τους.

Όμως, μέσα στις ιστορικές καταστάσεις που βίωσαν οι συντελεστές της Σχολής της Φρανκφούρτης, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από το επαναστατικό πλαίσιο που βίωσε ο πρώιμος Λούκατς, η πραγματοποίηση της φιλοσοφίας μέσω της κοινωνικής πράξης κατέληξε σε ματαίωση. Ωστόσο, άν και η Σχολή της Φρανκφούρτης παρήγαγε το έργο της σε περίοδο αντίδρασης, ωστόσο παρέμεινε δεσμευμένη στις απαιτήσεις της φιλοσοφίας της πράξης. Η εστίαση της μετατοπίστηκε από τα συγκεκριμένα που απορρέουν ειδικά από τον καπιταλισμό, προς τα γενικότερα προβλήματα της κυριαρχίας επί της φύσης και του πως δομούνται τα βιώματα του ανθρώπου στη νεωτερική εποχή. Τα προβλήματα αυτά θεωρήθηκαν από τη Σχολή της Φρανκφούρτης ως η πηγή της αποτυχίας της επανάστασης.

Η προσέγγιση αυτή οδηγεί σε δύο πιθανές διεξόδους: Είτε η λύση των αντινομιών μέσω ενός κοινωνικού μετασχηματισμού αντιμετωπίζεται ως ουτοπικό αίτημα και ως αντίβαρο, η κοινωνική πραγματικότητα υποτιμάται αξιολογικά. Είτε ανακαλύπτεται ένας νέος παράγοντας της επανάστασης, ικανός να φέρει σε πέρας το έργο του κοινωνικού μετασχηματισμού. Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις αντιστοιχούν χονδρικά με τη διαφορά μεταξύ του Αντόρνο και του όψιμου έργου του Μαρκούζε. Στον Αντόρνο, η ιστορική θέση της φιλοσοφίας της πράξης χρησιμεύει κυρίως για να παρέχει μιαν ανεξάρτητη οπτική γωνία, κατάλληλη για δραστική κοινωνική κριτική. Αντίθετα, ο Μαρκούζε βρίσκει εν τέλει ελπιδοφόρα σημάδια στην Νέα Αριστερά. Βλέπει τα κοινωνικά κινήματα των δεκαετιών του 1960 και του 1970 όχι ως νέο παράγοντα της επανάστασης, αλλά ως προείκασμα μιας χειραφετητικής λειτουργίας της εμπειρίας. Η επανάσταση σε μια προηγμένη κοινωνία είναι δυνατή, τουλάχιστον κατ’ αρχήν, αν έχει ως βάση τη γενίκευση αυτού του νέου τρόπου βίωσης του κόσμου. Αυτό είναι αρκετό για τον Μαρκούζε, προκειμένου να οικοδομήσει μια τελική εκδοχή της φιλοσοφίας της πράξης, στην οποία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο ο μετασχηματισμός της τεχνολογίας. Αυτή η εκδοχή της φιλοσοφίας της πράξης συζητείται στα συμπερασματικά κεφάλαια του βιβλίου μου.

Όπως αναφέρθηκε ήδη, ο Χορκχάιμερ, ο Αντόρνο και ο Μαρκούζε ήταν βαθιά επηρεασμένοι από τη φιλοσοφία της πράξης του Λούκατς. Χρησιμοποίησαν την λουκατσιανή έννοια της πραγμοποίησης, η οποία, σε συνδυασμό με άλλα μέσα, έγινε η βάση της κριτικής τους εναντίον του θετικισμού και το θεμέλιο της δικής τους διαλεκτικής αναδιατύπωσης της μαρξιστικής θεωρίας.

Μερλώ-Ποντύ, Γκολντμάν, Κολακόφσκι. Μια ανορθολογική ιδέα η πραγμοποίηση του πρώιμου Λούκατς;

Λίγο αργότερα, στην περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γαλλικός μαρξισμός δέχθηκε την επίδραση του πρώιμου Λούκατς, όταν μια ολόκληρη γενιά θεωρητικών της κοινωνίας αναζήτησε ριζικές εναλλακτικές λύσεις στην κυρίαρχη σταλινική ορθοδοξία. Το πιο διάσημο κείμενο της τάσης αυτής είναι οι Περιπέτειες της Διαλεκτικής του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ (Maurice Merleau-Ponty), το οποίο εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο «Δυτικός Μαρξισμός» για να περιγράψει την παράδοση που απορρέουν από την Ιστορία και Ταξική Συνείδηση. Οι Γάλλοι ενδιαφέρθηκαν κυρίως για την έννοια της πράξης στον Λούκατς και για τη θεωρία του της ταξικής συνείδησης. Σ’ αυτές τις ιδέες είδαν μια εναλλακτική λύση στο επίσημο μαρξιστικό δόγμα, που έβλεπε το κόμμα ως υποκατάστατο ενός υποκειμένου της επανάστασης. Μαζί με τον Λούκατς επιβεβαίωσαν ότι την πρωτοκαθεδρία την έχει η πράξη της εργατικής τάξης. Το κόμμα διατυπώνει μεν ιδεολογικά αυτή την πράξη, αλλά δεν την υποκαθιστά αυτό το ίδιο.

