Βασιλικοί τάφοι της Εποχής του Χαλκού γεμάτοι θησαυρούς βρέθηκαν στην Κύπρο
P.M. Fischer
Από αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ.
Κώστας Μαυραγάνης— HuffPost Greece
Αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ στην Κύπρο ανακάλυψε πρόσφατα αρχαίους τάφους έξω από τη μητρόπολη- εμπορικό σταθμό της Εποχής του Χαλκού στο Χαλά Σουλτάν Τεκέ της Κύπρου: Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση είναι μεταξύ των πλουσιότερων που έχουν βρεθεί ποτέ στη Μεσόγειο, με τα ευρήματα να υποδεικνύουν πως αυτοί που θάφτηκαν εκεί κυβερνούσαν την πόλη, η οποία αποτελούσε σημαντικό κέντρο του εμπορίου χαλκού κατά το 1500-1300 πΧ.
«Λαμβάνοντας υπόψιν το πόσο πλούσια ήταν τα αντικείμενα στους τάφους, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ήταν βασιλικοί τάφοι, αν και δεν γνωρίζουμε πολλά για το είδος της διακυβέρνησης στην πόλη εκείνη την εποχή. Αναμφίβολα αυτοί που θάφτηκαν εδώ ήταν στην κυβέρνηση της πόλης» είπε ο Πίτερ Φίσερ, καθηγητής Αρχαιολογίας και επικεφαλής της αποστολής.
P.M. Fischer
Οι τάφοι βρίσκονται έξω από την 50 εκταρίων πόλη της Εποχής του Χαλκού και αποτελούνται από υπόγειες αίθουσες προσβάσιμες μέσω ενός στενού περάσματος από την επιφάνεια. Οι θάλαμοι είναι διαφόρων μεγεθών, μέχρι και 4 x 5 μέτρων.
Η σουηδική αποστολή Σέντερμπεργκ, που κάνει ανασκαφές στο Χαλά Σουλτάν Τεκέ κοντά στη Λάρνακα από το 2010, είχε βρει και στο παρελθόν ταφικούς θαλάμους με πολύτιμα αντικείμενα. Αυτό που κάνει τους νέους να ξεχωρίζουν είναι η ποσότητα και η ποιότητα των αντικειμένων.
«Βρήκαμε πάνω από 500 πλήρη αντικείμενα κατανεμημένα μεταξύ δύο τάφων. Πολλά από τα αντικείμενα αποτελούνται από πολύτιμα μέταλλα, πετράδια, ελεφαντόδοντο και κεραμικά υψηλής ποιότητας» ανέφερε ο καθηγητής.
Περίπου τα μισά από τα αντικείμενα είχαν εισαχθεί από γειτονικούς πολιτισμούς: Χρυσός και ελεφαντόδοντο από την Αίγυπτο, πολύτιμοι λίθοι από το Αφγανιστάν, την Ινδία και το Σινά. Επίσης βρέθηκαν και αντικείμενα από κεχριμπάρι, από την περιοχή της Βαλτικής. Οι τάφοι ανακαλύφθηκαν με μαγνητόμετρα.
Όσον αφορά στους ενοίκους τους, μεταξύ των καλοδιατηρημένων σκελετών περιλαμβάνεται ένας σκελετός γυναίκας που περιτριγυρίζεται από δεκάδες κεραμικά σκεύη, κοσμήματα και έναν στρογγυλό χάλκινο καθρέφτη. Δίπλα της ήταν ένα παιδί ενός έτους με ένα παιχνίδι από κεραμικό. Αρκετοί από τους σκελετούς, ανδρικοί και γυναικείοι, είχαν διαδήματα, και κάποιοι περιδέραια, ενδεχομένως από την Αίγυπτο. Στα διαδήματα υπήρχαν απεικονίσεις ταύρων, γαζελλών, λιονταριών και λουλουδιών. Επίσης βρέθηκαν χάλκινα όπλα.
Ο πλούτος των ενοίκων των τάφων θεωρείται ότι προερχόταν από το εμόριο του χαλκού: Ορυχεία στο Τρόοδος έβγαζαν χαλκό, ο οποίος περνούσε από επεξεργασία στην πόλη και μετά εξαγόταν σε μεγάλες ποσότητες. Πηγή
https://ellas2.wordpress.com/
Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/
Η 47χρονη Καναδή παλεύει με τη νευρική ανορεξία εδώ και δεκαετίες. Η σχέση της με το σώμα της είναι διαταραγμένη από την ηλικία των 8 ετών, λέει η ίδια στο Reuters.
