Ποιοι Ήταν οι Κριτές του Κάτω Κόσμου; | Ελληνική Μυθολογία
Σήμερα η Ελληνική Μυθολογία μας πηγαίνει για μια ακόμα φορά στον Κάτω Κόσμο! Ποιοι ήταν οι Κριτές που όριζαν την τύχη του νεκρού και το πώς θα περνούσε την αιωνιότητα;
Είμαι ο Κωνσταντίνος ή αλλιώς The Mythologist και μέσα από τις σπουδές μου στην αρχαιολογία έμαθα να αγαπάω τη Μυθολογία!
Αποφάσισα να μοιραστώ μύθους για θεούς, ήρωες και τέρατα αλλά και άλλες περίεργες ιστορίες εδώ στο YouTube!
Για μια ακόμη φορά το θέμα του βίντεο είναι σκοτεινό! Βέβαια και η Ελληνική Μυθολογία κρύβει πολλά σκοτεινά στοιχεία!
Σήμερα θα μιλήσουμε για τους Κριτές του Κάτω Κόσμου. Ο Αιακός, ο Ραδάμανθυς και ο Μίνωας θα περάσουν από την οθόνη σας και θα σας δέιξουν τα βιογραφικά τους αλλά και το πώς έφτασαν να έχουνα υτή την ιδιότητα στον Άδη!
Επίσης θα πάμε ένα ταξιδάκι στη Μίεζα της Μακεδονίας για να δούμε έναν Μακεδονικό τάφο στον οποίο απεικονίζονται κάποιοι από τους κριτές την ίδια την ώρα της Κρίσης!
Ενας ηλικιωμένος πολιτικός, ένας συνταξιούχος διευθύνων σύμβουλος μεγάλης τεχνολογικής εταιρείας και ένας επιστήμονας υπολογιστών συναντιούνται σε ένα μπαρ. Για ποιο πράγμα μιλάνε; Για τεχνητή νοημοσύνη, φυσικά, επειδή όλοι μιλούν για αυτήν – ή σε αυτήν, είτε την αποκαλούν Alexa, Siri, ή κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε ένα μέλλον επιστημονικής φαντασίας – η εποχή της τεχνητής νοημοσύνης είναι ήδη εδώ. Οταν οι μηχανές μαθαίνουν, τότε η επίδραση στη ζωή μας είναι έντονη και σίγουρα θα επηρεαστεί και το μέλλον μας.
Αυτό είναι το μήνυμα του συναρπαστικού νέου βιβλίου του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της Google Ερικ Σμιντ και του κοσμήτορα του ΜΙΤ Ντάνιελ Χάτενλοχερ. Συνοδεύεται από μια προειδοποίηση: Η τεχνητή νοημοσύνη θα αμφισβητήσει την υπεροχή της ανθρώπινης λογικής που υπάρχει από την αυγή του Διαφωτισμού.
Μπορούν πραγματικά οι μηχανές να σκεφτούν; Διαθέτουν ευφυΐα; Και τι σημαίνουν αυτοί οι όροι; Το 1950, ο διάσημος βρετανός μαθηματικός Αλαν Τούρινγκ πρότεινε να αποφεύγουμε τόσο βαθιά φιλοσοφικά αινίγματα κρίνοντας την απόδοση: Εάν δεν μπορούμε να διακρίνουμε την απόδοση μιας μηχανής από την απόδοση ενός ανθρώπου, θα πρέπει να τη χαρακτηρίσουμε «έξυπνη». Τα περισσότερα πρώιμα προγράμματα υπολογιστών παρήγαγαν άκαμπτες και στατικές λύσεις που απέτυχαν σε αυτή τη λεγόμενη «δοκιμή Τούρινγκ» και ο τομέας της τεχνητής νοημοσύνης συνέχισε να μαραζώνει καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.