Είχα την τύχη να έχω ως δασκάλους εκπροσώπους των δύο αυτών σχολών σκέψης, τον Χέρμπερτ Μαρκούζε και τον Λυσιέν Γκολντμάν (Lucien Goldmann). Ξεκινώντας από τις διαφορετικές παραδόσεις που εκπροσωπούν και δίνοντας έμφαση σ’ αυτές, προτείνω μια νέα ερμηνεία που αποσκοπεί να αποκαταστήσει την ενότητα του μαρξισμού του πρώιμου Λούκατς. Αυτό το υπόβαθρο μπορεί να βοηθήσει για να εξηγηθεί η διαφορά ανάμεσα στην δική μου προσέγγιση στον Λούκατς και στις προσεγγίσεις άλλων μελετητών του, ευρέως γνωστών στον αγγλόφωνο κόσμο, όπως είναι ο Λέζεκ Κολακόφσκι (Leszek Kołakowski), ο Γκάρεθ Στέντμαν Τζόουνς (Gareth Stedman Jones) και ο Τζωρτζ Λίχτχάιμ (George Lichtheim), οι οποίοι καταδικάζουν τη θεωρία της πραγμοποίησης ως ανορθολογική και τη θεωρία της ταξικής συνείδησης ως σταλινική. Αυτές οι πολύ αρνητικές εκτιμήσεις δεν συμπίπτουν ούτε με το περιεχόμενο, ούτε την ιστορική επίδραση του βιβλίου του Λούκατς.

Αν ο Λούκατς αντιπαραβληθεί όχι με τον Μπερξόν ή με τον Στάλιν, αλλά με τα πρώιμα φιλοσοφικά έργα του Μαρξ και με τη Σχολή της Φρανκφούρτης, τότε αναδύεται μια πολύ διαφορετική εικόνα. Όπως και ο πρώιμος Μαρξ, ο πρώιμος μαρξιστής Λούκατς ασκεί κριτική εναντίον της «αλλοτρίωσης του λόγου» στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Όμως η κριτική αυτή δεν είναι καθόλου ανορθολογική. Αντιθέτως, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός διαλεκτικού παραδείγματος ορθολογικότητας, κατάλληλου για να φέρει σε πέρας το έργο της αυτο-κατανόησης της κοινωνίας και της απελευθέρωσης του ανθρώπου. Ένας τέτοιος διαλεκτικός ορθολογισμός δεν μπορεί να αποβεί χρήσιμος στην υπηρεσία αυταρχικών καθεστώτων, αλλά μόνον σε ένα σοσιαλιστικό πολιτισμικό πλαίσιο αυτοκυβέρνησης. Η συμβολή αυτών των φιλοσόφων της πράξης στον καθορισμό των βασικών κατευθύνσεων ενός τέτοιου πολιτισμικού πλαισίου, δεν είναι η λιγότερο σημαντική διάσταση του έργου τους.

https://theshadesmag.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://anhsyxia.wordpress.com/

Η κρίση στην Ερυθρά θάλασσα δημιουργεί φόβους για χάος στην ευρωπαϊκή αγορά!

Ανυπολόγιστος ο αντίκτυπος στη ναυτιλία και το παγκόσμιο εμπόριο

 Οι επιθέσεις των Χούθι, εφόσον συνεχιστούν τους επόμενους τρεις μήνες, ενδέχεται να δημιούργησαν χειρότερη και πιο μακροπρόθεσμη κρίση στη ναυτιλία και την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα από αυτή την οποία το παγκόσμιο εμπόριο κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Μάρτιο του 2021

Τα έσοδα της Διώρυγας του Σουέζ έχουν μειωθεί κατά 40% από την αρχή της χρονιάς σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023. Ο αριθμός των πλοίων που πέρασαν από τη Διώρυγα του Σουέζ μειώθηκε στα 544 το διάστημα αυτό, έναντι 777 πέρυσι.