Σήμερα η Πόλι ζυγίζει 42 κιλά και συχνά δεν τρώει για μέρες. Είναι τόσο αδύναμη που πρέπει να κάνει συχνά στάσεις για ξεκούραση όταν μεταφέρει ψώνια στο σπίτι της.
«Κάθε μέρα είναι κόλαση», λέει. «Είμαι τόσο κουρασμένη. Έχω τελειώσει. Δοκίμασα τα πάντα. Νιώθω πως έχω ζήσει τη ζωή μου».
Σήμερα η Πόλι δεν μπορεί να υποβληθεί σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία, αυτό όμως σύντομα θα αλλάξει με την αλλαγή των κριτηρίων που θα εφαρμόσει ο Καναδάς από τον Μάρτιο του 2024, οπότε η πρακτική θα επιτραπεί ακόμα και για όσους πάσχουν μόνο από ψυχικά νοσήματα.
Το 2016 ο Καναδάς νομιμοποίησε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία για άτομα με ανίατες ασθένειες σε τελικό στάδιο και το 2021 επέκτεινε το μέτρο ώστε να καλύπτει ανίατες αλλά μη θανατηφόρες παθήσεις.
Με τις αλλαγές που πρόκειται να εφαρμόσει του χρόνου, ο Καναδάς διευρύνει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, σύμφωνα με έκθεση ειδικών που υποβλήθηκε στο κοινοβούλιο.
Οι υποστηρικτές της πρακτικής θεωρούν πως πρόκειται για ζήτημα αυτοδιάθεσης. Ωστόσο ορισμένες οργανώσεις ασθενών με αναπηρίες ανησυχούν ότι κάποιοι πολίτες μπορεί να επιλέξουν την αυτοκτονία απλά επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης πάντως διαβεβαίωσε ότι το νέο πλαίσιο δεν ανοίγει το σύστημα σε τέτοιες καταχρήσεις.
Το 2021, το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν δεδομένα, 10.064 άνθρωποι στον Καναδά υποβλήθηκαν σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία, νούμερο που αντιστοιχεί στο 3,3% των θανάτων. Συγκριτικά, το αντίστοιχο ποσοστό στην Ολλανδία είναι 4,5% και στο Βέλγιο 2,4.
Σύμφωνα με στοιχεία της καναδικής κυβέρνησης, η συντριπτική πλειονότητα των υποβοηθούμενων θανάτων συμμορφώνεται με τα νομικά κριτήρια, υπάρχει όμως και ένας μικρός αριθμός περιπτώσεων που χρήζουν διερεύνησης.
Τη διετία 2021-22, η επαρχία του Κεμπέκ διαπίστωσε ότι 15 υποβοηθούμενοι θάνατοι, ή το 0,4% του συνόλου, παραβίασαν τους κανόνες και παραπέμφθηκαν για έρευνα στον ιατρικό σύλλογο. Σε έξι από αυτές τις περιπτώσεις, οι ασθενείς δεν έπασχαν από σοβαρή και ανίατη νόσο, σύμφωνα με επιτροπή της επαρχίας.
Στη Βρετανική Κολούμπια, συνολικά 21 περιστατικά έχουν παραπεμφθεί στον ιατρικό σύλλογο ή στην αστυνομία από το 2018.
Ποινές σε γιατρούς δεν επιβλήθηκαν σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις.
H Λίσα Πόλι είναι πεπεισμένη ότι δεν αξίζει πια να ζει (Reuters)
Από το 2016 που νομιμοποιήθηκε η πρακτική, περισσότεροι από 30.000 Καναδοί έχουν υποβληθεί σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Ακόμα και μετά την κατάργηση του κριτηρίου της ασθένειας σε τελικό στάδιο, το 98% των θανάτων αφορά ασθενείς με περιορισμένες προοπτικές επιβίωσης, δείχνουν στοιχεία του υπουργείου Υγείας.
«Μέχρι τώρα δεν βλέπω τίποτα που να υποδηλώνει ότι το παρακάναμε» δηλώνει για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές ο καναδός υπουργός Δικαιοσύνης Ντέιβιντ Λάμετ.
Η διαδικασία είναι διαθέσιμη μόνο για όσους καλύπτονται από ασφαλιστικά ταμεία. Απαιτεί έγγραφη αίτηση και αξιολόγηση από δύο ανεξάρτητους γιατρούς, από τους οποίους τουλάχιστον ο ένας πρέπει να ειδικεύεται στην πάθηση του ασθενή εφόσον αυτός δεν είναι ετοιμοθάνατος.