Αλλά μια σημαντική ανακάλυψη έγινε τη δεκαετία του 1990 με μια νέα προσέγγιση που επέτρεψε στις μηχανές να μαθαίνουν μόνες τους, αντί να καθοδηγούνται αποκλειστικά από κώδικες που προέρχονται από γνώσεις οι οποίες προέρχονται από τον άνθρωπο. Σε αντίθεση με τους κλασικούς αλγορίθμους, οι οποίοι αποτελούνται από βήματα για την παραγωγή αποτελεσμάτων μεγάλης ακρίβειας, οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης αποτελούνται από βήματα για τη βελτίωση σε αποτελέσματα που δεν είναι ακριβή. Το σύγχρονο πεδίο της μηχανικής μάθησης – των προγραμμάτων που μαθαίνουν μέσα από την εμπειρία – γεννήθηκε.
Η τεχνική της διαστρωμάτωσης αλγορίθμων μηχανικής μάθησης μέσα σε νευρωνικά δίκτυα (εμπνευσμένη από τη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου) αρχικά περιορίστηκε από την έλλειψη υπολογιστικής ισχύος. Αλλά αυτό έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Το 2017, το AlphaZero, ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που αναπτύχθηκε από το DeepMind της Google, νίκησε το Stockfish, το πιο ισχυρό πρόγραμμα σκακιού στον κόσμο. Αξιοσημείωτο δεν ήταν ότι ένα πρόγραμμα υπολογιστή υπερίσχυσε έναντι κάποιου άλλου προγράμματος υπολογιστή, αλλά ότι το έμαθε ο ίδιος να το κάνει. Οι δημιουργοί του το προμήθευσαν με τους κανόνες του σκακιού και του ανέθεσαν να αναπτύξει μια στρατηγική νίκης. Μετά από μόλις τέσσερις ώρες μάθησης παίζοντας εναντίον του εαυτού του αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, νικώντας τη Stockfish 28 φορές χωρίς να χάσει αγώνα (υπήρξαν 72 ισοπαλίες).
Αλγοριθμική πολιτική
Τα νευρωνικά δίκτυα μπορούν επίσης να δημιουργήσουν νέες εικόνες ή κείμενα. Οι συγγραφείς αναφέρουν το GPT-3 του OpenAI ως ένα από τα πιο αξιοσημείωτα παραγωγικά δίκτυα τεχνητής νοημοσύνης σήμερα. Το 2019 η εταιρεία ανέπτυξε ένα μοντέλο γλώσσας που εκπαιδεύει τον εαυτό της καταναλώνοντας δωρεάν διαθέσιμα κείμενα από το Διαδίκτυο. Με λίγες λέξεις, μπορεί να προεκτείνει νέες προτάσεις και παραγράφους ανιχνεύοντας μοτίβα σε διαδοχικά στοιχεία. Είναι σε θέση να συνθέτει νέα και πρωτότυπα κείμενα που ανταποκρίνονται στη δοκιμασία του Τούρινγκ για την εμφάνιση ευφυούς συμπεριφοράς που δεν διακρίνεται από αυτήν ενός ανθρώπου.
Αυτό το ξέρω εκ πείρας. Αφού έβαλα μερικές λέξεις, έψαξε το Διαδίκτυο και σε λιγότερο από ένα λεπτό δημιούργησε μια εύλογη ψευδή είδηση για εμένα. Ηξερα ότι ήταν ψευδές, αλλά δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ. Ας υποθέσουμε ότι η ιστορία αφορούσε έναν πολιτικό ηγέτη κατά τη διάρκεια μεγάλων εκλογών… Τι συμβαίνει με τη δημοκρατία όταν ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου μπορεί να εξαπολύσει ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης για να πλημμυρίσουν τον πολιτικό μας λόγο τις τελευταίες ημέρες πριν οι πολίτες ψηφίσουν; Η δημοκρατία υποφέρει ήδη από πολιτική πόλωση, ένα πρόβλημα που επιδεινώνεται από τους αλγορίθμους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ζητούν «κλικ» (και διαφημίσεις) προσφέροντας στους χρήστες ολοένα και πιο ακραίες («συναρπαστικές») απόψεις. Οι ψευδείς ειδήσεις δεν είναι νέο πρόβλημα, αλλά η γρήγορη, φθηνή και ευρέως διαδεδομένη ενίσχυσή τους από αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης είναι σίγουρα. Μπορεί να υπάρχει δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, αλλά δεν υπάρχει δικαίωμα στην ελεύθερη ενίσχυση.
Αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα, υποστηρίζουν οι συγγραφείς, έρχονται στο προσκήνιο καθώς οι παγκόσμιες πλατφόρμες δικτύων όπως η Google, το Twitter και το Facebook χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να συγκεντρώνουν και να φιλτράρουν περισσότερες πληροφορίες από ό,τι θα μπορούσαν ποτέ οι χρήστες τους. Αλλά αυτό το φιλτράρισμα οδηγεί σε διαχωρισμό των χρηστών, δημιουργώντας θαλάμους κοινωνικής ηχούς που υποκινούν τη διχόνοια μεταξύ των ομάδων. Αυτό που ένα άτομο υποθέτει ότι είναι μια ακριβής αντανάκλαση της πραγματικότητας γίνεται αρκετά διαφορετικό από την πραγματικότητα που βλέπουν άλλοι άνθρωποι ή ομάδες, ενισχύοντας και βαθαίνοντας έτσι την πόλωση. Η τεχνητή νοημοσύνη αποφασίζει όλο και περισσότερο τι είναι σημαντικό και τι είναι αληθινό. Τα αποτελέσματα δεν είναι ενθαρρυντικά για την υγεία της δημοκρατίας.
Η βρύση και το γλέντι: Στιγμές από την καθημερινότητα των στρατιωτών μας στο μέτωπο της Μικρασίας πριν από την τραγωδία της κατάρρευσης [photos]
FILE PHOTO: Πιασμένοι για χορό, με τα δίκωχα στη θέση τους και τα χιτώνια κουμπωμένα. Στο κέντρο ένα βιολί κι ένα ούτι. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Είναι φωτογραφίες που όπως σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα του Ιδρύματος δεν έχουν δυστυχώς περαιτέρω τεκμηρίωση.
Προέρχονται από ένα λεύκωμα φωτογραφιών που βρέθηκε μαζί με το αρχείο της Ρούλας Παπαδημητρίου. Ιδιοκτήτης του αρχείου, κάποιος Περικλής Τριανταφυλλίδης. Ίσως ο εικονιζόμενος στα αριστερά, στο Εσκί-Σεχίρ το 1922.
00:00
00:00 / 00:43
Copy video url
Play / Pause
Mute / Unmute
Report a problem
Language
Share
Vidverto Player
Στο λεύκωμα εντοπίστηκαν 91 φωτογραφίες, οι 79 εκ των οποίων προέρχονται από τη Μικρασιατική Εκστρατεία.
Πολλές φέρουν στην πίσω όψη τους σφραγίδα της Χαρτογραφικής Υπηρεσίας της Στρατιάς Μικράς Ασίας μαζί με δακτυλόγραφη τεκμηρίωση σε επικολλημένη ταινία χαρτιού.
Άλλες φέρουν χειρόγραφη τεκμηρίωση με μελάνη στην εμπρόσθια όψη τους.
Πολλές είναι γνωστές.
Άλλωστε ο πόλεμος στη Μικρά Ασία είναι από τους πλέον φωτογραφημένους πολέμους του ελληνικού στρατού.
Η Χαρτογραφική Υπηρεσία της Στρατιάς διέθετε επίσημα στο μέτωπο φωτογραφικό συνεργείο που στελεχωνόταν από αξιωματικούς και οπλίτες ενώ σε κάθε μεγάλη μονάδα καταρτιζόταν φωτογραφικό αρχείο αρνητικών.
Οι φωτογραφίες του αρχείου περιέχουν σκηνές τόσο από την πρώτη γραμμή όσο και από τα μετόπισθεν. Αρκετές προέρχονται από την προέλαση της ΧΙΙ Μεραρχίας.
Χιλιάδες καρβέλια για την τροφοδοσία, πορείες και φάλαγγες, αιχμάλωτοι, ο διάδοχος, το ξεψείρισμα.
Το σημείωμα που βρέθηκε μαζί με το λεύκωμα αναφέρει ως ιδιοκτήτη του λευκώματος τον Περικλή Τριανταφυλλίδη σημειώνοντας ότι έφτασε ως τα πρόθυρα της Άγκυρας. Όπως αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑ – ΜΙΕΤ Θεσσαλονίκης, Γιώργος Κουμαρίδης, έγιναν προσπάθειες να εντοπιστεί ο Περικλής Τριανταφυλλίδης στους φακέλλους της Υπηρεσίας Στρατιωτικών Αρχείων, αλλά αυτό δεν έγινε δυνατόν, αφού το μόνο στοιχείο που υπήρχε γι’ αυτόν ήταν το ονοματεπώνυμό του.