Ήδη το υπουργείο Ναυτιλίας εξέδωσε στις αρχές της εβδομάδας ενημερωτικό σημείωμα προς τα ελληνόκτητα πλοία για τον διάπλου της περιοχής. Συστήνεται σε περίπτωση απενεργοποίησης του αυτόματου συστήματος αναγνώρισης AIS να ενημερώνονται άμεσα τα φίλια επιχειρησιακά ναυτιλιακά κέντρα της περιοχής προκειμένου να έχουν τον απαραίτητο χρόνο αντίδρασης εφόσον απαιτηθεί.

Σχεδόν όλα τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχουν ανακατευθυνθεί από τη διώρυγα του Σουέζ προς τη μεγαλύτερη διαδρομή γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Νότιο Αφρική, αφού οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν μαχητές Χούθι της Υεμένης ενέτειναν τον περασμένο μήνα τις επιθέσεις σε πλοία που διέρχονται από τον Κόλπο του Άντεν και τη νότια Ερυθρά Θάλασσα.

Επίσης ζητείται από τα πλοία να αποφεύγουν για τις επόμενες 48-72 ώρες τον 12ο και 16ο παράλληλο και δυτικά τον 46ο μεσημβρινό, καθώς η περίοδος της κρίσης θα διαρκέσει.

Η μετατόπιση επηρεάζει κυρίως τα δρομολόγια μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, προσθέτοντας έως και δύο εβδομάδες στο κανονικό ταξίδι των 35 ημερών και δημιουργώντας μεγάλα κενά μεταξύ των αφίξεων των πλοίων στα ευρωπαϊκά λιμάνια.

Ο Σάϊμον Χίνευ, ανώτερος διευθυντής στην έρευνα εμπορευματοκιβωτίων στην εταιρεία Drewry Shipping Consultants με έδρα το Λονδίνο, δήλωσε ότι υπάρχει «σίγουρα πόνος» για τους πελάτες των ναυτιλιακών εταιρειών ως αποτέλεσμα. «Σε αυτή την ενδιάμεση περίοδο, φαίνεται λίγο χαοτικό», είπε, αν και περίμενε ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες θα δημιουργήσουν ένα «νέο, πιο αξιόπιστο δίκτυο σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα».

Οι εταιρείες μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, οι οποίες διαχειρίζονται τις μετακινήσεις βιομηχανικών προϊόντων και εξαρτημάτων, προσφέρουν ως επί το πλείστον μία υπηρεσία την εβδομάδα στις πιο δημοφιλείς διαδρομές τους.

Διαταραχή στις αλυσίδες εφοδιασμού

Οι καθυστερημένες αφίξεις εξαρτημάτων έχουν σταματήσει τις γραμμές παραγωγής ορισμένων αυτοκινητοβιομηχανιών. Εάν η διαταραχή διαρκέσει, τα αποθέματα των λιανοπωλητών πιθανόν να εξαντληθούν λόγω των καθυστερήσεων και οι εταιρείες που αποστέλλουν αγαθά αντιμετωπίζουν προσαυξήσεις, καθώς οι ναυτιλιακές εταιρείες προσπαθούν να ανακτήσουν το κόστος των εκτροπών.

Ο Κάρλος Ταβάρες , διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας που κατασκευάζει τα αυτοκίνητα Jeep και Peugeot , του ομίλου της Stellantis, δήλωσε ότι αναμένει ότι οι καθυστερήσεις θα αυξήσουν περαιτέρω το κόστος μεταφοράς για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων.

«Είμαι βέβαιος ότι οι εταιρείες logistics θα χρησιμοποιήσουν το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε (τα πλοία) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να διαπραγματευτούν το κόστος», δήλωσε.

Ο Νίλς Χοπτ , εκπρόσωπος της ναυτιλιακής εταιρείας Hapag-Lloyd με έδρα το Αμβούργο, δήλωσε ότι θα μπορούσε επίσης να υπάρξει συμφόρηση στα ευρωπαϊκά λιμάνια, καθώς τα πλοία έφταναν εκτός των προγραμματισμένων ωρών.

«Αυτή την εβδομάδα, είχαμε οκτώ πλοία της Hapag-Lloyd στο Αμβούργο, που είναι πολλά», δήλωσε ο Χοπτ.

Ορισμένα πλοία ταξιδεύουν μέσω της διώρυγας του Σουέζ

Το Πεκίνο έχει κρατήσει ουδέτερη στάση απέναντι στις επιθέσεις των Χούθι, αλλά η αναστάτωση έχει αυξήσει τις τιμές των ναύλων, επηρεάζοντας τις κινεζικές εταιρείες, σύμφωνα με αναλυτές.