Το τέλος συνήθως έρχεται με ένεση που χορηγείται στο σπίτι.
Όπως ανέφερε ο Λάμετ, η κυβέρνηση εξετάζει πρόταση κοινοβουλευτικής επιτροπής που ζητά επέκταση του μέτρου ώστε να καλύπτει και ανηλίκους που θεωρούνται ικανοί να λάβουν μόνοι τους τη μεγάλη απόφαση.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να εφαρμόσει σε όλη τη χώρα νόμο που ενέκρινε τον Ιούνιο η επαρχία του Κεμπέκ, σύμφωνα με τον οποίο οι ασθενείς μπορούν να ζητούν προκαταβολικά να πεθάνουν όταν φτάσουν ένα προκαθορισμένο επίπεδο αναπηρίας λόγω Αλτσχάιμερ ή παρόμοιων παθήσεων.
Την εφαρμογή αυτού του μέτρου σε όλο τον Καναδά ζήτησε η οργάνωση Dying With Dignity Canada, η οποία έχει στείλει μέχρι σήμερα στην κυβέρνηση σχεδόν 10.000 επιστολές.
Ο Λάμετ δήλωσε πάντως ότι «απαιτείται περισσότερος χρόνος» μέχρι να ληφθεί η απόφαση.
Η Λίσα Πόλι συζήτησε για πρώτη φορά το θέμα με την ψυχίατρό της Τζαστίν Ντίνμπο το 2021. Η Πόλι έχει δοκιμάσει μια ποικιλία θεραπειών και έχει νοσηλευτεί δύο φορές λόγω της ανορεξίας, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει βρει λύση και συνεχίζει να σκέφτεται όλη την ώρα τι θα φάει.
Η μητέρα της Πόλι, Μέρι Χίτλεϊ, αρχικά δεν μπορούσε να αποδεχτεί την ιδέα της ότι η κόρη της μπορεί να επιλέξει τον θάνατο. Άλλαξε όμως γνώμη όταν συζήτησε το θέμα μαζί της.
«Δεν μπορεί να δει τον εαυτό της να ζει ακόμα 10, 20 χρόνια σε αυτή την κατάσταση» είπε η Χίτλεϊ.
Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι οι ψυχικές παθήσεις από μόνες τους δεν μπορεί να είναι κριτήριο για υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Σε πολλές περιπτώσεις είναι δύσκολο να εκτιμηθεί αν μια ψυχική πάθηση είναι πράγματι μη αντιμετωπίσιμη, όπως είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την παθολογική τάση αυτοκτονίας από μια λογική απόφαση θανάτου, επισήμανε ο Σόνου Γκέιντ, ψυχίατρος στο νοσοκομείου του Σάνιμπροκ στο Τορόντο.
«Δεν κατανοούμε καν τη βιολογία των περισσότερων ψυχικών νοσημάτων» είπε.
Ορισμένοι ακτιβιστές ανησυχούν επίσης ότι η επέκταση του μέτρου θέτει σε κίνδυνο τους ανθρώπους με σωματικές ή νοητικές αναπηρίες.
Η Μισέλ Χιούιτ της οργάνωσης ασθενών Disability Without Poverty έφερε ως παράδειγμα την περίπτωση του Σον Τάγκερτ, ασθενή με πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, ο οποίος επέλεξε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το 2019, όταν προσπαθούσε χωρίς αποτέλεσμα να εξασφαλίσει 24ωρη φροντίδα στο σπίτι.
«Ήταν απολύτως σαφής για αυτό που επιθυμούσε, περισσότερες ώρες φροντίδας στο σπίτι. Όταν του είπαν ότι θα έπρεπε να μετακομίσει σε οίκο φροντίδας μακριά από την οικογένειά του, και ειδικά τον γιό του, υποβλήθηκε σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία» ανέφερε η Χιούιτ.
Τα περιστατικά αυτού του είδους είναι «τραγικά», απάντησε ο Λάμερ, όμως ο νόμος δεν επιτρέπει στους ασθενείς να αυτοκτονούν απλά επειδή αντιμετωπίζουν κοινωνικές ή οικονομικές δυσκολίες.