Αξιωματικός, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Να υπηρέτησε ως φωτογράφος; Όχι και πολύ πιθανό. Δεν υπάρχει κάτι, ένα παιχνίδι με τον φακό ή μια φωτογραφία που να δηλώνει ότι αυτός πατούσε το κουμπί. Του οφείλουμε όπως και να έχει τη διάσωση.
Η πρώτη φωτογραφία ανάπαυλας είναι στη βρύση. Οι γυλιοί στην άκρη. Έξι άντρες. Οι πέντε κοιτάνε τον φακό. Ο εκτός διψούσε πολύ. Ένα βιαστικό πλύσιμο, γέμισμα τα παγούρια και συνέχεια.
Η δεύτερη από αυτοσχέδιο γλέντι.Πιασμένοι για χορό, με τα δίκωχα στη θέση τους και τα χιτώνια κουμπωμένα. Στο κέντρο ένα βιολί κι ένα ούτι. Δύο άντρες με τσιγάρο στο στόμα και ένας με τσιγάρο στο χέρι. Και ο οινοχόος. Ένα ποτήρι. Όλοι κοιτάνε τον φακό. Σχεδόν όλοι αυστηροί.
Εξαιτίας των φωτογραφικών ηθών της εποχής; Της κούρασης; Του πολέμου; Διακρίνονται αχνά δυο-τρία μειδιάματα. Από που να ήταν άραγε; Γύρισαν όλοι πίσω;
Και μερικές φωτογραφίες ακόμη….
Η φωτογραφική μηχανή στο μέτωπο:
«Σωροί άρτου εις τον Σιδ. Σταθμόν του Αφιόν δια τας ανάγκας των πρόσω τμημάτων»:
Το ξεψείρισμα:
«Η τελευταία καταληφθείσα κορυφογραμμή προς την Άγκυραν- XII Μεραρχία»:
Ο Χάρος στην Ελληνική Μυθολογία ήταν πολύ διαφορετικός από αυτό που νομίζουμε σήμερα!
Αν θέλεις να στηρίξεις το Επικό Podcast και το κανάλι The Mythologist μπορείς είτε μηνιαία στο:
Είμαι ο Κωνσταντίνος ή αλλιώς The Mythologist και μέσα από τις σπουδές μου στην αρχαιολογία έμαθα να αγαπάω τη Μυθολογία!
Αποφάσισα να μοιραστώ μύθους για θεούς, ήρωες και τέρατα αλλά και άλλες περίεργες ιστορίες εδώ στο YouTube!
Στην σημερινή μας ιστορία θα δούμε ποιος ήταν ο Χάρος (ή Χάρων) στην Ελληνική Μυθολογία!
Ζούσε στον Κάτω Κόσμο και ήταν βαρκάρης αλλά δεν φορούσε μαύρα και σίγουρα δεν είχε δρεπάνι. Ίσως να ήταν και λίγο παρεξηγημένος εδώ που τα λέμε....
Στο σημερινό μας βίντεο θα μας βοηθήσει η ιστορία και η αρχαιολογία διότι ο Χάρος ήταν συνυφασμένος με τον θάνατο στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και το Ουκ Αν Λάβοις Παρά του Μη Έχοντος, πια αγαπημένη σειρά κινουμένων σχεδίων που έπαιζε στο MEGA!
«So the mind, which is absolutely quiet, has space without any object in it. The moment there is an object, that object creates space around itself, and therefore there is no space. You understand this?
****************
«Έτσι ο νους, που είναι εντελώς ήσυχος, έχει χώρο χωρίς να υπάρχει κανένα αντικείμενο μέσα του. Από τη στιγμή που υπάρχει ένα αντικείμενο, αυτό το αντικείμενο δημιουργεί ένα χώρο γύρω του και επομένως δεν υπάρχει χώρος. Το καταλαβαίνετε αυτό;
.
When there is, in one’s mind, an object, a belief, fear, the persistent demand for pleasure – objects – then each object creates its own little space round itself. And we try to expand these little spaces, hoping to capture the great space.