Με την Ευρώπη να αποτελεί κορυφαίο εμπορικό εταίρο, η διαδρομή είναι σημαντική για την Κίνα, η οποία αυτή την εβδομάδα κάλεσε «όλα τα σχετικά μέρη» να «διασφαλίσουν την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα».

Η γαλλική CMA CGM, ο τρίτος μεγαλύτερος ναυτιλιακός όμιλος εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο, δήλωσε ότι έχει ανακατευθύνει τα πλοία γύρω από την Αφρική, αν και ορισμένα εξακολουθούν να στέλνονται μέσω της διώρυγας όταν μπορούν να έχουν συνοδεία γαλλικών πολεμικών πλοίων.

Ο Ροντόλφ Σααντέ, ιδιοκτήτης και πρόεδρος της εταιρείας με έδρα τη Μασσαλία, δήλωσε ότι τα χρονοδιαγράμματα της CMA CGM επλήγησαν εξαιτίας της αναδρομολόγησης, των καθυστερήσεων που περιμένουν τη διέλευση από την Ερυθρά Θάλασσα και των συσσωρεύσεων στα λιμάνια.

«Προκαλεί πολλές δυσκολίες», δήλωσε ο Saadé στους Financial Times, προσθέτοντας ότι ο όμιλος προσπαθεί να βοηθήσει τις εταιρείες να προγραμματίσουν με συνεχείς ενημερώσεις σχετικά με τους χρόνους άφιξης.

Υπάρχουν «παράθυρα» όταν υποτίθεται ότι πρέπει να φτάσει ένα πλοίο (σε ένα λιμάνι) . . αλλά τώρα τα προγράμματά μας είναι σε πλήρη σύγχυση και δεν είμαστε σε θέση να τηρήσουμε τα χρονοδιαγράμματα», δήλωσε.

Ορισμένες αυτοκινητοβιομηχανίες που βασίζονται σε πλοία που αναδρομολογούνται για εξαρτήματα έχουν αισθανθεί τον αντίκτυπο, με την Tesla στη Γερμανία, τη Volvo Cars στο Βέλγιο και τη Suzuki στην Ουγγαρία να σταματούν ορισμένες γραμμές παραγωγής οχημάτων.

Η αυτοκινητοβιομηχανία είναι ιδιαίτερα ευάλωτη λόγω των διαδικασιών κατασκευής «just in time», χωρίς μεγάλα αποθέματα. Παρ’ όλα αυτά, η μικρή αύξηση των αποθεμάτων μετά τις διαταραχές των τελευταίων ετών έχει καταστήσει τα ζητήματα λιγότερο σοβαρά από ό,τι θα ήταν διαφορετικά.

Η γερμανική Volkswagen δήλωσε ότι από τον περασμένο μήνα παραλαμβάνει ανταλλακτικά στην Ευρώπη από την Ασία μέσω της μεγαλύτερης διαδρομής.Είπε ότι η αλλαγή αύξησε το κόστος, αλλά απέφυγε τα προβλήματα παραγωγής που είχαν πλήξει άλλους κατασκευαστές.

«Σχεδόν όλες οι μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες άρχισαν ήδη από τον Δεκέμβριο να ανακατευθύνουν τα πλοία τους», δήλωσε η Volkswagen.

«Αυτό θα διασφαλίσει ότι το φορτίο θα φτάσει στον προορισμό του, έστω και με μικρή καθυστέρηση». Στον τομέα των τροφίμων, η γαλλική Danone δήλωσε ότι θα αρχίσει να θέτει σε εφαρμογή εναλλακτικές λύσεις όπως οι αεροπορικές μεταφορές, εάν η διακοπή της Ερυθράς Θάλασσας διαρκέσει περισσότερο από δύο ή τρεις μήνες.

Στο λιανικό εμπόριο, η Pepco Group, στην οποία ανήκει η εκπτωτική αλυσίδα Poundland και η οποία λειτουργεί σχεδόν 3.500 εκπτωτικά καταστήματα με επίκεντρο τα ρούχα σε όλη την Ευρώπη, προειδοποίησε την Πέμπτη ότι η κατάσταση οδηγεί σε υψηλότερο κόστος μεταφοράς και σε πιο αργές παραδόσεις.

Πρόσθεσε ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες επιβάλλουν προσαυξήσεις στις παραδόσεις φορτίων για να αντανακλούν το επιπλέον κόστος που προκύπτει και προειδοποίησε ότι «ένα παρατεταμένο ζήτημα στην περιοχή θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει την προσφορά τους επόμενους μήνες». Τα γενικά εμπορεύματα, όπως τα είδη ένδυσης, παραγγέλλονται συνήθως μήνες νωρίτερα, αφήνοντας τους λιανοπωλητές λιγότερο εκτεθειμένους από τις εταιρείες που βασίζονται στην παράδοση just-in-time.