«Αν δεν καλύπτονται από τα ιατρικά κριτήρια δεν έχουν πρόσβαση» είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
https://www.in.gr/
Αν μπορούσα να είμαι αρκετά πλούσιος
Αν μπορούσα να είμαι αρκετά πλούσιος για να αντέξω
το βάρος όλου του πόνου που φοράς,
ευχαρίστως θα εγκατέλειπα όλο μου τον πλούτο
για να σου φέρω ευτυχία και υγεία.
Όχι άλλα δάκρυα, όχι άλλη θλίψη
Δεν υπάρχουν άλλοι φόβοι για να αντιμετωπίσεις το αύριο
Θα σου έδινα μια ζωή απαλλαγμένη
από όλο τον πόνο που δεν μπορείς να δεις.
Αλλά ο πλούτος δεν είναι αυτό που θεραπεύει την ψυχή.
Είναι η αγάπη και η καλοσύνη που μας ολοκληρώνουν,
Λοιπόν, εδώ είναι η υπόσχεσή μου, αληθινή και πραγματική
Να σταθώ δίπλα σας σε κάθε δοκιμασία.
Με αγάπη και ελπίδα, θα αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα
Μαζί, θα βρούμε έναν καλύτερο τρόπο
Και παρόλο που μπορεί να μην τα έχουμε όλα,
Θα σηκωθούμε πάνω και δεν θα πέσουμε ποτέ.
Για τα πλούτη ανά πάσα στιγμή έρχονται και φεύγουν
Αλλά η αγάπη αντέχει και μας βοηθά να αναπτυχθούμε
Λοιπόν, αγάπη μου, ας κρατηθούμε από αυτόν τον δεσμό
Θα τα καταφέρουμε μέχρι το τέλος μας.
Πνευματικά δικαιώματα ©️ Suma Reddy
Κήπος σκέψεων και συναισθημάτων μου, σπείρε έναν σπόρο καλής πράξης αν το επισκεφτείς
https://shareastorynow.news.blog/
Φιλιππίνες: Ψάρι κλέβει κινητό μέσα από τα χέρια γυναίκας - Η απίστευτη αντίδρασή της - Δείτε βίντεο
Η νεαρή, που ονομάζεται Maquilan είδε το κινητό της να κάνει φτερά και να καταλήγει στο βυθό της θάλασσας.
Η ίδια βρισκόταν σε σκάφος στα ανοικτά των ακτών της επαρχίας Λέιτε και έβγαζε φωτογραφίες με τη φίλη της, όταν ένα ασημένιο ιπτάμενο ψάρι πήδηξε και «άρπαξε» το τηλέφωνο, που ακουμπούσε στα γόνατά της. Η συσκευή έπεσε στη θάλασσα και η ίδια έμεινε άφωνη, με αυτό που συνέβη.
Ένας φίλος της κατέγραψε το περιστατικό σε βίντεο. Σε αυτό, διακρίνεται το ψάρι να πηδά στη βάρκα, να συγκρούεται με το κινητό και εκείνο με τη σειρά του να πέφτει στον ωκεανό.
Η Maquilan σαστισμένη προσπαθεί να καταλάβει πώς εξαφανίστηκε το τηλέφωνό της. Μόλις συνειδητοποιεί ότι η συσκευή βρίσκεται πλέον στο βυθό της θάλασσας, εξαιτίας ενός ψαριού, ταράζεται.
Οι δύο γυναίκες ενημέρωσαν αμέσως τον υπεύθυνο του σκάφους, ο οποίος βούτηξε στο νερό και προσπάθησε να βρει το κινητό αλλά δεν τα κατάφερε.
Ωστόσο, προς έκπληξη όλων η συσκευή λίγες ώρες μετά ξεβράστηκε στην ακτή.
ΠΗΓΗ: in.gr
https://www.tothemaonline.com/
Donna Masini, Πέντε ποιήματα
Δύο γκρέιπφρουτ
Ο σύζυγός μου μου έφτιαχνε χυμό
–κάθε πρωί σηκωνόταν κι έστυβε το φρούτο
στην κουζίνα, στο πρωινό φως που ’πεφτε τεμπέλικα
στο γαλάζιο τζάμι, το πίεζε με την παλάμη του
στον αποχυμωτή, φίλτραρε τα κουκούτσια και τον πολτό και
και μου έφερνε τον χυμό˙ έτριβε τον ώμο μου
ενόσω εγώ έπινα. Ο εραστής μου
σηκώνεται νωρίς –ώρες πριν από μένα–
κόβει το φρούτο σε φέτες και μ’ ένα κυρτό, οδοντωτό
μαχαίρι, τέμνει την κάθε φέτα, διαχωρίζει προσεκτικά
τις μεμβράνες, όπως λένε ότι ο Θεός έκοψε
τον άνθρωπο στα δύο –άντρα και γυναίκα– έτσι ώστε
το καθένα να λαχταρά το άλλο μισό.