So the mind that is completely quiet has space in which there is no object, and therefore an attention, not about something, or attention towards something, simply a state of attention. And if you notice, when there is attention there is extraordinary space. It is only when there is no attention the object becomes important.
********************
Όταν στο νου κάποιου, υπάρχει ένα αντικείμενο, ένα πιστεύω, φόβος, μια επίμονη απαίτηση αναζήτησης για ευχαρίστηση – αντικείμενα- τότε κάθε αντικείμενο δημιουργεί γύρω του, το δικό του μικρό χώρο. Και προσπαθούμε να επεκτίνουμε αυτούς τους μικρούς χώρους, ελπίζοντας να συλλάβουμε τον τεράστιο χώρο.
Έτσι ο νους που είναι εντελώς ήσυχος έχει χώρο όπου δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο και επομένως προσοχή, όχι για κάτι ή προσοχή προς κάτι, απλά μια κατάσταση προσοχής. Και αν προσέξετε, όταν υπάρχει προσοχή υπάρχει απίστευτος χώρος. Μόνο όταν δεν υπάρχει προσοχή το αντικείμενο γίνεται σημαντικό. .
So attention is not a matter of cultivation, going to a school to learn how to be attentive, going to Japan or India or some Himalayan town and learn to be attentive, which is all so manifestly silly, but attention is this extraordinary sense of space. And that cannot exist when the mind is not completely quiet. And this quietness is total harmony. Then the mind is not dissipating energy.
Now we dissipate energy – in quarrels, in gossip, in fighting each other – you follow? – oh, in dozens of ways. And we need tremendous energy to transform ‘what is’ – ‘what is’, is my anger, your anger, your ambition, your greed, your envy, the desire for power, position, prestige – the ‘what is’.
To go beyond ‘what is’, you need tremendous energy. But you have no energy if you are battling with ‘what is’.
***************************
Επομένως η προσοχή δεν είναι θέμα καλλιέργειας, να πας σε ένα σχολείο να μάθεις πώς να είσαι προσεκτικός, να πας στην Ιαπωνία ή στις Ινδίες ή σε κάποια πόλη στα Ιμαλάια και να μάθεις να είσαι προσεκτικός, που επίσης είναι εμφανώς ανόητο, αλλά προσοχή είναι η εκπληκτική αίσθηση χώρου. Και αυτή δεν μπορεί να υπάρξει όταν ο νους δεν είναι εντελώς ήσυχος. Και αυτή η ηρεμία είναι πλήρης αρμονία. Τότε ο νους δεν σκορπά ενέργεια.
Τώρα σκορπάμε ενέργεια – σε καυγάδες, σε κουτσομπολιό, πολεμώντας ο ένας τον άλλο – με παρακολουθείτε; Αχ, με δωδεκάδες τρόπους. Και χρειαζόμαστε τεράστια ενέργεια να μετατρέψουμε «αυτό που είναι» – «αυτό που είναι», είναι ο θυμός σου, η φιλοδοξία σου, η αλαζονεία σου, ο φθόνος σου, η επιθυμία για δύναμη, θέση, γόητρο- «αυτό που είναι».
Για να πας πέρα από «αυτό που είναι» χρειάζεσαι τεράστια ενέργεια. Αλλά δεν έχεις ενέργεια αν πολεμάς με «αυτό που είναι».
.
.
So life is a movement in harmony when there is this energy that has gone beyond ‘what is’. Because attention is the concentration of total energy. And all this is meditation.
And one asks: is there something beyond all thought, something which is not measurable, not nameable, that no words can describe – is there something like that? How are you going to find out?»
Επομένως η ζωή είναι μια κίνηση στην αρμονία όταν υπάρχει αυτή η ενέργεια αυτό πάει πέρα από «αυτό που είναι». Και όλο αυτό είναι διαλογισμός.
Και κάποιος ρωτά: Υπάρχει κάτι πέρα από κάθε σκέψη, κάτι που δεν μετριέται, που δεν έχει όνομα, που καμιά λέξη δεν μπορεί περιγράψει – υπάρχει κάτι τέτοιο; Πώς θα το ανακαλύψετε.»
/ mrnikosdarkman 