Ο λόρδος Σάϊμον Γουλφσον , διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας λιανικής πώλησης ειδών ένδυσης Next, δήλωσε ότι η αλλαγή της διαδρομής ήταν «μια ενόχληση, όχι μια κρίση». Ο όμιλος είχε άφθονο απόθεμα στις αποθήκες του και στα καταστήματά του, είπε, προσθέτοντας: «Δεν πρόκειται ξαφνικά να πάμε από το να έχουμε πολλά αποθέματα στα καταστήματά μας σε κανένα».

Οι αεροπορικές μεταφορές είναι εναλλακτική για λίγους

Ο Σάϊμον Γκαίηλ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος του τμήματος προμηθειών της εταιρείας συμβούλων Proxima, δήλωσε ότι ενώ ορισμένοι λιανοπωλητές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αεροπορικές μεταφορές για να ξεπεράσουν τις καθυστερήσεις, αυτό ήταν μάλλον μια επιλογή για εκείνους που είχαν αρκετά μεγάλα περιθώρια κέρδους για να απορροφήσουν το επιπλέον κόστος. Αντ’ αυτού, οι λιανοπωλητές ίσως χρειαστεί να αρχίσουν να παραγγέλνουν νωρίτερα αγαθά από την Ασία», δήλωσε.

Η Νικολα Μαλλον , επικεφαλής του εμπορικού τμήματος της Logistics UK, ενός εμπορικού οργανισμού, δήλωσε ότι τα μέλη της αναμένουν να προσθέσουν χρόνο παράδοσης δύο εβδομάδων στις παραγγελίες έως ότου επιλυθούν οι διαταραχές στη διώρυγα.

Παραπονέθηκε επίσης για τις προσαυξήσεις που πολλές ναυτιλιακές εταιρείες έχουν επιβάλει στους πελάτες για να καλύψουν το κόστος της εκτροπής. Οι γραμμές εξοικονομούσαν ορισμένα έξοδα, όπως τα τέλη της διώρυγας του Σουέζ, ακολουθώντας τη μεγαλύτερη διαδρομή, επισήμανε.

Η Μαλλόν εξέφρασε, ωστόσο, την ελπίδα ότι τα σχέδια εξυπηρέτησης των ναυτιλιακών γραμμών θα «σταθεροποιηθούν» καθώς οι αφίξεις μέσω του Ακρωτηρίου θα αποκτήσουν ένα κανονικό μοτίβο.

Μέχρι τότε, οι πελάτες της ναυτιλίας θα πρέπει να υπομείνουν την απρόβλεπτη κατάσταση της αλυσίδας εφοδιασμού. «Υπάρχει πόνος από την άποψη ότι πρέπει να περιμένετε περισσότερο και αβεβαιότητα, σχετικά με το πότε θα φτάσουν τα εμπορεύματά σας», δήλωσε ο Σ.Χίνευ της Drewry Shipping Consultants .

https://www.pentapostagma.gr/

Τι παίζει με τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς της ΔΕΥΑΜΒ;

Τι παίζει με τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς της ΔΕΥΑΜΒ;

Δημοσιεύθηκε 20/01/2024 12:12

Τροποποιήθηκε 13:45

Για τους λογαριασμούς του νερού που έρχονται «φουσκωμένοι» έχει να πει κάτι ο Μπέος ή τουλάχιστον ο νέος πρόεδρος Αργύρη Κοπάνας; Διαμαρτυρόμενοι καταναλωτές καταφθάνουν στα γραφεία της επιχείρησης όπου κάποιος υπάλληλος της ΔΕΥΑΜΒ αναλαμβάνει να τους καθησυχάσει και να κάνει σημαντικό «ψαλίδι». Αναρωτιέμαι ειλικρινά, γίνονται κανονικές μετρήσεις στα υδρόμετρα των καταναλωτών ή κάποιος συμπληρώνει ένα ποσό σα να έχει δελτίο του ΛΟΤΤΟ και αν πληρωθεί πληρώθηκε; Αλλιώς αναλαμβάνει το «μασάζ» κάποιος υπάλληλος για να κάνει το «κούρεμα» και να νιώθει ο πολίτης και υποχρεωμένος; Πρέπει να ελεγχθεί το θέμα, διότι είναι αδύνατον από τη μία να υπερχρεώνει η ΔΕΥΑΜΒ τα νοικοκυριά και από την άλλη να αφήνει «φέσι» 20 εκ. ευρώ στη ΔΕΗ.

https://magnesianews.gr/