Εγώ τα θέλω και τα δύο. Θέλω τον χυμό και τη σάρκα,
τον αγνό εκλεκτό χυμό και την τρυφερή
σάρκα, τον κοκκινωπό πολτό. Όλο.
Αν ο χυμός είναι αγνός, χάνεις
τη ζουμερή σάρκα, κι αν φας τη σάρκα, δεν νιώθεις
τον χυμό να κατεβαίνει στον λαιμό. Τόσο εύκολα.
Τηλεφωνικό σεξ
Είναι ξαπλωμένη
στο κρεβάτι της, του λέει –
για την ακρίβεια
κάθεται στο πάτωμα,
σε μια καρέκλα, ποιος ξέρει –αυτός δεν είναι
ο πόθος, η προσφορά γυμνού
σε όλη την πόλη; –ένα εικονικό
δίχτυ εξομολόγησης, μια τελετουργία
συγκόλλησης της λαχτάρας με τον στατικό θόρυβο.
Της ζητά να ξαπλώσει,
να δέσει τα μάτια της, ν’ αγγίξει
τα στήθη της –το ένα, και μετά το άλλο,
να ψηλαφίσει τις ρώγες της. Φέρε τώρα μια ζώνη.
Είναι πραγματικά συγκινητικό
το τι μπορεί να κάνει ένας άγνωστος
για έναν άλλον. Της λέει
ότι θα τη φιμώσει. Αυτό
ήθελε και κείνη. Έναν άντρα
που θ’ ακούσει
ό,τι δεν μπορεί εκείνη να ψιθυρίσει στο σκοτάδι,
σ’ έναν καναπέ, κρεβάτι, τραπέζι γραφείου, καρέκλα, τραπέζι κουζίνας,
στο πάτωμα του γραφείου της ακόμα ακόμα, εκεί όπου αναπνέει
σιωπηλά αφότου έχει αυνανιστεί.
Φοράει (διάλεξε εσύ):
μαύρη δαντέλα, λευκό μετάξι, μπλουζάκι, σηκωμένη φούστα, τζιν
με ανοικτό φερμουάρ. Σκουπίζει
τον ιδρώτα από τα υγρά
μαλλιά της. Είναι αυτό που θέλει εκείνος –να λεηλατήσει
την απαλή
χώρα ανάμεσα στους μηρούς της,
σαν να ήταν μια περιτειχισμένη
πόλη και κείνος ο ήρωας κατακτητής.
Τον έχει όμως
καλωσορίσει, έχει πατήσει το κουμπί
για να δείξει ότι είναι έτοιμη
να συνδεθεί, ζωντανά, τώρα
φωνή με φωνή,
γλώσσα με γλώσσα, θρέφουν
τη μανιακή αφήγηση, την επαρχιακή
έκτακτη ανάγκη επιθυμίας. Φαντάσου
τι τους οδηγεί, από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Αργά
Μια φορά είδα ένα φίδι να καταπίνει ένα κουνέλι.
Τετάρτη δημοτικού, ζωολογικός κήπος ερπετών
το κουνέλι άκαμπτο, η μύτη μέσα στο στόμα, πριονίδι κολλημένο στο τρίχωμά του,
το κεφάλι του μαγκωμένο στα φαρδιά
σαγόνια του φιδιού, το φίδι
να το ρουφά και κείνο να κατεβαίνει στον μακρύ του λαιμό.
Το φίδι όλο λαιμό –δεν μπορούσα να καταλάβω
πού τελείωνε ο λαιμός και πού
άρχιζε το σώμα. Θυμάμαι το γυάλινο
κλουβί, το πώς το φίδι
πήρε τον χρόνο του (όλα τα κορίτσια να στριγκλίζουμε, να τσιρίζουμε,
όμως είχαμε μείνει άναυδες, είχαμε γοητευτεί,
λέγαμε ότι δεν μπορούσαμε να κοιτάξουμε αλλά κοιτάζαμε,
κολλήσαμε εκεί, φανταζόμασταν διάφορα –τι φανταζόμασταν;)
Η κυρία Πίτερσον μάς παρότρυνε κορίτσια προχωρήστε,
όμως εμείς δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε. Ήταν σαν
να βλέπεις μια φτέρη να ξεδιπλώνεται, έναν λεπτο-
δείκτη να κινείται σ’ ένα ρολόι. Δεν κατάλαβα πώς
το φίδι δεν πνίγηκε, το κουνέλι δεν κουνήθηκε,
πώς τα σαγόνια συνέχιζαν ν’ ανοίγουν
διάπλατα, να ρουφάνε το κουνέλι,
έτσι κι εγώ την καταπίνω, αργά,
το σώμα μου την απορροφά:
τη θλίψη. Πόσο αργεί
το σώμα να το συνειδητοποιήσει.
Δεν θα επιστρέψεις ποτέ.
Καλοκαίρι
Για Ιούλιο κάνει κρύο. Η φωτιά δεν ανάβει.
Τα κούτσουρα, υγρά στην κούνια τους, δεν καίνε.
Τσαλακώνω ένα χαρτί, του βάζω φωτιά, το ρίχνω προσάναμμα στην ξυλό-
σoμπα. Οι άκρες λαμπαδιάζουν, κατσαρώνουν, έπειτα η φλόγα
σβήνει. Στάχτη σιγοκαίει στη σχάρα.
Τερμίτες μοχθούν στα πόδια του τραπεζιού. Η σίτα δεν εφαρμόζει,
τρίζει στα κουμπώματά της. Το βιβλίο μου
αδιάβαστο στο τραπέζι, το βάρος του αίματος
βαρύ μέσα μου, μπορώ επιτέλους να ανακτήσω
τις επτά εβδομάδες που έζησε μέσα μου,
διπλασιαζόταν, κάνοντας
τα ούρα μου φωτεινά. Το ταβάνι
έπεφτε κομμάτι κομμάτι, τα περιστέρια γαμιούνταν
πίσω απ’ το παράθυρο, κι εγώ φοβόμουν
μικροπράγματα: έναν φάκελο, ένα απόγευμα.
Μέτραγα τη θλίψη μου όπως μετράς
ένα δωμάτιο για να το επιπλώσεις. Δεν έγιναν
και λίγα σ’ εκείνο το δωμάτιο. Ένας καθρέφτης
έφραζε το παράθυρό μου κι έτσι όταν κοιτούσα έξω
έβλεπα τον εαυτό μου, δεν μπορούσα να δω αυτό που φανταζόμουν
να είναι ένας αεραγωγός, τικ τακ έκαναν τα περιστέρια
στο εκστατικό τους σκαρφάλωμα, χτυπούσαν τα ποτήρια, τα δοχεία
με το τσάι στο ράφι. Με εξέπληξε το βίαιο
χτύπημα του σώματος στο τζάμι, η ορμή αυτού που
ήξερα μα δεν μπορούσα να δω.
Η μητέρα αυτού του κοριτσιού κράτησε τον ομφάλιο λώρο της σ’ ένα γυάλινο βάζο στο πάνω ράφι του ντουλαπιού της κουζίνας
(αργότερα το κορίτσι θα φοβόταν
ν’ αφήσει κομμάτια του εαυτού της –μαλλιά, ένα κομμένο νύχι–
σε μέρη παράξενα, ακόμα
κι ένα χαρτομάντιλο που πιθανώς να χρησιμοποίησε. Θα
εισχωρούσε σε αγνώστους
σαν να ήταν σπίτια,
θα εντειχιζόταν στο υπόγειο,
στην τούβλινη σκάλα, στο υπόστεγο, στο πλάι ενός ασανσέρ, ακόμα και σε βράχο.
Έγλειφε αλάτι από δέρμα αγριάνθρωπων
–μια περίεργη συνήθεια, μια ταραχή.
Ήθελε να χτίσει τον εαυτό της
μέσα σε κάποιον άλλον.)
Μετάφραση από τα αγγλικά: Peter Constantine
Η Donna Masini έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές στα αγγλικά: 4:30 Movie (Norton, 2018), Turning to Fiction (Norton, 2004), That Kind of Danger (Beacon, 1994) και το μυθιστόρημα About Yvonne (Norton, 1998). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Best American Poetry, Poetry, APR και Paris Review. Είναι καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας στο Κολέγιο Χάντερ. Ζει στη Νέα Υόρκη.
Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/
Βιταμίνη για πρόληψη καταρράκτη & γλαυκώματος και βελτίωση της νυχτερινής όρασης - Πού θα τη βρείτε Σινάνη Αικατερίνη Παρασκευή, 24 Ι...
